Το περίφημο πολιτικό προσωπικό της Θεσσαλονίκης

Αν κάτι μας έκανε εντύπωση τις τελευταίες μέρες στην περιπέτεια της Αμερικής, είναι ο τρόπος με τον οποίο Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές, που είχαν εκλεγεί επί Τραμπ, σήκωσαν ανάστημα απέναντι του, άσκησαν κριτική και έδειξαν τι σημαίνει παίρνω θέση.

Αν κάτι μας έκανε απόλυτη εντύπωση τις τελευταίες μέρες στη Θεσσαλονίκη είναι, η για μια ακόμα φορά, απόλυτη απουσία λόγου από τους τοπικούς βουλευτές της παράταξης που κυβερνά για τις ευθύνες στο χειρισμό της πανδημίας.

Ζούμε εδώ και μήνες ένα τρομερό γαϊτανάκι αποποίησης ευθυνών και τρομακτικών λαθών και δεν βρέθηκε ούτε ένας κυβερνητικός βουλευτής, ακόμα και όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης τόλμησε να ξεστομίσει αυτό που ξεστόμισε, για το ότι προτιμήθηκε να αφεθεί η πόλη στο χαμό παρά να μην εορταστεί ο Άγιος Δημήτριος παρά τις εισηγήσεις, να πει δυο κουβέντες. Δυο.

Αντίθετα η σιωπή επιλέγεται ως η σίγουρη οδός της επιβίωσης δια του τίποτε. Δια της απουσίας στα πάντα. Στο δημόσιο λόγο. Στην υποβάθμιση της πόλης. Καλύτερα να είσαι στη σκιά, στην αιώνια απουσία, στη διακοσμητική ουδετερότητα και να εξασφαλίζεις τη μόνιμη εκλογή και το μισθό σου, υπογράφοντας για πάντα με χρυσά γράμματα το συμβόλαιο της πολιτικής ανυπαρξίας και μετριότητας παρά να πάρεις θέση. 

Ακόμα και το Σεπτέμβριο όταν ακυρώθηκε η ΔΕΘ ορθώς και η πόλη ζημιώθηκε άγνωστο ποσό εκατομμυρίων ευρώ, ούτε ένας από αυτούς τους κυρίους και της κυρίες που εκλέγονται εδώ δεν διανοήθηκε να ψελλίσει δυο κουβέντες για κάποιο είδος αποζημίωσης της Θεσσαλονίκης.

Οι μόνες φορές που ακούγεται κάτι για το συγκεκριμένο πολιτικό προσωπικό είναι όταν γίνεται ανασχηματισμός και εκφράζουν μέσα από δημοσιεύματα φιλικών τους ΜΜΕ και δημοσιογράφων την επιθυμία ή την απογοήτευση τους όταν πρόκειται να συμπεριληφθούν τα ονόματα τους στη λίστα των ευνοημένων με κανένα υφυπουργείο.

Το δεξιό πολιτικό προσωπικό της Θεσσαλονίκης υπήρξε τα τελευταία τριάντα χρόνια ότι πιο άχρωμο, ανέπνευστο και κυρίως υποταγμένο στην κεντρική εξουσία μπορούσε να μας βρει. Ευθύνεται για δεινά υποβάθμισης της πόλης, τα οποία αποδέχτηκε και υιοθέτησε αδιαμαρτύρητα ή εξαιτίας των δουλειών του σε Εκκλησιαστικούς, σωματειακούς ή συντεχνιακούς κύκλους χάρη στους οποίους εκλέγεται.

Αλήθεια θυμάστε για κάποια αληθινά ουσιαστική παρέμβαση ένα από αυτούς τους κυρίους ή κυρίες; Κάτι που να επέστρεψαν ως αντίδωρο στην πόλη που τους εκλέγει τόσες δεκαετίες;

ΥΓ. Κορυφαία στιγμή έλλειψης αντίδρασης η επερχόμενη, σχεδιασμένη βεβήλωση του ιστορικού παρελθόντος της Θεσσαλονίκης μέσω του τεμαχισμού, της απόσπασης και της επανακόλλησης ενός ιστορικού μνημείου ανυπολόγιστης αξίας σύμφωνα με τους ειδικούς της Ουνέσκο. Ενός μνημείου που η σιωπή τους θα θυσιάσει την μοναδικότητα και αυθεντικότητα του για πάντα για χάρη της κομματικής πειθαρχίας. Πάνω από όλα το κόμμα εξάλλου. Όχι η πόλη.