ΒΙΝΤΕΟ: Μια βόλτα κατά μήκος της παλιάς παραλίας της Θεσσαλονίκης

H oμάδα ‘Παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης’ στο Facebook δημιούργησε ένα βίντεο μέσα από το οποίο μας πηγαίνει σε μια υπέροχη βόλτα κατά μήκος της παλιάς παραλίας, μέσα από μοναδικές εικόνες αρχείου της πόλης όπως την έχουμε ξεχάσει.

Απολαύστε μια διαφορετική περιήγηση:

Η ιστορία της Λεωφόρου Νίκης

Γνωστή ως παραλιακή ή παλιά παραλία, η Λεωφόρος Νίκης, με ιστορία 150 χρόνων, είναι το παραλιακό μέτωπο της πόλης, που ως φυσική συνέχεια της οδού Κουντουριώτου, ξεκινάει από το λιμάνι για να καταλήξει στο τετράγωνο Λευκός Πύργος, Βασιλικό Θέατρο, ΕΜΣ και Λέσχη Αξιωματικών και το πάρκο του Ξαρχάκου εκεί που θα την διαδεχτεί η 30ης Οκτωβρίου (ημέρα της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τα Γερμανικά στρατεύματα) και στη συνέχεια η λεωφόρος Μ. Αλεξάνδρου.

Πριν ονομαστεί Νίκης, αφιερωμένη στις νίκες του Ελληνικού στρατού και στην απελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους και την είσοδο του στρατού έπειτα από τους Βαλκανικούς πολέμους από την αφετηρία της, ήταν γνωστή ως Λεωφόρος Μπεγιάζ Κουλέ (δρόμος του Λευκού Πύργου). Μετονομάστηκε σε λεωφόρος Βασιλέως Κωνσταντίνου έως τον μεσοπόλεμο, για να γίνει η λεωφόρος της Νίκης. Η διάνοιξή της πραγματοποιήθηκε περίπου το 1870 και πάνω της περπάτησε η Στρατιά της Ανατολής, Τούρκοι, Εβραίοι, Βούλγαροι, Γερμανοί, αγωνιστές, επαναστάτες, κατακτητές. Την περπάτησαν εργάτες του λιμανιού, καροτσέρηδες, έμποροι, αχθοφόροι, καπετάνιοι, αριστοκράτες, κυρίες της υψηλής κοινωνίες, πρόσφυγες και μετανάστες. Μέχρι και σήμερα, είναι το πιο προσφιλές και οικείο σημείο για ντόπιους και ξένους. Από την λεωφόρο περνούσε και το τραμ, ιππήλατο και αργότερα ηλεκτροκίνητο.

Αρχικά ο δρόμος είχε νεοκλασικά κτίρια, πολλά από τα οποία δεν γλίτωσαν από την φονική πυρκαγιά του 1917, αλλά και αργότερα από την αντιπαροχή, που έκανε το μεγαλύτερο κακό στο κέντρο της πόλης, καταστρέφοντας αριστουργηματικά κτίρια και επαύλεις. 

Η ιστορία της έχει πολλές νίκες, αλλά και αίμα. Το 1876, μεταξύ λιμανιού και Πλατείας Ελευθερίας θα γίνει ο απαγχονισμός των υπευθύνων της σφαγής των Προξένων Γαλλίας και Γερμανίας, η σύλληψη ενός μέλους της ομάδας Βουλγάρων αναρχικών για βομβιστικές επιθέσεις, η συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας των Εβραίων πολιτών για το μαρτυρικό ταξίδι τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από εδώ θα περάσει το 1911 η πομπή του σουλτάνου Μεχμέτ Ρεσάτ Ε΄, αλλά και τα ελληνικά στρατεύματα με τον βασιλιά Γεώργιο Α΄ το 1912, για να σημάνουν την απελευθέρωση της πόλης, αλλά και οι στρατιώτες της Αντάντ, καθώς και η νεκρική πομπή του Βασιλιά Γεωργίου που δολοφονήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Από την παραλιακή οδό θα μπουν και τα Γερμανικά τεθωρακισμένα για να καταλάβουν την πόλη, αλλά και τα τμήματα του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ μετά την αποχώρηση των Γερμανών.

Η Νίκης ξεκινάει από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά λιμάνια και ένας από τους μεγαλύτερους λιμένες της λεκάνης του Αιγαίου με συνολική ετήσια κυκλοφοριακή ικανότητα 16 εκατομμυρίων τόνων (7 εκατομμύρια τόνους ξηρού φορτίου και 9 εκατομμύρια τόνους υγρού φορτίου). Ως ελεύθερο λιμάνι, λειτουργεί ως σημαντική πύλη για την ενδοχώρα της Βαλκανικής και της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης περιέχει το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι εμπορευματοκιβωτίων στην Ελλάδα, μετά το λιμάνι του Πειραιά. Με την ανάπλαση και την αλλαγή χρήσης σε κάποιες από τις αποθήκες του, έγινε από τα πιο δημοφιλή σημεία συνάντησης όλης της πόλης.  Εντός του στεγάζονται το Μουσείο Κινηματογράφου, το Μουσείο Φωτογραφίας, το MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών, η Ταινιοθήκη και οι αίθουσες του Φεστιβάλ Κινηματογράφου που λειτουργούν όλο το χρόνο και στεγάζουν και τα δύο μεγάλα φεστιβάλ, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου και το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ.

Μετά το λιμάνι, ξεκινούν στην σειρά δεκάδες καφέ και εστιατόρια. Ένα από τα θρυλικότερα, το Όλυμπος Νάουσα, που άφησε εποχή, ξεκίνησε την λειτουργία του το 1927 και μέχρι το 1994, οπότε και έκλεισε, ενώ φιλοξένησε τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής πολιτικής σκηνής και όχι μόνο. Σήμερα, συνεχίζονται πυρετωδώς τα έργα αναστήλωσης και το νεοκλασικό κτίριο του Όλυμπος Νάουσα σύντομα θα λάμψει ξανά. Συνεχίζοντας την παραλιακή, συναντά κανείς παντού καφέ, κάποια καινούργια άλλα να κρατάνε δεκαετίες.

Στο τέρμα ο Λευκός Πύργος, οχυρωματικό έργο οθωμανικής κατασκευής του 15ου αιώνα (χτίστηκε πιθανόν μεταξύ 1450-70). Σήμερα θεωρείται χαρακτηριστικό μνημείο της Θεσσαλονίκης και είναι ό,τι έχει σωθεί από την κατεδαφισμένη οθωμανική οχύρωση της πόλης. Η σημερινή μορφή του πύργου αντικατέστησε βυζαντινή οχύρωση του 12ου αιώνα, για να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια ως κατάλυμα φρουράς Γενιτσάρων και ως φυλακή θανατοποινιτών. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο και είναι ένα από τα πιο γνωστά κτίσματα-σύμβολα πόλεων στην Ελλάδα. Έχει έξι ορόφους, 34 μέτρα ύψος και 70 μέτρα περίμετρο.

Δείτε το πλήρες αφιέρωμα: Ο Δρόμος έχει την δική του Ιστορία: Λεωφόρος Νίκης

Δείτε επίσης:

Έξι εικόνες, μια παραλία