Ένα ταξίδι στην πιο απολαυστική ιστορία του ποτηριού μας!

Αρχή του μύθου. Το μακρινό 1860. Στην υπέροχη γεμάτη αμπέλια Τένεδο. Το νησί στα στενά των Δαρδανελίων, απέναντι από την θρυλική Τρωάδα. Ένα μέρος που σφύζει από ζωή. Η εύπορη ελληνική κοινωνία καλλιεργεί το άνυδρο έδαφός της και παράγει εξαιρετικά “Τσαούσια”  μια ποικιλία σταφύλιων, γνωστά για την ποιότητα και το άρωμά τους.

Η αμπελουργία της Τενέδου με ρίζες της στην αρχαιότητα ανθίζει στο τέλος του προηγούμενου αιώνα. Ο τρύγος των επιτραπέζιων σταφυλιών  που οι ντόπιοι ονομάζουν ”τσαούσια” ξεκινούσε στο τέλος του Ιούλη και κρατούσε έναν ολόκληρο μήνα.  Τα τσαούσια αποστέλλονταν στην Κωνσταντινούπολη, ταξιδεύοντας σε κάσες ξύλινες με καΐκια. Δυο μέρες ταξίδι μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους.

Ανάμεσα στα υπόλοιπα αμπέλια του νησιού και κείνα του περίφημου Ευστράτιου Μαλαματίνα, που η οικογένεια του αφιέρωνε το χρόνο της στην καλλιέργεια τους. Και καθώς λένε πως τα επίθετα των ανθρώπων εκείνα τα χρόνια τα κέρδιζαν από ένα χαρακτηριστικό του χαρακτήρα τους, η λέξη μάλαμα που συνόδευε αυτόν τον ξεχωριστό άνθρωπο γίνεται το επίθετο της οικογένειας του.

Συνεχιστής της παράδοσης ο  γιος του ο Κωνσταντίνος, δαιμόνιος έμπορος με όραμα και μάτια στραμμένα στον κόσμο, ξεκινά με το ξακουστό καράβι του, τη “Μερσίνη”, να ταξιδεύει στα κυριότερα λιμάνια της Βόρειας Ελλάδας και να ξεφορτώνει το πολύτιμο φορτίο τους.

Τα προβλήματα που δημιουργούν οι Τούρκοι στον ελληνικό πληθυσμό του νησιού αναγκάζει την οικογένεια να μετακομίσει στην Αλεξανδρούπολη όπου και δημιουργεί το πρώτο τους οινοποιείο το 1895. Το όνομα του φυσικά “Η Τένεδος”.

Εκεί θα ξεκινήσει η ιδέα της ρετσίνας, ενός αρχαίου ελληνικού κρασιού ξεχασμένου στους αιώνες και θα μπουν τα θεμέλια για μια οικογενειακή παράδοση που εξελίσσεται εδώ και 4 γενεές.

Το 1922, μετά της Μικρασιατική καταστροφή, με τη «Συνθήκη της Λωζάννης», η οικογένεια χάνει τη γη της στην Τένεδο. Ο Κωνσταντίνος Μαλαματίνας αναγκάζεται να αναζητήσει πλέον σταφύλια τοπικής παραγωγής. Ήταν την περίοδο που ο Κωνσταντίνος παίρνει την απόφαση να παράγει το “κρασί της Ελλάδος”, ήτοι κρασί ρετσινάτο, και ο Έβρος τον μαθαίνει πια ως είναι αυτός «που μας έφερε τη Ρετσίνα».

Η απώλεια της γης και των αμπελιών της οικογένειας στο νησί, αναγκάζει τον Κωνσταντίνο να ταξιδέψει στα αμπελοχώραφα της Ελλάδα. Αποφασίζει να επενδύσει στο Πόρτο Λάγος και στην Αυλίδα Βοιωτίας, όπου αξιοποιεί την τοπική παραγωγή σταφυλιών, την ποικιλία «Σαββατιανό».

Εκεί στην Ομηρική Αυλίδα, ιδρύει  νέα οινοποιητική μονάδα  και κρεμάει μια μεγάλη πινακίδα στην είσοδο: Οινοποιείο “H Τένεδος”. Είμαστε πια στα 1934.

Δεκαετία του 50 και ο επόμενος διάδοχος της οικογένειας είναι ο Ευάγγελος. Τρίτη γενιά της οικογένειας Μαλαματίνα, ανοιχτόμυαλος όπως και οι πρόγονοι του πειραματίζεται για μήνες. Έχει βάλει σκοπό να βελτιώσει και να σταθεροποιήσει την ποιότητα και το άρωμα της ρετσίνας. Στόχος του να μπορέσει η Μαλαματίνα να ταξιδέψει αλώβητη μέχρι το πιο απόμακρο καφενείο. Και τα καταφέρνει! Το 1957 εμφιαλώνεται η ρετσίνα στο μπουκάλι τύπου ‘φούσκα’. Μια νέα εποχή για τη Μαλαματίνα και το ελληνικό κρασί αρχίζει. Η ρετσίνα μπαίνει σε μπουκάλι, παύει να είναι χύμα, παράγεται με τα στάνταρ του κρασιού και γίνεται το δικό της μπουκάλι το σήμα κατατεθέν του πιο δημοφιλούς ελληνικού ποτού. Από έναν άνθρωπο που σπούδασε χημικός και οινολόγος και γνωρίζει καλά τη σημασία της εμφιάλωσης κερδίζοντας τους επαίνους της ελληνικής οινικής κοινότητας και του Γενικού Χημείου του κράτους.

Από τα τραπέζια των ταβερνών μέχρι τα πλατό των ελληνικών ταινιών η αγαπημένη ρετσίνα της παρέας, του γλεντιού και της παρηγοριάς γίνεται το σήμα κατατεθέν της ζωής μιας χώρας.

Πως γεννήθηκε όμως το περίφημο λογότυπο της; Το σήμα με το ‘’Ανθρωπάκι με το Κλειδί’’

Η αλήθεια για την καταγωγή του σήματος της Μαλαματίνα έχει χαθεί μέσα στο χρόνο. Η παράδοση θέλει τον ηθοποιό Νίκο Σταυρίδη, φίλο του Ευάγγελου Μαλαματίνα, να προτείνει αυτό το λογότυπο επειδή, όπως έλεγε, «Η Μαλαματίνα είναι το κλειδί στο στομάχι μου!»

Η εκδοχή αυτή υιοθετήθηκε ως η πειστικότερη γιατί είναι και η γοητευτικότερη!

Το πέρασμα σε πιο κοντινές εποχές, στη δεκατία του ’80 βρίσκει την οικογένεια να επεκτείνει την οινοποίηση στον Φάρο και στη Ριτσώνα Αυλίδας. Δημιουργείται αυτοματοποιημένο οινοποιείο στην Ασωπία Βοιωτίας- ένα από τα πιο εξελιγμένα της Ευρώπης. Εκσυγχρονίζεται και αυξάνεται η δυναμικότητα του εμφιαλωτηρίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης.

Η 4η γενιά της οικογένειας, εκπροσωπείται από τον Κωνσταντίνο Μαλαματίνα που συνδυάζει την αγάπη & την τεχνογνωσία ενός αιώνα, με διορατική στρατηγική και πάθος για εξέλιξη. Η τεχνολογία και και η παράδοση παντρεύονται μοναδικά και μεγαλουργούν.

Σήμερα 125 χρόνια μετά,  περίπου 50.000.000 φιάλες Μαλαματίνα καταναλώνονται στην Ελλάδα και σε άλλες 25 χώρες σε όλο τον πλανήτη, που κυριολεκτικά πίνουν ρετσίνα στο όνομα της Ελλάδας. Κάθε μία από αυτές φέρνουν στο τραπέζι και την καρδιά μας, άρωμα από πιπεράτο ρετσίνι, τη δροσιά από το ελληνικό αμπέλι και τη ζεστασιά του μεσογειακού ήλιου. Για πάνω από 120 χρόνια η παράδοση περνάει από γενιά σε γενιά, για να φτάσει στις μέρες μας ζωντανή και πιο επίκαιρη από ποτέ.