Τα παιδιά που ανέβηκαν στο βουνό και έφτιαξαν ένα στέκι με αισθητική και σεβασμό

Παρασκευή βράδυ, Μεγαλόβρυσο Κισσάβου. Η παρέα του βουνού μας μιλά για ένα νέο στέκι, σε ένα τόπο που δεν έχει πολλά αξιόλογα στέκια, που δεν πολυσηκώνει πειραματισμούς.

Ανεβαίνουμε στο τελευταίο χωριό, η δροσιά της νύχτας στα 650 μέτρα είναι δώρο, το σώμα αναπνέει, αισθάνεται.

Αφήνοντας πίσω την υπέροχη πλατεία με το παλιό πέτρινο σχολείο και προχωρώντας ανάμεσα στα περίφημα σπίτια της διάσημης μέχρι το 1927, Νιβόλιανης, που αργότερα μετονομάστηκε σε Μεγαλόβρυσο και αποτελεί πια διατηρητέο οικισμό, λίγο πιο κάτω το περίφημο μονοπάτι προς Αγιά, μια περιοχή απίστευτης ομορφιάς έκταση Natura, φτάνουμε σε ένα παλιό δίπατο σπίτι, που λάμπει διακριτικά από μικρές λάμπες που το στεφανώνουν και γέλια νέων ανθρώπων.

Στο μπαλκόνι του και το ταρατσάκι διακριτικά τραπεζάκια γεμάτα κόσμο, θέαμα ασυνήθιστο για αυτή τη γειτονιά. Στα ηχεία του διακριτικά ελληνική μουσική διαλεχτή, που δεν ενοχλεί, δεν προκαλεί, δεν κραυγάζει.

Μας υποδέχονται δυο αγόρια και δυο κορίτσια χαμογελαστά. Με το πρώτο ποτό έρχονται καλούδια που το συνοδεύουν, με το δεύτερο άλλα τόσα. Κανονικό γεύμα. Από μπρουσκέτες μέχρι φρέσκα κεράσια και ωραίος σπιτικός χαλβάς.

Κουβεντιάζοντας με τα παιδιά μαθαίνω ότι μόνο ένας κατάγεται από το χωριό, αν και δεν ζούσε εδώ. Οι άλλοι από άλλους τόπους. Ερωτεύτηκαν τον τόπο και είπαν να στήσουν εδώ μια ιστορία ωραία. Και έφτιαξαν ένα νέο καλόγουστο στέκι, με σεβασμό καταρχήν στη φυσιογνωμία του χωριού και έπειτα στον πελάτη. Ένα καφενείο με τη χάρη του παλιού και τη φρεσκάδα του νέου.

Μιλάνε για το παραδοσιακό καφενείο τους και τα μάτια λάμπουν. Προφανώς ούτε οι ίδιοι μπορούν να συνειδητοποιήσουν τι δώρο έκαναν σε αυτό τον τόπο. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του οικισμού του Μεγαλόβρυσου ήταν 199 άτομα, δηλαδή μειωμένος σχεδόν 55% σε σύγκριση με τον πληθυσμό της προηγούμενης απογραφής του 2001. Σύμφωνα με την απογραφή του 2021 ήταν 287 άνθρωποι. Σε αυτούς ήρθαν να προστεθούν οι 4 νέοι ένοικοι του χωριού. Ήρθαν να ζωντανέψουν τις γειτονιές του. Να αποτελέσουν το λόγο που θα ανηφορίσει κανείς εδώ πάνω.

Τα παιδιά αυτά δεν είναι απλά μια ελπίδα για έναν τόπο. Είναι το παράδειγμα. Είναι το στοίχημα. Αν το στέκι που έφτιαξαν και το οποίο αγκαλιάστηκε αμέσως από πάρα πολλούς ανθρώπους κρατηθεί ζωντανό, το μεγάλο στοίχημα είναι πάντα ο χειμώνας, αν ο τόπος στηρίξει μια τέτοια ιστορία, τότε έχει κερδηθεί διπλό στοίχημα.

Της επιστροφής σε ξεχασμένους τόπους και του ζωντανέματος αλλά και της αισθητικής, του σεβασμού του τοπίου και της ιστορίας, της έλλειψης υπερβολής.

Γύρω τριγύρω  σε χωριά και κωμοπόλεις μπορείς να εντοπίσεις σε κοντινά ή μακρινά χωριά καταστήματα εστίασης που κραυγάζει το κιτς, η πλαστικίλα, η φτήνια, η αρπαχτή. Στο δικό τους μαγαζί το μέτρο, μια έννοια που χάσαμε πια σε αυτή τη χώρα επιστρέφει και διδάσκεται.

Η Κονσέρβα τους μου έφτιαξε τη μέρα και ένα μεγάλο μπράβο, το μπράβο που γεννά η ελπίδα το οφείλω και για αυτό γράφω αυτό το κείμενο. Αλλά και γιατί βρήκα ένα νέο στέκι για να μην νιώθω ότι προσβάλει τη νοημοσύνη μου. Άμα βρεθείτε Κίσσαβο επισκεφτείτε τους. Θα σας σκλαβώσουν.

ΚΟΝΣΕΡΒΑ, ΜΕΓΑΛΟΒΡΥΣΟ ΑΓΙΑΣ Στα 700 μέτρα υψόμετρο, η παλιά αγορά στα στενά του χωριού ξαναζωντανεύει. Τηλ. 6977125283