Θανάσης Αρβανιτίδης: Ποτέ δεν θα πάψεις να μαθαίνεις για το κρασί κι αυτό για εμένα είναι μαγικό

Οι αδελφοί Θανάσης και Γιώργος Αρβανιτίδης, συνδυάζοντας τη βαθιά αγάπη για το αμπέλι με τη γνώση, συνεχίζουν να μας προσφέρουν κρασιά που αντικατοπτρίζουν τις δυνατότητες των ελληνικών ποικιλιών και τον απόλυτο εγκλιματισμό των διεθνών στο terroir του αμπελώνα τους, στον Ασκό Θεσσαλονίκης.

Κρασιά με τυπικότητα και σταθερή ποιότητα σε κάθε σοδειά, που γοητεύουν τον σύγχρονο καταναλωτή.

Το Κτήμα Αρβανιτίδη συμπληρώνει 25 χρόνια ζωής και με αφορμή τα όμορφα πράγματα που ετοιμάζει το Σαββατοκύριακο 17 και 18 Μαΐου, συζητάμε με τον Θανάση Αρβανιτίδη για την οινική κουλτούρα του Έλληνα, όσα κάνουν το κρασί ένα μαγικό προϊόν, αλλά και τις προκλήσεις της εποχής για τον κλάδο.

Πως προέκυψε η αγάπη σου για την επαγγελματική ενασχόληση με το κρασί; Πως επέλεξες τη συγκεκριμένη περιοχή που έφτιαξες το κτήμα σου;

Από τον Ασκό, ένα μικρό ήσυχο ημιορεινό χωριό στις πλαγιές του Βερτίσκου, κατάγεται η μητέρα μου. Είναι και ο τόπος γέννησης μου. Εκεί η οικογένεια έχει ένα σπίτι και κάποια αμπέλια. Όπως και σε πολλές αγροτικές περιοχές της Ελλάδας, που η κάθε οικογένεια είχε ένα αμπέλι για να παράγει τα δικά της σταφύλια και να φτιάχνει το δικό της κρασί για το τραπέζι.

Εγώ γνώρισα τον κόσμο του κρασιού από τον Κωνσταντίνο Μπουτάρη. Γιατί, ως ιστιοπλόος, έτρεξα πολλές φορές σε αγώνες με το σκάφος του. Και τελειώνοντας τη Σχολή Γεωπονίας του ΑΠΘ, άρχισα να ασχολούμαι με τον οικογενειακό αμπελώνα, αρχικά ερασιτεχνικά, απλώς για την παραγωγή σταφυλιών. Από τα μέσα της δεκαετίας του 90′, όμως, αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά πλέον με την αμπελοκαλλιέργεια και κατ’ επέκταση με την παραγωγή κρασιού.

Το μικροκλίμα της περιοχής, με κυρίαρχο χαρακτηριστικό τους ανοδικούς ανέμους από τη λίμνη Βόλβη, είναι ευνοϊκό για την καλλιέργεια του αμπελιού. Έτσι, στους παλιούς οικογενειακούς αμπελώνες, αλλά και τους πρώτους καινούργιους μας, φύτευσα πειραματικά διεθνείς ποικιλίες, που εκείνη την εποχή άρχισαν να καλλιεργούνται ευρέως στην Ελλάδα, δηλαδή τις Chardonnay, Caberner Sauvignon, Merlot και Syrah. Το 1999 ιδρύθηκε η οινοποιία και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Στους επόμενους αμπελώνες μας, μαζί με τον αδελφό μου Γιώργο, φυτέψαμε ελληνικές ποικιλίες, τη Μαλαγουζιά, το Ξινόμαυρο και πιο πρόσφατα το Ασύρτικο. Πλέον από 70 στρέμματα ιδιόκτητων αμπελώνων παράγουμε 60.000 φιάλες λευκών, ροζέ και ερυθρών κρασιών. Και είμαστε πολύ χαρούμενοι γιατί φέτος, που το Κτήμα Αρβανιτίδη συμπληρώνει 25 χρόνια, αλλάξαμε την οπτική ταυτότητα των κρασιών μας, τα οποία πλέον κυκλοφορούν με νέες σύγχρονου ύφους, ετικέτες.

Τι συνετέλεσε και απέκτησε ο Έλληνας οινική κουλτούρα;

Ας μην ξεχνάμε πως το κρασί, παραδοσιακά, βρισκόταν στο τραπέζι του Έλληνα, όπως και του Γάλλου, του Ιταλού κλπ. Εμείς απλώς ‘ξεχάσαμε’ νωρίτερα από τις υπόλοιπες κλασικές οινοπαραγωγικές χώρες και για λόγους που σχετίζονται και με τις περιπέτειες της χώρας, αυτή τη συνήθεια που ήθελε το κρασί στο καθημερινό τραπέζι. Τις τελευταίες δεκαετίες, πάντως, με τις προσπάθειες των οινοποιών, των οινολόγων, και γενικά των ανθρώπων του κρασιού, έχουμε πετύχει να το προσεγγίσουμε και πάλι. Και στη σημερινή εποχή, στην οποία καταγράφεται παγκοσμίως πτώση της κατανάλωσης κρασιού, να εμφανίζουμε μια ψύχραιμη σταθερότητα.

Είναι καλή η σχέση ποιότητας/τιμής για το ελληνικό κρασί;

Στην αγορά βρίσκουμε ελληνικές ετικέτες από κάθε κατηγορία τιμών. Υπάρχουν οι οικονομικές, οι μεγάλης παραγωγής προτάσεις. Σαφώς, τα premium προϊόντα αλλά και οι ετικέτες μέσης τιμής. Κάποιες φορές, και καθώς ανάμεσα στον οινοποιό και τον τελικό καταναλωτή μεσολαβούν πολλά εμπορικά κανάλια, η τελική τιμή κυρίως σε σημεία εστίασης μπορεί να εμφανίζεται υψηλή. Το σίγουρο είναι πάντως πως το ελληνικό κρασί δεν μπορεί να έχει τιμές ανταγωνιστικές των μεγάλων παικτών από χώρες με τεράστιες παραγωγές όπως η Αυστραλία, η Χιλή, η Νότιος Αφρική.

Τι κάνει το κρασί ένα μαγικό προϊόν;

Το κρασί εμφανίζεται σε μια εντυπωσιακή ποικιλομορφία προτάσεων. Εκτός από τα χρώματα, την απίστευτα μεγάλη αρωματική παλέτα, τη γκάμα της γλυκύτητας ή της περιεκτικότητας σε φυσαλίδες, ας σκεφτούμε τη διαφορετική έκφραση των ποικιλιών σταφυλιού. Των διαφορετικών τόπων, με τον καθένα να βάζει τη σφραγίδα του στο τελικό προϊόν, αυτό που ονομάζουμε terroir. Ποτέ δεν θα πάψεις να μαθαίνεις για το κρασί… κι αυτό για μένα είναι μαγικό!

Η πιο μεγάλη δυσκολία που αντιμετώπισες και η πιο μεγάλη χαρά.

Το αμπέλι και το κρασί μου έχουν δώσει πολλές χαρές. Όταν για παράδειγμα τρυγήσαμε για πρώτη φορά στους καινούργιους μας αμπελώνες, που φυτέψαμε εμείς. Όταν κυκλοφόρησε το πρώτο μας κρασί, το Chardonnay του 2002. Όταν πήραμε την πρώτη μας βράβευση σε διεθνή διαγωνισμό.

Όσο για τις δυσκολίες, νομίζω ότι η κλιματική αλλαγή και οι συνέπειές της είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε όλοι, ως κλάδος. Θα προσθέσω και τις αλλαγές στη συμπεριφορά των καταναλωτών, ιδίως στην post-covid εποχή.

Η κλιματική αλλαγή πόσο επηρεάζει πια τις αποφάσεις σου;

Η κλιματική αλλαγή είναι πλέον ένα γεγονός που δεν μπορεί να αγνοηθεί και οι κυριότερες επιπτώσεις της για την αμπελουργία και την οινοποιία δεν θα αφορούν τόσο στη βιωσιμότητα της αμπελουργίας (με εξαίρεση ίσως τις πιο ξηρές και θερμές περιοχές) αλλά τα χαρακτηριστικά των σταφυλιών που διαμορφώνουν την ποιότητα και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα, δηλαδή την τυπικότητα των κρασιών. Καθώς απόλυτη πεποίθησή μου είναι ότι το κρασί παράγεται στο αμπέλι, στα κτήματά μας έχουμε προσαρμόσει τις καλλιεργητικές τεχνικές, όπως για παράδειγμα τα κλαδέματα, η δημιουργία μεγάλου βλαστικού τείχους κλπ. και βεβαίως, η χρήση άρδευσης είναι απαραίτητη.

Η διαρκής ανάγκη για επενδύσεις είναι κάτι που δυσκολεύει την πορεία ενός οινοποιού;

Η αμπελουργία και η παραγωγή κρασιού, είναι μία ακριβή επιχειρηματική επιλογή. Καταρχάς, το αμπέλι για να μας δώσει καρπό ικανό να μεταμορφωθεί σε κρασί, πρέπει να περιμένει 4-5 χρόνια. Και στη συνέχεια, η μεταποίηση απαιτεί ακριβά μηχανήματα, αρκετά από τα οποία χρησιμοποιούνται μια φορά τον χρόνο, κατά την οινοποίηση. Αν προσθέσουμε το κόστος του υπόλοιπου εξοπλισμού και των πανάκριβων ξύλινων βαρελιών, τα οποία πρέπει να ανανεώνονται σε σύντομα χρονικά διαστήματα, είναι φανερό πως είναι ένα επάγγελμα για αυτούς που το αγαπούν και πως η συνεχής απαραίτητη χρηματική ρευστότητα, οδηγεί και τις στρατηγικές αποφάσεις του κάθε παραγωγού.

Κινδυνεύει το ελληνικό κρασί από τους δασμούς που επιβάλλει ο Τραμπ;

Η αλήθεια είναι πως το ελληνικό κρασί έχει διεισδύσει στην Αμερική. Οι ΗΠΑ είναι η 2η μεγαλύτερη αγορά για τις εξαγωγές μας, μετά από τη Γερμανία. Συνεπώς, υπάρχει ανησυχία μέχρι την τελική ανακοίνωση του ύψους των δασμών. Οι οινοπαραγωγοί βρίσκονται σε διαρκή επικοινωνία με τους εισαγωγείς, ευελπιστώντας στη συνέχιση της καλής συνεργασίας.

Πως σκέφτεσαι το Κτήμα Αρβανιτίδη σε δέκα χρόνια από τώρα;

Αυτό που θέλω είναι να συνεχίσω να δημιουργώ κρασιά τα οποία θα απολαμβάνουν όσοι τα προτιμούν. Κρασιά που θα ‘ανεβαίνουν’ στη σκάλα της πολυπλοκότητας όσο τα αμπέλια μας θα μεγαλώνουν σε ηλικία και εμείς θα γινόμαστε σοφότεροι…

Ανοιχτές Πόρτες 2025  στο Κτήμα Αρβανιτίδη στον Ασκό Θεσσαλονίκης

Το Σαββατοκύριακο 17 & 18 Μαΐου 2025, από τις 11:00 έως τις 19:00, ανοίγουμε τις πόρτες του οινοποιείου μας και σας προσκαλούμε να ζήσουμε μαζί τη μεγάλη γιορτή του Οινοτουρισμού, τις Ανοιχτές Πόρτες, στο Κτήμα Αρβανιτίδη, στον Ασκό Θεσσαλονίκης.

Με μεγάλη μας χαρά θα σας υποδεχτούμε και πάλι, φέτος που γιορτάζουμε τα 25 χρόνια μας! Θα σας ξεναγήσουμε στους χώρους μας και θα σας παρουσιάσουμε τα κρασιά μας, με τις νέες, σύγχρονου ύφους, ετικέτες τους.

Ξεναγήσεις θα γίνονται κάθε 30 λεπτά, από τις 11:30 έως τις 18:00, ενώ παράλληλα θα έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε δωρεάν διάφορα κρασιά μας.

Και, βεβαίως, θα βρείτε προνομιακές τιμές στην αγορά των κρασιών μας στις τρέχουσες αλλά και παλαιές σοδειές.  

Επίσης, σας προτείνουμε και τις μοναδικές γευστικές εμπειρίες: 

Σάββατο 17 Μαΐου & Κυριακή 18 Μαΐου, 12:00 «Η τέχνη του Ξινόμαυρου» 

Μαζί με τον γεωπόνο και οινοποιό Θανάση Αρβανιτίδη θα διερευνήσουμε τις δυνατότητες τις εκλεκτής ποικιλίας στο ημιορεινό περιβάλλον του Ασκού, δοκιμάζοντας ροζέ και ερυθρά Ξινόμαυρα του κτήματος από διαφορετικές εσοδείες.  

Σάββατο 17 Μαΐου& Κυριακή 18 Μαΐου, 14:30 «Παλαιωμένες γραβιέρες & κρασιά Αρβανιτίδη» 

Τι είναι οι παλαιωμένες γραβιέρες; Ποιες είναι οι διαφορές τους; Πως παρασκευάζονται και πως καταναλώνονται; Και βεβαίως, με ποιο κρασί συνδυάζονται τέλεια; Μαζί με τον Μιχάλη Μπάμπη της Bliss Point θα ανακαλύψουμε όλα τα μυστικά των παραδοσιακών τυριών και θα τα συνδυάσουμε με λευκά, ροζέ και ερυθρά κρασιά μας.

(Η συμμετοχή στα σεμινάρια γευστικής αρμονίας είναι δωρεάν. Λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων σας παρακαλούμε να δηλώσετε συμμετοχή στο info@arvanitidis-estate.gr)

Info

Το Κτήμα Αρβανιτίδη βρίσκεται στον Ασκό Θεσσαλονίκης, ένα μικρό, ήσυχο χωριό σε υψόμετρο 500 μέτρων στην ανατολική πλαγιά του Βερτίσκου. 

Η ευρύτερη περιοχή του Ασκού χαρακτηρίζεται από αργιλοπηλώδη εδάφη που ευνοούν την καλλιέργεια του αμπελιού. Συγκεκριμένα για την εγκατάσταση του γραμμικού αμπελώνα του Κτήματος Αρβανιτίδη επιλέχθηκαν περιοχές με ισορροπημένη περιεκτικότητα σε άμμο, ίλη και άργιλο, ιδανικές για περιορισμένη φυτική ανάπτυξη. 

Το κλίμα είναι ηπειρωτικό, και χαρακτηρίζεται από την έντονη διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στην ημέρα και τη νύχτα, κατά τη θερινή περίοδο. Ο προσανατολισμός του αμπελώνα είναι νοτιοδυτικός, ιδανικός για την ηλιοφάνεια και τη ζέστη της Ελλάδας, ενώ το καλοκαίρι φυσάει στην περιοχή μια ανοδική αύρα από τη λίμνη Κορώνεια, ευνοϊκή για την ωρίμανση των σταφυλιών. 

Οι αμπελώνες του κτήματος, συνολικής έκτασης 70 στρεμμάτων, βρίσκονται σε υψόμετρο 500 – 550 μέτρων. 

Η φύτευση είναι αρκετά πυκνή, 340 – 400 φυτά ανά στρέμμα και ως υποκείμενο χρησιμοποιήθηκε το 1103Ρ. Η ποικιλιακή σύνθεση περιλαμβάνει τις ελληνικές ποικιλίες Μαλαγουζιά, Ασύρτικο, Ξινόμαυρο και τις γαλλικές: Chardonnay, Cabernet Sauvignon, Merlot και Syrah καθώς και ένα τμήμα πειραματικό με τις ιταλικές Nebbiolo και Barbera.

Τα κρασιά

Στο Κτήμα Αρβανιτίδη παράγονται τα ακόλουθα κρασιά: 

Μαλαγουζιά Ασύρτικο

Chardonnay

Chardonnay oak

Rosé Ξινόμαυρο

Ξινόμαυρο 

Cabernet-Merlot

Merlot