Στο Μεταξοχώρι Κισσάβου την Κυριακή ο τρύγος γίνεται γιορτή που σε αφορά
Το Οινοποιείο Μανωλίδη προσφέρει μια μοναδική εμπειρία τρύγου και οινοποίησης
Το Μεταξοχώρι Λάρισας, στους πρόποδες του Κισσάβου, είναι ένας τόπος μαγικός. Οι αρετές του χαρίζονται απλόχερα σε κατοίκους και ταξιδιώτες, οι οποίοι απολαμβάνουν την ιαματική αίσθηση της επαφής με τη φύση.
Εκεί βρίσκεται το Κτήμα Μανωλίδη και αυτή την Κυριακή μας καλεί να συμμετέχουμε εθελοντικά στον τρύγο του Sauvignon Blanc. Μια μοναδική εμπειρία για όποιον θέλει να ζήσει μια αλλιώτικη Κυριακή.
Μια εμπειρία τρύγου και οινοποίησης σε ένα γιορτινό κλίμα! Συζήτηση γύρω από την αμπελουργία και το κρασί! Γαστρονομία και degustation το βράδυ!
Η ιστορία του Αντώνη Μανωλίδη, οινοποιού και αμπελουργού στο Μεταξοχώρι, είναι απ’ αυτές που δε χορταίνεις ν’ ακούς.
«Ήμουν πολιτικός μηχανικός στη Θεσσαλονίκη και το 2011, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, πήρα την απόφαση να φυτέψω αμπελώνες, που ήταν στην ουσία το χόμπι μου. Είχα ήδη από το 2001 δυο στρέμματα με αμπέλια για να φτιάχνω το δικό μου κρασί και είχα την τεχνογνωσία της οινοποίησης. Τα 2012 φύτεψα τον πρώτο αμπελώνα, σε μια άγονη γη πάνω στο βουνό, τον Κίσσαβο, που ήταν όμως ιδανική για ποιοτικούς αμπελώνες».
«Τα αμπέλια βρίσκονται σε μια πλαγιά που αντικρίζει τη θάλασσα και γύρω της έχει το δάσος. Την ίδια χρονιά, λοιπόν, σταμάτησα από πολιτικός μηχανικός, έκανα στροφή και αφοσιώθηκα στη φροντίδα τους. Μέσα στα επόμενα χρόνια οι φυτείες επεκτάθηκαν, οι αμπελώνες άρχισαν να αποδίδουν κι έτσι το 2017 έφτιαξα και το οινοποιείο στο Μεταξοχώρι. Είμαστε μία μικρή μονάδα, παράγουμε δηλαδή περίπου 10.000 μπουκάλια».
Με έμφαση στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα, το Οινοποιείο Μανωλίδη παράγει οχτώ διαφορετικές ποικιλίες κρασιών, από μαλαγουζιά, sauvignon και ασύρτικο, μέχρι λημνιό, chardonnay, cabernet, merlot και ξινόμαυρο.
Πώς γεννήθηκε όμως η σκέψη για ένα ανοιχτό κάλεσμα στον τρύγο; Ο κ. Μανωλίδης εξηγεί: «Στους φίλους μου φάνηκε περίεργο που έφυγα απ’ τη Θεσσαλονίκη για να γίνω αμπελουργός, γιατί είχα ένα καλό γραφείο με πολλές δουλειές. Επειδή, λοιπόν, τους κέντριζε την περιέργεια, έρχονταν να το δουν από κοντά και με την ευκαιρία βοηθούσαν και στον τρύγο! Έτσι ξεκίνησα κι εγώ να ανακοινώνω τον κάθε τρύγο σαν εκδήλωση, ο κόσμος το μαθαίνει και γίνεται κάτι σαν γιορτή».
«Αυτή την Κυριακή έχουμε τον τρύγο του sauvignon. Ξεκινάμε απ’ το πρωί, όπου τρυγάμε τον αμπελώνα, το μεσημέρι μπορεί να πάμε για μπάνιο στη θάλασσα και όταν γυρίσουμε πηγαίνουμε στο οινοποιείο, όπου πατάμε τα σταφύλια και ο κόσμος έρχεται σε επαφή με την όλη διαδικασία της οινοποίησης. Το βράδυ μαγειρεύουμε, τρώμε, πίνουμε και χορεύουμε! Όλο αυτό συμβαίνει σαν μια γιορτή. Το οινοποιείο βρίσκεται στον ίδιο χώρο με το σπίτι μου, επομένως όλο το περιβάλλον αποπνέει μια οικειότητα».
Η παραδοσιακή διαδικασία του τρύγου και της οινοποίησης συνιστά αναμφίβολα μια μοναδική εμπειρία. «Στον αμπελώνα, ο επισκέπτης μπορεί να αντιληφθεί από πρώτο χέρι από πού προέρχεται το κάθε κρασί που έχει πιει. Ο τρύγος δεν απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις, είναι μια απλή διαδικασία. Το σημαντικό είναι ότι το αμπέλι σε διδάσκει. Τις ιδιαιτερότητες του κάθε κλήματος τις παρομοιάζω με τις ιδιαιτερότητες των παιδιών. Άλλα είναι ήσυχα, άλλα ατίθασα, πρέπει να ξέρεις πώς θα τους φερθείς. Ο κόσμος του κρασιού γοητεύει τους επισκέπτες. Η διαδικασία να πάρεις το σταφύλι από τη γη μέχρι να φτάσει στο σημείο της ζύμωσης τους κερδίζει. Έχω σκεφτεί να γράψω μέχρι και παραμύθι για παιδιά γύρω απ’ όλη αυτήν τη διαδικασία».
Ο τόπος σημαδεύει την καθημερινότητα και εν τέλει τη ζωή μας. Ο κ. Μανωλίδης το επιβεβαιώνει: «Το Μεταξοχώρι είναι ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος, ένα «κρυφό Πήλιο». Ζεις μέσα στα πλατάνια, τα νερά και τα ρυάκια. Αυτό που μετράει για μένα είναι να μπορώ να συντηρώ τη ζωή που κάνω εδώ. Είναι μεγάλη ευλογία να χαίρεσαι καθημερινά τη φύση, να κολυμπάς στη θάλασσα που απέχει μόνο δέκα λεπτά από το χωριό. Καμιά φορά ντρέπομαι να το πω!».
«Η ποιότητα ζωής που έχω σαν οινοποιός είναι ακριβώς η αντίθετη μ’ εκείνη που είχα σαν μηχανικός στην πόλη. Όταν βρίσκομαι στα αμπέλια μου δεν έχω εκείνη την αγωνία, είμαι εγώ κι αυτά. Πρέπει απλά να τα φροντίσω. Έχω μια υπέροχη ζωή. Μια φορά με ρώτησε κάποιος πότε θα κάνω απόσβεση. Η απάντησή μου ήταν ότι ήδη την έχω κάνει! Απόσβεση για μένα είναι ότι πηγαίνω κάθε μέρα στη θάλασσα και το βράδυ βρίσκομαι στην πλατεία με τα πλατάνια και τους φίλους μου».
και το κτήμα εδώ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
