Wine secrets: 77+1 πληροφορίες για το κρασί που, ίσως, δε γνώριζες

«Είμαστε όλοι θνητοί μέχρι το πρώτο φιλί και το δεύτερο ποτήρι κρασί», Eduardo Galean, Ουρουγουανός δημοσιογράφος, λογοτέχνης και συγγραφέας.

Το έχουν αποκαλέσει «ποίηση σε μπουκάλι». Έχουν γραφτεί εκατομμύρια λέξεις μόνο και μόνο για να το περιγράψουν.

Το βασικότερο, όμως, όλων είναι η μαγική του δύναμη να συγκεντρώνει γύρω του ανθρώπους, γλέντια, γέλια, τραπέζια και να «δίνει το παρών» στις πιο σημαντικές στιγμές μας, διευκολύνοντας κάθε συναίσθημα.

Γι’ αυτό συλλέξαμε 77+1 ιδιαίτερες πληροφορίες για τα κρασιά, που μπορεί να μη γνωρίζατε!

1. Ανάμεσα στο οφέλη του κρασιού για την υγεία, συγκαταλέγονται η μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου και η προώθηση της μακροζωίας, εφόσον  καταναλώνεται με μέτρο.
2. Το παλαιότερο οινοποιείο που ανακαλύφθηκε ποτέ είναι Αρμενικό και  χρονολογείται στα 4100 π.Χ.
3. Οι Φοίνικες διέδωσαν το κρασί στη Μεσόγειο τον 10ο αι. π.Χ., συστήνοντάς  το στους αρχαίους Έλληνες. Αυτοί, με τη σειρά τους, ενέπνευσαν τους Ρωμαίους να καλλιεργούν αμπέλια σε όλη την αυτοκρατορία τους.
4. Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι είχαν δώσει στο κρασί… θεϊκές διαστάσεις, γι’ αυτό και οι πρώτοι λάτρευαν τον Διόνυσο ως θεό του Τρύγου, με αντίστοιχο τον Βάκχο για τους Ρωμαίους. 
5. Οι Γαλάτες επινόησαν τα ξύλινα βαρέλια για να διατηρούν το κρασί.
6. Τα ελληνικά κρασιά εμποτίζονταν συχνά με βότανα, μπαχαρικά και μέλι.
7. Τη περίοδο του Μεσαίωνα, οι εκκλησίες και τα μοναστήρια παρήγαγαν τον κύριο όγκο των διαθέσιμων κρασιών.
8. Τα πρώτα κρασιά εμφιαλώθηκαν τον 17ο αιώνα.
9. Το διαβόητο παράσιτο, η φυλλοξήρα, ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στους γαλλικούς αμπελώνες το 1866. 
10. Το 1880, τουλάχιστον το 80% του ιταλικού πληθυσμού βασιζόταν στην ακμάζουσα βιομηχανία κρασιού για τα προς το ζην.
11. Ο Thomas Jefferson είναι υπεύθυνος για την έκρηξη παραγωγής του κρασιού στην Καλιφόρνια, χάρη στα μοσχεύματα αμπελιού που εισήγαγε ο ίδιος από τη Γαλλία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
12. Το 2017, σημειώθηκε πτώση της παγκόσμιας παραγωγής κρασιού σε επίπεδο που δεν είχε παρατηρηθεί εδώ κι 60 χρόνια, λόγω των κακών καιρικών συνθηκών.
13. Τα κρασιά από τη δυτική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή είναι γνωστά ως του «Παλιού Κόσμου», ενώ του «Νέου Κόσμου» προέρχονται από την Αμερική, την Αυστραλία, την Αφρική και την Ασία.
14. Τα ευρωπαϊκά κρασιά συχνά αναγράφουν την τοποθεσία παραγωγής στις ετικέτες τους, ενώ τα κρασιά του Νέου Κόσμου την ποικιλία σταφυλιού. 
15. Εκτός από τα κόκκινα, λευκά και ροζέ κρασιά, υπάρχουν τα πορτοκαλί και  τα μπλε.
16. Το κόκκινο κρασί προέρχεται μόνο από σταφύλια με μπλε ή μοβ φλούδα. Το λευκό κρασί μπορεί, επίσης, να παραχθεί από αυτά, αλλά μόνο αν ο χυμός των σταφυλιών διαχωριστεί από τις φλούδες τους.
17. Το γλυκό ή το επιδόρπιο κρασί παρασκευάζεται από σταφύλια με υψηλή  περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Σε ορισμένα μέρη του κόσμου, αυτό σημαίνει ότι επιτρέπεται στα αμπέλια να προσβληθούν από μια μυκητιασική λοίμωξη, που ονομάζεται βοτρύτης, ενώ σε άλλα, ότι αφήνουμε τα σταφύλια να παγώσουν πριν τα μαζέψουν, για να δημιουργήσουν σιροπιαστό κρασί.
18. Η πρακτική της προσθήκης ζάχαρης για ενίσχυση του οινοπνεύματος στα κρασιά σε ψυχρότερες περιοχές ονομάζεται «καπταλοποίηση». Πήρε το όνομά του από τον Jean-Antoine Chaptal, έναν υπουργό υπό τον Ναπολέοντα.
19. Τα ενισχυμένα κρασιά, όπως τα sherry και porto, παράγονται με την προσθήκη επιπλέον αλκοόλ σε διάφορα στάδια της διαδικασίας.
20. Επειδή τα σταφύλια παράγουν σάκχαρα καθώς ωριμάζουν, τα κρασιά από θερμότερα κλίματα περιέχουν περισσότερη ζάχαρη και είναι ισχυρότερα από εκείνα που προέρχονται από ψυχρότερες περιοχές, που τείνουν προς την οξύτητα.
21. Ένα κόκκινο κρασί χάνει τη φρουτώδη γεύση του όταν ζεσταίνεται πολύ.
22. Το terroir ενός κρασιού είναι ένας συνδυασμός των περιβαλλοντικών  επιρροών στο αμπέλι, συμπεριλαμβανομένου του τύπου εδάφους και του  κλίματος.
23. Τα κρασιά δε χρειάζεται να παρασκευάζονται από μία μόνο ποικιλία  σταφυλιού. Διαφορετικοί χυμοί ζυμώνονται χωριστά και στη συνέχεια,  συνδυάζονται σε αυτό που είναι γνωστό ως «χαρμάνι».
24. Το αφρώδες λευκό κρασί μπορεί να παρασκευαστεί οπουδήποτε, αλλά  μόνο αυτά που καλλιεργούνται κι εμφιαλώνονται στην περιοχή Champagne της Γαλλίας ονομάζονται σαμπάνιες. 
25. Τα μπουκάλια σαμπάνιας περιέχουν περισσότερη πίεση από τα ελαστικά  ενός αυτοκινήτου! Γι’ αυτό κατασκευάζονται από παχύτερο γυαλί για να  αντιστέκονται στην πίεση που δημιουργείται από την ανθράκωση. 
26. Μπορείτε να βρείτε 1 εκατομμύριο φυσαλίδες σ’ ένα μέσο ποτήρι  σαμπάνιας!
27. Βιολογικά, βιοδυναμικά και φυσικά κρασιά παράγονται από οινοποιούς που αποφεύγουν να παρεμβαίνουν στην οικολογία του αμπελώνα, επιλέγοντας να  μη χρησιμοποιούν ζιζανιοκτόνα και φυτοφάρμακα.
28. Εάν δείτε ετικέτα με την ένδειξη «Demeter», αυτό σημαίνει ότι το κρασί έχει πιστοποιηθεί ως βιοδυναμικό.
29. Εάν μια ετικέτα αναγράφει «Mis en Bouteille au Domaine», σημαίνει πως το κρασί εμφιαλώθηκε στο κτήμα όπου καλλιεργούνταν τα σταφύλια. 
30. Υπάρχουν 11 μεγέθη φιαλών, από το «split» των 187 ml μέχρι το Nebuchadnezzar, που χωράει ποσότητα ίση με 20 τυποποιημένες φιάλες. 
31. Ένα μπουκάλι κρασιού «magnum» ισοδυναμεί με δύο τυπικά μπουκάλια και κάποιοι ισχυρίζονται ότι είναι το βέλτιστο μέγεθος για παλαίωση, χάρη στον  μειωμένο χώρο για οξυγόνο.
32. Το κρασί χαλάει μόλις εκτεθεί στον αέρα. Όσο περισσότερο εκτίθεται στο οξυγόνο, μετατρέπεται σε ξύδι.
33. Περίπου μια συστάδα σταφυλιών -περίπου 75 σταφύλια- γεμίζουν ένα  ποτήρι κρασί.
34. Μπορείτε να καλλιεργήσετε περίπου 400 αμπέλια σ’ ένα στρέμμα γης. Αυτό σημαίνει περίπου 5 τόνους σταφυλιών. 
35. Υπάρχουν περίπου 1.300 ποικιλίες σταφυλιού, που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή κρασιού.
36. Τα σταφύλια περιέχουν δαμασκηνόνη, που συμβάλλει στις νότες  λουλουδιών σε πολλά κρασιά.
37. Η πλειονότητα των αμπελιών που χρησιμοποιούνται για την οινοποίηση είναι παραλλαγές του είδους Vitis Vinifera.
38. Η πιο ευρέως καλλιεργήσιμη ποικιλία στον κόσμο είναι το Cabernet Sauvignon, ακολουθούμενο από το Merlot, το Airén (ισπανικό σταφύλι σέρι), το Tempranillo και το Chardonnay. 
39. Τα αμπέλια μπορούν να ζήσουν περισσότερα από 60 χρόνια.
40. Πολλά κρασιά δεν είναι vegan ή vegetarian. Ένας καθοριστικός παράγοντας, όπως το αβγό ή η κύστη ψαριού, χρησιμοποιούνται για να μαλακώσουν τη στυπτικότητα από τις τανίνες και να αφαιρέσουν τα ιζήματα.
41. Κατά γενικό κανόνα, τα λευκά κρασιά πρέπει να σερβίρονται από 5-12° C,  ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους, ενώ τα κόκκινα μεταξύ 10-18° C. 
42. Ανεξάρτητα από το είδος ή το χρώμα, όλα τα κρασιά αποθηκεύονται στην ίδια θερμοκρασία. Η διαφορά είναι στη θερμοκρασία του κρασιού όταν  καταναλώνεται. 
43. Υπάρχουν τέσσερα στοιχεία στη γευσιγνωσία κρασιού που αναζητάει κανείς: τη γλυκύτητα, την οξύτητα, την περιεκτικότητα σε αλκοόλ και τις τανίνες.
44. Τα ποτήρια του κρασιού έχουν σχήμα τουλίπας, έτσι ώστε τα αρώματα να μην μπορούν να διαφύγουν. Οι ειδικοί τα γεμίζουν μόνο στο ένα τρίτο, καθώς αφήνει χώρο για την ανάπτυξη των αρωμάτων.
45. Το να «στροβιλίζεις» ένα ποτήρι κρασιού πριν τη δοκιμή, αερίζει το κρασί και βοηθά στην απελευθέρωση των αρωμάτων. Η μετακίνηση του κρασιού στο στόμα κατά τη δοκιμή επιτρέπει σε όλους τους γευστικούς υποδοχείς να  ευαισθητοποιηθούν. Η γλυκύτητα εντοπίζεται στην άκρη της γλώσσας, η πικρία στο πίσω μέρος και η ξινίλα στα πλάγια.
46. Υπάρχουν πάνω από 400 ποικιλίες βελανιδιών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή βαρελιών κρασιού. Η μέση ηλικία αυτών των δέντρων είναι περίπου 170 ετών.
47. Ένα βαρέλι περιέχει περίπου 59 γαλόνια κρασί, δηλαδή, 295 φιάλες. 
48. Η βελανιδιά προσδίδει βουτυρώδεις γεύσεις βανίλιας σ’ ένα κρασί όταν παλαιώνεται σε βαρέλια. 
49. Τα περισσότερα κρασιά δεν είναι φτιαγμένα για να παλαιωθούν. Κάποιοι ειδικοί  υπογραμμίζουν ότι μόνο το 10% των φιαλών ωφελούνται από τη  γήρανση. Τα περισσότερα πρέπει να τα απολαύσετε μέσα σε πέντε χρόνια.
50. Η οριζόντια αποθήκευση των μπουκαλιών κρασιού είναι η σωστή. Διατηρεί τον φελλό υγρό και αποτρέπει την είσοδο υπερβολικού αέρα στο μπουκάλι.
51. Η αποθήκευση του κρασιού μακριά από άμεσο φως και θερμότητα διατηρεί  τη φρεσκάδα του.
52. Τα βιδωτά καπάκια διαδόθηκαν από Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς οινοποιούς, που δεν ήταν ικανοποιημένοι με την ποιότητα των φελλών που τους έδιναν.
53. Οι περισσότεροι φελλοί προέρχονται από τα δάση φελλού της Πορτογαλίας,  αν κι έχουν μειωθεί σε δημοτικότητα λόγω των βιδωτών καπακιών και των  συνθετικών φελλών. Τα κρασιά, όμως, που σφραγίζονται από φελλό εξακολουθούν να αποτελούν την πλειοψηφία των μπουκαλιών στον κόσμο, σε ποσοστό 64%.
54. Ένα μπουκάλι 750 ml περιέχει περίπου έξι ποτήρια κρασί ή 12 μικρότερα  ποτήρια για γευσιγνωσία και τον χυμό από 600 – 800 σταφύλια.
55. Οι Ρωμαίοι ανακάτευαν το μόλυβδο με το κρασί τους, χρησιμοποιώντας τον ως γλυκαντικό. 
56. Οι πωλήσεις λευκού κρασιού στο Ηνωμένο Βασίλειο ξεπέρασαν το κόκκινο το 2016, με το ροζέ να βρίσκεται τρίτο.
57. Η περιβόητη «Κρίση του Παρισιού» του 1976 είναι ένα γεγονός που αξίζει να γνωρίσετε. Τα κρασιά της Καλιφόρνια ξεπέρασαν τα γαλλικά μπουκάλια σε μια τυφλή γευσιγνωσία, δημιουργώντας διαμάχες κι επιβάλλοντας το αμερικανικό κρασί στην παγκόσμια σκηνή.
58. Η πόλη του Βατικανό ηγείται παγκοσμίως στην κατανάλωση κρασιού κατά κεφαλήν.
59. Ένα ποτήρι κόκκινο με το δείπνο κάθε βράδυ έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.
60. Εάν τρώτε αγκινάρες, αποφύγετε το ακριβό κρασί, καθώς αποδίδουν στα περισσότερα κρασιά μια ιδιαίτερα γλυκιά γεύση.
61. Plonk είναι το κρασί κακής ποιότητας. 
62. Ένας τόνος σταφυλιών μπορεί να μετατραπεί σε 720 μπουκάλια κρασιού.
63. Κατά τους πρώιμους ρωμαϊκούς χρόνους, απαγορευόταν στις γυναίκες να πίνουν κρασί. 
64. Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στις επιπτώσεις του κρασιού σε σχέση με  τους άνδρες. Οφείλεται εν μέρει στη βιολογία, καθώς οι γυναίκες έχουν λιγότερα ένζυμα στο στομάχι που απαιτούνται για τη διάσπαση του αλκοόλ.
65. Στην αρχαία Ελλάδα, ο οικοδεσπότης του δείπνου έπινε την πρώτη γουλιά κρασί για να βεβαιωθεί ότι το κρασί που σερβίρεται στους επισκέπτες δεν είχε δηλητηριαστεί. Από εκεί προήλθε η φράση «πίνει στην υγειά του».
66. Το μεγαλύτερο μπουκάλι στον κόσμο είναι η σαμπάνια Nebuchadnezzar της Armand de Brignac ροζέ και ισοδυναμεί με 20 μπουκάλια κανονικού μεγέθους ή περίπου 15 λίτρα.
67. Οι τρεις πρώτοι σημαντικότεροι παραγωγοί κρασιού στον κόσμο είναι η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία. Οι ΗΠΑ (Καλιφόρνια) κατατάσσονται στην τέταρτη θέση, ακολουθούμενες από την Κίνα στην πέμπτη και είναι η κορυφαία στην αγορά κόκκινου κρασιού. Δεν είναι μόνο λόγω της γεύσης, αλλά το κόκκινο χρώμα του κρασιού θεωρείται τυχερό στην κινεζική κουλτούρα κι ευνοείται από την κυβέρνηση. 
68. Τα κρασιά διατηρούνταν αρχικά σε πουγκιά από δέρμα κατσίκας. Ο Άγγλος Sir Kenelm Digby (1603-1665) επινόησε το σκούρο πράσινο μπουκάλι κρασιού,  που όλοι γνωρίζουμε σήμερα. 
69. Ο σωστός τρόπος να κρατάει κανείς ένα ποτήρι κρασί είναι από το πόδι του, ώστε να μην το ζεστάνει και αυξήσει τη θερμοκρασία του κρασιού. 
70. Τα κρασιά έχουν τόσες πολλές οργανικές ενώσεις που είναι πιο πολύπλοκα και από τους ορούς αίματος.
71. Πρέπει να πιείτε 7 ποτήρια χυμό πορτοκαλιού ή 20 ποτήρια χυμό μήλου για να πάρετε την ίδια ποσότητα αντιοξειδωτικών που περιέχει ένα ποτήρι κρασί.
72. Ο Τιτανικός είχε το παλαιότερο γνωστό κελάρι κρασιού στον κόσμο.  Ανακαλύφθηκε ότι τα περισσότερα από τα μπουκάλια του παρέμειναν άθικτα  μετά το ναυάγιο.
73. Το παλαιότερο μπουκάλι κρασιού βρίσκεται στη Γερμανία. Χρονολογείται πριν από το 325 μ.Χ. και μπορείτε να το βρείτε στο ιστορικό μουσείο Speyer.
74. Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της Ιατρικής, χρησιμοποιούσε κρασί για τις  καταγεγραμμένες θεραπείες του. Το κρασί χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία του πυρετού και αντιμετωπιζόταν ως γενικό αντισηπτικό.
75. Η δυνατότητα αποθήκευσης κρασιού μέχρι την ωρίμανση θεωρούνταν  αλχημεία στην αρχαία Αίγυπτο. Αυτό πίστευαν ότι ήταν ένα προνόμιο που διέθεταν μόνο οι Φαραώ.
76. Κατά την υπογραφή της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας καταναλώθηκε πολύ κρασί και μάλιστα σε ποτήρια Μαδέρας -τα κλασικά.
77. Λέγεται ότι οι Γερμανοί δημιούργησαν τυχαία το κρασί του πάγου, Eiswein, το 1830. Πρόκειται για ένα γλυκό κρασί, κατάλληλο για το τέλειο κλείσιμο σε κάθε γεύμα, το οποίο παράγεται από παγωμένα σταφύλια. 
78. Ο οίκος δημοπρασιών Sotheby’s πούλησε ένα μπουκάλι κρασί Romanee-Conti του 1945 για 558.000 δολάρια! Αναμενόταν να πουληθεί μόνο για 32.000, αλλά κάποιος μάλλον το ήθελε πολύ. Το συγκεκριμένο είναι εξαιρετικά σπάνιο, καθώς παρήχθησαν μόνο 600 μπουκάλια.