3 σειρές να αποφύγεις για να μη χάσεις άσκοπα τον χρόνο σου

Λέξεις: Κική Μουστακίδου, Λάμπρος Καραβίδας

Η αλήθεια είναι πως συνηθίζουμε να προτείνουμε τις καλύτερες σειρές, εκείνες που πρέπει να βάλεις στη λίστα σου για να δεις πριν ακόμα πιάσουν οι μεγάλες ζέστες και φύγεις μακριά σε άλλες πολιτείες. Από την άλλη, επειδή ο χρόνος είναι πολύτιμος και νιώσαμε τη δική μας γούνα να καίγεται από την επιλογή μας να επενδύσουμε σε κακογυρισμένες σειρές, με έλλειψη περιεχομένου και ροής, σκεφτήκαμε να σε προφυλάξουμε από τρεις παραγωγές που, κατά τη γνώμη μας, δεν αξίζουν την προσοχή σου. Συμφωνείς ή διαφωνείς με τα παρακάτω;

Gypsy

Πρέπει να ομολογήσω ότι ξεκίνησα να βλέπω το Gypsy με προκαταβολικό ενθουσιασμό, μιας και παραδόξως η ψυχρότητα της Ναόμι Γουότς στο γυαλί μου φάνηκε μια ικανή συνθήκη για να μπορεί να παρασύρει μια σειρά σε γοητευτικά μονοπάτια. Ωστόσο, από το πρώτο κιόλας επεισόδιο κατάλαβα ότι είχα καλλιεργήσει μια ψευδαίσθηση: στην πραγματικότητα πρόκειται για μία σειρά που θα χαρακτήριζα – δίχως πόνο ψυχής – βαρετή.

Η ηρωίδα της Γουότς, η Τζιν Χόλογουει, είναι μια ψυχαναλύτρια που κατά περιπτώσεις παθαίνει εμμονή με τις υποθέσεις της και αφιερώνει ενέργεια στους ασθενείς της ακόμα και μετά το τέλος των συνεδριών μαζί τους. Όλο το νήμα της πλοκής υφαίνεται γύρω από την ερωτική επιθυμία που αναπτύσσει για τη Σίντνι, την πρώην κοπέλα ενός ασθενή της, ένα ασίγαστο πάθος για το οποίο τρέμει μήπως και γίνει η αιτία για να καταστραφεί ολοκληρωτικά ο γάμος της και η εικόνα που επιμελώς έχει δημιουργήσει για τον εαυτό της.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το Netflix αποφάσισε να μην υπάρξει δεύτερη σεζόν για τη σειρά, η οποία δεν αγαπήθηκε όσο αναμενόταν από το κοινό. Λίγο ο ανύπαρκτος ρυθμός, λίγο το γεγονός πως νιώθεις να βλέπεις το ίδιο επεισόδιο ξανά και ξανά, στο Gypsy έπεσε πολύ νωρίς «ψαλίδι».

Για να μην είμαστε άδικοι: Η ερμηνεία της Γουότς είναι σταθερή, καταφέρνει να σε τραβήξει μέσα στον κόσμο μιας μπερδεμένης για την σεξουαλικότητά της γυναίκας, το σύγχρονο αστικό περιβάλλον αποτυπώνεται εξαίσια φωτογραφικά και η μουσική – όπου υπάρχει – δένει με το σύνολο. | Κ.Μ.

American Gods

Το αργό αποκτά άλλη έννοια και ο χρόνος, που νόμιζες ότι δεν μπορεί να περάσει πιο βασανιστικά από όταν βρίσκεσαι στη δουλειά ή σε μια άβολη κοινωνική συνάθροιση στην οποία έπρεπε να δώσεις το παρών, φαίνεται να είχε παγώσει. Κατάφερα και είδα και τα 8 επεισόδια που πλησίαζαν τη μία ώρα κατά μέσο όρο έκαστο και έχω μετανιώσει για αυτές τις ώρες που πέταξα τη ζωή μου. Ας είμαστε ειλικρινείς, το μετάνιωνα και κατά τη διάρκεια, απλά τα ηνία είχε αναλάβει το κομμάτι του εαυτού μου που δεν θέλει να αφήνει μισοτελειωμένο ό,τι ξεκινά.

Αν και η βασική ιδέα γύρω από την οποία εκτυλίσσεται και το βιβλίο του Gaiman, ότι δηλαδή οι παλιοί θεοί των κατοίκων της Αμερικής (βλ. Odin, Vulcan, Anubis and Isis) θα πολεμήσουν εναντίον των νεόφερτων θεών των Internet, Media, Οικονομίας κλπ που όλο και περισσότερο αγαπούν οι σύγχρονοι Αμερικάνοι, είναι αρκετά ενδιαφέρουσα η τελική παρουσίασή της, μάλλον ατυχής είναι. Τα γραφικά αν και προσεγμένα είναι συχνά υπερβολικά και σε αποπροσανατολίζουν. Η πλοκή πολύ χαλαρή και το σενάριο με τόσο λίγες επεξηγήσεις για το τι ακριβώς βλέπεις με αποτέλεσμα να χάνεσαι.

Για να μην είμαστε άδικοι: Στα θετικά της σειράς αξίζει να τονίσουμε τα εκπληκτικά cover γνωστών και αγαπημένων κομματιών που ντύνουν ηχητικά διάφορες σκηνές. Σημαντικό είναι και το γεγονός ότι είναι ακόμη μια σειρά, στα βήματα των “Legion” και “Preacher”, που παίρνει το ρίσκο να μην σου τα αναλύει όλα και σε αφήνει να σκεφτείς, δημιουργώντας κάτι σαν ποίημα στη μικρή οθόνη, αν αυτό είναι δυνατό. Αν σου αρέσει η αργή εξέλιξη και το υπερφυσικό, ενώ έχεις αδυναμία και στη δουλειά του Gaiman να το δεις. Διαφορετικά να το σκεφτείς πολλές φορές πριν πατήσεις το play για το πρώτο επεισόδιο. | Λ.Κ.

You Me Her

Στην κατηγορία «τι να δω για να με πάρει ο ύπνος χωρίς να σκέφτομαι το αύριο», το You Me Her κερδίζει το πρώτο βραβείο. Παρά το γεγονός ότι η γρήγορη, σπιρτόζικη σκηνοθεσία του είναι σημάδι σύγχρονης καλλιτεχνικής οπτικής και η διάρκεια του επεισοδίου – μόλις 30 λεπτά – συμβαδίζει με τους ρυθμούς της σημερινής πραγματικότητας, το ταμείον από άποψη περιεχομένου είναι μείον.

Ο Τζακ και η Έμμα είναι παντρεμένοι, αλλά ο γάμος τους στερείται φαντασίας και δημιουργικότητας. Σύντομα νιώθουν ότι βρίσκονται σε ένα απροσπέλαστο τέλμα, μέχρι τη στιγμή που στη ζωή τους βάζουν την Ίζι, μια νεαρή συνοδό που καταλήγει να γίνει το τρίτο άτομο στη σχέση τους, μιας και όλα τα… συμβαλλόμενα μέρη αναπτύσσουν συναισθήματα ο ένας για τον άλλο. Με τρεις σεζόν και 28 συνολικά επεισόδια, το You Me Her κοιτάζεται διαρκώς στον καθρέφτη και βλέπει την ίδια αντανάκλαση: μια έξυπνη ιδέα που δεν κατάφερε να απογειωθεί.

Για να μην είμαστε άδικοι: Ίσως πρόκειται για την πρώτη «πολυρομαντική» σειρά, ένα πρόγραμμα που αφήνει ανοιχτό το ερώτημα: μπορούν τρεις άνθρωποι να είναι ερωτευμένοι μεταξύ τους; Δροσεροί πρωταγωνιστές, που στέκονται αξιοπρεπώς σε ένα σενάριο που απορροφάται στην ίδια του τη δίνη. | Κ.Μ. 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Αυτές είναι οι σειρές που σάρωσαν στα τηλεοπτικά BAFTA
• To Lost in Space είναι η νέα σειρά που θα σε κάνει να κολλήσεις
• Το Everything Sucks είναι μια σειρά που ξυπνά τα 90s μέσα μας