5 σημάδια που δείχνουν ότι σας μεγάλωσαν ναρκισσιστές
Όταν όλοι πίστευαν ότι είχατε τους τέλειους γονείς μόνο εσείς ξέρατε πώς ήταν πίσω από την κλειστή πόρτα.
Η ναρκισσιστική Διαταραχή της Προσωπικότητας είναι μία από τις 10 πιο συχνές διαταραχές προσωπικότητας στον σύγχρονο κόσμο.
Οι ναρκισσιστές τείνουν να έχουν μια υπερβολική αίσθηση αυτοπεποίθησης και να βασίζουν την ταυτότητά τους σταθερά στην αποδοχή, την αναγνώριση και την έγκριση του περίγυρού τους. Ακόμα και οι στενές σχέσεις τους είναι τις περισσότερες φορές επιφανειακές και επικεντρώνονται κυρίως στο πώς οι άλλοι σκέφτονται για τους ίδιους, με λίγη έως καθόλου ενσυναίσθηση για τους υπόλοιπους. Πιστεύουν πραγματικά ότι είναι καλύτεροι από τους άλλους ωστόσο είναι και επιρρεπείς στην έντονη ντροπή όταν λαμβάνουν κριτικές για τυχόν λάθη τους.
Τα παιδιά των ναρκισσιστών τώρα είναι σπάνια σε θέση να απαιτήσουν βοήθεια από τους γονείς τους. Στην πραγματικότητα, μπορεί να μην συνειδητοποιήσουν καν ότι οι γονείς τους ήταν ναρκισσιστές μέχρι να αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια για τα δικά τους προβλήματα. Ενώ οι ναρκισσιστές μπορούν να διαφέρουν σε λεπτομέρειες μεταξύ τους και να γίνονται δύσκολα αντιληπτοί καθώς τα συμπτώματά τους συγκροτούν ένα μεγάλο σχετικά φάσμα, υπάρχουν μερικοί τρόποι για να καταλάβουν τα παιδιά ως ενήλικοι πλέον ότι μπορεί να είχαν ανατραφεί τελικά από έναν ναρκισσιστή.
1. Αυθυποβάλεσαι κάνοντας το “χαλί να με πατήσεις”
Τα παιδιά των ναρκισσιστών έχουν περάσει την ζωή τους στην σκιά γονέων που ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για τις δικές τους ανάγκες με αποτέλεσμα, εκείνα μεγαλώνοντας, να θεωρούν δεδομένο πως δεν έχει σημασία αυτό που θέλουν οι ίδιοι λειτουργώντας μόνιμα ως το “χαλί να τους πατήσεις”.
2. Αισθάνεσαι έντονα ανταγωνιστικά σε σχέση με τα αδέρφια σου
Οι ναρκισσιστές έχουν προβλήματα με τα προσωπικά τους όρια και βλέπουν τους άλλους ως επεκτάσεις του εαυτού τους. Παίρνουν την περισσότερη προσοχή, έπαινους και υποστήριξη, αλλά έχουν επίσης την μεγαλύτερη πίεση να τα φέρουν όλα εις πέρας. Σε μεγαλύτερες οικογένειες γίνεται ευκολότερα αντιληπτό καθώς ένα από όλα τα παιδιά συνήθως αντανακλά την συμπεριφορά των γονέων. Έτσι μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον όπου λειτουργεί ως το αγαπημένο παιδί των γονέων και ταυτόχρονα ως αποδιοπομπαίος τράγος για τα αδέρφια του. Τόσο το ένα παιδί όσο και το άλλο είναι δύο ίδιες προβολές του ναρκισσιστή γονέα ανεξάρτητα που και οι δύο θα έχουν δύο πολύ διαφορετικές ηλικίες να θυμούνται μεγαλώνοντας.
3. Μερικές φορές αισθάνεστε πως ήσασταν περισσότερο σύντροφοι των γονιών σας
Όταν κοιτάτε πίσω στην παιδική σας ηλικία παρατηρείτε πως υπήρξαν πάρα πολλές φορές που λειτουργούσατε ως συναισθηματική υποστήριξη στους γονείς σας ή τρέχατε να προλάβετε καταστάσεις μέσα στο σπίτι για να μην δημιουργηθεί ένταση. Κάποιες φορές μάλιστα, φτάσατε στο σημείο να προσπαθείτε να πείσετε την μητέρα σας πως όλα βαίνουν καλώς και να την εξυψώσετε συναισθηματικά ξεχνώντας πως θα έπρεπε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
4. Ορίζετε την αυτοεκτίμησή σας μόνο σε συνάρτηση με τα όσα έχετε καταφέρει
Μερικά παιδιά ναρκισσιστών ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τον κόσμο μέσα από αυτό που εξέλαβαν ως πραγματικότητα είναι πως για να αντεπεξέλθουν σε αυτόν θα πρέπει να κάνουν ότι ακριβώς και ο γονιός τους. Να αντλούν την αυτοπεποίθησή τους και να μετρούν την αξία τους αποκλειστικά από το μέγεθος και τις φορές που πέτυχαν κάτι. Μπορεί να μην ταλανίζονται από την επικίνδυνα χαμηλή αυτοεκτίμηση και την ντροπή αλλά μερικά παιδιά ως ενήλικοι μπορεί να υιοθετήσουν συμπεριφορές όπως είναι η εργασιομανία γιατί η απόδοσή τους είναι το μόνο μέτρο που έχουν διδαχθεί να ορίζουν τον εαυτό τους.
5. Δεν έχετε αίσθηση του εαυτού σας, των στόχων σας και των θέλω σας
Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του ναρκισσισμού είναι η μεγαλοπρέπεια: σκέψεις ή συναισθήματα ότι κάποιος είναι ανώτερος από τους άλλους, ακόμα κι αν δεν έχει τα προσόντα ή τα διαπιστευτήρια για να το δικαιολογήσει. Αυτό δημιουργεί μία κατάσταση στην οποία δεν ξέρεις ποτέ γιατί θέλεις κάτι απλά θέλεις να το πετύχεις ως “αποτέλεσμα”. Οι ναρκισσιστές ως γονείς μπορεί να θεωρούν τους εαυτούς τους ως ελίτ, αλλά ακριβώς επειδή δεν πέτυχαν ποτέ ένα ορισμένο από τους ίδιους -από τα θέλω τους- επίπεδο επιτυχίας, συνήθως βρίσκουν αργότερα νόημα στο να ζουν οι ίδιοι, υποκριτικά, μέσω των παιδιών τους.
*Με πληροφορίες από την Huffingtonpost.com και Daily Mail
