59ο ΦΚΘ: Tα βραβεία που απένειμε η Αγορά
Και η παρουσία ενός σπουδαίου κινηματογραφιστή στην πόλη.
Eικόνες: Μotion Team
H Αγορά, το αναπτυξιακό κομμάτι του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, απένειμε τα βραβεία της την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018, στην Αποθήκη Γ’, στο πλαίσιο του 59ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Στην αρχή της εκδήλωσης, τον λόγο πήρε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης, ο οποίος ευχήθηκε σε όλους τους συμμετέχοντες να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους και έδωσε τη σκυτάλη στον Φοίβο Δεληβοριά, τον ambassador της Αγοράς στο φετινό φεστιβάλ, ο οποίος έκανε την απονομή των βραβείων, παρουσία της Υπεύθυνης της Αγοράς, Γιάννας Σαρρή. Ο κ. Δεληβοριάς αρχικά αναφέρθηκε σε διάφορες ταινίες που βρήκαν τον δρόμο τους προς τις αίθουσες τα τελευταία χρόνια χάρη στη στήριξη της Αγοράς του ΦΚΘ, όπως η Πολυξένη της Δώρας Μασκλαβάνου (η επίσημη ελληνική πρόταση για το φετινό Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας), το Suntan του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, το Park της Σοφίας Εξάρχου, η οποία μάλιστα φέτος ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής του τμήματος Works in Progress, αλλά και ξένες παραγωγές όπως τα φιλμ Ατίθασες/ Mustang της Ντενίζ Γκαμζέ Εργκιουβέν (τιμημένο με βραβείο Lux) και Secret Ingredient του Γκιόρτσε Σταβρέσκι (η επίσημη πρόταση της ΠΓΔΜ για το φετινό Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας), μεταξύ άλλων. Ο κ. Δεληβοριάς δήλωσε επίσης: «Όλες αυτές τις μέρες στο Φεστιβάλ γνώρισα και ήρθα σε επαφή με πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους. Εύχομαι σε όλους καλή τύχη. Ελπίζω όλα τα πρότζεκτ της Αγοράς να υλοποιηθούν και να τα απολαύσουμε κάποια στιγμή στις αίθουσες».
Τα βραβεία της Αγοράς του 59ου ΦΚΘ είναι τα ακόλουθα:
Τα βραβεία του 14ου Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads
Η κριτική επιτροπή του 14ου Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads αποτελείται από τους Ada Solomon (παραγωγός, Hi Film Productions, Ρουμανία), Pascal Diot (επικεφαλής του Venice Production Bridge του Φεστιβάλ Βενετίας, Ιταλία), Alexis Hofmann (εκπρόσωπος πωλήσεων, BΑC Films, Γαλλία) και Annamaria Lodato (Διεθνείς Σχέσεις ARTE, Γαλλία). Η επιτροπή επισήμανε: «Πρώτα απ’ όλα, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την επικεφαλής του Crossroads κα Marie-Pierre Macia και όλη την ομάδα της Αγοράς για την ποιότητα της δουλειάς τους και την επιλογή των κινηματογραφικών σχεδίων. Πολλά από αυτά προκάλεσαν παθιασμένες συζητήσεις και από την πλευρά μας προσπαθήσαμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο δίκαιοι στην απόφασή μας. Ανεξάρτητα από τις επιλογές μας, ευχόμαστε σε όλους τους συμμετέχοντες να κάνουν τις ταινίες τους πραγματικότητα. Δεδομένης της ποιότητας των έργων και των συζητήσεων που παρακίνησαν, αποφασίσαμε να απονείμουμε και μια ειδική μνεία».
Η επιτροπή του 14ου Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads απονέμει:
- Το βραβείο συμπαραγωγής (εικόνα και ήχο) από την ελληνική εταιρία post-production 2|35 απονέμεται στο κινηματογραφικό σχέδιο: M (Working Title), Σκηνοθεσία: Vardan Tozija, Παραγωγή: Darko Popov – Focus Pocus, Συμπαραγωγή: Art & Popcorn, ΠΓΔΜ-Σερβία
Το σκεπτικό της επιτροπής: «Επιλέξαμε ένα κινηματογραφικό σχέδιο που διαθέτει συγκεκριμένη οπτική από έναν σκηνοθέτη που πιστεύουμε ότι ενσαρκώνει αυτό που ένας σκηνοθέτης πρέπει να είναι: αφηγητής αλλά και τεχνίτης».
Ο παραγωγός του βραβευμένου σχεδίου κερδίζει επίσης διαπίστευση για το Producers Network στο Φεστιβάλ Καννών του 2019.
- II. Το Εθνικό Κέντρο Κινηματογράφου και Κινούμενης Εικόνας (CNC), ο γαλλικός δημόσιος οργανισμός που στοχεύει στην υποστήριξη και την προώθηση της οικονομίας του κινηματογράφου στη Γαλλία και στο εξωτερικό, προσφέρει βραβείο αξίας 8.000 ευρώ για ανάπτυξη σεναρίου, στο πλαίσιο του προγράμματος Crossroads της Αγοράς του ΦΚΘ.
Η κριτική επιτροπή βραβεύει το κινηματογραφικό σχέδιο: VORTEX, Σκηνοθεσία: Χρύσανθος Μαργώνης, Παραγωγή: Ελένη Κοσσυφίδου – Blackbird Productions, Ελλάδα.
Το σκεπτικό της επιτροπής: «Επιλέξαμε ένα σχέδιο με φιλόδοξη κινηματογραφική φόρμα, σύγχρονο αλλά και με κινηματογραφικές αναφορές, παγκόσμιο, που αναμειγνύει το δράμα με ένα ιδιαίτερο χιούμορ».
ΙΙΙ. ΕΙΔΙΚΗ ΜΝΕΙΑ απονέμεται στο κινηματογραφικό σχέδιο MIGNON, Σκηνοθεσία: Σοφία Γεωργοβασίλη, Παραγωγή: Βασίλης Χρυσανθόπουλος – Plays2place, Συμπαραγωγή: Irina Andreea Malcea – Luna Film, Ελλάδα- Ρουμανία.
Το σκεπτικό της επιτροπής: «Πρόκειται για μια ταινία που συνδυάζει με επιτυχία τα στοιχεία της ταινίας είδους και του κοινωνικού δράματος».
ΙV. Το βραβείο ARTE Kino International Prize, που εκπροσωπείται από την Annamaria Lodato και τη Julie Savary, προσφέρει 6.000 ευρώ στο κινηματογραφικό σχέδιο: THE LAND WITHIN ME, Σκηνοθεσία: Fisnik Maxhuni, Παραγωγή: Britta Rindelaub – Alva Film Production, Ελβετία-UNMI Κόσοβο
Το σκεπτικό της επιτροπής: «Αποφασίσαμε να δώσουμε το βραβείο σε ένα νέο σκηνοθέτη που ετοιμάζει το ντεμπούτο του στο σινεμά. Εντυπωσιαστήκαμε από την πλούσια εμπειρία του σε διαφορετικούς επαγγελματικούς τομείς. Αναπτύσσει μια ιστορία με κεντρικό θέμα τον πόλεμο και τα οικογενειακά μυστικά, τα οποία συνδέονται με την καταγωγή και την προσωπική του ζωή».
- Το Ευρωπαϊκό Εργαστήριο MFI SCRIPT 2 FILM WORKSHOPS, που διοργανώνεται από το Μεσογειακό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (ΜΙΚ), βραβεύει με υποτροφία το κινηματογραφικό σχέδιο: EVERYTHING IN ITS RIGHT PLACE, Σκηνοθεσία: Berrak Çolak, Παραγωγή: Engin Palabiyik – Harikulade Film & Müge Özen – Solis Film, Τουρκία
VΙ. Για όγδοη χρονιά η γαλλική συμβουλευτική εταιρία INITIATIVE FILM, που εκπροσωπείται από την Isabelle Fauvel, θα προσφέρει υπηρεσίες για την ανάπτυξη σε ένα κινηματογραφικό σχέδιο. Το σχέδιο που επελέγη φέτος είναι το: MAYSOON, Σκηνοθεσία: Νάνσυ Μπινιαδάκη, Παραγωγή: Christopher Zitterbart – Watchmen Productions, Γερμανία
VΙΙ. Το βραβείο HERETIC ASTERISK προσφέρει υπηρεσίες στην περαιτέρω ανάπτυξη και στρατηγική ενός κινηματογραφικού σχεδίου. Η εκπρόσωπος της εταιρίας Βίκη Μίχα το απένειμε στο κινηματογραφικό σχέδιο: THE NIGHTSIREN, Σκηνοθεσία: Tereza Nvotova, Παραγωγή: Peter Badač – BFILM, Συμπαραγωγή: Moloko Films, Σλοβακία-Τσεχία
VΙII. Το νέο βραβείο Thessaloniki EAVE Marketing Workshop Scholarship προσφέρει υποτροφία στην παραγωγό Müge Özen – Solis Film από την Τουρκία για να παρακολουθήσει το εργαστήρι.
Τα βραβεία του τμήματος Agora Works in Progress:
Η κριτική επιτροπή των Agora Works in Progress, αποτελούμενη από τους Σοφία Εξάρχου (σκηνοθέτιδα, Ελλάδα), Valeska Neu (εκπρόσωπος πωλήσεων, Films Boutique, Γερμανία), Lorenzo Esposito (προγραμματιστής, Φεστιβάλ Cinema du Réel, Ιταλία) και Aurelie Dutrey (Eurimages, Γαλλία), βραβεύει τρεις ταινίες από τις δώδεκα συμμετέχουσες, οι οποίες διακρίθηκαν για την πρωτοτυπία της αφήγησης και της εξερεύνησης του κινηματογραφικού μέσου:
- Το βραβείο GRAAL στο τμήμα Agora Works in Progress, που αντιστοιχεί σε υπηρεσίες post-production, απονέμεται στην ταινία: FREEDOM LANDSCAPES, Σκηνοθεσία: Marta Popivoda, Παραγωγή: Dragana Jovovic, Theory at Work, Σερβία-Γερμανία
Το σκεπτικό της επιτροπής: «μια ταινία που μας εντυπωσίασε με τον ασυνήθιστο συνδυασμό της σύγχρονης ιστορίας και της ριζοσπαστικής εξερεύνησης της εικαστικής γλώσσας».
- X. Το βραβείο Eurimages Lab Award, στο τμήμα Agora Works in Progress, αξίας έως και 50.000 ευρώ, απονέμεται για τρίτη φορά στο ΦΚΘ και φέτος δόθηκε στην ταινία: UNDERGROWN, Σκηνοθεσία: Marta Ribeiro, Παραγωγή: Joana Peralta – Videolotion, Πορτογαλία
Το σκεπτικό της επιτροπής: «μια ταινία που μας εξέπληξε με το ταλέντο, το πάθος και την ανθρωπιά της, καθώς και με τον τρόπο που μεταβάλλει την αντίληψή μας σε σχέση με τον χρόνο και τον χώρο, δημιουργώντας μια αυθεντική αισθητική με όραμα».
ΧI. Το βραβείο MuSou, που προσφέρει στους δημιουργούς της βραβευμένης ταινίας τη δυνατότητα σύνθεσης και παραγωγής πρωτότυπης μουσικής, την ανεύρεση και διασφάλιση πνευματικών και δισκογραφικών δικαιωμάτων εμπορικής μουσικής, καθώς και υπηρεσίες δημιουργίας και επεξεργασίας ήχου, απονεμήθηκε στην ταινία: OROSLAN, Σκηνοθεσία: Matjaž Ivanišin, Παραγωγή: Miha Černec – Staragara, Σλοβενία-Τσεχία
Το σκεπτικό της επιτροπής: «μια ταινία που μας γοήτευσε με τη δυναμική αφήγηση και την καινοτόμα προσέγγιση της διαλεκτικής ανάμεσα σε μυθοπλασία και ντοκιμαντέρ».
Με αφορμή το αφιέρωμα του 59ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στο έργο των χιλιανών εικαστικών και κινηματογραφιστών Κριστόμπαλ Λεόν και Χοακίν Κοσίνια, ο Κριστόμπαλ Λεόν βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει τις ταινίες του στο κοινό του Φεστιβάλ. Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018 στην γεμάτη αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη το κοινό απόλαυσε μια επιλογή ταινιών μικρού μήκους των δύο καλλιτεχνών, παρουσία του κ. Λεόν.
Οι πειραματικές ταινίες των Λεόν και Κοσίνια έχουν κάνει το γύρο του κόσμου σε διεθνή φεστιβάλ, μουσεία και γκαλερί. Στο φετινό φεστιβάλ προβάλλονται εννιά μικρού μήκους φιλμ τους καθώς και η τελευταία τους ταινία, το ντεμπούτο μεγάλου μήκους με τίτλο Το σπίτι λύκος. Το σινεμά τους επανερμηνεύει ανατρεπτικά τη θρησκεία, τις παραδόσεις, το παρελθόν και το παρόν της Λατινικής Αμερικής μέσα από μια μείξη τεχνικών που συνδυάζει το stop motion με φιγούρες από παπιέ μασέ, πραγματικά σκηνικά και αντικείμενα, ζωγραφική, σκίτσα και φωτογραφίες.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Ορέστης Ανδρεαδάκης προλόγισε την προβολή επισημαίνοντας ότι το καλλιτεχνικό δίδυμο από τη Χιλή αναλαμβάνει «να μας ξεναγήσει στα όνειρα και την ιστορία της Λατινικής Αμερικής». Με τη σειρά του, ο Κριστόμπαλ Λεόν είπε ότι είναι πολύ χαρούμενος και εντυπωσιασμένος που βρίσκεται σε ένα τόσο σημαντικό Φεστιβάλ. Ο ίδιος δήλωσε ότι είναι περίεργος για την αντίδραση του κοινού στις ταινίες, καθώς πολλά από αυτά τα μικρού μήκους φιλμ δεν έχουν προβληθεί ποτέ στο παρελθόν σε κινηματογραφική αίθουσα, παρά μόνο στο πλαίσιο εκθέσεων σε μουσεία και γκαλερί.
Μετά την προβολή των ταινιών, ακολούθησε συζήτηση με τους θεατές. Αρχικά, ο Κριστόμπαλ Λεόν εξήγησε πώς συνδέεται η δουλειά του με την ιστορία και την πολιτική πραγματικότητα της Χιλής λέγοντας: «Τόσο εγώ όσο και ο Χοακίν Κοσίνια μεγαλώσαμε στα χρόνια της δικτατορίας του Πινοσέτ. Μην φαντάζεστε ότι βιώσαμε κάτι πολύ δραματικό, είχαμε σχετικά ευχάριστα παιδικά χρόνια. Η ατμόσφαιρα ωστόσο ήταν πολύ σκοτεινή και καταπιεστική στη χώρα μου. Ζούσαμε μέσα σε κλειστούς χώρους, μέσα στα σπίτια μας, γι’ αυτό και ίσως οι ταινίες μας είναι τόσο κλειστοφοβικές. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας δεν είχαμε καθόλου δημόσιο χώρο και αυτό μας επηρέασε πολύ. Ίσως γι’ αυτό αποφασίσαμε σε μια από τις ταινίες μας να φέρουμε πίσω στη ζωή τον Χάιμε Γκουζμάν, έναν από τους πρωτεργάτες της δικτατορίας, για να μας ζητήσει συγγνώμη και να διορθώσει τα κακώς κείμενά του».
Όσον αφορά στις τεχνικές που χρησιμοποιούν στις ταινίες τους, ο Κριστόμπαλ Λεόν είπε: «Χρησιμοποιούμε κυρίως την τεχνική του stop motion, το οποίο μας επιτρέπει να ενθέτουμε στο έργο μας όλα όσα ξέρουμε να κάνουμε καλά, όπως είναι τα γλυπτά και οι πίνακες ζωγραφικής. Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραγωγής, μας αρέσει επίσης να χρησιμοποιούμε τα λάθη και τους περιορισμούς μας. Ταυτόχρονα, προσκαλούμε και πολλούς φίλους να συνεισφέρουν στη διαδικασία αυτή, γιατί μας αρέσουν οι ανακρίβειες στα έργα μας, δεν μας ελκύει η τελειότητα. Τα αντικείμενα και οι χώροι που βλέπετε στις ταινίες μας είναι σε πραγματικό μέγεθος. Μας αρέσει πολύ να δουλεύουμε με αυτόν τον τρόπο και πιστεύουμε ότι έτσι το αποτέλεσμα είναι καλύτερο. Για την ταινία Λουσία χρειάστηκαν τέσσερις μήνες για να κατασκευαστεί, ενώ η μεγάλου μήκους μας Το σπίτι λύκος, μας πήρε συνολικά πέντε χρόνια».
Μιλώντας για τη σχέση τέχνης και ζωής, ο σκηνοθέτης επισήμανε, μεταξύ άλλων: «Η τέχνη είναι ο καθρέφτης της ίδιας μας της ζωής. Το ξέρω ότι μέσα από τις ταινίες μου προβάλλω θέματα που ούτως ή άλλως είναι έντονα και χρήζουν συζήτησης, όπως για παράδειγμα κοινωνικές πτυχές που έχουν να κάνουν με έννοιες της ελευθερίας και της ταυτότητας. Πάντως, οφείλω να πω ότι τόσο εγώ όσο και ο Χοακίν Κοσίνια δεν είμαστε και τόσο σκοτεινοί και θλιμμένοι άνθρωποι, όπως τα φιλμ μας. Περνάμε πολύ καλά στα γυρίσματα και επιθυμούμε να ενσταλάξουμε στις ταινίες μας μια δόση μαύρου χιούμορ», συμπλήρωσε.
Τέλος, αναφερόμενος σε κάποια πιθανή σύνδεση του έργου του με αυτό του επίσης χιλιανού ντοκιμαντερίστα Πατρίσιο Γκουζμάν, ο Κριστόμπαλ Λεόν είπε: «Δυστυχώς δεν είμαι μεγάλος οπαδός του έργου του Γκουζμάν. Είναι πολύ ποιητικός και ευθύς για τα δικά μου γούστα. Εννοείται βέβαια ότι τα έργα του είναι πολύ σημαντικά, όπως Η Μάχη της Χιλής για παράδειγμα. Ωστόσο, προτιμώ τις πιο έμμεσες πολιτικές αναφορές, το πιο υπόγειο χιούμορ και μια όχι τόσο ευθεία προσέγγιση. Όπως η μεγάλου μήκους ταινία μας, Το σπίτι λύκος, η οποία θα έλεγα ότι έχει τη χροιά ενός σκοτεινού παραμυθιού. Αυτή είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα είναι η αλήθεια», κατέληξε με χιούμορ ο σκηνοθέτης.
