80 χρόνια από το «Όσα παίρνει ο άνεμος». Την απόλυτη ταινία όλων των εποχών.

To «Όσα παίρνει ο άνεμος», μια από τις πιο αγαπημένες ταινίες στην ιστορία, έκανε πρεμιέρα στις 15 Δεκεμβρίου του 1939, στην Ατλάντα. Φέτος, η εμβληματική ταινία της χρυσής εποχής του Χόλυγουντ κλείνει τα 80 χρόνια από την πρώτη της προβολή. Μέχρι και σήμερα, η ρομαντική ιστορία με φόντο τον αμερικάνικο εμφύλιο, δεν έχει πάψει να θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή και σημαντικά κινηματογραφικά έργα όλων των εποχών. Το «Όσα παίρνει ο άνεμος» είναι ιδιαίτερο για πολλούς λόγους. Μαθαίνουμε 20 εντυπωσιακά γεγονότα, για τη διαδικασία της δημιουργίας της ταινίας, για τους ηθοποιούς, για την προβολή της και για τις βραβεύσεις της.

#1 Πριν την ολοκλήρωση των γυρισμάτων, η ταινία άλλαξε τρεις σκηνοθέτες. Ο George Cukor απολύθηκε μετά τις πρώτες 18 μέρες γυρίσματος. Αντικαταστάθηκε από τον Victor Fleming, ο οποίος, αργότερα, έπαθε νευρικό κλονισμό. Μέχρι να αναρρώσει, ανέλαβε τη σκηνοθεσία ο Sam Wood.

#2 H οντισιόν για το ρόλο της Scarlet έγινε ανάμεσα σε 1400 νέες ηθοποιούς. Από αυτές, ξεχώρισαν οι 400 και τελικά, επιλέχθηκε η Vivien Leigh. Κατά τη διάρκεια της οντισιόν, η πρωταγωνίστρια κόντεψε να χάσει το ρόλο της, αφού η βρετανική της προφορά ήταν αταίριαστη με τη φιγούρα της Scarlet.

#3 Στην πρώτη σκηνή βλέπουμε την πυρκαγιά της Ατλάντα. Προκειμένου να γυριστεί, κάηκαν τα σκηνικά προηγούμενων ταινιών, όπως το «Ο κήπος του Αλλάχ», του 1936 και το «Κινγκ Κονγκ» του 1933. Η πυρκαγιά του δημιουργήθηκε ήταν τόσο μεγάλη που οι κάτοικοι της περιοχής νόμιζαν πως πραγματικά, ξέσπασε φωτιά στα στούντιο της MGM.

#4 Η Vivien Leigh δεν είχε ταλέντο στο χορό. Έτσι, στα γενικά πλάνα στα οποία χορεύει, έχει αντικατασταθεί από την Sally De Marco.

#5 H Olivia de Havilland έκανε πάντα διεξοδική έρευνα για τους ρόλους της. Δεν είχε ακόμη, αποκτήσει  δικό της παιδί στην πραγματική ζωή και ήθελε να προετοιμαστεί για τη σκηνή που γίνεται μητέρα. Πριν τα γυρίσματα της ταινίας, λοιπόν, επισκέφτηκε μια κλινική για να μελετήσει τον τρόπο με τον οποίο διάφορες νέες μητέρες διαχειρίζονταν το στρες της μητρότητας.

#6 Τον Δεκέμβριο του 1939, κατέφτασαν χιλιάδες άνθρωποι στην Ατλάντα για την πρεμιέρα της ταινίας. Ο κυβερνήτης της πολιτείας της Georgia κήρυξε τριήμερη αργία και παρότρυνε τον κόσμο να μεταμφιεστεί με φορεσιές σαν αυτές των πρωταγωνιστών.

#7 O Clark Gable απείλησε ότι θα αποχωρήσει κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, εξ αιτίας μιας σκηνής στην οποία ο χαρακτήρας του κλαίει, όταν μαθαίνει για την επιπλοκή στην εγκυμοσύνη της Scarlet. Ο ηθοποιός δεν ήθελε να φανεί αδύναμος και συναισθηματικός και έτσι, ο σκηνοθέτης Victor Fleming πρότεινε να γίνουν δύο λήψεις για τη συγκεκριμένη σκηνή. Μία που φαίνεται κανονικά το πρόσωπό του και μία στην οποία έχει γυρισμένη την πλάτη προς την κάμερα. Φυσικά, χρησιμοποιήθηκε η πρώτη λήψη στην τελική ταινία, η οποία είναι πιο έντονη και ευάλωτη.

#8 Ο πρωταγωνιστής, που ερμήνευσε τον χαρακτήρα του Rhett Butler, δεν ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένος. Παρόλο που είναι ο πιο διάσημος ρόλος του, αναφέρθηκε στο «Όσα παίρνει ο άνεμος» ως την «ταινία μιας γυναίκας», με δυσαρέσκεια.

#9 Η Hattie McDaniel ήταν καλή φίλη με τον Clark Gable. O ηθοποιός λάτρευε να της κάνει φάρσες. Η αγαπημένη του, ήταν το να αλλάζει το τσάι που χρησιμοποιούταν ως αλκοολούχο ποτό στο γύρισμα, με κονιάκ, χωρίς να το γνωρίζει η Hattie McDaniel.

#10 Η Hattie McDaniel δεν μπορούσε να παρευρεθεί στην πρεμιέρα της ταινίας, λόγω φυλετικών διακρίσεων. Ο φίλος της Clark Gable απείλησε ότι θα μποϋκοτάρει την πρεμιέρα αν δεν της επιτραπεί να την παρακολουθήσει και έτσι, η ηθοποιός βρέθηκε στην πρώτη προβολή της ταινίας, μαζί με τους υπόλοιπους συνεργάτες της.

#11 Η πιο αγαπημένη κινηματογραφική ατάκα όλων των εποχών, κόντεψε να λογοκριθεί από τον Κώδικα Παραγωγής του  Hollywood Motion Picture Association και να μην χρησιμοποιηθεί στην ταινία. Το «Frankly my dear, I don’t give a damn», επρόκειτο να αντικατασταθεί με το πιο κομψό, για την εποχή, «My dear frankly, I don’t care». Ευτυχώς, ο παραγωγός  David O. Selznick κατάφερε να κρατήσει την ιστορική ατάκα στην ταινία.

#12 Το «Όσα παίρνει ο άνεμος» είναι η κινηματογραφική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος της Margaret Mitchell, με έκταση 1000 σελίδων. Η συγγραφή του σεναρίου ήταν πολύ απαιτητική. Αρχικά, το σενάριο θα διαρκούσε έξι ώρες. Προκειμένου να μειωθεί η έκταση, αλλά να μην χαθεί η αξία της ιστορίας, δούλεψαν πολλοί γνωστοί συγγραφείς για το σενάριο, μεταξύ των οποίων και ο Scot Fitzgerald.

#13 Η Olivia De Havilland είναι η μοναδική ηθοποιός της ταινίας που ζει μέχρι και σήμερα. Είναι 102 ετών!

#14 Στην τελετή των βραβείων Όσκαρ το 1940, η Hattie McDaniel ανέτρεψε τα στερεότυπα και έγινε η πρώτη αφροαμερικανίδα που κέρδισε το πολυπόθητο βραβείο.

#15 Η ταινία ήταν υποψήφια για 13 Όσκαρ σε 12 κατηγορίες και κέρδισε τα 8.

#16 Ήταν η πρώτη έγχρωμη ταινία που βραβεύτηκε με Όσκαρ.

#17 Ο Sidney Howard ήταν ο πρώτος που κέρδισε Όσκαρ μετά το θάνατό του, για το σενάριό του.

#18 Το 1998 κατατάχθηκε τέταρτη στη λίστα του αμερικανικού ινστιτούτου κινηματογράφου με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών και το 2007 μεταφέρθηκε στην έκτη θέση.

#19 Η Vivien Leigh πίστευε ότι η ταινία θα ήταν μια αποτυχία, εξ αιτίας του συζύγου της Lawrence Olivier. Σε μία από τις επιστολές τους της έγραφε: «Πρέπει να δικαιώσεις τον εαυτό σου στις επόμενες δύο ή τρεις ταινίες (ή ακόμα για 2 ή 3 χρόνια) αποδεικνύοντας ότι η πιθανή αποτυχία του ‘Όσα παίρνει ο άνεμος’ δεν ήταν δικό σου λάθος και μπορείς να το κάνεις μόνο με το να είσαι πραγματικά καλή στους επόμενους ρόλους».

#20 Φυσικά, ο σύζυγος της Vivien Leigh έκανε λάθος. Τα έσοδα της ταινίας μεταφράζονται σε 1,5 δισεκατομμύρια σε σημερινά δολάρια. Ήταν και είναι 80 χρόνια μετά, μία από τις πιο αγαπημένες μας ταινίες.

Διαβάστε σχετικά: Ένα σπουδαίο ντοκιμαντέρ για το Orient Express!