9+1 πόλεις που σέβονται τα άτομα με κινητικά προβλήματα και η απόσταση της Θεσσαλονίκης

Δεν είναι άγνωστο ότι στις μέρες μας τα άτομα με κάποια μορφή αναπηρίας δυσκολεύονται στη διεκπεραίωση των καθημερινών τους δραστηριοτήτων.

Ενώ τώρα, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες που διανύουμε, για κάποιους εξ αυτών το να μπορέσουν να ταξιδέψουν και να περάσουν λίγες ημέρες διακοπών μακριά από τη βαβούρα της πόλης, αποτελεί επίσης ένας δύσκολος γρίφος.

Όλα αυτά την ώρα που στο εξωτερικό μεγάλες πόλεις έχουν φροντίσει να αντιμετωπίσουν τα ΑμεΑ με τη δέουσα προσοχή και να τους παρέχουν προσβασιμότητα όχι μόνο στις καθημερινές τους δραστηριότητες, αλλά και σε άλλες εκφάνσεις της κοινωνικής τους ζωής.

Πάμε λοιπόν να δούμε 10 πόλεις που έχουν μετατραπεί σε frienldy για άτομα με κινητικά προβλήματα που αξίζει κάποιος να επισκεφτεί, αλλά και να μάθουμε πόσο… πίσω είναι η Θεσσαλονίκη.

1. Άμστερνταμ, Ολλανδία 

Στην Ολλανδία η ίση μεταχείριση θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα, που είναι και συνταγματικά κατοχυρωμένη στο Άρθρο 1 σύμφωνα με το οποίο απαγορεύονται οι διακρίσεις για οποιονδήποτε λόγο συμπεριλαμβανόμενης της αναπηρίας αλλά και της χρόνιας ασθένειας. Αυτό που ξεχωρίζει την Ολλανδία είναι ότι η δημόσια συγκοινωνία της είναι αρκετά προσβάσιμη, σε όλους τους σταθμούς του μετρό αλλά και σε ορισμένες στάσεις του τραμ υπάρχει χώρος για αναπηρικά αμαξίδια.

Υπάρχουν και ελάχιστες περιπτώσεις που ορισμένοι τύποι τρένων αποφεύγονται και αυτό γιατί το κοινό δυσκολεύεται να επιβιβαστεί λόγω του κενού που υπάρχει μεταξύ της πλατφόρμας και του τρένου. Η προσβασιμότητα ισχύει και για όλα τα τουριστικά αξιοθέατα με μερικές εξαιρέσεις όπως είναι για παράδειγμα το σπίτι της Άννας Φρανκ και του Ρέμπραντ του 17ου αιώνα. Ιδιαίτερη έμφαση στην προσβασιμότητα έχει δοθεί από τα μουσεία και τις γκαλερί. Το Rijksmuseum για παράδειγμα σεβόμενο τα άτομα με κάθε είδους αναπηρία προσαρμόζει αντίστοιχα και τις ξεναγήσεις που γίνονται (χρήση νοηματικής, ηχητικές, αφής κλπ. ) αλλά ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι σε κάθε όροφο θα βρεις τοποθετημένες και ειδικές ράμπες.

2. Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο

Το Λονδίνο είναι μια παγκόσμια μεγαλούπολη που εδώ και αρκετούς αιώνες έχει καταφέρει να διατηρήσει σε υψηλά επίπεδα το status της. Αν και υπάρχουν πολλά αρχιτεκτονικά εμπόδια στην προσβασιμότητα της πόλης, μπορούμε να πούμε ότι το κράτος έχει εργαστεί σκληρά ώστε να τα αφαιρέσει και να καλύψει το 20% του πληθυσμού που ζει με αναπηρία σε συνδυασμό με τον τεράστιο αριθμό τουριστών που επισκέπτονται την πόλη και αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Τα περισσότερα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι πολύ προσβάσιμα, από τα λεωφορεία μέχρι και τα τραμ παρόλα αυτά θα πρέπει να γίνει προσεκτικός σχεδιασμός πριν ταξιδέψει κάποιος και αυτό γιατί μόνο το 1/3 των υπόγειων σταθμών διαθέτει είσοδο χωρίς σκάλες.

Λύσεις υπάρχουν βέβαια όπως αναφέρει και η Sassy Wyatt μια Travel Blogger η οποία έχει ανοιχτεί στο κοινό της για το ότι είναι τυφλή χωρίς να αποτελεί εμπόδιο στις μετακινήσεις της στο Λονδίνο συγκεκριμένα αναφέρει : ”Μπορώ να πάω σε οποιονδήποτε σταθμό του υπόγειου σιδηρόδρομου και να χρησιμοποιήσω την υπηρεσία turn-up-and-go που παρέχεται από το Transport for London  συγκεκριμένα ένα μέλος του προσωπικού θα με καθοδηγήσει στον σταθμό και θα με πάει στη σωστή γραμμή, ενώ ένα άλλο μέλος του προσωπικού θα με συναντήσει στην άλλη άκρη και θα με συνοδεύσει στην έξοδο, γλιτώνοντας με από πολλή ψυχική κούραση”. Να σημειωθεί ότι μεγάλες αλλαγές στο κομμάτι της προσβασιμότητας έχουν κάνει ήδη μεγάλα μουσεία όπως το Βρετανικό και το Εθνικό αλλά και γνωστές γκαλερί όπως είναι για παράδειγμα η Εθνική του Λονδίνου.

3. Λας Βέγκας, Νεβάδα, ΗΠΑ

Οι 150.000 κάτοικοι με ειδικές ανάγκες μπορούμε να πούμε ότι αποτέλεσαν κίνητρο ώστε το Las Vegas να γίνει μια από τις πιο φιλικές προς τα άτομα με κινητικά θέματα πόλεις σε όλη την Αμερική. Είναι αξιοσημείωτο ότι στο Las Vegas από τα 25 μεγαλύτερα ξενοδοχεία του κόσμου φιλοξενούνται τα 14 τα οποία όπως αναφέρει ο John Morris (Blogger σε αναπηρικό αμαξίδιο) για την ιστοσελίδα wheelchairtravel.org επισκέπτεται την πόλη 3 με 4 φορές τον χρόνο : ‘‘Η πόλη έχει μία από τις υψηλότερες συγκεντρώσεις σε προσβάσιμα δωμάτια και σουίτες στον κόσμο, με ξενοδόχους πρόθυμους να προσελκύσουν το ”δολάριο αναπηρίας”.

Η πλειοψηφία των ξενοδοχείων στο Las Vegas είναι σχεδιασμένη από την ADA Americans With Disabilities (Αμερικανοί με Αναπηρίες) με σκοπό να επιβεβαιώσουν ότι τα ξενοδοχεία είναι κατάλληλα για διαμονή και τηρούν τους νόμους σε τέτοιες περιπτώσεις. Τώρα ως προς τα μέσα μαζικής μεταφοράς μπορούμε να πούμε ότι όλα είναι φθηνά και προσβάσιμα. Υπάρχει υπηρεσία τραμ και λεωφορείων που συνεργάζεται με μερικά ξενοδοχεία για να μεταφέρει κόσμο χωρίς χρέωση, ενώ τα ταξί διαθέτουν μεγάλο χώρο για αναπηρικά αμαξίδια, η Uber και η Lyft διαθέτουν προγράμματα για άτομα με ειδικές ανάγκες. Ενώ η διασκέδαση στο Las Vegas δεν έχει περιορισμούς, γιατί όλα τα καζίνο και οι εκθεσιακοί χώροι είναι disabled-friendly με εξαιρετικά καταρτισμένο προσωπικό.

4. Νέα Υόρκη, ΗΠΑ

Η Νέα Υόρκη είναι πραγματικά μια από τις πόλεις που προσελκύει εκατομμύρια επισκέπτες τόσο για επαγγελματικούς λόγους όσο και για ευχαρίστηση, μια πόλη που σε κάθε γωνιά της θα ακούσεις μερικές χιλιάδες διαφορετικές γλώσσες σε αυτό το μεγάλο πολιτισμικό μείγμα από το πρώτο λεπτό που θα βρεθείς εκεί. Κάτι που δεν είναι τόσο γνωστό είναι το γεγονότος ότι σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα που ζουν στη Νέα Υόρκη έχουν κάποιο είδος αναπηρίας ενώ στα έξι εκατομμύρια ανέρχεται ο αριθμός των τουριστών με αντίστοιχα θέματα που φιλοξενείτε στην πόλη κάθε χρόνο.

Όπως ισχύει και στο Λας Βέγκας όλες οι αλλαγές που έγιναν για να διευκολυνθεί ο κόσμος έπρεπε πρώτα να περάσουν έλεγχο από την ADA (Americans with Disabilities). Από τις πρώτες αλλαγές που έγιναν για να κάνουν τη Νέα Υόρκη πιο disabled-friendly ήταν να αντικατασταθούν τα συνδρομητικά τηλέφωνα στους δρόμους της πόλης με σύγχρονα κιόσκια τελευταίας τεχνολογίας με δωρεάν τη χρήση του wifi, των τηλεφωνικών κλήσεων αλλά και tablet εγκατεστημένα με τους χάρτες της πόλης.

Επίσης, έχουν τοποθετηθεί περισσότερα παγκάκια σε όλη την πόλη για τα άτομα που δεν μπορούν να περπατήσουν μεγάλες αποστάσεις ενώ να σημειωθεί ότι στο ψυχαγωγικό κομμάτι, τα περισσότερα θέατρα του Broadway διαθέτουν χώρο για τα άτομα με αναπηρία, παρόλα αυτά μια εξαιρετική ιστοσελίδα για να δείτε αν το θέατρο που επιλέξατε εξυπηρετεί τις ανάγκες σας είναι το Theatre Access New York City.  Στις δημόσιες συγκοινωνίες η προσβασιμότητα ακόμα είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο με το μετρό να παραμένει ένα από τα παλαιότερα αφού το πρώτο εγκαινιάστηκε το 1904 και μόνο το 29% από τους 472 σταθμούς έχει υποστεί αλλαγές σε άλλα νέα όμως τα τρένα, τα λεωφορεία και τα ferry να σημειωθεί ότι είναι πλήρως εξοπλισμένα και με 100% προσβασιμότητα.

5. Ορλάντο, Φλόριντα, ΗΠΑ

Μαζί με τη Νέα Υόρκη και το Λάς Βέγκας το Ορλάντο κατατάσσεται άνετα στην πρώτη πεντάδα με τις περισσότερες επισκέψεις από όλο τον κόσμο. Με τους περισσότερους Ευρωπαίους να προτιμάνε την Disneyland δε γνωρίζουν ότι στο Orlando υπάρχουν τα 12 διασημότερα θεματικά πάρκα από τα οποία τα έξι διευθύνονται από τον Walt Disney, τα τρία από την Universal Orlando Resort και τρία από τη SeaWorld. Τα θεματικά πάρκα του Orlando με τη δέσμευση τους στον κόσμο ένταξαν καταλύματα για άτομα με οποιαδήποτε είδους αναπηρία. Ενώ στο μενού των υπηρεσιών τους υπάρχει η δυνατότητα να κατεβάσουν ψηφιακά για κάθε θεματικό πάρκο που επισκέπτονται έναν οδηγό για να γίνει ευκολότερη η περιήγηση τους.

Πέρα από τα φυσικά καταλύματα που προσφέρoυν τα θεματικά πάρκα, υπάρχουν και προνόμια που προσφέρονται στους επισκέπτες όπως για παράδειγμα η αποφυγή αναμονής σε μεγάλες ουρές αλλά και το ότι σε όλα τα ξενοδοχεία και θέρετρα του Orlando υπάρχουν διαθέσιμα δωμάτια για τα άτομα με αναπηρία. Για όσους δεν προτιμάνε τέτοιου είδους διασκέδαση υπάρχει και το Dr Philips Center όπου συχνά φιλοξενούνται διάφορα μιούζικαλ του Broadway, παραστάσεις μπαλέτου αλλά και συναυλίες ενώ όλα τα μουσεία του Orlando μπορούν να προσαρμοστούν ανάλογα με το κοινό που θα τους επισκεφτεί σεβόμενη τα άτομα με κάθε είδους αναπηρία. Όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι προσβάσιμα σε αναπηρικά αμαξίδια, ενώ υπάρχουν άφθονα disabled-friendly ταξί στην πόλη αλλά και συμπληρωματικά λεωφορεία που εκτελούνται για μετακίνηση από και προς στα θεματικά πάρκα του Orlando.

6. Παρίσι, Γαλλία

Με αυτήν τη μικρή αναφορά που κάναμε πριν στην Disneyland θυμηθήκαμε ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να λείπει από τη λίστα μας το Παρίσι. Το Παρίσι είναι μια πόλη τεράστιας πολιτιστικής και ιστορικής σημασίας και 2η σε κατάταξη ως προς τον αυξημένο αριθμό τουριστών οι οποίοι αγγίζουν τα 19 εκατομμύρια φτάνοντας το Λονδίνο με αριθμό τουριστών που αγγίζει τα 20 εκατομμύρια. Η Γαλλία ανέκαθεν υποστήριζε τα ανθρώπινα δικαιώματα και το 2010 επικύρωσε τη CRPD, αλλά ο προηγούμενος Νόμος 2005-102 θεσπίστηκε «για τους ίσους σε δικαιώματα και ευκαιρίες, συμμετοχή και ιθαγένεια ατόμων με αναπηρία», το 2015 έγινε υποχρεωτική η προσβασιμότητα ατόμων με αναπηρία σε δημόσιους οργανισμούς.

Κάθε σημείο της πόλης είναι προσβάσιμο, όπως και ένα μεγάλο μέρος της υποδομής και του δικτύου της δημόσιας συγκοινωνίας το όποιο έχει αρκετές ομοιότητες με εκείνο του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης : το μετρό είναι σε μεγάλο βαθμό απρόσιτο σε άτομα με αναπηρικό αμαξίδιο, αλλά τα λεωφορεία, τα ferry και τα υπόγεια τρένα αποτελούν πολύ καλές εναλλακτικές λύσεις. Η είσοδος σε πολλά μουσεία όπως για παράδειγμα το Λούβρο είναι ανοιχτή σε άτομα με αναπηρίες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τα άτομα δε χρειάζεται να περιμένουν καν σε ουρά. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι χρήστες αμαξιδίων μαζί με τους συνοδούς του μπορούν να κάτσουν μπροστά στον πίνακα της Μόνα Λίζα χωρίς να περιμένουν, ενώ επίσης δίνεται η δυνατότητα παρακολούθησης βίντεο, στα εκθέματα επίσης έχει χρησιμοποιηθεί η μέθοδος Braille αλλά και η χρήση audio.

7. Σανγκάη,Κίνα

Η Σανγκάη είναι μια τεράστια πόλη με πληθυσμό που πλησιάζει τους 25 εκατομμύρια κατοίκους σε σημείο που φτάνει σχεδόν σε μέγεθος την Αυστραλία. Το μεγαλύτερο μέρος του κέντρου της Shangai είναι νεοσύστατο ως προς το κομμάτι των υποδομών και αυτό γιατί όλα είναι λιγότερο από 30 χρονών ενώ τα μόνα ”απρόσιτα” κτήρια είναι τα πολιτιστικής κληρονομιάς τα οποία λόγω παλαιότητας δεν τα αγγίζουν. Από την Κίνα το CRPD υπογράφτηκε το 2007 και επικυρώθηκε το 2008, ενώ στη Shangai οι κατασκευές για μια προσβάσιμη πόλη είχαν ήδη ξεκινήσει από το 1980.Από το 2003 και μετά τα μέτρα για την κατασκευή και χρήση εγκαταστάσεων χωρίς φραγμούς στη Σανγκάη αποτέλεσαν έναν από τους πρώτους τοπικούς κανονισμούς που θεσμοθετήθηκαν στην Κίνα ενώ το 2021 τα μέτρα αυτά είχαν ενημερωθεί πλήρως για να καλύψουν και να επιτρέψουν την προσβασιμότητα στην πληροφόρηση, τα media για ένα πιο ευρύτερο φάσμα ανθρώπων με αναπηρία.

Στο κομμάτι του τουρισμού είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι με τα μέτρα αυτά βελτιώθηκε η προσβασιμότητα στις δημόσιες συγκοινωνίες περιλαμβάνοντας άτομα με προβλήματα ακοής και όρασης. Αυτό ισχύει και για τα μουσεία, τις γκαλερί, τα θέατρα και τις τουριστικές ατραξιόν που συμπεριέλαβαν χώρο για αμαξίδια αλλά και γραπτά και ηχητικά εγχειρίδια. Η Shangai να σημειωθεί ότι έχει το μεγαλύτερο δίκτυο μετρό από οποιαδήποτε άλλη πόλη στον κόσμο με 449 σταθμούς που εξυπηρετούν κατά μέσο όρο 9,5 εκατομμύρια επιβάτες τη μέρα και είναι disabled-friendly με μερικές εξαιρέσεις διότι σε κάποια σημεία δεν υπάρχουν ανελκυστήρες και κάποιες είσοδοι να είναι κλειδωμένες, σε αυτές τις περιπτώσεις συστήνεται η χρήση αστικών ή ταξί που είναι πιο βολικά και με μεγαλύτερη χωρητικότητα. Τέλος, στο κομμάτι της διαμονής τα πράγματα είναι ακόμα σχετικά δύσκολα διότι πάρα του ότι υπάρχουν πολλά τοπικά ξενοδοχεία, λίγα είναι εκείνα που έχουν δωμάτια με χώρο για αμαξίδια και πολλές φόρες διαφέρουν από αυτά που έχουν συνηθίσει οι ξένοι επισκέπτες, το ίδιο ισχύει και σε διεθνής αλυσίδες ξενοδοχείων.

8. Σιγκαπούρη, Ασία 

Η Σιγκαπούρη ανέκαθεν υπήρξε ένας εύκολος ταξιδιωτικός προορισμός συγκριτικά με άλλα μέρη της Ασίας και λόγω των εξαιρετικών υποδομών που διαθέτει αλλά και επειδή είναι ένα από τα μέρη που τα αγγλικά μιλιούνται από τους ντόπιους. Για τους ταξιδιώτες με ειδικές ανάγκες είναι ο υψηλός βαθμός προσβασιμότητας που την κάνει ακόμα πιο ελκυστική.

Στην πραγματικότητα η Πόλη κράτος είναι μια από τις λίγες στον κόσμο που εφάρμοσε έναν καθολικό κώδικα προσβασιμότητας χωρίς εμπόδια με σκοπό να καλύψει όχι μόνο τις ανάγκες των ατόμων που χρησιμοποιούν αμαξίδιο αλλά σε άτομα με απώλεια όρασης ή ακοής. Ο συγκεκριμένος κώδικας χρησιμοποιείτε τουλάχιστον 30 χρόνια, ενώ τελευταία φόρα ενημερώθηκε το 2019 με σκοπό να βελτιωθεί η προσβασιμότητα σε παλαιότερα κτήρια που βρίσκονται υπό κατασκευή, την ασφάλεια και προσβασιμότητα σε κυλιόμενες σκάλες και ανελκυστήρες αλλά και την παροχή προσβάσιμων τουαλετών στο επίπεδο εισόδου όλων των κτηρίων.

Τα πεζοδρόμια της Σιγκαπούρης είναι σε άριστη κατάσταση ενώ παρέχεται σύστημα TGSI που βοηθάει στην πλοήγηση ατόμων με προβλήματα όρασης, ενώ σε ηλικιωμένους και σε άτομα με ειδικές ανάγκες εκδίδεται μια ειδική κάρτα για να τους δοθεί επιπλέον χρόνος να διασχίσουν τον δρόμο. Το σύστημα μαζικής και γρήγορης μεταφοράς της Σιγκαπούρης (MRT) είναι πλήρως προσβάσιμο σε αμαξίδια σε αντίθεση με άλλα συστήματα είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε το άτομο να μπορεί να επιβιβαστεί χωρίς τη χρήση ράμπας αλλά και γενικότερα οποιασδήποτε βοήθειας με σκοπό την επίτευξη ισότητας προς όλους. Τα αξιοθέατα της πόλης είναι προσβάσιμα συμπεριλαμβανόμενο και το νέο συγκρότημα Garderns by Bay το οποίο παρέχει δωρεάν υπηρεσία μεταφοράς ατόμων σε αμαξίδιο αλλά δίνει και τη δυνατότητα ενοικίασης αμαξιδίου. Για περισσότερες πληροφορίες το Visit Singapore παρέχει στους τουρίστες πληροφορίες για όλα τα προσβάσιμα μέρη και μέσα.

9. Σίδνεϊ, Αυστραλία

Αν και δεν είναι πρωτεύουσα της Αυστραλίας το Σίδνεϊ αποτελεί μια από τις πιο αναγνωρίσιμες πόλεις στον κόσμο και σταθερά παραμένει ένας από τους πιο αγαπημένους και top προορισμός για τους χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων. Η συντριπτική πλειονότητα των αξιοθέατων είναι προσβάσιμη και όλα τα νέα αλλά και ανακαινισμένα σύμφωνα με τον νόμο κτήρια είναι disabled-friendly και ανοιχτά σε όλους. Αν και αυτές οι αλλαγές δεν ισχύουν μόνο για τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Ενώ η ΗΠΑ έχουν σχηματίσει τον οργανισμό ADA (Americans with disabilities), στην Αυστραλία έχει σχηματιστεί ένα αντίστοιχο DDA(Disability Discrimination Act) με στόχο να προστατεύει τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρία και να διασφαλίζει τη δίκαιη μεταχείριση τους.

Αν και ορισμένα παλαιότερα κτήρια παραμένουν απρόσιτα στα άτομα με αναπηρία, η πλειοψηφία ιστορικών ακινήτων της National Trust παραμένει προσβάσιμη, το ίδιο ισχύει εν μέρει για τα εστιατόρια και για χώρους ψυχαγωγίας διότι μερικά από αυτά έχουν είσοδο με σκαλοπάτια, ενώ σε αλλά στερείται η ύπαρξη προσβάσιμης τουαλέτας. Για τους τουρίστες υπάρχει η επιλογή ξενάγησης με διερμηνέα στη νοηματική γλώσσα ενώ οι τυφλοί κάτοικοι ή επισκέπτες μπορούν να εκμεταλλευτούν το Leggible Sydney Wayfinding System, συγκεκριμένα πρόκειται για ένα σύστημα που συνδέει τους δρόμους του Σίδνεϊ με πάνω από 2,100 απτικά αλλά και πινακίδες οδών σε σύστημα Braille.

Αξιοσημείωτη επίσης ήταν η συνεργασία που το αεροδρόμιο του Σίδνεϊ που ξεκίνησε με την Aira, μια υπηρεσία για τυφλούς και για άτομα με προβλήματα όρασης να ώστε να μπορούν να πλοηγούνται στο αεροδρόμιο με το smartphone τους, όσον αφορά τις δημόσιες συγκοινωνίες είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου προσβάσιμες γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις απαιτείται βοήθεια από τους οδηγούς με εξαίρεση μερικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς αλλά και τα άπειρα ταξί που διαθέτουν θέσεις για άτομα με μειωμένη κινητικότητα.

10. Τόκιο, Ιαπωνία 

Το Τόκιο είναι μια από τις πόλεις που κατάφερε να κερδίσει την υποψηφιότητα να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς και τους Παραολυμπιακούς αγώνες που έγιναν το 2013 ενώ η Ιαπωνία επικύρωσε σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (CRPD) την ακριβώς επόμενη χρονιά. Τροποποίηση στους νόμους ως προς την προσβασιμότητα έγιναν το 2018 με το 2020 δίνοντας εντολή στα ξενοδοχεία και στα μέσα μεταφοράς να γίνει εξάλειψη των φραγμών αυτών ενώ παράλληλα έγινε ενημέρωση των υπαλλήλων ότι θα πρέπει να βοηθούν τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Οι περισσότεροι δρόμοι στο Τόκιο διαθέτουν μεγάλα πεζοδρόμια που διευκολύνουν τη μετακίνηση αλλά σε περιπτώσεις που οι δρόμοι είναι μικροί οι χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων μοιράζονται τους δρόμους με αυτοκίνητα, ποδήλατα αλλά και πεζούς, αυτό συμβαίνει διότι συγκριτικά με άλλες πόλεις στο Τόκιο οι οδηγοί είναι πολύ πιο προσεκτικοί. Απ’ την άλλη η είσοδος στα καταστήματα και στα εστιατόρια μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να αποδειχθεί εξαιρετικά προβληματική, η έλλειψη χώρου στο Τόκιο σημαίνει ότι δεν υπάρχει αρκετός χώρος να πλοηγηθεί κάποιος με το αμαξίδιο του, ενώ σε πολλά μαγαζιά η είσοδος έχει σκαλοπάτια και δεν είναι μόνο αυτό σεβόμενοι τις παραδόσεις και το genkan οι άνθρωποι πριν μπουν σε κάποιον χώρο πρέπει να βγάλουν τα παπούτσια τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις η προσβάσιμη εναλλακτική είναι να ψωνίσετε και να φάτε σε κάποιο από τα μεγάλα πολυκαταστήματα του Τόκιου, είναι πολύ καλά εξοπλισμένα και σε όλα υπάρχουν προσβάσιμες τουαλέτες.

Όλοι οι σταθμοί τρένων και μετρό είναι σχεδόν προσβάσιμοι στο Τόκιο, ενώ για εκείνους που δεν είναι εξοικειωμένοι προσφέρεται η δυνατότητα τα άτομα αυτά να συνοδεύονται στη σωστή πλατφόρμα. Το ίδιο ισχύει και για τα λεωφορεία εκτός από εκείνα του αυτοκινητόδρομου και του αεροδρομίου ενώ τα ταξί αν και προσβάσιμα είναι εξαιρετικά δυσεύρετα και είναι δύσκολο να κάνεις κράτηση. Στο κομμάτι του τουρισμού εν μέρει όλα τα αξιοθέατα είναι προσβάσιμα ακόμα και οι αρχαίοι ναοί και τα ιερά, το ίδιο ισχύει και για τα παγκοσμίου φήμης μουσεία και γκαλερί.

Τα πάρκα και οι κήποι μπορεί να είναι ”hit or miss”αν και πολλά από τα κορυφαία πάρκα του είναι προσβάσιμα όπως για παράδειγμα το Shinjuku Gyoen που είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να δει κανείς τα άνθη κερασιάς και τα υπέροχα χρώματα που έχει τους φθινοπωρινούς μήνες. Στο κομμάτι της διαμονής τα ξενοδοχεία που διαθέτουν λιγότερα από 50 δωμάτια μπορούν να εξαιρεθούν, ενώ εκείνα που έχουν πάνω από 50 δωμάτια υποχρεούνται να έχουν έστω ένα διαθέσιμο προσβάσιμο δωμάτιο, πράγμα που δημιουργεί σοβαρή έλλειψη στη διαθεσιμότητα καταλυμάτων με αποτέλεσμα οι απαιτήσεις να αυξάνονται στο 1% για τα ξενοδοχεία που έχουν περισσότερα από 50 δωμάτια ή για εκείνα που ανακαινίζονται.

Θεσσαλονίκη: Οι προσωρινές ράμπες και η νομοθεσία που βάζει νέα εμπόδια

Στην πόλη μας τα πράγματα αν και έχουν μια ανοδική πορεία ως προς τις αλλαγές που γίνονται ακόμα υπάρχουν προβλήματα στην προσβασιμότητα. Σύμφωνα με πληροφορίες που μας έδωσε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Παραπληγικών Μακεδονίας-Θράκης κος Αυγουστίδης Γεώργιος το βασικό πρόβλημα έγκειται στην παιδεία που έχει ο κόσμος ώστε να μπορεί να διατηρεί τους χώρους και τα πεζοδρόμια ελεύθερα για να μην εμποδίζετε η διέλευση των ατόμων σε αμαξίδιο. Πρόβλημα επίσης εντοπίζεται και στη νομοθεσία διότι υπάρχει θέμα στην προσβασιμότητα στα καταστήματα, στην εστίαση, την ένδυση γενικότερα σε όλα τα καταστήματα ενδιαφέροντος ως προς την αδειοδότηση ώστε να τοποθετηθούν μόνιμες ράμπες με τη μόνη λύση που έχει δοθεί να είναι η τοποθέτηση προσωρινής ράμπας που τοποθετείτε τη στιγμή που είναι να εισέλθει ή εξέλθει ο πελάτης.

Αν και γίνεται προσπάθεια εξέλιξης με τη συνεχή παρέμβαση του συλλόγου και με σταθερά βήματα προβλήματα εντοπίζονται και αλλού. Στα κτήρια της πόλης που είναι παλιά ή έχουν χαρακτηριστεί από τον δήμο ως διατηρητέα έχει απαγορευτεί η οποιαδήποτε είδους παρέμβαση όπως είναι πχ. η τοποθέτηση ασανσέρ ενώ αλλαγές πρέπει να γίνουν και στο κομμάτι της μετακίνησης.

Προσβασιμότητα ωστόσο δεν είναι μόνο όλα τα προαναφερόμενα αλλά και η ψηφιακή προσβασιμότητα, συγκεκριμένα δεν είναι δυνατό σε μια εποχή που τα κινητά είναι η προέκταση του χεριού μας το 96% των ιστοσελίδων να μην είναι disabled friendly. Για να δούμε ουσιαστικές αλλαγές λοιπόν με το πρώτο που θα πρέπει να ασχοληθούμε είναι η νομοθεσία η οποία θα πρέπει να τροποποιηθεί στο κομμάτι της προσβασιμότητας για να έχουν και αυτοί οι άνθρωποι μια ισότιμη ένταξη στο κοινωνικό γίνεσθε και εν συνεχεία να δοθεί έμφαση στη χρηματοδότηση και την παιδεία.

Διάθεση και προσπάθεια για αλλαγές γίνονται και αυτό είναι το σημαντικό, ακολουθούμε μια πορεία που σε κάθε περίπτωση μόνο ανοδική είναι.