Αγαπητέ θεραπευτή, συνάντησα τον βιαστή μου μετά από 7 χρόνια

Αγαπητέ θεραπευτή,

Πριν επτά χρόνια, όταν ήμουν στο πρώτο έτος του κολλεγίου, κακοποιήθηκα σεξουαλικά. Αυτή η εμπειρία με τραυμάτισε σε ένα πολύ βαθύ επίπεδο, πέρα από όσο μπορούσα να διαχειριστώ πολλές φορές. Δεν θέλησα να κινηθώ νομικά ή να εμπλέξω τις Αρχές, γιατί είχα μια πολύ κακή εμπειρία, όταν απευθύνθηκα σε έναν ειδικό για μια προηγούμενη κακοποίηση που είχα δεχτεί. Το αντιμετώπισα, εν τέλει, με ψυχοθεραπεία και μια φαρμακευτική αγωγή.

Μετακόμισα στην άλλη άκρη της χώρας και πίστευα ότι δεν θα έβλεπα ποτέ ξανά τον άνθρωπο που με κακοποίησε. Πολύ πρόσφατα, όμως, επέστρεψα στο μέρος όπου και οι δύο σπουδάσαμε. Όταν ένας φίλος με προσκάλεσε σε ένα πρόγραμμα εξάσκησης Ισπανικών, αντιλήφθηκα πως στην πρόσκληση έγραφε “…οργανωμένο από τον….(το όνομα του κακοποιητή μου). Εκείνη τη στιγμή υπέθεσα πως ήταν απλή συνωνυμία και επρόκειτο για κάποιον άλλον, μιας και το όνομά του είναι αρκετά συνηθισμένο.

Πήγα και παρ’ όλο που ο τύπος έμοιαζε με τον κακοποιητή, ακόμη δεν ήμουν σίγουρη πως είναι ο ίδιος. Είχα ξεχάσει τις λεπτομέρειες εκείνης της “συνάντησης” αρκετά χρόνια πριν. Μετά τη συνάντηση, τον έψαξα στο διαδίκτυο , για να εξακριβώσω τις υποψίες μου. Επιπλέον, ζήτησα από μια φίλη μου να μου στείλει το προφίλ του στο Facebook, το οποίο δεν μου εμφανιζόταν. Αν δεν ήταν αυτός, γιατί να με είχε μπλοκάρει; Τελικά, ήταν αυτός.

Την ίδια στιγμή, μίλησα για το γεγονός σε μια κοπέλα που γνώρισα στο πρόγραμμα. Έμεινε έκπληκτη. Τώρα δεν ξέρω τις επόμενές μου κινήσεις. Να το αποκαλύψω και στο υπόλοιπο γκρουπ του προγράμματος; Αξίζει να έχει ηγετικό ρόλο, ενώ είναι βιαστής; Έχει αλλάξει;

Αγαπητή αναγνώστρια,

Λυπάμαι πάρα πολύ για την κακοποίηση που δέχτηκες και χαίρομαι που κατάφερες να το ξεπεράσεις με τη βοήθεια ψυχολόγου και φαρμακευτικής αγωγής. Η σεξουαλική κακοποίηση αφήνει τα θύματα με πολυάριθμα τραύματα και παρ’ όλο που κάθε θύμα μιας τέτοια κακοποίησης το βιώνει διαφορετικά, μερικά κοινά στοιχεία που εμφανίζουν είναι το άγχος, το αίσθημα του αβοήθητου, κατάθλιψη, ταραχώδης και ακανόνιστος ύπνος, χαμηλή αυτοεκτίμηση, απομόνωση από κοινωνικές συναντήσεις και συναναστροφές, αναμνήσεις από το περιστατικό, αμνησία (ξεχνούν στιγμές του συμβάντος), δυσκολία στη συγκέντρωση και δυσκολία στην ένδειξη εμπιστοσύνης σε προσωπικές σχέσεις.

Αυτά τα επακόλουθα μπορεί να διαρκέσουν για χρόνια, ενώ εάν δεν αντιμετωπιστούν μπορεί να πυροδοτηθούν εκ νέου, στο παρόν. Η μυρωδιά από ένα συγκεκριμένο άρωμα όταν περνάς έξω από ένα αρωματοπωλείο, ένα τραγούδι που ακούς σε ένα πάρτι, ή ακόμη χειρότερα, να συναντήσεις τον βιαστή σου, όπως συνέβη σε εσένα.

Προκειμένου να μεθοδεύσουμε τις επόμενες κινήσεις, ας λάβουμε υπόψη πως αισθάνεσαι, διότι ξεκαθαρίζοντας τα συναισθήματά σου θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις γιατί θα κάνεις την οποιαδήποτε επιλογή και αν αυτή η επιλογή θα σε βοηθήσει στην ψυχική σου ευημερία.

Ας υποθέσουμε πως όταν είδες τον θύτη, νευρίασες. Ο θυμός είναι μια κοινή αντίδραση σε παρεμβατικές συμπεριφορές ( στη συγκεκριμένη περίπτωση, η κακοποίηση η ίδια), ή σε περιπτώσεις υπερβολικής αδικίας (το γεγονός ότι ξέφυγε χωρίς επιπτώσεις από το έγκλημα που διέπραξε), αφού έγινε ένα αγαπητό ηγετικό μέλος στο πρόγραμμα. Εάν αυτό είναι το κυρίαρχό σου συναίσθημα, υποθέτω πως υπάρχει ένα μέρος του εαυτού σου, που επιθυμεί να τον εκδικηθεί, λέγοντας σε όλους τι έκανε, το οποίο πιθανόν θα οδηγήσει στην ντροπή του και την κοινωνική του αποπομπή.

Αν και η αντιμετώπιση του θυμού με το να πληγώνεις κάποιον που σε πλήγωσε, είναι μια φυσική παρόρμηση, το ερώτημα είναι, αν ήταν να τον αποφύγετε κοινωνικά από την αποκάλυψή σας, θα σας βοηθούσε αυτό στο να θεραπευτείς; Θα ένιωθες κάποια ανακούφιση επειδή αποδόθηκε κάποιου είδους δικαιοσύνη; Ενδυναμωμένη επειδή δεν σιωπούσες πλέον;

Αν ναι, αυτή είναι μια σημαντική πληροφορία. Αλλά μια άλλη πιθανότητα είναι ότι θα μπορούσες να αισθανθείς καλά τη στιγμή που τον πληγώσεις με κάποιο τρόπο, δεδομένου πόσο σημαντικά σε πλήγωσε, αλλά να μην αισθανθείς λιγότερο θυμωμένη ή να μην βιώσεις κάποια πραγματική αίσθηση ανακούφισης μακροπρόθεσμα. Σε αυτή την περίπτωση, αυτή μπορεί να μην είναι η ενέργεια που πρέπει να ακολουθήσεις.

Αυτό στο οποίο θέλω να καταλήξω, είναι στο γεγονός πως, ό,τι και να αποφασίσεις να κάνεις , θα πρέπει να το δεις μέσα από το πρίσμα της εξής ερώτησης: Ποιο αποτέλεσμα θα είναι πιο ωφέλιμο για εσένα στο μέλλον; Αλλά και αυτής: Τι δεν έλαβες τότε που θα μπορούσες να πάρεις τώρα και να ευνοήσει την ψυχική σου υγεία;

Όσο σκέφτεσαι αυτές τις ερωτήσεις, ας εξερευνήσουμε κάποια άλλα συναισθήματα πέρα από τον θυμό που μπορεί να σου προκάλεσε η αναπάντεχη συνάντηση μαζί του. Αισθάνθηκες φόβο; Αν ναι, θα αισθανθείς καλύτερα εάν αποχωρήσεις από το πρόγραμμα και ενταχθείς σε κάποιο άλλο παρεμφερές;

Η γνωστοποίηση των πράξεών του, θα κατευνάσει το αίσθημα του άγχους σου, αν και εφόσον καταφέρεις να προστατέψεις άλλα μελλοντικά του θύματα; Εδώ, θα χρειαστεί να “ζυγίσεις” τη θέλησή σου να προειδοποιήσεις τους υπόλοιπους σχετικά με τις προθέσεις του, σε περίπτωση που εμπλακεί σε κακοποιητικό μοτίβο. Η ανησυχία σου θα επιδεινωθεί, σε περίπτωση που αυτός αρνηθεί τους ισχυρισμούς σου, σε μηνύσει για δυσφήμιση, ή αποφασίσει να πάρει εκδίκηση καταστρέφοντας τη φήμη σου, στην περιοχή που μόλις μετακόμισες; Πώς θα αισθανθείς, εάν μερικοί συμμετέχοντες του προγράμματος, συνεχίσουν να τρέφουν φιλικά συναισθήματα προς το πρόσωπό του, ή αμφισβητήσουν την εγκυρότητά σου;

Αυτές οι ερωτήσεις παρουσιάζουν ακόμη μια ευκαιρία, για να προετοιμάσεις τον εαυτό σου για τις πιθανές αντιδράσεις που μπορεί να έχουν οι πράξεις σου, αλλά και να αποφασίσεις ποια από αυτές, εν τέλει, θα επωφελήσει την ψυχική σου υγεία.

Δεδομένου, ότι βρίσκεται στην ίδια πόλη με εσένα, είναι πιθανό να φοβάσαι μια ακόμη τυχαία συνάντηση μαζί του, υπό διαφορετικές συνθήκες. Σε αυτή την περίπτωση, μπορείς να σκεφτείς πως θα αισθανόσουν εάν απευθυνόσουν σε έναν πληρεξούσιο δικηγόρο, προκειμένου να ασκήσει περιοριστικούς όρους, να τον καταγγείλει στην αστυνομία, ή εάν του ασκούσες μήνυση. Αναφέρεις πως είχες μια κακή εμπειρία, όταν απευθύνθηκες σε ένα υψηλά ιστάμενο άτομο, για μια προηγούμενη κακοποίηση που δέχτηκες (φαντάζομαι πως σε έκανε να αισθανθείς αβοήθητη), αλλά δεδομένης της θεραπείας στην οποία υποβλήθηκες μεταγενέστερα της κακοποίησης, μπορεί να αισθανθείς, πως η λήψη δράσης τώρα, ίσως άξιζε το ρίσκο, ή και πάλι όχι. Επέλεξε ότι θα σε κάνεις να αισθανθείς πιο ήρεμη, ασφαλής και σε περισσότερη γαλήνη.

Ακόμη ένα συναίσθημα που καλό θα ήταν να εξερευνήσεις στον απόηχο της συνάντησή σου με τον θύτη, είναι αυτό της απομόνωσης. Μερικοί άνθρωποι, αντιμετωπίζουν μια εμφανή αίσθηση μοναξιάς, έπειτα από περιστατικό σεξουαλικής κακοποίησης. “Αποκρύπτουν” από τον εαυτό τους το περιστατικό, λόγω ντροπής ή σύγχυσης (“Μήπως κατά κάποιο τρόπο, έπαιξα ρόλο στο να μου συμβεί αυτό;”, υποβαθμίζουν τη σημασία του συμβάντος (“Δεν ήταν και κάτι τόσο τραγικό, ας μην το μοιραστώ, γιατί μπορεί οι υπόλοιποι να με απορρίψουν), ή αποφεύγουν τις κοινωνικές συναναστροφές, λόγω κατάθλιψης, ή ανησυχίας σε περίπτωση που επαναληφθεί κάτι αντίστοιχο, γεγονός που απομονώνει ακόμη περισσότερο τα θύματα.

Ορισμένα άτομα, φαντάζονται πως κανείς δεν θα μπορέσει να αντιληφθεί το αντίκτυπο που είχε η κακοποίηση στην προσωπικότητά τους, ή πως οι φίλοι τους θα τους αντιμετωπίσουν με διαφορετικό τρόπο, οπότε προσπαθούν να περνούν τις μέρες τους σαν να είναι όλα τέλεια και εν τέλει, καταλήγουν να νοιώθουν απομονωμένοι λόγω της προσποίησης, στην οποία υποβάλλουν τον εαυτό τους.

Όταν συνέβη ο βιασμός στο κολλέγιο, δεν ξέρω σε ποιον το εκμυστηρεύτηκες, πέρα από τον ψυχοθεραπευτή σου, αλλά φαίνεται πως το γεγονός ότι το μοιράστηκες με τη νέα σου φίλη από το πρόγραμμα, ήταν σημαντική κίνηση. Αν αισθάνθηκες απομονωμένη σε όλο αυτό το διάστημα, το γεγονός ότι εμπιστεύτηκες έναν τρίτο, με μια τόσο προσωπική και επώδυνη εμπειρία, μπορεί να σε κάνει να νιώσεις λιγότερη μοναξιά. Δεν αναφέρεις αν η φίλη που σε προσκάλεσε στο πρόγραμμα γνώριζε τι συνέβη στο κολλέγιο, αλλά εάν δεν το ξέρει, μπορείς να της ανοιχτείς και να σε υποστηρίξει, με οποιαδήποτε απόφαση πάρεις και επηρεάσει το υπόλοιπο πρόγραμμα.

Ολοκληρώνοντας, αναρωτήθηκες εάν ο θύτης έχει αλλάξει και αναρωτιέμαι ξανά, κατά πόσο αυτό θα σε επηρεάσει. Αν έχει όντως αλλάξει, ελπίζεις πως θα εκδηλώσει τη μετάνοιά του και σου προσφέρει μια ειλικρινή μεταμέλεια, η οποία θα βοηθούσε στην ανάκαμψή σου; Σε αυτή την περίπτωση, μπορείς να μαζέψεις μερικούς φίλους, για ψυχική αλλά και σωματική προστασία και να σε βοηθήσουν στην προσέγγισή του. Αλλά, αν το προσεγγίσεις και δεν αναγνωρίσει την πράξη του και το αντίκτυπο που είχε σε εσένα, πως θα αισθανθείς όταν αντιληφθείς πως δεν έχει αλλάξει καθόλου;

Με λίγη ενδοσκόπηση, θα είσαι ικανή να αποφασίσεις, εάν το να τον προσεγγίσεις θα σε ενδυναμώσει, αν και ακόμη δεν αναγνωρίσει την κακοποίηση που σου άσκησε, ή αν η απάντηση στην ερώτηση σου για την ενδεχόμενη αλλαγή του, θα σε βοηθήσει στην ψυχική σου ευημερία.

Η ομορφιά της λήψης μιας αυστηρής “απογραφής συναισθημάτων”, είναι ότι σου προσφέρει την απόλυτη ελευθερία, που κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει. Την ικανότητα να επιλέξεις για τον εαυτό σου ό,τι κρίνεις εσύ καλύτερο. Το να λαμβάνεις σοβαρά υπ’ όψην σου τα συναισθήματά σου και να κρίνεις ποιες αποφάσεις σου θα σε φέρουν πιο κοντά σε αυτά, δημιουργείς μια συνθήκη η οποία σε βοηθάει στον τρόπο που θα αντιμετωπίσεις τις έκρυθμες καταστάσεις στη ζωή, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο θα παρουσιάζεις τον εαυτό σου σε μελλοντικές προσωπικές σου σχέσεις, έχοντας μεγαλύτερη αυτογνωσία, και δρώντας σύμφωνα με αυτή.

πηγή: The Atlantic