Α. Παπαδημητρόπουλος: Αν αντέχεις τον άλλον τις Δευτέρες τότε όλα λειτουργούν

Την 1η Ιουλίου οι θερινοί κινηματογράφοι της Θεσσαλονίκης υποδέχονται την νέα ταινία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου  MONDAY (2020). Η ταινία απέσπασε ήδη διθυραμβικές κριτικές από την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Τορόντο και αγαπήθηκε εξίσου από το κοινό της Αθήνας στην πρώτη προβολή στο cine ΘΗΣΕΙΟΝ αλλά και στις αίθουσες.

Η παραμονή της Chloe στην Αθήνα πλησιάζει στο τέλος της. Ωστόσο η γνωριμία της με τον γοητευτικό Mickey την ωθεί να εγκαταλείψει την καριέρα της στην Αμερική και να προτιμήσει τη άγρια φωτογένεια της Αθήνας.

Ο σκηνοθέτης Αργύρης Παπαδημητρόπουλος μιλάει στην Parallaxi για την καψούρα, τις Δευτέρες, την σύλληψη του σεναρίου, τον ρόλο της Αθήνας, τη συνεργασία του με τον σεναριογράφο Rob Hayes και τους πρωταγωνιστές Sebastian Stan και Denise Gough.

“Το MONDAY είναι ξεκάθαρα μια ταινία για τις σχέσεις. Μια προσπάθειά μου να ανακαλύψω γιατί οι σχέσεις λειτουργούν ή δεν λειτουργούν, τι κάνει τα πράγματα καλύτερα ή χειρότερα, γιατί μια μέρα όλη αυτή η καψούρα και το πάθος σβήνει ή μετατρέπεται σε διαφορετικά πράγματα. Πολλές φορές μπορεί να είναι αγάπη αλλά άλλες είναι πιο ακραία συναισθήματα, όπου οι άνθρωποι να βλάπτουν ο ένας τον άλλον με τη συμπεριφορά τους.”

Ο σκηνοθέτης εκμυστηρεύεται ότι οι έντονοι χωρισμοί δύο φιλικών του ζευγαριών εκείνη την εποχή τον οδήγησαν σε σκέψεις.

“Ο ένας ήταν αρκετά πολιτισμένος, ο άλλος αρκετά ακραίος. Είναι σαν οι άνθρωποι να τιμωρούν ο ένας τον άλλον για την αγάπη που έχουν δείξει στο παρελθόν. Προσπαθούσα να καταλάβω τι μπορεί να οδηγήσει τα ζευγάρια σε αυτό το σημείο. Γιατί δύο άνθρωποι που κάποτε κοιταζόντουσαν με πάθος, κάνανε έρωτα και μιλάγανε ο ένας για τον άλλον με τα πιο όμορφα λόγια φτάνουν σε ένα σημείο να γίνονται αυτοκαταστροφικοί, να ποτίζεται η σχέση τους με δηλητήριο.

Έχει να κάνει με τα καταπιεσμένα συναισθήματα, με τα μυστικά που δεν ειπώθηκαν, με το παρελθόν που πάντα έρχεται σαν φάντασμα μέσα στις σχέσεις και χτυπάει την πόρτα. Και κυρίως με την ειλικρίνεια, η οποία αν λείπει από μια σχέση, λείπει η κόλλα που θα ενώσει τα υλικά” συμπληρώνει ο δημιουργός.

Είναι η Παρασκευή λοιπόν η αρχή μια σχέσης και η Δευτέρα ο επίλογος;

“Η Δευτέρα είναι η μέρα που τελειώνουν τα ψέματα. Όταν ήμασταν μικροί μας λέγανε “τελείωσε το Σαββατοκύριακο, τελείωσαν τα ψέματα, τώρα πρέπει να πας σχολείο, δουλειά, να πληρώσεις τους λογαριασμούς”.  Η Δευτέρα είναι η συνειδητοποίηση. Αν μπορώ να αντέξω τον άλλον τις Δευτέρες τότε όλα λειτουργούν. Μου είναι πολύ εύκολο να έχω μια ευχαρίστηση σχέση μέσα σε Σαββατοκύριακα, σε πάρτι, σε γλέντια και ποτά. Θα θέλω ακόμα να είμαι εκεί όταν θα χτυπήσει η ρουτίνα την πόρτα μας, όταν θα μπει η μπαναλιτέ της καθημερινότητας στη ζωή μας;”

Το MONDAY είναι ένα αστικό road movie στην καρδιά της Αθήνας, γεμάτο έρωτα, αυθορμητισμό, γέλια, καυγάδες και κλάματα.

“Είναι μια ιστορία ενηλικίωσης μιας σχέσης. Κάποιος έχει αποφασίσει να ζει την ζωή του σαν έφηβος. Μια μέρα γυρνάει και κοιτάει τον καθρέφτη και μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να μεγαλώσει. Αν και δεν είμαι υπέρ αυτού. Μου αρέσει να μπορείς να ζεις την ζωή σου σαν έφηβος και σαν μεγάλος. Να μπορείς να ξεχωρίζεις τα πράγματα και να πεις ότι αυτήν την στιγμή θα την αντιμετωπίσω με όλη μου την παιδικότητα, τον αυθορμητισμό και τα πιο αγνά μου συναισθήματα. Αλλά τα “σοβαρά”, την δουλειά μου για παράδειγμα, θα την αντιμετωπίσω με την άλφα σοβαρότητα.”

Βλέπει κανείς στην ταινία μια αγάπη για την Αθήνα και τα ελληνικά νησιά αλλά ταυτόχρονα και τον σχολιασμό για τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα στην Ελλάδα. Ήταν κάτι τέτοιο ανάμεσα στους στόχους σας;

“Στην ταινία η Ελλάδα δεν είναι στο background. Είναι πρωταγωνίστρια. Ειδικά η Αθήνα είναι χαρακτήρας από μόνη της. Όλο αυτό το χάος , όλη αυτή η γλυκιά αναρχία που έχει αυτή η πόλη και η ιδιαιτερότητά της λειτουργεί πάνω στους χαρακτήρες. Η ταινία δεν θα ήταν η ίδια στη Βουδαπέστη, στο Παρίσι ή στη Μπανγκόκ.”

“Δεν μπορείς να μην μιλήσεις για τα πράγματα με τον τρόπο που τα καταλαβαίνεις εσύ. Δεν θέλω να κάνω μια ταινία που όλα να είναι ουδέτερα. Όταν φτιάχνω έναν χαρακτήρα δε θα του χαϊδέψω τα αυτιά μόνο και μόνο επειδή είναι Έλληνας.”

Ο Mickey (Sebastian Stan) και η Chloe (Denise Gough), οι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες είναι Αμερικάνοι που ζουν χρόνια στην Ελλάδα; Τι σας οδήγησε σε αυτή την απόφαση;

“Έχει πολύ μεγάλη σημασία για εμένα ως σκηνοθέτης. Γυρνάω μια ταινία στα αγαπημένα μου μέρη, στη γειτονιά που μεγάλωσα. Αλλά είναι εξίσου σημαντικό και για τους χαρακτήρες. Αν αυτοί οι χαρακτήρες ήταν στη χώρα τους θα είχαν λιγότερη ανάγκη να αγκιστρωθούν ο ένας πάνω στον άλλον. Είναι δύο ξένοι στο πουθενά. Έχουν περάσει τον ωκεανό και είναι εδώ. Και αυτό κάνει πιο σημαντική την απόφαση της Chloe να μην γυρίσει στην Αμερική.

Υπάρχει μια τεράστια δεξαμενή σπουδαίων ηθοποιών στην Αμερική, από την οποία μπορούσα να ψάξω και να βρω τους ήρωες μου. Επίσης είναι η μόνη γλώσσα, πέρα από τα Ελληνικά, στην οποία μπορώ να σκηνοθετήσω. Εάν χρειαζόταν, φαντάζομαι, θα μπορούσα να σκηνοθετήσω και σε άλλες γλώσσες, αλλά με τα Αγγλικά νιώθω αυτοπεποίθηση ότι μπορώ να λειτουργήσω.”

Πως ήταν η συνεργασία με τους πρωταγωνιστές στην πρώτη αγγλόφωνη ταινία σας; Έχετε βρει κάποια διαφορά στον τρόπο που δουλεύουν Αμερικάνοι και Έλληνες ηθοποιοί;

“Συνεργαστήκαμε πολύ καλά. Νομίζω ότι δεν έχει να κάνει με το Αμερικάνος ή Έλληνας. Έχει να κάνει με τον άνθρωπο. (Ο Sebastian Stan και η Denise Gough) είναι δύο εξαιρετικοί ηθοποιοί, οι οποίοι ήταν πάρα πολύ δοτικοί, πολύ γενναιόδωροι, ταλαντούχοι και φωτογενείς. Είχαν δει το Suntan (2016) και θέλανε να δουλέψουν μαζί μου. Οπότε ήταν μια ισότιμη σχέση, την οποία ευχαριστηθήκαμε όλοι και πλέον είμαστε φίλοι.”

Το σενάριο υπογράφει ο ίδιος ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος σε συνεργασία με τον Rob Hayes και είναι εξ’ αρχής γραμμένο στα Αγγλικά.

“Ο Rob Hayes είναι ένα πολύ σπουδαίος νέος, Άγγλος σεναρίστας και θεατρικός συγγραφέας. Γνωριστήκαμε μέσω του ατζέντη μας. Διάβασα κάποια κείμενά του και έπαθα πλάκα. Του ζήτησα να έρθει στην Ελλάδα για λίγες μέρες να συζητήσουμε την ιδέα και να δούμε αν θέλουμε να τα προχωρήσουμε μαζί. “Κολλήσαμε” κατευθείαν και αρχίσαμε να δουλεύουμε το MONDAY.  Σε πολύ λίγο χρόνο είχαμε ένα ικανοποιητικό draft, το οποίο αρχίσαμε να εξελίσσουμε μέχρι το σημείο που έφτασα στο casting και τους αυτοσχεδιασμούς με τους ηθοποιούς.”

Η φυσικότητα και ο αυθορμητισμός των διαλόγων ήταν δηλαδή προϊόν ενός δυνατού σεναρίου;

“Το σενάριο είναι μια πυξίδα για το που θέλουμε να πάει η κάθε σκηνή. Τα λόγια που γράφονται στο σενάριο, οι διάλογοι δεν είναι για εμένα το ευαγγέλιο. Δεν χρειάζεται ο ηθοποιός να έρθει και να τα εκτελέσει με τον τρόπο που τα έγραψα ή τα φαντάστηκα.”

Η ταινία γυρίστηκε το 2018 με 2019 και το στάδιο του post-production ολοκληρώθηκε το 2020.

“Η πανδημία καθυστέρησε την έξοδό της στις αίθουσες. Ήταν να βγει τον Απρίλιο του ‘20στις αίθουσες και βγήκε τον Απρίλιο του ’21 στην Αμερική και τον Ιούνιο του ’21 στην Ελλάδα. Κάποιες σκηνές της ταινίας δεν θα μπορούσαν να γυριστούν μέσα στην καραντίνα με τα μέτρα που υπάρχουνε- και καλώς υπάρχουνε. Όλα αυτά τα κάναμε όταν ο κορωνοϊός ήταν μια άγνωστη λέξη.”

Υπάρχει κάποια ταινία που να έχει μείνει μαζί σας μέχρι και σήμερα;  Που να «οδηγεί» την κινηματογραφική σας ματιά;

“Δεν κάνω ταινίες που είναι homage σε σκηνοθέτες που αγαπώ. Βλέπω τα πάντα. Αγαπάω πολλά διαφορετικά είδη, αγαπάω τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο αλλά ταυτόχρονα και τον αμερικάνικο. Όλες αυτές οι επιρροές κάπως βρίσκουν ένα τρόπο και τρυπώνουν μέσα στη δουλειά μου. Αλλά δεν μπορώ να πω ότι θα ήθελα να κάνω ταινίες σαν τον τάδε.”

Πως συνεχίζει το ταξίδι σας στον χώρο του σινεμά; Έχετε ξεκινήσει τις διαδικασίες για το επόμενο κινηματογραφικό σας έργο;

“Δουλεύω ταυτόχρονα δύο τρία διαφορετικά πράγματα. Ποτέ δεν ξέρεις πιο είναι αυτό που θα τσουλήσει πρώτο. Συνήθως αυτό γίνεται μόνο του, δηλαδή το ποια ιδέα κόβει το νήμα. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι να βγει το MONDAY, δυσκολευόμουν πολύ να δουλέψω με καινούργια υλικά. Ήθελα να φύγει από πάνω μου. Από τον Απρίλιο που έκανε την πρεμιέρα στην Αμερική έχω συγκεντρωθεί σε καναδυό πρότζεκτ και τα δουλεύω.”

Μέχρι τότε μπορούμε να αφήσουμε το MONDAY να μας ταξιδέψει στην πρωτεύουσα και να μας μιλήσει για τον έρωτα.

Ελληνίς 1: Παρασκευή 2 και Κυριακή 4 Ιουλίου 21:00, Σάββατο 3 Ιουλίου 22:45

Ελληνίς 2: Πέμπτη 1, Δευτέρα 5, Τρίτη 6 και Τετάρτη 7 Ιουλίου 22:45