ΑΕΛ, τρακτέρ και love is in the air
Μια σειρά διηγημάτων με αφορμή ένα σύνθημα. Γράφει ο Γιώργος Γκόζης.
*Αστικά διηγήματα με αφορμή τα συνθήματα σε τοίχους της πόλης: Νέοι συγγραφείς της Θεσσαλονίκης γράφουν στην Parallaxi ιστορίες βγαλμένες από εμπνεύσεις γραμμένες σε δρόμους και σοκάκια, από μια ατάκα της στιγμής που μπορεί να κουβαλά μέσα της αγάπη, πόνο, δάκρυα, ελπίδα, διαψεύσεις ή και τίποτα από όσα προαναφέρθηκαν.
Ο Γιώργος Γκόζης γράφει με αφορμή το εικονιζόμενο σύνθημα:
ΑΕΛ, τρακτέρ και love is in the air
O Σάκης ο Σαφάρι, μια ομάδα μόνος του, οπαδός της Βυσσινί Θύελλας ομάδας του έτσι κι αλλιώς, αγρότης το πρωί και μερακλής με τα ραδιοκύματα τα απογεύματα, ηχολήπτης και τηλεφωνήτρια μαζί, ντι-τζέι και τεχνικός ηλεκτρονικών κυκλωμάτων αποφοιτήσας της Μεγάλης του Γένους Τεχνικής Σχολής «Ο ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ», σχολιαστής πολιτικών γεγονότων και σπορτ-κάστερ, μα πάνω από όλα ωραίος, ταμπουριασμένος στον ραδιοφωνικό του σταθμό, δηλαδή σε ένα από τα δωμάτια του διαμερίσματός του διά τον φόβο των Ιουδαίων, μήπως δηλαδή λόγω παρεμβολών στην τηλεόραση τον καρφώσει στην Αστυνομία ο γνωστός δυσκοίλιος του από πάνω ορόφου, ρουφώντας μια γουλιά καφέ στο γεμάτο με καπνό στούντιο, με τσιγάρα σβηστά παντού μέσα στα τασάκια κι ένα από αυτά να καίει στο δεξί του χέρι, δίσκους, κασέτες και σιντί -τα USB μνήμης ακόμα δεν έχουν εφευρεθεί διότι- πεταμένα παντού, σκόρπια δεξιά κι αριστερά, χωρίς ούτε ένα στυλό ή χαρτί μέσα στο δωμάτιο, σκύβει με ευλάβεια στο μικρόφωνο, ενώ ταυτόχρονα κατεβάζει, για να μη κουδουνίσει αναπάντεχα, το ακουστικό της γκρι τηλεφωνικής συσκευής με το καντράν όπου φωλιάζει το δάχτυλο για να ανακοινώσει ότι
«ο Σάκης ο Σαφάρι αφιερώνει το παρακάτω τραγουδάκι στη Σούλα από Αλκαζάρ,
στον αδελφό της Μανωλάκη που υπηρετεί αυτή την εποχή τη θητεία του στη Δ΄ Μοίρα Καταδρομών στο Κιλκίς -καλός πολίτης κι από μας, αδερφέ,
στη μητέρα της την κυρία Ελενίτσα που μαγειρεύει,
σε όλους τους φίλους και φίλες της εκπομπής και σε μένα προσωπικά
-ευχαριστώ κι ανταποδίδω»,
και για να συνεχίσει με Γιώργο Μαργαρίτη και τη μεγάλη του επιτυχία «Είσαι η ζωή μου», ενώ οι νότες κυλούνε στον αέρα με τη φωνή του Γιώργαρου να αντιλαλεί, έτσι όπως βγαίνει μέσα από τα ηχεία των ραδιοφώνων των ακροατών στις βιοτεχνίες και στα σιδεράδικα, στα φορτηγά και στα ταξί,
«Είσαι η ζωή μου,
είσαι η ανάσα μου,
είσαι ό,τι έχω στη ζωή,
είσαι το Όνειρο μου,
είσαι η αγάπη μου»,
και για όλα αυτά που μας χάρισε ο Σάκης χωριστά και όλοι οι Σάκηδες μαζί, άσχετα αν έχουν διαφορετικό ψευδώνυμο -διά τον φόβο των Ιουδαίων πάντα- κι εμείς με τη σειρά μας, για την απλοχεριά συναισθημάτων της παρελθούσης ανεπιστρεπτί ραδιοπειρατείας, για τα αμήχανα κενά και τις παύσεις εν μέσω εκπομπής, για την πόρτα του στούντιο που έτριζε καθώς την άνοιγε κάποιος φίλος, για τους έρωτες που άνθισαν ενώνοντας γειτονιές παραδοσιακά αγεφύρωτες όπως Τσαριτσάνη και Ραψάνη, για τη συντροφιά τα βράδια του χειμώνα και τα απομεσήμερα του καλοκαιριού, για τις μοναδικές έκτοτε διαφημίσεις καλτσικών-εσωρούχων και συνεργείων φρένων με τα ακραίο echo, για την γνήσια αγάπη προς το ραδιόφωνο που μόνον ένας ερασιτέχνης μπορεί να διατηρήσει, τον ευχαριστούμε και, έτσι απνευστί και χωρίς ούτε ένα κόμμα μέχρις εδώ, του ανταποδίδουμε ως ελάχιστο αντίδωρο φιλαδελφίας την αγαπητική μας αντιπαροχή.
*Ο Γιώργος Γκόζης είναι συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1970. Σπούδασε Θεολογία στο Α.Π.Θ. Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα Εκκλησιαστικής Ιστορίας, Χριστιανικής Λατρείας, Αρχαιολογίας και Τέχνης με ειδίκευση στην Αγιολογία. Μιλάει αγγλικά, ρωσικά και σερβικά. Κέιμενά του έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες και θεατρικά έργα. Άρθρα και κριτικές του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα σουηδικά. Το τελευταίο του βιβλίο, με τίτλο «Γκουανό», κυκλοφόρησε το 2016 από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ.
