Τότε που τους κουβαλούσαν με τα σεντόνια στο τμήμα

Κυριακή βράδυ µου τηλεφώνησε κλαίγοντας η Όλγα για να µου πει ότι είχε σχέση µε έναν παντρεµένο. Τίποτε το ασυνήθιστο θα πείτε. Το πρωτότυπο είναι ότι ήταν η ανεπίσηµη ερωµένη του, καθώς ο Κωνσταντίνος διατηρεί τρία χρόνια εξωσυζυγική σχέση µε µία συνάδελφο του, επίσης ελεύθερη. Έχει δηλαδή σύζυγο, µόνιµη ερωµένη και περιστασιακή φιλενάδα! Αυτό βέβαια δεν τον εµποδίζει να κάνει τροµερές σκηνές ζηλοτυπίας ή να περιµένει κάτω από το σπίτι της Όλγας στις 3 το πρωί. Το να µην το ξέρει κανείς από το να το ξέρουν όλοι, εκτός από εσένα, είναι καλύτερο. Έρευνες δείχνουν ότι δίνουµε µεγαλύτερη σηµασία στο «φαίνεσθαι» παρά στο «είναι». Εννέα στις δέκα γυναίκες είναι πρόθυµες να συγχωρήσουν τον άπιστο σύντροφο τους, αν δεν σκοπεύει ο ίδιος να τις εγκαταλείψει! Το ποσοστό αντιστρέφεται στους άντρες. Σύµφωνα µε την ίδια έρευνα τα απολωλότα πρόβατα στην πλειοψηφία τους είναι νάρκισσοι, ανώτερης και ανώτατης µόρφωσης, ανήκουν στην αστική τάξη και αναζητούν διαρκώς την επιβεβαίωση.

Οι άντρες δύσκολα αφήνουν αναξιοποίητη µια ευκαιρία αν θεωρούν ότι δε θα ανακαλυφθούν. Από την άλλη ο µύθος πως οι γυναίκες απιστούν µόνο αν είναι δυστυχισµένες στη σχέση τους δεν ισχύει πια. Ο Φώτης µπλέκει συνεχώς µε δεσµευµένες. Του λέµε «δεν πρέπει να κάνεις εκπτώσεις στις επιλογές σου» αλλά αυτός δηλώνει απενοχοποιηµένα ότι δε θέλει να δεσµευτεί και πως είναι πιο βολικό.

Ο Βασίλης και η Γιάννα είναι συνάδελφοι. Αρχικά προσπάθησαν να µην ενδώσουν στην αµοιβαία έλξη που ένιωθαν. Εκείνος παντρεµένος µε παιδιά και αρκετά µεγαλύτερος την ερωτεύτηκε αλλά ξεκαθάρισε από την αρχή ότι δεν πρόκειται να χωρίσει. Έµπλεξαν και τα δύσκολα άρχισαν. Συναντήσεις στα κρυφά, ενοχές, βουβά τηλεφωνήµατα και βαριές κουβέντες. Ο Βασίλης µου τηλεφώνησε για να µου ανακοινώσει ότι χώρισαν γιατί «δεν είχε νόηµα» και πως δεν αντέχει να µην τη βλέπει. «Έχω εκθέσει τους ανθρώπους που αγαπώ» επαναλάµβανε πελαγωµένος. «Τα προσχήµατα έχουν σηµασία για σένα;», τον ρώτησα, «..εσύ φεύγεις και αυτή µένει στο άδειο σπίτι. Σκέφτηκες ποτέ πώς νιώθει;». «Ενθαρρύνεις τον παντρεµένο φίλο σου να απατά τη γυναίκα του;» ρώτησε νευριασµένα ο σύντροφος µου ακούγοντας το τηλεφώνηµα. «∆εν ενθαρρύνω κανένα. Είναι φίλοι µου και είναι ερωτευµένοι» απάντησα ανακουφισµένη ενδόµυχα για το πώς έβλεπε το θέµα. Αν δεν κοιτάς εκεί που θέλεις να πας θα πας εκεί που κοιτάς

Η Έλσα γνώρισε το Χρήστο µέσω ενός κοινού φίλου που είχε βαρεθεί να τον ακούει να λέει ότι θέλει να χωρίσει µε µια κοπέλα, µε την οποία ήταν µαζί από το Πανεπιστήµιο. Την κυνήγησε επίµονα. Για λίγους µήνες ήταν αχώριστοι. Χώρισαν όταν συνειδητοποίησε πως ο Χρήστος είχε ξεχάσει να διαλύσει οριστικά την προηγούµενη σχέση. Άρχισε να συγκατοικεί µε την πρώην, αλλά δεν έπαψε να επικοινωνεί µε την Έλσα. Μετά από χρόνια της είπε ότι ήταν ερωτευµένος µαζί της και θα χώριζε. Άρχισαν να βλέπονται. Κοιµόταν σπίτι της όποτε µπορούσε. Μέχρι που εκείνη δεν άντεξε άλλο και αποκάλυψε την αλήθεια στο άλλο µέρος του τριγώνου. Καµία απολύτως αντίδραση! Όπως της λέγαµε από πολύ νωρίς, η συµβία του γνώριζε τι συνέβαινε και δε θα άφηνε την «επένδυση» χρόνων, διότι νιώθει πως δεν έχει εναλλακτικές. Προσπάθησε πεισµατικά να διατηρήσει τα κεκτηµένα εκµοντερνίζοντας εµφάνιση και συµπεριφορά παρά το µάλλον άκοµψο αποτέλεσµα. Ο Χρήστος επιµένει ακόµη ότι θα χωρίσει. Η πραγµατικότητα, όπως γίνεται συνήθως, τον διαψεύδει κάθε µέρα. ∆εν υπάρχει δικαιολογία για αυτούς που παίζουν µε τις καρδιές των ανθρώπων. Όσοι φοβούνται να είναι σε επαφή µε τα συναισθήµατα τους δεν διακινδυνεύουν τίποτα, αλλά πληρώνουν το τίµηµα.

Η Χριστίνα πήρε εκδίκηση µε έναν πιο ευφάνταστο τρόπο: γράφοντας στο καπό του αυτοκινήτου του άπιστου «Ψεύτη» και άλλα λιγότερο ευγενικά σχόλια µε ασηµί µαρκαδόρο. Υποθέτω ότι εκείνο το πρωί κάποιος δεν πήγε ανέµελος στη δουλειά.

Λίγο κρυφοκοίταγµα -λένε- δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Η σύγχρονη τεχνολογία όχι µόνο διευκολύνει την απιστία, αλλά µπορεί και να τη δηµιουργήσει. Κινητά, chat, mails διευκολύνουν τους άπιστους ακόµη και όταν το έτερον τους ήµισυ είναι στο διπλανό δωµάτιο.

Η Κάτια µαγείρευε ως χαρωπή νοικοκυρά όταν ο Αντώνης σερφάριζε στο διαδίκτυο. Μόνο που ο καθηγητής ξεχνούσε να αναφέρει στα chat ότι είναι παντρεµένος µε παιδί. Όταν η Κάτια βρήκε στο κινητό του µηνύµατα από µία άγνωστη έριξε µια µατιά στον υπολογιστή του. Ανακάλυψε ότι είχε µια καθόλου πλατωνική σχέση µε µια σπουδάστρια. Το τροµαχτικό είναι πως όταν τον συνάντησα οχτώ µήνες µετά το διαζύγιο τους, µου είπε ότι υπήρχαν βράδια που αυτή κοιµόταν δίπλα στο βρέφος και εκείνος έπαιρνε το αυτοκίνητο αναζητώντας το επόµενο «θύµα» στα µπαρ.

Απιστίες επωνύμων

Τίτλοι κειµένων όπως «Απιστία: το Botox µιας σχέσης», «Θωράκισε τη σχέση σου», «∆έξου το σαν αληθινή κυρία» ακόµη και το απίστευτο «Μάθε να το καταπίνεις! Όχι δεν εννοούµε αυτό που νοµίζεις» κατακλύζουν τα τελευταία χρόνια τα γυναικεία & life style περιοδικά. Προσπαθούν να µας πείσουν ότι «όλα βαίνουν καλώς» ακόµη κ αν ο καλός µας µάς έκανε να µοιάζουµε µε το Rudolf και τα άλλα ζωάκια του Άγιου Βασίλη. ∆εν πρόκειται για κάποιο ρεύµα νεοσυντηρητισµού ούτε για επιστροφή στις κλασικές αξίες. Πρόκειται για τον τρόπο µε τον οποίο µεγαλώνουν ολόκληρες γενιές. Τροµάζω στη σκέψη ότι έχω φίλες που ετοιµάζονται να παντρευτούν και δηλώνουν ψύχραιµες ότι αργά ή γρήγορα θα συµβεί γιατί «έτσι είναι οι άντρες, είναι από τη φύση τους πολυγαµικοί».

Οι δαιµόνιοι συντάκτες των περιοδικών -γυναίκες στην πλειοψηφία τους- προβάλλουν τις πιστές Πηνελόπες που συγχωρούν τις ατασθαλίες των συζύγων τους δίνοντας το καλό παράδειγµα στις κοινές θνητές. Πολύ πριν από τον Μπιλ, τη Χίλαρι Κλίντον και το διάσηµο λεκέ στο µπλε φόρεµα, υπήρξε ο Πρόεδρος Τζον Κένεντι, η Μέριλιν και η Τζάκι που ξεσπούσε σε ανακαινίσεις του Λευκού Οίκου. Ο Φρανσουά Μιτεράν κοιµόταν µε τη σύζυγο του Φρανσουά µόνο µία φορά την εβδοµάδα, την Κυριακή. Η σύζυγος του Ζακ Σιράκ, Μπερναντέτ, δήλωσε «µε την απιστία συµβιβάζεσαι και συνεχίζεις». Η αταξία του επικεφαλής του ∆ιεθνούς Νοµισµατικού ταµείου Ντοµινίκ Στρος- Καν τον έβαλε σε δικονοµικές περιπέτειες, εν µέσω κραχ, παρά τη στήριξη της συζύγου του, Αν Σινγκλέρ, δηµοφιλούς παρουσιάστριας της γαλλικής τηλεόρασης.

Όλοι ωστόσο γνωρίζουµε πως η προσαρµοστικότητα στην απιστία συνοδεύεται πάντα µε οικονοµικά και κοινωνικά συµφέροντα. Λιγότερο σικ, µε πανοµοιότυπο χτένισµα και χρώµα µαλλιών µε το σύζυγο, η Αλίκη Αρβανιτίδη δικαιολογούσε επί µια ολόκληρη τηλεοπτική σεζόν το «στιγµιαίο λάθος» του αειθαλή Πασχάλη. Συνεχίζει ακάθεκτη, µε τη βοήθεια του, ακόµη και ύστερα από δύο test DNA. Αδιαφορώντας για τη δύσκολη θέση των παιδιών τους που βλέπουν τους γονείς τους να µιλούν για το θέµα σε όλα τα τηλεοπτικά παράθυρα διεκδικεί τον τίτλο της αγίας συζύγου-µητέρας-εργαζόµενης που διεκδίκησε και την ψήφο των ελλήνων.

Μυστικά και ψέµατα

Η αποκάλυψη της απιστίας φέρνει πόνο, σύγκρουση και αµφισβήτηση αλλά σπάνια φέρνει το τέλος. Η καχυποψία εγκαθίσταται. Όσοι δηλώνουν πως «η απιστία µάς έκανε να επαναπροσδιορίσουµε τη σχέση, ήταν µια νέα αρχή» µάλλον δεν έχουν πιαστεί στα πράσα ή τους δένουν άλλα συµφέροντα. Ο Νίκος νοµίζει ότι ο κόσµος είναι γεµάτος πειρασµούς. Απατούσε τις πρώην του, το πιθανότερο είναι πως θα κάνει το ίδιο και στην επόµενη. Ο µόνος τρόπος για να αποφύγεις µία τέτοια απογοήτευση είναι να διαλέξεις κάποιον άλλο. Οι αξίες των ανθρώπων δύσκολα αλλάζουν.

«Ενεργούµε προληπτικά» µου ‘πε ένα βράδυ ένας οδηγός ταξί, ο Ηλίας, «όταν άλλα σου λέει και άλλα κάνει µακριά!». Τριάντα δύο χρόνων, πατέρας δύο παιδιών και κάτοικος της δυτικής Θεσσαλονίκης ακούγοντας τη συζήτηση µας µε µια φίλη, τη διέκοψε λέγοντας ότι όλα έχουν να κάνουν µε το πώς ζεις. Στο µικρόκοσµο του οι άνθρωποι είναι απασχοληµένοι µε το να ξυπνούν νωρίς το πρωί και να δουλεύουν µέχρι αργά. «Οι δύο τρεις φίλοι που έκαναν µαγκιές τούς έδιωξαν οι γυναίκες τους» είπε « και δεν έχουν ορθοποδήσει».

Υπό άλλες συνθήκες θα σκεφτόµουν διάφορα περί γραφικότητας και τριπτύχων τύπου «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», αλλά εκείνο το βράδυ οι ατάκες του διέλυσαν αναπάντεχα τα δυσοίωνα σύννεφα σκέψεων που µε βάρυναν. Φταίει το σινάφι στο οποίο ανήκω; Οι χώροι που κινούµαι; Μήπως πρέπει να αρχίσω να παρατηρώ περισσότερο τα ζευγάρια που µοιάζουν ευτυχισµένα αντί τους δήθεν «εναλλακτικούς»; Στην απιστία (του άλλου) αυτό που µας ενοχλεί είναι το σεξ (µε κάποια άλλη) όταν στην πραγµατικότητα οι άνθρωποι απιστούν γιατί τους λείπει κάτι. Λείπει ο έρωτας, η συγκίνηση, το πάθος, η αίσθηση ότι δεν είσαι ένας ακόµη «τελειωµένος», η ενέργεια που σου δίνει η σκέψη ότι θα τη (τον) δεις απόψε. Μπορεί να είναι η ανάγκη να δραπετεύσεις από µια σχέση που δεν σε καλύπτει ή η επιθυµία να τιµωρήσεις το σύντροφο σου που σε παραµελεί.

Όσοι δηλώνουν ότι έχουν βρει την τέλεια σχέση σύντοµα βαριούνται την τόση τελειότητα. Αν όµως είσαι από τους λίγους και εκλεκτούς που βρήκαν το άλλο τους µισό, κυνήγησέ το. Τόσο απλά!

*Για τους νεότερους η ποινική δίωξη της μοιχείας ίσως να ακούγεται σαν επιστημονική φαντασία, αλλά ο νόμος της κατάργησής της ψηφίστηκε μόλις το 1982 από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Μέχρι τότε όσοι μοιχοί συλλαμβάνονταν επ’ αυτοφώρω οδηγούνταν γυμνοί στο αστυνομικό τμήμα και πολλές τραγελαφικές καταστάσεις λάμβαναν χώρα καθημερινά εκεί.