Αυτό αποτελεί το βασικό κίνητρο για τους εργαζόμενους σήμερα και δεν είναι ο μισθός!

Κι όμως, ο μισθός δεν είναι το βασικό κίνητρο για έναν εργαζόμενο σήμερα, σύμφωνα με έρευνα.

Για πρώτη πρώτη φορά κυρίαρχο κριτήριο για εύρεση ή διατήρηση μιας εργασίας είναι να ταιριάζει με την υπόλοιπη ζωή του εργαζόμενου και αυτό το κριτήριο υπερέχει του μισθού στην 22χρονη ιστορία της ετήσιας ανασκόπησης του κόσμου της εργασίας από τη διεθνή εταιρεία προσλήψεων Randstad.

Αυτή η επανάσταση ήρθε μετά την πανδημία, επισημαίνει η Guardian.

Tι δήλωσαν 26.000 εργαζόμενοι από 35 χώρες

Για το 83% των 26.000 εργαζομένων που συμμετείχαν στην έρευνα σε 35 χώρες, η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής αποτέλεσε τον παράγοντα με την υψηλότερη κατάταξη για το προσωπικό όσον αφορά την τρέχουσα ή τη μελλοντική του εργασία, σε αντιστοιχία με την ασφάλεια της εργασίας (83%) και λίγο μπροστά από τον μισθό (82%).

Η έρευνα υπογραμμίζει τις νέες βάσεις για τον κόσμο της εργασίας, δήλωσε η ολλανδική εταιρεία, όπου οι εργαζόμενοι απαιτούν περισσότερα από τους εργοδότες τους, ακόμη και εν μέσω ενός δύσκολου οικονομικού περιβάλλοντος και τεχνολογικών αλλαγών.

Σχεδόν οι μισοί (45%) από τους ερωτηθέντες δήλωσαν ότι είχαν αγωνιστεί για καλύτερες συνθήκες εργασίας, ενώ σχεδόν το ένα τρίτο (31%) ανέφερε ότι είχε εγκαταλείψει μια θέση εργασίας επειδή δεν προσέφερε αρκετά ευέλικτη εργασία.

«Η εργασία σήμερα είναι κάτι περισσότερο από μια απλή επιταγή μισθού. Τα ταλέντα σε παγκόσμιο επίπεδο αναζητούν χώρους εργασίας που ευθυγραμμίζονται με τις προσωπικές τους αξίες, τις φιλοδοξίες και τις συνθήκες», δήλωσε ο Sander van ‘t Noordende, διευθύνων σύμβουλος της Randstad.

Ισορροπία επαγγελματικής-ιδιωτικής ζωής

«Η αμοιβή εξακολουθεί να είναι σημαντική, αλλά τα ταλέντα σήμερα έχουν πολύπλευρες προσδοκίες». Σχεδόν πέντε χρόνια από τότε που τα λοκντάουν που έφερε η πανδημία του κορωνοϊού έστειλαν τους εργαζόμενους από τα γραφεία τους στα τραπέζια της κουζίνας, στα δωμάτια και στους καναπέδες τους, η εργασία έχει υποστεί σεισμική μεταβολή, καθώς η υβριδική εργασία είναι πλέον πολύ πιο συνηθισμένη, ακόμη και αν δεν είναι δυνατή για όλες τις θέσεις εργασίας.

Η μετατόπιση των εργασιακών απαιτήσεων και προσδοκιών είναι πιο συχνή μεταξύ των νεότερων εργαζομένων, οι οποίοι εκτιμούν περισσότερο την εξισορρόπηση της επαγγελματικής και της ιδιωτικής τους ζωής, τονίζοντας το χάσμα γενεών μεταξύ των συναδέλφων.

Οι εργαζόμενοι που ανήκουν στη γενιά Z – γεννημένοι μεταξύ 1997 και 2012 – ήταν πιο πιθανό να κατατάξουν την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής πολύ πάνω από τις αμοιβές. Τα τρία τέταρτα (74%) των εργαζομένων που συμμετείχαν στην έρευνα σε αυτή την ηλικιακή ομάδα δήλωσαν ότι η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής είναι η κορυφαία προτεραιότητά τους, σε σύγκριση με τον μισθό (68%).

Ωστόσο, η σημασία της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και της αμοιβής αυξήθηκε και για τους μεγαλύτερους σε ηλικία ερωτηθέντες. 85% ηλικίας μεταξύ 61 και 70 ετών – κατέταξαν την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής σε υψηλή θέση, σε σύγκριση με 87% για την αμοιβή, γεγονός που υποδηλώνει ότι το εισόδημα γίνεται πιο σημαντικό καθώς οι εργαζόμενοι πλησιάζουν στο τέλος της επαγγελματικής τους καριέρας.

Η ευελιξία στο πότε και πού οι εργαζόμενοι εκτελούν τους ρόλους τους φαίνεται επίσης να έχει εδραιωθεί στους οργανισμούς σε όλο τον κόσμο, διαπίστωσε η Randstad. Το ποσοστό των εργαζομένων που δήλωσαν ότι η εργασία τους προσφέρει ευελιξία έχει αυξηθεί σημαντικά από έτος σε έτος, όσον αφορά τις ώρες εργασίας τους – οι οποίες αυξήθηκαν από 57% στην έκθεση του 2024 σε 65%, μια σχετική αύξηση 14% – και την τοποθεσία εργασίας τους, η οποία ανέβηκε από 51% σε 60%, μια σχετική αύξηση σχεδόν 18%.

Η εργασία αλλάζει

Σχεδόν τα δύο τρίτα των εργαζομένων (64%) ανέφεραν ότι μπορούν να επιλέξουν την ένταση της εργασίας τους, ποσοστό αυξημένο σε σχέση με το προηγούμενο έτος, γεγονός που υποδηλώνει ότι η ευελιξία στον χώρο εργασίας έχει εξομαλυνθεί, σύμφωνα με την Randstad, καθώς οι εργοδότες έχουν δώσει στο προσωπικό τους μεγαλύτερη ελευθερία να προσαρμόζουν την εργασία τους στη ζωή τους.

Ακόμη και σε μια εποχή μεγαλύτερης ευελιξίας και εργασίας στο σπίτι, η συντριπτική πλειοψηφία (83%) των εργαζομένων δήλωσε ότι επιθυμεί ο χώρος εργασίας τους να τους παρέχει μια αίσθηση κοινότητας. Οι εργαζόμενοι δεν είναι επίσης διατεθειμένοι να παραμείνουν πιστοί στον εργοδότη τους εάν αισθάνονται ότι δεν ανήκουν σε έναν οργανισμό, και περισσότεροι από τους μισούς (55%) δήλωσαν ότι θα ήταν έτοιμοι να παραιτηθούν για τον λόγο αυτό, μια σημαντική αύξηση σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα (37%).