Χρυσές Σφαίρες 2020 : Μια βραδιά εκπλήξεων

Χρυσές Σφαίρες 2020 : Μια βραδιά εκπλήξεων

Φαίνεται πως τα 90 μέλη της Ένωσης Ανταποκριτών είχαν τρελά κέφια όταν ψήφιζαν για τους καλύτερους της χρονιάς και οι επιλογές τους είναι σίγουρο πως θα συζητηθούν αρκετά τις επόμενες μέρες. Όλοι περίμεναν ότι η αποψινή βραδιά των Χρυσών Σφαιρών άνηκε στο Netflix. Αλλά αν υπάρχει μια ατάκα που συμπυκνώνει τι συνέβη στην αποψινή απονομή των 77ων χρυσών Σφαιρών, αυτή ανήκει στον πρωταγωνιστή του Chernobyl, τον Τζάρεντ Χάρις, ο οποίος παραλαμβάνοντας τη Χρυσή Σφαίρα για την καλύτερη μίνι σειρά είπε αφοπλιστικά: “Sorry Netflix”!

Μπορεί η τηλεοπτική και κινηματογραφική πλατφόρμα να επένδυσε σε μια σειρά δυνατών ονομάτων και να έκανε μια σαρωτική καμπάνια για την προώθηση των 4 ταινιών και των σειρών της ωστόσο τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα σχεδίαζε καθώς από αυτό τον πακτωλό των 34 υποψηφιοτήτων που κέρδισε μόλις δύο (!!) κατέληξαν σε Χρυσές Σφαίρες (Λώρα Ντερν και Ολίβια Κόλμαν) κάνοντας την αποψινή απονομή μια μαύρη στιγμή για το promotion του Netflix. Ακόμη και ο οικοδεσπότης Ρίκι Τζέρβες (που ήταν σε γενικές γραμμές συγκρατημένος στο υλικό του συγκριτικά με άλλες χρονιές και παρά τις βωμολοχίες που πέταξε στον αέρα του NBC) αφιέρωσε μια από τις ατάκες του στο Netflix λέγοντας ότι αναμένεται να σαρώσει παντού αλλά μάταια. Το αποτέλεσμα δεν τον δικαίωσε! Η Ιστορία Γάμου από τις 6 υποψηφιότητες κέρδισε μόλις σε μια ενώ η ολική απουσία του Ιρλανδού, του Μάρτιν Σκορτσέζε και των πρωταγωνιστών της ταινίας από τις βραβεύσεις ίσως επιβεβαιώνει με κατηγορηματικό την μεγάλη εικόνα της βραδιάς.

Προσπερνώντας λοιπόν τα φορτωμένα με αρκετές υποψηφιότητες φαβορί της βραδιάς οι Χρυσές Σφαίρες κατέληξαν σε μια σειρά επιλογών – εκπλήξεων με στόχο να αναδείξουν όπως πίστευαν τις πρωτότυπες ιδέες που βγήκαν μέσα στην κινηματογραφική βιομηχανία.

Έτσι λοιπόν μοιάζει με έκπληξη η ανάδειξη του 1917 (που είχε περιορισμένη παρουσία υποψηφιοτήτων) ως ταινία της χρονιάς όπως και η απονομή της Σφαίρας για τη Σκηνοθεσία στον Σαμ Μέντες. Η επιλογή αυτή πάντως έχει μια επιπλέον αξία αφού επιβεβαιώνει το ρεύμα που μπορεί να έχει η ταινία του Μέντες στην υπόλοιπη οσκαρική κούρσα.

O Κουέντιν Ταραντίνο πήρε το βραβείο σεναρίου για το Κάποτε στο Χόλυγουντ αλλά μπορεί να καμαρώνει ότι έκανε (σύμφωνα με τις Σφαίρες) την ταινία της χρονιάς αφού κέρδισε συνολικά τρία βραβεία καθώς πέρα από το σενάριο πήρε επίσης την Σφαίρα β ανδρικού για τον Μπραντ Πιτ και καλύτερης κωμωδίας. Στις ταινίες animation η Ένωση Ανταποκριτών προσπέρασε στην κατηγορία για το animation την τριπλή παρουσία της Ντίσνεϊ και επέλεξε το Missing Link, ένα stop motion animation που δεν στηριζόταν σε κάποιο δυνατό franchise ούτε αποτελούσε remake κάποιας παλιότερης πετυχημένης ταινίας (όπως το Frozen 2 ή το Toy story 4). Το ζητούμενο προφανώς ήταν να αναδειχτεί μια πρωτότυπη πρόταση κόντρα στα ξαναζεσταμένα και μπουκωμένα εμπορικά φαγητά που προσφέρει ο κολοσσός της Ντίσνεϊ.

Έκπληξη (μικρότερους βεληνεκούς αλλά στο πνεύμα της περσινής διάκρισης του Ράμι Μάλεκ και του Bohemian Rhapsody) ήταν και η Σφαίρα στον Ταϊρον Έτζερτον (Α ανδρικός για κωμωδία/μιουζικαλ) για το Rocketman, το οποίο έκλεισε τη βραδιά του με μια ακόμα Σφαίρα για τον πραγματικό πρωταγωνιστή της ταινίας, τον Έλτον Τζον, ο οποίος πήρε το βραβείο καλύτερου τραγουδιού. Η Χιλντούρ Γκοντναντότιρ έγραψε επίσης ιστορία ως η πρώτη γυναίκα συνθέτις που προτάθηκε και κερδίζει μόνη της (η Λαϊζα Τζεράρντ είχε κερδίσει επίσης το ίδιο βραβείο πριν 20 χρόνια αλλά για τη συνεργασία της με έναν ακόμα συνθέτη τον Χανς Τσίμερ στο Μονομάχο) την σφαίρα μουσικής για την ατμοσφαιρική εργασία της στον Τζόκερ του Τοντ Φίλιπς.

Στα υπόλοιπα βραβεία επιβεβαιώθηκε η δυναμική των προσώπων. Η Ακουαφίνα (για το Farewell) πήρε τη Σφαίρα για την κωμική γυναικεία ερμηνεία της χρονιάς. Η Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας πήγε στη Ν. Κορέα και στα Παράσιτα. Ο Γιοακίμ Φοίνιξ επιβεβαίωσε επίσης ότι η performance που έδωσε στον Τζόκερ είναι μια από τις πιο δυνατές ερμηνείες της χρονιάς κερδίζοντας τη Σφαίρα Α ανδρικού ρόλου για δράμα ενώ το ίδιο έκανε και η Ρενέ Ζελβέγκερ για την ερμηνεία της στην Τζούντι. Ο Ιρλανδός όπως είπαμε δεν πήρε απολύτως τίποτα (και αυτό είναι το μεγαλύτερο ερωτηματικό για την πορεία του από ‘δω και πέρα) ενώ η Ιστορία Γάμου περιορίστηκε σε ένα βραβείο για τον β γυναικείο και την υπέροχη Λώρα Ντερν.

Και στις τηλεοπτικές Σφαίρες το Netflix είχε σοβαρές απώλειες αφού το HBO κέρδισε βραβεία και εντυπώσεις. Το Chernobyl κέρδισε τη τηλεοπτική Σφαίρα (δίκαια) μίνι σειράς της χρονιάς ενώ τα Fleabag και Succession αναδείχτηκαν ως σειρές της χρονιάς. Οι δύο σειρές κέρδισαν μάλιστα και τα ερμηνευτικά βραβεία για τους πρωταγωνιστές τους (η Φοίβη Γουέλερ – Μπριτζ και ο Μπραϊαν Κοξ αντίστοιχα) ενώ η Ολίβια Κόλμαν κέρδισε άλλη μια Σφαίρα για βασιλική ερμηνεία (μετά την περσινή διάκριση της στο Favourite) για το Crown.

Στα μηνύματα της βραδιάς ο Ράσελ Κρόου παρά την απουσία του (βρίσκεται στην Αυστραλία για να προστατέψει την οικογένεια του λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών) κατά την απονομή της Σφαίρας που κέρδισε για τη μίνι σειρά Loudest Voice έστειλε ένα δυνατό μήνυμα για την προστασία του περιβάλλοντος και ενάντια στην κλιματική αλλαγή ενώ ο Σάσα Μπαρόν Κόεν αξιοποίησε την παρουσία του on stage για να ρίξει άλλη μια βολή στην κουλτούρα του Facebook και τον ιδρυτή της εταιρίας Μαρκ Ζούκεμπεργκ παρομοιάζοντας τον με τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα του Jo Jo Rabbit (έναν αφελή παιδικό χαρακτήρα που έχει φανταστικούς φίλους και προωθεί τη ναζιστική προπαγάνδα). Τέλος η Μισέλ Γουίλιαμς κέρδισε το βραβείο γυναικείας ερμηνείας σε μίνι σειρά για το εξαιρετικό Fosse/Verdon αφιερώνοντας τη διάκριση της στις γυναίκες και στο δικαίωμα τους για ελεύθερές επιλογές.

https://www.youtube.com/watch?v=XwuhdWDaEp0

Η ταινία «Κάποτε στο Χόλιγουντ» του Κουέντιν Τραντίνο και το «1917», το ιστορικό δράμα του Σαμ Μέντες, είναι οι μεγάλοι νικητές της χθεσινής τελετής των Χρυσών Σφαιρών, οι οποίες ανοίγουν παραδοσιακά την κούρσα για τα κινηματογραφικά βραβεία στις ΗΠΑ. Απογοήτευση για το Netflix, το οποίο είχε συγκεντρώσει συνολικά 34 υποψηφιότητες για πρωτότυπες ταινίες και σειρές του, καθώς μόνο η Λόρα Ντερν κατάφερε να κερδίσει το βραβείο «β’ γυναικείου ρόλου» σε δραματική ταινία για την «Ιστορία Γάμου», η οποία θεωρούνταν φαβορί με συνολικά έξι υποψηφιότητες.

Ο Ταραντίνο κέρδισε το βραβείο για την καλύτερη ταινία στην κατηγορία «κωμωδία/ μιούζικαλ», αλλά και το βραβείο σεναρίου για το «Κάποτε στο Χόλιγουντ» και ο Μπραντ Πιτ τιμήθηκε με το βραβείο «β’ ανδρικού ρόλου» για την ίδια ταινία. Όμως ο Τάρον Έγκερτον κέρδισε το βραβείο «α’ ανδρικού ρόλου σε κωμωδία» για την ταινία “Rocketman” στην οποία ενσαρκώνει τον Έλτον Τζον, νικώντας τον Λεονάρντο ντι Κάπριο που είχε προταθεί για το ίδιο βραβείο για την ταινία του Ταραντίνο.

Ο άλλος μεγάλος νικητής της βραδιάς ήταν το «1917» του Σαμ Μέντες, ένα ιστορικό δράμα που εκτυλίσσεται στη διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου, το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης δραματικής ταινίας και σκηνοθεσίας. «Είναι μεγάλη έκπληξη», σχολίασε ο Μέντες, ο οποίος δεν πίστευε ότι θα κερδίσει στην κατηγορία αυτή, στην οποία αντίπαλός του ήταν ο Μάρτιν Σκορτσέζε με τον «Ιρλανδό». «Θέλω απλώς να πω ότι δεν υπάρχει κανένας σκηνοθέτης σε αυτή την αίθουσα, ούτε στον κόσμο που δεν βρίσκεται στη σκιά του Μάρτιν Σκορτσέζε», πρόσθεσε υπό το θερμό χειροκρότημα των παρευρισκόμενων.

Ο Χοακίν Φοίνιξ κέρδισε, όπως ήταν αναμενόμενο, το βραβείο «α’ ανδρικού ρόλου» σε δραματική ταινία για το “Joker” και εδραίωσε την υποψηφιότητά του για τα Όσκαρ. Στις γυναίκες η Ρενέ Ζελβέγκερ κέρδισε το βραβείο «α’ γυναικείου ρόλου» σε δραματική ταινία για τον ρόλο της ως Τζούντι Γκάρλαντ στη βιογραφική ταινία “Judy”. Στην κατηγορία κωμωδία/ μιούζικαλ νικήτρια ήταν η ασιατικής καταγωγής Αμερικανίδα ηθοποιός Αουκουαφίνα για τον ρόλο της στην ταινία “The farewell”. Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας κέρδισαν τα «Παράσιτα». Για την τηλεόραση η δραματική σειρά “Succession” του HBO νίκησε το “The Crown” του Netflix, το οποίο περιορίστηκε στη βράβευση της Ολίβια Κόουλμαν για τον ρόλο της ως Ελισάβετ Β’.

Καλύτερη κωμική σειρά αναδείχθηκε η βρετανική “Fleabag”, με τη δημιουργό της Φίμπι Γουόλερ- Μπριτζ να τιμάται και για την ερμηνεία της.