Η drag σκηνή της Θεσσαλονίκης μέσα από τη ματιά της Kharma

Η Kharma «γεννήθηκε» πριν από περίπου δυόμιση χρόνια, δίνοντας απλόχερα στον Μ. την δύναμη να αποδεχτεί και να αγκαλιάσει ουσιαστικά την queer προσωπικότητά του. Ο ίδιος λέει χαρακτηριστικά πως «η Kharma έμαθε στον Μ. να μιλάει και ο Μ. έμαθε στην Kharma να βάφεται».

Επαγγελματικά ο Μ. είναι κομμωτής και make up artist. Η πρώτη του επαφή με το drag ήρθε μέσω του δημοφιλούς Αμερικανικού σόου RuPaul’s Drag Race, όπου τόσο η μαγεία της μεταμφίεσης όσο και η καλλιτεχνική ενασχόληση με το μακιγιάζ του προκάλεσαν μεγάλο θαυμασμό για τη  τέχνη του drag. «Όταν αντίκρισα την αλλαγή που μπορείς να δεις σε ένα πρόσωπο, με ιντρίγκαρε πάρα πολύ να συνεχίσω να μάθω κι άλλα γι’ αυτό και κατέληξα να ασχολούμαι με τα σπέσιαλ εφέκτς. Η μία γνώση μετά την άλλη με έκανε να δω πόσο πολύ ενδιαφέρουσα είναι αυτή η Τέχνη. Έτσι, ένα χρόνο μετά έκανα τα πρώτα μου βήματα στον χώρο μέσα από την drag περσόνα μου, Kharma».

Σαν χαρακτήρες, ο Μ. και η Kharma δεν διαφέρουν ιδιαίτερα. Απλώς συνήθως η Kharma  είναι πιο σίγουρη σ’ αυτό που θα πει, θα μιλήσει χωρίς να φοβηθεί ή να τρομάξει, ενώ ο Μ. είναι ίσως λίγο πιο συνεσταλμένος, λίγο πιο ντροπαλός. Σίγουρα δεν έχει την ίδια δύναμη να μιλήσει για την queer Τέχνη. Ωστόσο, δεν τα βάζει κάτω. Ο ένας βοηθάει τον άλλο.

 Ο ίδιος μου παραδέχεται πως με τις drag περσόνες ο καθένας έχει ένα πολύ προσωπικό τρόπο επιλογής. Όλοι, όμως, έχουν ένα κοινό στοιχείο συνάντησης. Εμπνέονται από ένα κομμάτι που έχουν βαθιά κρυμμένο μέσα τους, το οποίο δεν βγαίνει στον καθημερινό τους εαυτό. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα τόσο την θηλυκότητα ή την αρσενικότητα του drag χαρακτήρα.

«Εγώ λοιπόν στον δικό μου drag χαρακτήρα έκρυβα μία μαγισσούλα, οπότε αποφάσισα να δημιουργήσω έναν πιο θεατρικό χαρακτήρα, η οποία είναι μία παλιά ψυχή μάγισσας που με τον τρόπο της -λίγο από δω λίγο από κει- κάτι καταφέρνει. Εγώ  πριν το drag  δεν θα μπορούσα να σκεφτώ ποτέ ότι θα ήμουν πάνω σε μία σκηνή να χορεύω και να μιλάω, να τραγουδάω και να παλεύω για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Όταν ανεβαίνεις στην σκηνή  σαν drag queen τα ξεχνάς όλα αυτά. Ξεχνάς τον εαυτό σου. Είναι ένα προσωπείο που σε κάνει να νιώθεις τόσο δυνατός που είναι απίστευτα μαγικό».

Η Kharma δημιούργησε την δική της οικογένεια μέσα από το Haus of Kharma, μία ομάδα ενωμένη σαν γροθιά που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη και αποτελείται από 8 μέλη -7 drag artists και ένα drag editor-, ο οποίος βοηθάει είτε στα παρασκήνια είτε αναλαμβάνει τα video clip που χρειάστηκε να δημιουργήσουν μέσα στη καραντίνα. «Το haus γενικά είναι επηρεασμένο από τις εποχές των ball rooms σαν λέξη, όπου υπήρχε μια υπόγεια κουλτούρα με χορό και διασκέδαση. Μετέπειτα οργανώθηκαν drag shows από έγχρωμα, queer άτομα -είτε Αφρικαν Αμέρικαν είτε Λάτιν Αμέρικαν- όπου έφτιαχναν δικές τους οικογένειες, τις οποίες ονόμαζαν House, και αποδέχονταν την queer ταυτότητά τους μέσα από χορό και την ηθοποιία. Έπειτα, ήρθαν οι drag οικογένειες -όπου σαν φόρο τιμής- κράτησαν το όνομα haus σε κάθε οικογένεια που δημιουργούταν».

Η πρώτη επαφή  του Μ. με την drag σκηνή θα έλεγε κανείς πως ήταν καρμική. Κάπου μεταξύ σοβαρού και αστείου πήρε την απόφαση να ακολουθήσει το ένστικτό του και να συστήσει επίσημα πια την Kharma.

«Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Η πρώτη μου επαφή έγινε μέσω ενός reality show, το οποίο μου φάνηκε σούπερ διασκεδαστικό και κάπως σκέφτηκα γίνεται κάτι τέτοιο στην Ελλάδα; Μπορώ να πάω να το δω κάπου ζωντανά; Υπάρχουν Ελληνίδες drag queens;»

«Όταν πήρα τα πρώτα μου χρήματα από αυτό είπα εντάξει δεν γίνεται να είναι αληθινό. Δεν το πίστευα. Ήμουν πάνω στην σκηνή, έζησα τη ζωή μου, πέρασα καταπληκτικά, διασκέδασα, έβγαλα όλο το queer από μέσα μου, χόρεψα, τραγούδησα, με χειροκρότησαν και μου δώσανε και όλας χρήματα! (γέλια)».

«Ανακάλυψα ότι έχουμε απίστευτα ταλέντα στην Ελλάδα, τρομερές προσωπικότητες. Όταν είδα από κοντά αυτή τη μεταμόρφωση ήμουν 100% σίγουρος ότι αυτό είναι για μένα. Οπότε ουσιαστικά κάπως με ενέπνευσε να το ψάξω μία τηλεοπτική σειρά και με έπεισε να το κάνω και γω μία πολύ αγαπημένη μου Ελληνίδα drag queen.»

Μπορεί κανείς να κάνει show και να βγάζει χρήματα; Θα έλεγες πως το drag  είναι ένα ακριβό σπορ;

-Σίγουρα υπάρχει και φθηνότερος τρόπος. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι προσπαθούμε -εγώ τουλάχιστον- να μεταφέρω στην οθόνη ή στην σκηνή μία drag queen που είναι πιο gender bending, αλλά παρόλα αυτά προσπαθώ να δώσω θηλυκότητα μέσα από έναν άνδρα 100 κιλά. Οπότε χρειάζεται αρκετό βάψιμο, αρκετή μεταμφίεση και κόπος για να μεταφέρεις μία θηλυκότητα όταν η αρχική εικόνα είναι τόσο διαφορετική. Σίγουρα μπορούμε να ξεκινήσουμε με φθηνότερα υλικά.

Δεν υπερβάλλω καν όταν σου λέω ότι τον πρώτο χρόνο είχα μία παλέτα με 4 σκιές των 2 ευρώ από πανέρια, ένα κραγιόν της κακιάς ώρας και προσπαθούσα να κάνω ό,τι μπορώ μ’ αυτά. Αλλά τελικά θα δεις ότι απλά χρειάζεται να έχεις τα σωστά υλικά για να ανταπεξέλθεις.

Η κουβέντα μας κυλάει με μία φυσικότητα που σπάνια συναντώ στις διαπροσωπικές μου επαφές. Η Kharma μου μιλά για την καθημερινότητα μίας drag queen, για τα πάνω και τα κάτω, τους φόβους και τις ανησυχίες, μα κυρίως μου δείχνει τον δρόμο για έναν κόσμο γεμάτο αποδοχή αλλά και μία ειλικρινή αγάπη για τη ζωή.

Ωστόσο, η drag σκηνή στην Ελλάδα βρίσκεται ακόμη υπό αμφισβήτηση, καθώς έχει να κάνει με την queer  κουλτούρα και έτσι ο κόσμος δεν είναι διατεθειμένος να το δεχτεί με την ίδια ευκολία. Όπως μου λέει ο Μ, σίγουρα είναι πια πιο δημοφιλές  λόγω του ότι έχει μεγαλύτερη εμφάνιση, απήχηση είτε στα σόσιαλ μίντια είτε στην τηλεόραση. Αυτό ,όμως, δεν αλλάζει το γεγονός ότι κάποια άτομα έχουν μία πολύ συγκεκριμένη ιδέα για το τι είναι το drag και πού ανήκει ή ότι είναι μία τέχνη που δεν είναι τέχνη, ότι είναι αμαρτία ή οτιδήποτε.

«Έχουμε πολύ δυνατές γνώμες από πολύ κόσμο, έχουμε όμως πολλούς φανς που μας δείχνουν την αγάπη τους. Μας κάνουν να δούμε πόσο αξίζει να παλεύουμε και να συνεχίζουμε, έστω και αν αυτό προϋποθέτει ότι κάθε φορά που ετοιμαζόμαστε να  βγούμε από το σπίτι μας να κάνουμε το drag μας και φοβόμαστε να πάρουμε ταξί να πάμε στη δουλειά μας. Στο τέλος της βραδιάς βλέπουμε ότι αξίζει, έρχονται άτομα και μας λέμε πόσο πολύ τους βοηθάει να βλέπουν queer άτομα να ανεβαίνουν πάνω στη σκηνή».

«Όσον αφορά την σκηνή στην Ελλάδα έχουμε απίστευτα πολλούς performers  με απίστευτο μεγάλο καλλιτεχνικό φάσμα, με διαφορετικά μακιγιάζ, κόνσεπτ. Κάθε σόου που έχω δει είναι εντελώς διαφορετικό από το άλλο. Εγώ συνήθως επιλέγω τραγούδι κοντά στην queer, pop κουλτούρα. Κάνω κάτι το οποίο είναι πιο σύνηθες στην drag σκηνή. Λατρεύω όταν μπορώ να συνδυάσω ένα δυναμικό ποπ κομμάτι με ένα κωμικό στοιχείο, καθώς δημιουργεί μια διασκεδαστική αντίθεση»

Το πρώτο βήμα στην drag σκηνή δεν είναι το ίδιο εύκολο για όλ@. Ο Μ. μου διηγείται πως υπάρχουν άτομα που με την πρώτη φορά είχαν ετοιμάσει 6 κομμάτια, και άτομα πιο διστακτικά -όπως και εκείνος- που ήθελαν τον χρόνο τους για να κατακτήσουν την σκηνή.

«Στην σκηνή δεν είσαι ώρες, αλλά λεπτά. Εγώ ας πούμε ήμουν πιο συνεσταλμένος, φοβόμουν απίστευτα πολύ τη σκηνή και ανακάλυψα ότι η Kharma δεν την φοβάται τόσο πολύ τελικά. Ώσπου τα 6-7 λεπτά στη σκηνή δεν μου ήταν καθόλου αρκετά. Αργότερα, στα επόμενα σόου ανέβαζα κόσμο στη σκηνή για μια πιο χορευτική, διασκεδαστική ατμόσφαιρα και έβλεπα ότι μου βγαίνει ένας leader διασκέδασης».

«Πια αν κάνω ένα σόου χονδρικά μου βγαίνει ένα μισάωρο πάνω στη σκηνή. Μπορεί να ακούγεται λίγο, αλλά δεν είναι. Ντύνεις τον εαυτό σου με μία πολύ βαριά πανοπλία και μαζί μ’ αυτό προσπαθείς να βοηθήσεις το μαγαζί να κάνει μεγαλύτερη κατανάλωση, γιατί είσαι ο διασκεδαστής του μαγαζιού. Προσπαθείς να κάνεις κόσμο που δεν νιώθει άνετα να ξεκλειδώσει, να τον αγκαλιάσεις, να νιώσει άνετα με τον εαυτό του πρώτα απ’ όλα».

Σαν αγόρι, ο Μ.  ξεκίνησε να βάφεται διστακτικά γύρω στα 24. Παρόλο που ένιωθε απίστευτη ανασφάλεια μ’ αυτό, ήταν κάτι που αγαπούσε πολύ. Μου μιλάει για όσα τον εκφράζουν και το πρόσωπό του φωτίζεται. «Όταν θα έβγαινα για ποτό σιγά σιγά θα προσέθετα κάτι, λίγο μασκαρά, λίγη σκιά αν και με ενοχλούσαν πολύ τα βλέμματα του κόσμου. Βέβαια, όταν πας σε ένα drag show και βλέπεις μία drag queen να φορά το makeup ενός ολόκληρου μαγαζιού πάνω της δεν υπάρχει περίπτωση το οποιοδήποτε queer άτομο -όσο έξτρα και αν έχει έρθει- να νιώσει ότι είναι  too much ή ότι τον κρίνει κάποιος γιατί υπάρχει κυριολεκτικά ένας κλόουν μπροστά σου (γέλια)».

«Γενικά θέλω να πω ότι όλος αυτός είναι ένας τρόπος να δώσουμε ένα boost, να επικεντρωθεί ο κόσμος στο να διασκεδάζει με το να είναι ο εαυτός του και όχι με το να είναι σε μία συνεχόμενη άμυνα».

Φυσικά, η πανδημία επηρέασε σε καθοριστικό βαθμό την λειτουργία των shows. Όσο αισιόδοξοι και να είμαστε, η πανδημία δεν θα τελειώσει σύντομα. Ο Μ. μου αναφέρει πως ένα πρώτο πλάνο -όσον αφορά τουλάχιστον τώρα τα καταστήματα που ανοίγουν- είναι να οργανωθεί κάτι σε εξωτερικό χώρο, αυλές, πεζόδρομους, ή ακόμη και σε καταλήψεις με ανοιχτούς χώρους, ώστε να μην ριψοκινδυνέψουν με την μετάδοση του ιού.

«Γιατί είπαμε να διασκεδάζουμε, αλλά να το κάνουμε με ασφάλεια, σύνεση και να έχουμε επίγνωση της κατάστασης. Κακά τα ψέματα με το που άνοιξαν τα καταστήματα ξεχάσαμε ότι υπάρχει πανδημία. Οπότε θα είμαστε εκεί να σας το υπενθυμίσουμε εμείς. Τώρα όσον αφορά κάποιο επερχόμενο lockdown νομίζω πως θα μείνουμε στα διαδικτυακά σόου. Αυτά τα σόου βοήθησαν αρκετό κόσμο να περάσει καλά. Και μας φυσικά. Όχι οικονομικά βέβαια, αλλά ψυχολογικά. Είχαμε την χαρά του να συνεχίζουμε να προσφέρουμε».

Μετά την πανδημία η ομάδα συνέχισε να λειτουργεί διαδικτυακά χάρη στην δημιουργία του πρώτου online drag festival στην Ελλάδα. Κάπως έτσι ξεκινήσαν να δημιουργούν video clip με συγχρονισμό χειλιών, περισσότερα concept και ανακάλυψαν τελικά πως όλο αυτό είναι απίστευτα ωραίο. Σε τελική ανάλυση, τους βγήκε δημιουργικά η καραντίνα!

Θα γίνει κάποιο σόου σύντομα;

-Υπάρχουν πιθανές συνεργασίες με το αδελφικό Haus εδώ στη Θεσσαλονίκη, το Haus of proletaria, ενώ ακόμη και στις εκδηλώσεις των radical pride υπήρξαν συμμετοχές και πιο αυτοοργανωμένα σόου. Είναι ουσιαστικά αυτό που λέμε, ότι το κάνουμε για μας και για να διασκεδάσουμε τον κόσμο. Ξέρω ότι για πολλά άτομα είναι δύσκολο, αλλά στην Ελλάδα υπάρχουν λίγοι drag artist που να βασίζονται μόνο σ ’αυτό οικονομικά. Στο εξωτερικό είναι πιο διαδεδομένο να το κάνεις σαν μία μόνιμη δουλειά που να πληρώνει τους λογαριασμούς σου. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμα αυτό το δεδομένο. Ευτυχώς όμως στην προκειμένη περίπτωση δεν μας έχει επηρεάσει τόσο πολύ όλο αυτό γιατί οι περισσότεροι drag artists  στην Ελλάδα είχαμε κάποια  κύρια δουλειά και το drag σαν κάτι δευτερεύον.

Τι θα έλεγες σε κάποιο άτομο που θέλει να γνωρίσει τον κόσμο του drag αλλά έχει δεύτερες σκέψεις;

-Εγώ ο ίδιος προέρχομαι από μία πολύ συντηρητική οικογένεια που πολύ πρόσφατα έμαθε ότι είμαι ομοφυλόφιλος. Το drag δεν το έχουν μάθει ακόμα γιατί δεν θα είναι καθόλου έτοιμοι να το δεχτούν και έτσι δεν επιχείρησα να τους μιλήσω ακόμη για όλο αυτό. Ο καθένας έχει τους δικούς του χρόνους και τα δικά του βιώματα για να ξέρει πώς θα αντιμετωπίσει ο ίδιος τον εαυτό του, την οικογένεια και τον περίγυρό του.

Κλείνουμε την κουβέντα μας με την ευχή πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το κάθε άτομο θα καταφέρει να γνωρίσει και να αγκαλιάσει τον αληθινό του εαυτό όσο περίεργος και αν  αυτός φαντάζει στα στενόμυαλα μυαλά εκεί έξω.

«Είμαστε σε μία δύσκολη ζωή, δεν μπορούμε να είμαστε μέσα στη τρελή χαρά όλη μέρα, όλοι έχουμε τις δύσκολες στιγμές μας. Το ρεζουμέ! Ζεις μία χαρούμενη ζωή; Αν όχι, μάθε να τη ζεις γιατί δεν έχεις άλλη μωρέ. Αυτή είναι. Και δεν ξέρεις και πότε θα τελειώσει. Είναι πολύ άσχημο να πηγαίνεις πίσω και να λέμε ίσως αργότερα».

Τελικά, η  Kharma με έκανε να αγαπήσω την Τέχνη του drag και ο Μ. μου έμαθε πως -ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες- η αγάπη πάντα θα βρίσκει τρόπο να νικά. Μακάρι και σεις να έχετε την ευκαιρία να γνωρίστε την drag σκηνή μέσα από τα μάτια της  Kharma.

 Δείτε επίσης: