Ο ελεύθερος χώρος, η παγκόσμια έγνοια στην Μπιενάλλε της Βενετίας
Ένα ταξίδι στην σύγχρονη σκέψη και τον προβληματισμό του κόσμου μας.
Αν δεν έχεις ξαναπάει στην Bienalle Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, όπως εγώ, αυτή η περιπατητική εμπειρία σε μια παγκόσμια συνομιλία γύρω από τα ζητήματα του καιρού μας θα σου φανεί μια μοναδική εμπειρία να κοινωνήσεις στις ιδέες που συνομιλούν τόσο μοναδικά σε ένα περιβάλλον που ζηλεύεις από την πρώτη στιγμή.
Αυτός ο σπουδαίος κήπος με τα εθνικά περίπτερα, μια μοναδικής σύλληψης εφεύρεσης των Ιταλών να στεγάσουν σε ένα τόσο ονειρικό και ταυτόχρονα αρχιτεκτονικά προχωρημένο περιβάλλον τη σπουδαιότερη έκθεση ιδεών αρχιτεκτονικής στον κόσμο, η οποία ταυτόχρονα διαχέεται και σε όλη την πόλη με δεκάδες δράσεις και μικρότερες εκθέσεις σε παλάτσο, ιστορικά κτίρια και πλατείες, είναι το όνειρο κάθε σύγχρονου πολίτη.
Φέτος η Η 16η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, έχει θεματική το “Freespace“ που σύμφωνα με τις δυο επιμελήτριες της, αφορά τη γενναιοδωρία του πνεύματος και μια αίσθηση ανθρωπισμού στην καρδιά της αρχιτεκτονικής, που εστιάζει στην εμπειρία του ίδιου του χώρου, και άνοιξε τις πύλες της στις 26 Μαΐου για να ολοκληρωθεί στις 25 Νοεμβρίου με μια σειρά εντυπωσιακές προτάσεις και τα σχέδια που σαφώς υπερπηδούν τα στενά όρια του χώρου και αλλάζουν την άποψη μας για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική.
Περπατώντας για ώρες στα εθνικά περίπτερα στοχάζεσαι πραγματικά πολύ πάνω στο τι θέλουμε και τι επιδιώκουμε πλέον από τον χώρο που ζούμε. Η Biennale Αρχιτεκτονικής της Βενετίας είναι με διαφορά ο πιο έγκυρος θεσμός ενός πάρε δώσε σκέψης για τον σύγχρονο αρχιτεκτονικό προβληματισμό.
Νικήτρια χώρα φέτος η Ελβετία, με το project “Svizzera 240: House Tour“, με σκεπτικό του βραβείου πως πρόκειται για μια συναρπαστική αρχιτεκτονική εγκατάσταση που είναι ευχάριστη που ταυτόχρονα θέτει ζητήματα όπως η κλίμακα στον οικιακό χώρο.
Από την πιο διάσημη γέφυρα της Βουδαπέστης που τα χρόνια της ανακαίνισης της έγινε τόπος χαλάρωσης και συνάντησης της πόλης μέχρι το δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στο Άμστερνταμ που έμεινε ο Τζον Λένον με τη Γιόκο Όνο, και από την μικροκλίμακα ενός δωματίου για έναν άστεγο έως το ελληνικό περίπτερο που επιμελήθηκαν η Χριστίνα Αργυρού και ο Ryan Neiheiser με τίτλο Η Σχολή των Αθηνών, που εξετάζει την αρχιτεκτονική των ακαδημαϊκών κοινών – από την ακαδημία του Πλάτωνα μέχρι σύγχρονα πανεπιστημιακά σχέδια, όσα μοιράζεται ο επισκέπτης αυτού του πλουραλιστικού και υπέρμεγέθους πονήματος μοιάζουν τόσο εμπνευστικά για την εποχή και τον κόσμο μας. Μια σπουδαία εμπειρία.
