Ένα φωτεινό αστέρι του ποδοσφαίρου πρότυπο κατά του ρατσισμού
Το αστέρι του Ραχίμ Στέρλινγκ δεν είναι τυχαίο που λάμπει.
Pictured myself wearing number 10 but the 7 will do the job 🙌🏾🏆 @wembleystadium pic.twitter.com/dJLCGimUet
— Raheem Sterling (@sterling7) May 18, 2019
Τη σεζόν 2018-19 το αστέρι του Ραχίμ Στέρλινγκ έλαμψε πιο φωτεινά από ποτέ. Ο 24χρονος επιθετικός, είναι πρωταθλητής της Premier League, νικητής του FA Cup και νικητής του League Cup κατακτώντας έτσι το εγχώριο ιστορικό treble με την Μάντσεστερ Σίτι. Οι προσωπικές του διακρίσεις περιλαμβάνουν τον νεαρό παίκτη της χρονιάς (PFA), παίκτη της χρονιάς σύμφωνα με την ένωση δημοσιογράφων, ενώ ήταν δεύτερος, πίσω από τον Βίρτζιλ Φαν Ντάικ στην ψηφοφορία για παίκτης της χρονιάς (PFA).
Κάποτε, ο Στέρλινγκ δεχόταν έντονη κριτική για τη δυσκολία του στο τελείωμα της φάσης, που έφτασε μέχρι το σημείο να δέχεται έντονες αποδοκιμασίες από τους φιλάθλους της εθνικής ομάδας της Αγγλίας. Πλέον ο Στέρλινγκ αποτελεί μια από τις πιο αξιόπιστες επιθετικές λύσεις στο «νησί» με 23 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις με τη Μάντσεστερ Σίτι εφέτος, έξι τέρματα με την εθνική ομάδα και επιπλέον 17 ασίστ.
Ωστόσο είναι η στάση του απέναντι στο ρατσισμό και το γεγονός ότι έχει γίνει ένας ανεπίσημος εκπρόσωπος μιας γενιάς ποδοσφαιριστών για θέματα όπως η φυλή, η τάξη, η κοινωνία και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, που έχει κάνει ανθρώπους να αναρωτιούνται αν ο Στέρλινγκ είναι ο σημαντικότερος αθλητής στη Βρετανία αυτήν τη στιγμή.
Τον Δεκέμβριο, ο Στέρλινγκ υπέστη ρατσιστική επίθεση από τους οπαδούς της Τσέλσι κατά την ήττα της ομάδας του με 2-0 στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Το επόμενο πρωϊ ακολούθησε ανάρτησή του στο Instagram στην οποία αμφισβήτησε την απεικόνιση των μαύρων παικτών από τις εφημερίδες και δήλωσε ότι τροφοδοτείται με προκατάληψη και επιθετική συμπεριφορά.
Η συγκεκριμένη θέση του, ανέφερε τη διαφορετική μεταχείριση των νέων της Μάντσεστερ Σίτι, Τόντερς Ανταραμπιόγιο και Φιλ Φοντέν, οι οποίοι είχαν αγοράσει σπίτια για τις μητέρες τους, από τις εφημερίδες και έκτοτε ο Στέρλινγκ έγινε εκπρόσωπος των μαύρων ποδοσφαιριστών.
«Αυτό που ήταν τόσο ισχυρό στο ποστ του ήταν ότι δεν το έκανε για τον εαυτό του, το έκανε για λογαριασμό κάποιου άλλου» υποστήριξε ο δημοσιογράφος και εκφωνητής, Μούσα Οκουόνγκα και συνέχισε: «Ήταν σαν να είχε ξεπεράσει τη δική του καταιγίδα και αναλαμβάνοντας το ρόλο του μεγάλου αδελφού ή του θείου έλεγε «ήρθαν για εμένα και ασχολήθηκα με αυτό, αλλά δεν πρόκειται να έρθουν για κανέναν μετά από εμένα»…
Οταν ο Στέρλινγκ βραβεύτηκε από την ένωση δημοσιογράφων τον περασμένο μήνα, η πρόεδρος της ένωσης, Κάρι Μπράουν αναφέρθηκε στη δημόσια στάση του κατά του ρατσισμού ως εξίσου σημαντική με την απόδοσή του στον αγωνιστικό χώρο.
Τον περασμένο Μάρτιο, ο Στέρλινγκ καταδίκασε πολύ ηχηρά την ρατσιστική επίθεση που δέχθηκαν οι παίκτες της Αγγλίας κατά τη νίκη τους με 5-1 στο Μαυροβούνιο ενώ πρόσφερε και την υποστήριξη του στον νεαρό συμπαίκτη του στην εθνική ομάδα, Κάλουμ Χάντσον-Οντόι.
Και τον Απρίλιο έσπευσε να παρέμβει όταν ο αμυντικός της Γιουβέντους, Λεάντρο Μπονούτσι υποστήριξε πως ο συμπαίκτης του, Μόιζε Κέαν ήταν εν μέρει υπεύθυνος για τη ρατσιστική επίθεση που δέχθηκε από τους οπαδούς της Κάλιαρι. Ο Στέρλινγκ περιέγραψε τα σχόλια του Μπονούτσι ως “γελοία”.
«Δεν είναι ο παραδοσιακός εκπρόσωπος, είναι κανονικός άνθρωπος – άνθρωπος του λαού» δήλωσε ο Οκουόνγκα και συνέχισε: «Είναι ένας άνθρωπος και γι ‘αυτό τα μηνύματά του είναι τόσο ισχυρά… Η κριτική του στον τρόπο που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης φέρονται στους μαύρους παίκτες ήταν με τέτοιο τρόπο που δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ».
Ο οικοδεσπότης του καναλιού της Αγγλίας στο YouTube, Κρεγκ Μιτς πρόσθεσε: «Για εμένα, ο Ραχίμ είναι μια τεράστια έμπνευση. Μεταφορικά θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχει ρόλο μάρτυρα επειδή λέει ότι «δεν θα το κάνεις αυτό σε αυτόν τον παίκτη ή σε οποιονδήποτε άλλο».
Και στα social media έχει μια τεράστια πλατφόρμα, μεγαλύτερη από αυτή των μέσων μαζικής ενημέρωσης στην οποία μπορεί να πει ότι «αυτό δεν είναι σωστό και δεν πρόκειται να το δεχθώ».
Έχει αποφασίσει πως η κατάσταση δεν πάει άλλο και από τότε με το ποστάρισμά του στο Instagram έχει συνεχίσει να παίρνει θέση κατά του ρατσισμού».
Ο πρώην παίκτης της Λίβερπουλ και της Αγγλίας, Τζον Μπάρνς κάλεσε τον Στέρλινγκ να χρησιμοποιήσει την αυξανόμενη επιρροή του προκειμένου να προωθήσει τις συνομιλίες σχετικά με τον ρατσισμό στην ευρύτερη κοινωνία.
«Εχει ξεκινήσει τη συζήτηση για την επιρροή των μέσων μαζικής ενημέρωσης στις αντιλήψεις των μαύρων παικτών, αλλά αντί να μιλάμε για εκατομμυριούχους ποδοσφαιριστές που δέχονται ρατσιστικές επιθέσεις, θα ήθελα – επειδή έχει φωνή και οι άνθρωποι τον ακούν – να ασχοληθεί με τη μαύρη κοινότητα γενικά» δήλωσε ο Μπαρνς και συνέχισε:
INCR3DIBL3 ⚽⚽⚽🏆🏆🏆 Such a special way to end the season !!! Today was just fantastic, a top performance from the whole team @ManCity 💙💙💙 #TripleForTheTreble #ChampionsOleOleOle pic.twitter.com/yeTk8HS2DP
— Raheem Sterling (@sterling7) May 18, 2019
«Νομίζω ότι αντί οι ποδοσφαιριστές να μιλάνε για το πόσο άσχημα είναι τα πράγματα όταν ταξιδεύουν στο Μαυροβούνιο η στην Κροατία, πρέπει να μιλήσουν για τα ευρύτερα ζητήματα που επηρεάζουν πραγματικά τη μαύρη κοινότητα του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα παιδιά των οποίων εγκαταλείπουν την ελπίδα επειδή δεν τους παρέχεται σωστή εκπαίδευση και κοινωνικές ευκαιρίες.
Ο ρατσισμός υπάρχει εδώ και αιώνες και πρέπει να εξετάσουμε διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος. Ο τρόπος είναι να σταματήσουμε να μιλάμε υπέρ του να προσλάβουμε περισσότερους μαύρους προπονητές η μαύρους ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας και να αλλάξουμε τις αντιλήψεις που υπάρχουν για τον μέσο μαύρο άνθρωπο στο δρόμο».
Τα πρώτα χρόνια της ζωής του Στέρλινγκ ήταν παρά πολύ δύσκολα. Ο πατέρας του δολοφονήθηκε όταν ήταν δυο και η μητέρα του μετακόμισε από τη Τζαμάικα στο Λονδίνο προκειμένου να προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον στον ίδιο και την αδερφή του.
Η πρώτη του επαφή με το ποδόσφαιρο ήταν μέσω του Κλάιβ Ελινγκτον, του προπονητή της Alpha and Omega FC που τον είδε να παίζει ποδόσφαιρο στην παιδική χαρά και τον κάλεσε να συμμετάσχει στην ομάδα του.
«Είχα το προνόμιο να τον συναντήσω όταν ήταν οκτώ» δήλωσε ο Ελινγκτον στο «BBC Radio 5 Live» και συνέχισε: «Σκέφτηκα ότι είτε οι αντίπαλοί του δεν είναι καθόλου καλοί, είτε ο ίδιος είναι πάρα πολύ καλός. Αποδείχθηκε ότι ήταν ο ίδιος πολύ καλός. Δεν συνειδητοποίησε ποτέ πόσο καλός ήταν – απλώς αγάπησε το ποδόσφαιρο. Ήταν ένα φαινόμενο».
Τεράστια εντύπωση στον Ελινγκτον δεν έκανε μόνο το ταλέντο του Στέρλινγκ αλλά και το πάθος του για το παιχνίδι.
«Η τεχνική του, η ταχύτητά του και το χαμηλό κέντρο βάρους ξεχώριζαν πάντα – αλλά ξεχώριζε επίσης και το πόσο σοβαρά έπαιρνε το άθλημα» συνέχισε ο Ελινγκτον.
«Είχε κάτι διαφορετικό από όλους τους άλλους. Η ήττα δεν αποτελούσε επιλογή για αυτόν ακόμη και τότε. Εκλαιγε όλη μέρα έτσι και έχανε ματς. Προσπαθούσαμε να τον παρηγορήσουμε αλλά δεν έλεγε κουβέντα. Δεν μπορείς να προπονήσεις τέτοιο πάθος. Είναι κάτι που βρίσκεται στο DNA σου».
Από εκεί ο Στέρλινγκ έγινε μέλος των ακαδημιών των Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς πριν μετακινηθεί βόρεια στη Λίβερπουλ προκειμένου να συμμετάσχει στην ομάδα νέων σε ηλικία μόλις 15 χρόνων.
Τον Νοέμβριο του 2012 σε ηλικία 17 ετών έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα της Λίβερπουλ. Η Μάντσεστερ Σίτι τον απέκτησε έναντι 49 εκατομμυρίων λιρών το 2015.
«Του μιλάω ακόμα πάρα πολύ» είπε ο Ελινγκτον. «Αλλά όχι μόνο για το ποδόσφαιρο. Για τη ζωή γενικά και για να βεβαιωθώ ότι τα πόδια του παραμένουν στο έδαφος.
Ηταν τυχερός γιατί είχε καλούς ανθρώπους γύρω του που τον βοηθούσαν να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα και ένας από αυτούς ήταν η μητέρα του. Ηταν πάντα εκεί και τον στήριζε, αλλά δεν φοβόταν να του περάσει και όρια όταν χρειαζόταν. Επαιξε τεράστιο ρόλο στην ανατροφή του και δεν έχει σταματήσει ακόμη και σήμερα».
«Σε έξι χρόνια θα μιλάμε για τις 100 συμμετοχές του στην εθνική ομάδα της Αγγλίας» δήλωσε ο επικεφαλής ποδοσφαιρικός συντάκτης των «New York Times», Ρόρι Σμιθ και συνέχισε:
«Και σε οκτώ χρόνια θα αναφερόμαστε σε αυτόν ως ηγέτη μιας ολόκληρης γενιάς. Για παίκτες όπως ο Κάλουμ Χάντσον-Οντόι είναι μπροστάρης. Θα γίνει ένας από τους σημαντικότερους παίκτες της Αγγλίας στις αρχές του 21ου αιώνα».
Είναι τέτοια η επιρροή του Στέρλινγκ που έχει ήδη συγκριθεί με τέρατα του αθλητισμού όπως ο Μοχάμεντ Αλί.
«Όταν πρωτοαγωνιζόταν ο Αλί κανείς δεν τον έβλεπε ως θρύλο. Θεωρήθηκε τότε ως ένα απείθαρχο άτομο από το έθνος του Ισλάμ. Κανείς δεν του είπε μπράβο που υπερασπιζόταν αυτά που πίστευε. Ο Στέρλινγκ περνά τα ίδια πράγματα τώρα. Αλλάζει στα μυαλά των ανθρώπων, είναι θαρραλέος και βλέπουμε πως εξελίσσονται τα πράγματα για αυτόν» τόνισε ο Κρεγκ Μιτς.
«Το μεταναστευτικό υπόβαθρο του Στέρλινγκ σε συνδυασμό με το αυξανόμενο προφίλ του και την ετοιμότητά του να μιλήσει για τη ρατσιστική κακοποίηση, τον καθιστά πρότυπο», πιστεύει ο Μιτς και καταλήγει:
«Συμβολίζει το όνειρο ότι μπορείς να είσαι από διαφορετική χώρα, να μεγαλώσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και να ανέβεις στο υψηλότερο επίπεδο του ποδοσφαίρου. Άνθρωποι οποιασδήποτε θρησκείας ή χρώματος, μπορούν να τον θεωρήσουν έμπνευση και αυτή είναι η υψηλότερη πράξη που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος. Να εμπνεύσει. Είναι από τα κορυφαία πρότυπα όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά και στον πολιτισμό».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
