Έρευνα καταδεικνύει ότι οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να προσφέρουν βοήθεια

Μπορεί η φράση να αποτελούσε μέρος του κηρύγματος του Ιησού, εντούτοις αποδεικνύεται προφητικό για τους ανθρώπους σήμερα! Πολλά είναι αυτά που μας αποτρέπουν από το να ζητάμε βοήθεια, όπως ο φόβος της απόρριψης ή της επιβολής. 

Όσο δύσκολο είναι, όμως, άλλο τόσο είναι εύκολο να λαμβάνουμε βοήθεια, σύμφωνα με τη μελέτη της Xuan Zhao -ψυχολόγος κι ερευνήτρια στο Ερευνητικό Κέντρο Επιστήμης Συμπεριφοράς στο Stanford, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Psychological Science.

Η έρευνα επικεντρώνεται στο να βοηθήσει τους ανθρώπους να δημιουργήσουν καλύτερες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και να εξηγήσει γιατί δυσπιστούμε συχνά στην προθυμία των άλλων να βοηθήσουν. Έξι μικρά πειράματα με περισσότερους από 2.000 συμμετέχοντες αποτέλεσαν τον πυρήνα της έρευνας. Οι ερευνητές κατέληξαν ότι οι λανθασμένες προσδοκίες στέκονται συχνά εμπόδιο στο να ζητήσει κάποιος βοήθεια.

Σ’ ένα πείραμα, στρατολόγησαν 100 συμμετέχοντες σ’ έναν βοτανικό κήπο και τους ανέθεσαν να ζητήσουν από αγνώστους να τους φωτογραφίσουν. Πριν, όμως, οι ερωτώντες προέβλεψαν πόσο άβολο θα ήταν για τους ξένους να πουν «όχι». Μάντευαν, επίσης, πώς μπορεί να αισθάνονται εκείνοι που συμφώνησαν. Στη συνέχεια, οι ερευνητές ρώτησαν τους άγνωστους πώς ένιωσαν που βοήθησαν και ανακάλυψαν μια ασυμφωνία: όσοι ζήτησαν βοήθεια υποτίμησαν το πόσο πρόθυμοι ήταν οι άγνωστοι να βοηθήσουν, ενώ υπερεκτίμησαν πόσο ενοχλημένοι θα ένιωθαν βοηθώντας -μόνο 4 αρνήθηκαν. Αγνόησαν, επίσης, το πόσο καλά θα ένιωθαν οι ξένοι με την προσφορά τους.

Σε άλλο πείραμα, ζητήθηκε από 198 συμμετέχοντες να θυμηθούν μια πρόσφατη περίπτωση που είτε ζήτησαν είτε πρόσφεραν βοήθεια. Όσοι είχαν βοηθήσει κάποιον, απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με το πόσο πρόθυμοι ένιωθαν να το κάνουν, ενώ εκείνοι που είχαν ζητήσει βοήθεια μάντευαν πόσο πρόθυμοι πίστευαν ότι ήταν όσοι τους βοηθούσαν. Συνολικά, όσοι είχαν ζητήσει βοήθεια πίστευαν ότι οι βοηθοί τους ήταν πολύ λιγότερο πρόθυμοι από ό,τι παραδέχτηκαν αργότερα οι ίδιοι!

Η Δρ Zhao γοητευμένη από την κοινωνική αλληλεπίδραση, έχει μελετήσει θέματα, όπως τα κομπλιμέντα, οι διαφωνίες, το μοίρασμα προσωπικών αποτυχιών, οι ουσιαστικές συζητήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτή η έρευνα ολοκληρώθηκε κυρίως χάρη στην επιθυμία της για μια δεύτερη ανάγνωση του λόγου για τον οποίο οι άνθρωποι υποτιμούν την πιθανότητα να λάβουν βοήθεια, που δεν είναι άλλος από το ότι δεν αναγνωρίζουν πόσο άβολο θα ήταν κάποιος να τους την αρνηθεί. «Οι άνθρωποι υποτιμούν τις πιθανότητες να λάβουν βοήθεια. Όταν, όμως, μου ζητάνε βοήθεια, αισθάνομαι περισσότερο επιθυμία να βοηθήσω παρά κοινωνική πίεση. Έχω δει πολλούς να αγωνίζονται καιρό έως ότου ήταν αργά να ζητήσουν βοήθεια. Ελπίζω τα ευρήματά μου να τους προσφέρουν λίγη άνεση όταν την επόμενη φορά χρειαστεί να αναζητήσουν ένα χέρι βοήθειας», αναφέρει χαρακτηριστικά και συμπληρώνει: «Αισθανόμαστε καλά έχοντας έναν θετικό αντίκτυπο στη ζωή των ανθρώπων. Τελικά, το να βοηθάς κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται καλύτερα».

Μάθε να ζητάς βοήθεια!

Η νέα μελέτη προστίθεται σ’ έναν διαρκώς αυξανόμενο κατάλογο ερευνών που υποδηλώνουν ότι υποτιμούμε τη δύναμη των «προκοινωνικών» συμπεριφορών -εκείνες που προορίζονται για να βοηθάμε άλλους ανθρώπους, και αγνοούμε τα οφέλη στη σωματική και ψυχική μας υγεία όταν βοηθάμε, όπως το “helper’s high”, που αφορά στα χαμηλά επίπεδα ορμονών του στρες.

Επειδή το να ζητάς βοήθεια μπορεί να είναι άβολο, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η πρακτική είναι σημαντική. Ο καθηγητής στο Ross School of Business του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν και συγγραφέας του «All You Have to Do Is Ask: How to Master the Most Important Skill for Success», Wayne Baker, ενθαρρύνει τους ανθρώπους να θέτουν ένα ερώτημα: «Ποιος είναι ο στόχος σου; Τι προσπαθείς να πετύχεις;», ενώ προωθεί το σύστημα “SMART” για να μάθει κανείς πώς να ζητάει βοήθεια. Με λίγα λόγια, τα αιτήματα θα πρέπει να είναι συγκεκριμένα, κατανοητά, προσανατολισμένα στη δράση, ρεαλιστικά και χρονικά καθορισμένα.