Eurovision: Οδηγός για αρχάριους

Έφτασε η ώρα για Eurovision, η οποία φέτος γίνεται παγκόσμια, καθώς οι θαυμαστές σε όλο τον κόσμο καλούνται να συμμετάσχουν στην ψηφοφορία. 

Εδώ είναι ένας πλήρης οδηγός για την λάμψη, τη δόξα, το κιτς του μεγαλύτερου τραγουδιού στον κόσμο.

Οι κανόνες

Κανόνας πρώτος: Πρέπει να είναι νέο τραγούδι – νέα μελωδία και νέοι στίχοι.

Κανόνας δεύτερος: Το show δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο από τρία λεπτά.

Κανόνας τρίτος: Το κομμάτι πρέπει να ερμηνευθεί ζωντανά.

Κανόνας τέταρτος: Όχι περισσότερα από έξι άτομα στη σκηνή.

Κανόνας πέμπτος: Όχι πολιτική.

Οι “θρύλοι” του διαγωνισμού

ABBA. Οι πιο διάσημοι νικητές της Eurovision εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια μιας τετραετούς περιόδου στη δεκαετία του 1970, όταν οι καλλιτέχνες είχαν τη δυνατότητα να τραγουδήσουν σε οποιαδήποτε γλώσσα. Άρπαξαν την ευκαιρία να τραγουδήσουν στα αγγλικά και συνέχισαν στο σούπερ σταρ της ποπ – παρά το γεγονός ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν τους έδωσε πόντους.

Epic Sax Guy. Οι τραγουδιστές συνήθως τραβούν όλα τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά κανείς δεν θυμάται ποιος τραγούδησε τη συμμετοχή της Μολδαβίας το 2010. Το μόνο που θυμούνται είναι ο Epic Sax Guy και το σόλο του με γυμνά χέρια.

Johny Logan. Αναμφισβήτητα ο βασιλιάς της Eurovision, είναι ο μόνος ερμηνευτής που κέρδισε δύο φορές τη Eurovision – με το What’s Another Year το 1980 και το Hold Me Now το 1987 – καθώς επίσης έγραψε το νικητήριο τραγούδι της Linda Martin το 1992 και το προηγούμενο, δεύτερο τραγούδι της το 1984.

Verka Serduchka. Το 2007, ο drag artist Verka σχεδόν έγινε ο δεύτερος νικητής της Ουκρανίας με μια επίδειξη ενθουσιώδους, υψηλής ενέργειας κουνώντας τα χέρια σε ένα αλουμινόχαρτο, στολή με αστέρια.

Jahn Teigen. Το 1978, έγινε γνωστός ως ο πρώτος τραγουδιστής με το σύγχρονο σύστημα βαθμολόγησης που τερμάτισε με “μηδέν βαθμούς” με το τραγούδι Mil Etter Mil (Mile After Mile). Έγινε διασημότητα στη Νορβηγία, το τραγούδι ήταν μεγάλη επιτυχία και συνέχισε να διαγωνίζεται άλλες δύο φορές.

Dana International. Η πρώτη ανοιχτά τρανς τραγουδίστρια της Eurovision έγινε σύμβολο της Eurovision το 1998, κερδίζοντας με τον χορευτικό ύμνο Diva. Οι υπερορθόδοξες εβραϊκές ομάδες στο Ισραήλ δεν χάρηκαν για την επιλογή και δέχθηκε απειλές θανάτου πριν από την εμφάνιση της.

Τι γίνεται με τις γλώσσες; Πρέπει όλοι να τραγουδούν στη μητρική τους γλώσσα;

Όχι. Από το 1999, οι καλλιτέχνες επιτρέπεται να τραγουδούν σε οποιαδήποτε γλώσσα.

Η κατάρα του τραγουδιού που εμφανίζεται στη θέση No.2

Τα τραγούδια που εμφανίστηκαν δεύτερα στον τελικό δεν κέρδισαν ποτέ τον διαγωνισμό και ο δεύτερος ερμηνευτής σπάνια προκρίθηκε στους ημιτελικούς από τότε που παρουσιάστηκαν το 2004.

Είναι ένας διαγωνισμός τραγουδιού, αλλά οι πιο αξέχαστες στιγμές είναι συχνά για το τι συμβαίνει γύρω από το τραγούδι.

Μέχρι το 1971, επιτρεπόταν να εμφανιστούν μόνο σόλο τραγουδιστές ή ντουέτα. Οι περισσότεροι στάθηκαν στη σκηνή, τραγούδησαν το τραγούδι τους, υποκλίθηκαν και έφυγαν. Τώρα τα πράγματα άλλαξαν λίγο.

Από την εισαγωγή της ψηφοφορίας του κοινού, το σκηνικό έχει γίνει σχεδόν εξίσου σημαντικό με το τραγούδι.

Οι δημιουργικές ομάδες χρησιμοποιούν την τελευταία λέξη της τεχνολογίας για να μετατρέψουν τα τρία λεπτά τους σε εξωπραγματικό show.

Καθώς η σκηνοθεσία έχει γίνει πιο περίπλοκη, εμφανίζονται λιγότερο συχνά, αλλά ορισμένες πράξεις εξακολουθούν να τις προσθέτουν για λίγη ποικιλία. Από τραγουδιστές με κιθάρες από αφρώδες ελαστικό ή μικρόφωνα μάχης με τσεκούρι, μέχρι χορευτές που εμφανίζονται σε μονόκυκλα ή παγιδευμένοι σε γιγάντιες, διάφανες φυσαλίδες.

Οι στίχοι

Είναι ένας διαγωνισμός τραγουδιού, οπότε κάθε συμμετοχή πρέπει να έχει στίχους. Πόσες λέξεις χρειάζεσαι για ένα τραγούδι; Στη Eurovision δεν υπάρχει κανόνας για το πόσες ή πόσες λίγες λέξεις μπορείτε να χρησιμοποιήσετε. Η Νορβηγία ξεπέρασε τα όρια το 1995 με το τραγούδι Nocturne, το οποίο είχε μόλις 24 λέξεις και ένα δίλεπτο ορχηστρικό τμήμα – αλλά κέρδισε.

https://www.youtube.com/watch?v=9-1FvZ6qTkY&pp=ygUTTm9jdHVybmUgZXVyb3Zpc2lvbg%3D%3D

Παραδοσιακά όργανα

Οι χώρες δίνουν συχνά μια γεύση της χαρακτηριστικής μουσικής τους κληρονομιάς μέσω της χρήσης λαϊκών οργάνων.

Η ψηφοφορία

Είναι διαγωνισμός όχι συναυλία, άρα πρέπει να υπάρχει νικητής. Μετά από όλες τις συμμετοχές ξεκινάει το πραγματικό δράμα: η ψηφοφορία!

Κάθε χώρα στον τελικό δίνει δύο σετ βαθμολογιών: ένα από μια κριτική επιτροπή ειδικών και ένα από τον κόσμο.

Σε κάθε ένα από τα δέκα αγαπημένα τους τραγούδια δίνονται πόντοι – αλλά δεν μπορούν να ψηφίσουν το τραγούδι της χώρας τους.

Η αγαπημένη τους συμμετοχή λαμβάνει 12 πόντους, το δεύτερο φαβορί τους δέκα πόντους, η τρίτη τους θέση παίρνει οκτώ πόντους και μετά επτά πόντους και ούτω καθεξής, μειώνοντας τον ένα βαθμό για το δέκατο αγαπημένο τους.

Η Eurovision ήταν ένας από τους πρώτους τηλεοπτικούς διαγωνισμούς που άφησαν το κοινό να ψηφίσει. Οι οπαδοί στην Αυστρία, τη Γερμανία, τη Σουηδία, την Ελβετία και το Ηνωμένο Βασίλειο άρχισαν να ψηφίζουν τηλεφωνικά το 1997. Φέτος θα επιτραπεί στον υπόλοιπο κόσμο να ψηφίσει για πρώτη φορά, με βαθμούς να δίνονται στα δέκα πιο δημοφιλή τραγούδια παγκοσμίως.

Πολιτική

Επίσης υπάρχει ένας κανόνας απαιτεί όλα τα τραγούδια να είναι μη πολιτικά και όμως… Η διεθνής προσοχή που έρχεται με μια εκδήλωση του μεγέθους της Eurovision μπορεί να οδηγήσει σε διαμάχες. Η Ουκρανία δεν ήταν μόνη τα τελευταία χρόνια στην επιλογή τραγουδιών που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι απευθύνονται στη Ρωσία.

Όταν ο διαγωνισμός διεξήχθη στη Μόσχα το 2009, η Γεωργία αποσύρθηκε από τον διαγωνισμό αφού οι διοργανωτές της Eurovision ζήτησαν αλλαγές σε μερικούς από τους στίχους τους. Το τραγούδι τους ονομαζόταν We Don’t Wanna Put In, αλλά το ρεφρέν ακουγόταν πολύ σαν “We don’t want no Putin”. (Οι ρωσικές δυνάμεις είχαν εισβάλει στη Γεωργία το προηγούμενο έτος.)

Η Ιταλία μπορεί να είναι η μόνη χώρα που απαγόρευσε ένα από τα τραγούδια της όταν η Gigliola Cinquetti ερμήνευσε το Si (που σημαίνει «Ναι») το 1974. Μετά την επιλογή του τραγουδιού, ο εθνικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός RAI ανησυχούσε ότι μπορεί να θεωρηθεί ως μήνυμα να ψηφίσει «Ναι» στο επερχόμενο δημοψήφισμα για την απαγόρευση του διαζυγίου και αποφάσισε να μην δείξει την εμφάνιση. Το τραγούδι τερμάτισε δεύτερο, το ιταλικό κοινό ψήφισε «Όχι» και το διαζύγιο παρέμεινε νόμιμο.

Τέλος, υπάρχει η φήμη ότι, αφού κέρδισε δύο συνεχόμενα χρόνια, η Ιρλανδία επέλεξε σκόπιμα πράξεις που ήλπιζε ότι θα έχανε στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Ορισμένοι θαυμαστές πιστεύουν ότι ο Paul Harrington και ο Charlie McGettigan επιλέχθηκαν το 1994 επειδή η απαλή, ακουστική γραφή τους δεν ήταν της μόδας και η Ιρλανδία θα απέφευγε το κόστος της φιλοξενίας για τρίτη φορά. Αν αυτός ήταν ο λόγος, απέτυχε θεαματικά γιατί κέρδισαν – και η Ιρλανδία παραμένει η μόνη χώρα που κέρδισε τη Eurovision τρεις συνεχόμενες φορές.

Η παρέλαση με τις σημαίες 

Στην έναρξη του μεγάλου τελικού, όλοι οι φιναλίστ ανεβαίνουν στη σκηνή συνοδευόμενοι από την εθνική τους σημαία. Κατά τη διάρκεια της φετινής παρέλασης, ακούστε τη μοναδική γεύση ΗΒ-Ουκρανίας καθώς μερικοί πολύ αγαπημένοι πρώην Ουκρανοί διαγωνιζόμενοι τραγουδούν τις συμμετοχές τους στη Eurovision πλεγμένες με βρετανικά κλασικά κομμάτια.

Ψηφοφορικά block

Εδώ είναι που η πολιτική ξεφεύγει στον διαγωνισμό. Ποιες χώρες θα ψηφίσουν τους γείτονές τους; Προσέξτε τη σλαβική ψήφο, τη σκανδιναβική ψήφο, τη γαλλόφωνη ψήφο και την Ελλάδα και την Κύπρο, που δίνουν η μία στην άλλη 12 βαθμούς.

‘Α ημιτελικός: 9 Μάϊου

‘Β ημιτελικός: 11 Μάϊου

Τελικός: 13 Μάϊου

Πηγή: BBC