Η Φίνος Φιλμς στον αστερισμό του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Μια ιστορία της είναι η ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Ο λόγος για την κινηματογραφική εταιρία Φίνος Φιλμς που στο φετινό ψηφιακό 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Η σχέση της Φίνος Φιλμς και του Φιλοποίμενα Φίνου με τη Θεσσαλονίκη και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου ξεκινάει από τα πρώτα χρόνια της διοργάνωσης, όταν αυτή ονομαζόταν ακόμα Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου. Ήταν μια σχέση που πέρασε από το ζενιθ στο ναδίρ και ανάποδα στο διάβα στο χρόνου. Φτάνοντας στο σήμερα και σε μια περίοδο που το δεύτερο κύμα της πανδημίας δοκιμάζει τους ανθρώπους του σινεμά η Φίνος Φιλμς στηρίζει την εγχώρια παραγωγή με ένα βραβείο σε ελληνικό πρότζεκτ του Crossroads Co-production Forum της Αγοράς του ΦΚΘ. Παράλληλα, η εταιρία παραχωρεί στο Φεστιβάλ την εμβληματική κωμωδία του Ντίνου Δημόπουλου Μια Τρελή Τρελή Οικογένεια η οποία θα προβληθεί με προδιαγραφές καθολικής προσβασιμότητας στην φετινή online διοργάνωση.

«Η πρώτη συνεργασία μας με το Φεστιβάλ ήταν στην πραγματικότητα το 2017 όταν παραχωρήσαμε μια ταινία μας στο πρόγραμμα καθολικά προσβάσιμων προβολών της διοργάνωσης», λέει ο Στάθης Καμβασινός, υπεύθυνος επικοινωνίας της Φίνος Φιλμς. «Στην περυσινή επετειακή διοργάνωση δώσαμε την Μανταλένα σε αυτό το πρόγραμμα προβολών με αφορμή τα 60χρονα του Φεστιβάλ. Για ‘μας ήταν εντυπωσιακό ότι η προβολή ήταν γεμάτη και ο κόσμος πραγματικά το χάρηκε».

Ωστόσο το μείγμα της συνεργασίας της Φίνος Φιλμς με το Φεστιβάλ φαίνεται πως δεν σταματάει εδώ καθώς, όπως αναφέρει ο κ. Καμβασινός «σε σχέση με την φετινή διοργάνωση είχαμε ξεκινήσει κάποιες συζητήσεις για μια διαφορετικού τύπου συνεργασία πέρα από την παραχώρηση ταινιών για προβολή». Με στόχο να στηρίξει το ελληνικό σινεμά, η Φίνος Φιλμ αποφάσισε φέτος να χορηγήσει ένα βραβείο ύψους 3.000 ευρώ σε ένα ελληνικό κινηματογραφικό σχέδιο που συμμετέχει στο Crossroads Co-production Forum της Αγοράς, η οποία διεξάγεται online. Στο πρόγραμμα θα παρουσιαστούν έξι ελληνικά και ένα κυπριακό πρότζεκτ στο στάδιο της προ-παραγωγής και οι συμμετέχοντες θα συζητήσουν τα επόμενα βήματά τους με διεθνείς παραγωγούς, εκπρόσωπους πωλήσεων και φεστιβάλ. Ο Στάθης Καμβασινός αναφέρει πως πίσω από το σκεπτικό της εταιρίας ήταν «να δοθεί μια μορφή στήριξης σε ένα νέο δημιουργό που ξεκινάει τώρα την καλλιτεχνική του πορεία. Υπάρχουν όμως και άλλες ιδέες και προτάσεις σε ότι αφορά την συνεργασία μας με το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αλλά θα περιμένουμε να περάσει αυτή η δύσκολη φάση που όλοι ζούμε. Εμείς ως Finos Films πάντως επιθυμούμε να συνεχιστεί αυτή η συνεργασία και σε άλλα επίπεδα».

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που η Φίνος Φιλμς συνεργάζεται με κάποιον κινηματογραφικό φορέα ή ομάδα της χώρας. «Το πρώτο Φεστιβάλ με το οποίο συνεργαστήκαμε ήταν αυτό της Δράμας, από το 2014. Δίνουμε το πρώτο βραβείο στο ελληνικό διαγωνιστικό τμήμα. Από την πρώτη χρονιά επίσης στηρίξαμε και το pitching forum του φεστιβάλ μέσα από ένα πρόγραμμα σεμιναριακό που κάνει η Δράμα σε νέους δημιουργούς για την προώθηση των ταινιών τους. Το στηρίξαμε και χαιρόμαστε γιατί η δουλειά που γίνεται είναι εξαιρετική. Γενικότερα είμαστε ανοιχτοί σε συνεργασίες. Θα σας αναφέρω εδώ και την διοργάνωση της Εβδομάδας Παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου που γίνεται στο Ρέθυμνο τα τελευταία χρόνια από τον σύλλογο Εμείς και Εμείς με προβολή ταινιών της Φίνος Φιλμς. Η υποδοχή των ταινιών από τον κόσμο ήταν κάτι παραπάνω από θερμή και για ΄μας αυτό είναι εντυπωσιακό».

Τα προηγούμενα χρόνια η εταιρία είχε προσπαθήσει να επανέλθει και στο κομμάτι της συμπαραγωγής ταινιών: «Δεν έχουμε αποσυρθεί από αυτό το κομμάτι αλλά υπάρχει μια ιδιομορφία για την τωρινή εποχή της Φίνος Φίλμς. Η εταιρία δεν έχει δημιουργήσει νέες, δικές της ταινίες από το 1977. Το σκεπτικό μας επομένως είναι ότι δεν καλύπτουμε την παραγωγή ταινιών με την μορφή που το έκανε τότε η εταιρία. Επίσης θέλαμε να προχωρήσουμε άμεσα σε κάτι που να μην συμφωνεί με την ιστορία και την παράδοση της εταιρίας, που να μην αφορά προτάσεις ανάλογης ποιότητας με αυτές που γύριζε η Φίνος Φίλμς στα χρόνια της δραστηριότητας της. Κάτω από αυτό το πρίσμα για ένα χρονικό διάστημα, από το 2006 – 2009, μπήκαμε σε κάποιες ταινίες ως συμπαραγωγοί. Μάλιστα μια από αυτές αποτελούσε remake μιας παλιάς δίκης μας ταινίας (το Ζητείται Ψεύτης). Επομένως δεν καλύπτουμε άμεσα αυτό το κομμάτι, της κινηματογραφικής παραγωγής, αλλά είμαστε πάντα ανοιχτοί αν υπάρχει κάποια καλή ιδέα και μπορούμε να συζητήσουμε».

Ο Στάθης Καμβασινός δίνει το προφίλ και τους κύριους στόχους της νέας εποχής της Φίνος Φιλμς: «Μας ενδιαφέρει η διάσωση της Ιστορίας της Φίνος Φιλμς και έχουμε αρκετές ιδέες για αυτό. Κάτι άλλο που μας απασχολεί είναι η άμεση επαφή με τον κόσμο. Με αυτό το σκεπτικό έχουμε κάνει μια πολύ καλή δουλειά στα social media και έχουμε καθημερινή παρουσία με περιεχόμενο που αφορά τις ταινίες της Φίνος Φιλμς. Γίνονται δηλαδή διάφορες θεματικές δημοσιεύσεις που αφορούν σε πρόσωπα (σταρ, σκηνοθέτες, καλλιτέχνες που έχουν συνεργαστεί με την εταιρία) αλλά και υλικό που σχετίζεται με διάφορες ημέρες που αποτελούν εορτές ή επετείους (πχ η ημέρα του πατέρα) και υπάρχουν ως αναφορές ή θέματα μέσα στις ταινίες».

Μια συζήτηση που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια αφορά την πρωτοβουλία επιχρωματισμού που υπήρξε σε αγαπημένες ασπρόμαυρες ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου από συγκεκριμένη εταιρία. Θα ενδιέφερε άραγε την Φίνος Φιλμς να δώσει χρώμα σε δικές της ασπρόμαυρες ταινίες; «Δεν θα μας ενδιέφερε να προχωρήσουμε σε κάτι τέτοιο. Αν με ρωτάτε, σε προσωπικό επίπεδο, πιστεύω ότι για τις ταινίες της Καραγιάννης – Καρατζόπουλος έχει γίνει πολύ καλή δουλειά αλλά στην Φίνος ομόφωνα αποφασίσαμε ότι δεν μας ενδιαφέρει να προχωρήσουμε σε κάτι τέτοιο. Μιλάμε άλλωστε για μια εποχή που υπήρχαν ήδη έγχρωμες ταινίες όπως πχ η Αλίκη στο Ναυτικό. Πιστεύουμε επίσης ότι δεν μπορούμε να παρέμβουμε σε κάτι που θεωρείται κλασικό και πετυχημένο. Άλλωστε και οι αντιδράσεις του κοινού ήταν μοιρασμένες».

Στα σχέδια της νέας γενιάς της εταιρίας είναι η ανάδειξη και της άγνωστης ιστορίας της Φίνος Φιλμς : «Η σκέψη μας ήταν ότι υπήρχαν στον κατάλογο μας κάποιες ταινίες που έχουν προβληθεί ελάχιστα ως καθόλου. Θέλαμε να αναδείξουμε αυτές τις ταινίες. Μιλάμε για υλικό που αντιμετώπιζε τεχνικά προβλήματα (για κάποιες υπήρχαν μάλιστα και νομικά ζητήματα γιατί αποτελούσαν συμπαραγωγές). Υπήρχαν επίσης ταινίες που θεωρούνταν χαμένες και θέλαμε να ψάξουμε και να δούμε σε τι κατάσταση είναι η κόπια τους. Εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια και τελικά από έναν κατάλογο 10 ταινιών καταφέραμε να βγάλουμε άκρη με τις μισές από αυτές. Προχωρήσαμε σε ψηφιακή αποκατάσταση και πλέον υπάρχει η δυνατότητα τηλεοπτικής προβολής τους. Ίσως η πιο ξεχωριστή περίπτωση είναι το Aliki my love, που θεωρούνταν εξαφανισμένο και για το οποίο θέλαμε εδώ και καιρό να κάνουμε κάτι ξεχωριστό, μια ειδική κινηματογραφική προβολή μέσα στο 2020, που συμπληρώνονται τα 80χρονα του Φίνου. Δυστυχώς και για αυτό θα πρέπει να περιμένουμε να περάσει η μπόρα της πανδημίας. Οι άλλες ταινίες, που πλέον παίζονται χωρίς πρόβλημα σε τηλεοπτική προβολή, είναι το Τραγούδι του Χωρισμού (η μοναδική ταινία που σκηνοθέτησε ο Φίνος αλλά δεν ήταν δική του παραγωγή αφού άνηκε στην εταιρία Σκούρας Φιλμς), η Μαρίνα (του Αλέκου Σακελλάριου), το Αγάπη μου Ουά Ουά. Για κάποιες άλλες δυστυχώς, όπως ο Γρουσούζης (του Γιώργου Τζαβέλλα), Η βίλα με τα νούφαρα και Ο δρόμος με τις ακακίες (του Δ. Ιωαννόπουλου), έχουμε πρόβλημα με το υλικό τους και δεν επιδέχονται βελτιώσεων ή ψηφιοποίησης. Υπάρχει μάλιστα περίπτωση ταινίας της οποίας έχει καεί το νεγκατίφ και υπάρχει πλέον μόνο σε μεταγραφή σε μορφή VHS βιντεοκασσέτας».

Στα σχέδια της εταιρίας είναι και η δημιουργία ενός κινηματογράφου στην Αθήνα που να προβάλει τις ταινίες της εταιρίας και όχι μόνο : «Αυτή είναι μια σκέψη που εκφράσαμε ανοιχτά τον τελευταίο καιρό. Θέλουμε να φτιάξουμε έναν κινηματογράφο που θα παίζει όχι μόνο ταινίες της Φίνος Φιλμς αλλά γενικότερα παλιές, κλασικές ταινίες. Ότι έχουμε σκεφτεί όμως τον τελευταίο χρόνο πάει υποχρεωτικά πίσω λόγω κορονοϊού. Περιμένουμε να περάσει η πανδημία και θα επανέλθουμε με όλες τις ιδέες και τις δραστηριότητες μας».