Γιατί η εκπαίδευση πάνω στην πορνογραφία είναι αναγκαία

Νωρίτερα φέτος, το διάσημο σχολείο Dalton του Μανχάταν αποχαιρέτησε την Justine Ang Fonte, μέχρι τότε διευθύντρια υγείας και ευεξίας, η οποία είχε καθοδηγήσει τη σεξουαλική εκπαίδευση της ακαδημίας για χρόνια.

Ο «χωρισμός» τους ήταν το αποτέλεσμα ενός  σχετικά μικρού σκάνδαλου που όμως πήρε μεγάλη έκταση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αιτία υπήρξε το γεγονός πως η Fonte είχε γίνει αντικείμενο αντιπαράθεσης μετά την πραγματοποίηση μιας διάλεξης σχετικά με την πορνογραφία σε μαθητές γυμνασίου τον περασμένο Μάιο. Έτσι, αρκετοί γονείς φάνηκαν απογοητευμένοι από την «ωμή» παρουσίαση που είχε δώσει η Fonte στα παιδιά τους. 

Ωστόσο, η Fonte εξεπλάγην. Στα εννέα χρόνια που δίδασκε μαθήματα πάνω στην πορνογραφία, είχε πάντοτε την αίσθηση ότι η δουλειά της ήταν αποδεκτή. Άλλωστε, η έκθεση στο πορνό είναι ένα σχεδόν εγγυημένο γεγονός στη ζωή των εφήβων ειδικά μετά την άνοδο των έξυπνων συσκευών και την παρουσία του Διαδικτύου. Και όμως, -όπως λέει η Fonte- «ορισμένοι γονείς μπορεί να μην είναι έτοιμοι για την πραγματική αλήθεια ως προς τον ρόλο τους στην αντιμετώπιση και την συνειδητοποίηση του τι πραγματικά βλέπει το παιδί τους». 

«Τα παιδιά σήμερα δεν κοιτάζουν απλώς ένα περιοδικό Playboy», δήλωσε η Fonte. «Πλέον βλέπουμε σώματα σε κίνηση, τα οποία και ενισχύουν συγκεκριμένα επιβλαβή πρότυπα ομορφιάς. Προωθούν ως μόδα την έλλειψη προστασίας σε ορισμένες περιπτώσεις, ενώ ισοπεδώνουν την συναισθηματική οικειότητα. Ο στόχος της, είπε, είναι πάντα να δίνει στους εφήβους τα εργαλεία για να περιηγηθούν στους προσωπικούς και κοινωνικούς τους χώρους μέσα από τρεις βασικούς παραμέτρους: ο κόσμος τους πρέπει να είναι ασφαλής, πρέπει να είναι ικανοποιητικός και πρέπει να είναι ευχάριστος». Το δημοφιλές πορνό μπορεί να λειτουργήσει ενάντια σε αυτόν τον τριμερή στόχο, συνέχισε  η Fonte. Άλλα είδη πορνογραφίας, όπως το φεμινιστικό πορνό, το οποίο και πωλείται σε  αξιοπρεπείς τιμές, μπορεί να τον υποστηρίξουν πλήρως. 

Μάλιστα αυτό που παραξένεψε περισσότερο τους γονείς ήταν το γεγονός πως τα παιδιά δεν φάνηκαν καθόλου επηρεασμένα από την παρουσίαση της Fonte παρά μάλλον βαριόντουσαν ή ήταν ελαφρώς ενοχλημένα. «Όλοι έστελναν μηνύματα ο ένας στον άλλον,« Τι στο καλό είναι αυτό; Είναι τόσο ηλίθιο. Όλοι γνωρίζουν για το πορνό», είπε ένας μαθητής. ‘Αλλωστε, γιατί να ακούσει κανείς για την συναίνεση, το φύλο, την σεξουαλικότητα κ.α. όταν το πορνό περνιέται ως μια κακιά συνήθεια που πρέπει να περιοριστεί παρά να καλλιεργηθεί;

Η αλήθεια είναι πως η ηθική χρήση της πορνογραφίας είναι αρκετά υποτιμημένη. Έτσι, οι γονείς που φαντάζονται ότι τα μαθήματα πορνογραφικής παιδείας, όπως αυτά που παραδίδει η Fonte, είναι αχρείαστα, αναδεικνύουν την άγνοια που περιτριγυρίζει την σύγχρονη πορνογραφία. Και αυτό γιατί ο κίνδυνος δεν ελλοχεύει στο ότι τα παιδιά τους μπορεί να εκτεθούν σε κάτι «βρώμικο» ή πολιτικά λανθασμένο, αλλά στο ότι τα παιδιά τους μπορεί κάλλιστα να εκτεθούν σε πράγματα που είναι βάναυσα, σκληρά, μοχθηρά, ακόμη και εγκληματικά- μη μπορώντας να αντιληφθούν τι είναι βίαιο και τι όχι. Αν μη τι άλλο, τα μαθήματα που παραδίδει η Fonte δεν διαθέτουν αρκετή χρηματοδότηση, χρόνο ή άλλους πόρους για να αποδείξουν πλήρως πόσο αναγκαία είναι η ηθική χρήση της πορνογραφίας. Χωρίς μια τέτοιου είδους καθοδήγηση, πώς υποτίθεται ότι οι έφηβοι θα έχουν την παραμικρή ιδέα  για το πώς να είναι καλοί άνθρωποι;

Πώς βλέπουμε, άραγε, εμείς αυτό το θέμα;

Ας φέρουμε στο νου την περίπτωση του Pornhub, της κύριας πλατφόρμας όπου η ροή πορνογραφίας είχε κατά μέσο όρο 115 εκατομμύρια επισκέψεις ημερησίως το 2019, η οποία στη συνέχεια αύξησε περαιτέρω την επισκεψιμότητά της, προσφέροντας δωρεάν τις premium υπηρεσίες της κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Ο ιστότοπος αυτός, λοιπόν, κατηγορείται πως συγκέντρωσε σχεδόν 7 εκατομμύρια νέα βίντεο το 2019, επιτρέποντας στους χρήστες του να μοιράζονται περιεχόμενο που απεικονίζει πραγματικά σεξουαλικά εγκλήματα εν εξελίξει -συμπεριλαμβανομένης  και της παιδικής πορνογραφίας, ή υλικού που έχει κατασκευαστεί ή κλαπεί εν αγνοία των θυμάτων, ακόμη και ηχογραφήσεις σεξουαλικών επιθέσεων.

Τον Δεκέμβριο, ο δημοσιογράφος Nicholas Kristof έφερε αυτές τις ανησυχίες στην εθνική προσοχή με μια εκπληκτική έκθεσή του στους The New York Times. Τον Φεβρουάριο, η Καναδική Βουλή των Κοινοτήτων δημοσίευσε αποδεικτικά στοιχεία για το τι ακριβώς είχε προσφέρει το Pornhub στους εκατομμύρια μηνιαίους επισκέπτες του.

Μάλιστα, μία γυναίκα δήλωσε πως βρήκε ένα βίντεο που είχε βιντεοσκοπήσει ο κακοποιητικός πρώην σύζυγός της, στο οποίο και βιάστηκε σεξουαλικά ενώ κοιμόταν ή είχε χάσει τις αισθήσεις της πιθανώς από τη χρήση ναρκωτικών. Μια άλλη γυναίκα ανέφερε ότι όταν ήταν 15 ετών, την εκβίασαν ώστε να στείλει βίντεο και εικόνες σε έναν άντρα στο διαδίκτυο, ο οποίος τελικά ανέβασε το υλικό στο Pornhub.

Ο άνδρας «με έκανε να στείλω βίντεο κολπικού και πρωκτικού αυνανισμού, βίντεο με τα ρούχα μου, βίντεο με το να φτύνω τον εαυτό μου και άλλα», είπε. «Η στιγμή που με έκανε να σταματήσω την επαφή μου μαζί του συνέβη όταν μου ζήτησε να φάω τα δικά μου περιττώματα και να πιω τα δικά μου ούρα».

Παράλληλα, ο ιστότοπος δημοσίευε κλεμμένα πλάνα από κρυμμένες κάμερες που απεικόνιζαν βίντεο αθλητριών σε αποδυτήρια κολlεγίου της Νότιας Καρολίνας, ή ακόμη και  βίντεο εκδικητικής πορνογραφίας -δηλαδή φωτογραφίες ή βίντεο που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο μιας στενής σχέσης και αργότερα δημοσιεύτηκε για να ταπεινώσει τον/την πρώην σύντροφο. Έτσι, οποιοδήποτε βίντεο στο Pornhub είχε τίτλο “Αθώα έφηβα κορίτσια χρησιμοποιούνται και εκμεταλλεύονται”. «Έφηβος που κλαίει» θα μπορούσε να είναι αυθεντικό.

Αν οι γονείς συνειδητοποιούσαν το μέγεθος του προβλήματος, δεν θα είχαν αντιδράσει ποτέ για τα μαθήματα της Fonte. Ιδανικά, κάθε χρήστης τέτοιων ιστότοπων που βρίσκεται σε τακτική επαφή με αντίστοιχο περιεχόμενο θα έπρεπε να είναι σε θέση να γνωρίζει τι μπορεί να κάνει σε περίπτωση που συναντήσει ένα προϊόν υποκλοπής. Αλλά αυτό θα απαιτούσε πολύ περισσότερη καθοδήγηση από ό, τι δίνεται τώρα στους εφήβους – πόσο μάλλον στους ενήλικες.

Σε τελική ανάλυση, η διάκριση μεταξύ εικόνων ή βίντεο, τα οποία είναι προσεκτικά προσαρμοσμένα ώστε να φαίνονται γνήσια, είναι ένα δύσκολο έργο ακόμη και για τους όσους έχουν εκπαιδευτεί στη διερεύνηση τέτοιου είδους εγκλημάτων φύλου.

Η Sonja Nordstrom, συνταξιούχος ειδικός πράκτορας του FBI για 23 χρόνια, έχει δει από πρώτο χέρι την φρικαλεότητα του ζητήματος. Άρχισε να ερευνά εικόνες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών τη δεκαετία του 1990, όταν η εικονική διάδοση τέτοιου υλικού ήταν ακόμα καινούρια. Η δουλειά της αφορούσε την ανάλυση «εκατοντάδων χιλιάδων terabyte»  από δυνητικά εγκλήματα πορνογραφικού υλικού. Οι εικόνες που ανέλυσε και συνέταξε η ίδια  αλλά και οι συνάδελφοί της  ελέγχονταν στη συνέχεια με βάσεις δεδομένων εικόνων που ήταν ήδη γνωστές στις αρχές. Έτσι, οι ερευνητές «θα ήταν επίσης σε θέση να επαληθεύσουν με βεβαιότητα, αν διακινούταν παιδική πορνογραφία. Γιατί δεν είναι πάντα εύκολο να το πεις », είπε η Nordstrom.

Βέβαια, ούτε είναι αναγκαστικά ξεκάθαρο ότι το ενήλικο, συναινετικό, επί πληρωμή περιεχόμενο είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που φαίνεται. Τον περασμένο μήνα, οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς για τη Νότια Περιφέρεια της Καλιφόρνια ανακοίνωσαν ότι ο Ruben Andre Garcia,πορνοσταρ και παραγωγός, ήταν διακινητής γυναικών και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση για τον ρόλο του στα franchise GirlsDoPorn και GirlsDoToys, το καθένα εκ των οποίων είχε δημοσιεύσει βίντεο στο Pornhub.

Ο Garcia, όπως αναφέρει η ανακοίνωση, εξανάγκαζε ανυποψίαστες γυναίκες -μέσω της χορήγησης ναρκωτικών, αλκοόλ αλλά και απειλές βίας- να συμμετέχουν σε γυρίσματα πορνό διαβεβαιώνοντάς τες πως τα βίντεο δεν θα δημοσιεύονταν ποτέ στο διαδίκτυο.

«Το υλικό που εισέρχεται και εξέρχεται από ιστότοπους κοινωνικών μέσων ενημέρωσης ή οτιδήποτε άλλο μέσο, θα μπορούσε να είναι εκεί για  μόλις πέντε λεπτά, και όμως να διαθέσιμο κάπου αλλού για πάντα, ακόμα κι αν έχει κατέβει το βίντεο », είπε η Nordstrom. Έτσι, η εξαγωγή του υλικού καθίσταται σχεδόν αδύνατη.

Τα ανήλικα θύματα που εντοπίστηκαν από τις αρχές έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν ειδοποίηση -όπως ανέφερε η Nordstrom- όποτε ανακαλυφθεί πορνογραφικό υλικό με την εικόνα τους. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο σε  κάποιο παιδί ή έναν ενήλικα, συνειδητά ή ασυνείδητα είναι κάτι που θα κουβαλάει για το υπόλοιπο της ζωής του, ειδικά όταν αυτό ηχογραφείται και διαδίδεται ως ψυχαγωγικό υλικό ξανά και ξανά.

Τώρα, λέει, πως το υλικό που κάποτε ήταν επικίνδυνο διαδίδεται τόσο γρήγορα και τόσο μόνιμα που «είναι σχεδόν απίθανο να ξεφύγεις». Το ίδιο φαίνεται να ισχύει και για το πορνό συνολικά. Δεδομένης της πανταχού παρουσίας του πορνό στο διαδίκτυο και της κουλτούρας μας γενικότερα, ένα λογικό άτομο μπορεί να αναρωτηθεί κατά πόσο οι έφηβοι θα ενδιαφέρονταν να προσπαθήσουν να παλέψουν με την ηθική τους ως καταναλωτές πορνογραφίας. 

Τέσσερα παιδιά στην εφηβεία μιλούν για την σεξουαλική εμπειρία τους και το κατά πόσο εκείνη επηρεάζεται από την πορνογραφία.

«Από τα αγόρια με τα οποία έχω κάνει σεξ», είπε η 17χρονη Θάλεια, «φαίνεται ποιος έβλεπε πολύ πορνό, από τον τρόπο που συμπεριφέρονται κατά τη διάρκεια του σεξ. Θα κάνουν ορισμένα πράγματα που… ξέρω ότι πιθανότατα δεν θα τα είχαν σκεφτεί αλλιώς». «Όταν ξεκίνησα να κάνω σεξ, σκέφτηκα ότι καθώς έβλεπα πορνό και άκουγα άλλους ανθρώπους της ηλικίας μου να μιλάνε για το σεξ, πως λογικά θα έπρεπε να μου αρέσει να είμαι “πνιγμένη” ή δεμένη».

Η Joy, 18 ετών, συμφώνησε: «Νομίζω ότι υπήρξε ένα σημείο στη ζωή μου όπου προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι θα μπορούσα να το συνηθίσω. Τώρα που μεγάλωσα, λέω: «Σε καμία περίπτωση, δεν θα άφηνα ποτέ κανέναν να μου το κάνει αυτό».

«Προσωπικά έχω κάνει σεξ μόνο με ένα άτομο», πρόσθεσε η 18χρονη Callie. «Μάλιστα, δεν ήταν τόσο εκτεθειμένος στο πορνό όσο νομίζω ότι είναι τα περισσότερα αγόρια, κι όμως πίστευε ότι το το να με “πνίγει” ήταν ένα φυσιολογικό πράγμα».

Η ίδια βρήκε τη βίαιη στροφή, τόσο στο διαδίκτυο όσο και στην πραγματική ζωή, αρκετά ανησυχητική. «Άνθρωποι μοιάζουν να πονάνε… άνθρωποι προσποιούνται ότι έχουν βιαστεί». Αυτές οι σκηνές είχαν μείνει μαζί της, αν και δεν είχε αναζητήσει πορνό εδώ και αρκετό καιρό. Στην πραγματικότητα, κανένα από τα κορίτσια δεν είχε.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ο Άρθουρ είχε αφιερώσει περισσότερο χρόνο από ό, τι συνήθως στην προβολή πορνό. Ώσπου συνειδητοποίησε ότι τα συνηθισμένα, εμπορικής ποιότητας βίντεο που εμφανίζονται στις πρώτες σελίδες των δημοφιλών ιστότοπων  δεν ήταν φυσιολογικά πια. Τα γούστα άλλαζαν – προς το χειρότερο. Στα 16 του, ο Άρθουρ γνωρίζει ήδη ότι το Διαδίκτυο είναι γεμάτο με κάθε είδους σεξουαλικό περιεχόμενο. 

Από την έρευνα του Καναδικού Σώματος των Κοινοτήτων, φάνηκε πως περισσότερες από 30 γυναίκες μήνυσαν τη μητρική εταιρεία του Pornhub για σεξουαλική εκμετάλλευση. Οι έφηβοι που καταναλώνουν δωρεάν πορνό από ιστότοπους  δεν «σκέφτονται την πολιτική πίσω από αυτήν, τα οικονομικά πίσω από αυτήν και σίγουρα όχι την ηθική πίσω από αυτήν», είπε η Fonte, επειδή τους απασχολούν πολύ συχνά πολύ βασικές ερωτήσεις όπως το: είναι το σώμα τους φυσιολογικό; Πρέπει να φαίνονται με κάποιο τρόπο; Έτσι γίνεται το σεξ;

Οι άνθρωποι θα πρέπει να καθορίσουν μόνοι τους ότι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έχει σημασία. Ότι η δαπάνη πόρων για εκπαίδευση, πρόληψη και επιβολή του νόμου για δίωξη τέτοιων εγκλημάτων αξίζει τον κόπο. Είναι το είδος της απόφασης που έχει ήδη πάρει ο Άρθουρ. Η μόνη ντροπή είναι ότι έπρεπε να τα καταφέρει μόνος του.

*Το παρόν άρθρο αποτελεί μετάφραση του άρθρου «Modern Porn Education Is Totally Unprepared for Modern Porn» της Elizabeth Bruenig/ The Atlantic

Δείτε επίσης: