Γιατί μετά τα 25 “ξεγράφεις” τους μακροχρόνιους φίλους σου;

Πόσο “κολλητό” δεν βρίσκεις πλέον τον κολλητό σου μετά τα 25; Είναι τελικά οι μακροχρόνιες φιλίες το πιο δύσκολο πράγμα να σπάσει στον κόσμο; Και όμως αν θέλεις να επιβιώσεις ως προσωπικότητα θα πρέπει να συνηθίσεις να φεύγεις ακόμα και αν χρωστάς σε αυτή την φιλία κάποια λίτρα αλκοόλ, μερικά κιλά δάκρια κάτι στιγμές ξεφτίλας και μερικούς τόμους ιστορίες. Για ποιους λόγους όμως σπάνε μετά τα 25 οι μακροχρόνιες φιλίες από το παρελθόν;

Τα λεφτά. Ναι, για λόγους ταξικούς. Πρακτικά μπαίνουν ανάμεσά σας. Όσο λαρτζ και αν θέλεις να το παίξεις κάποια στιγμή δεν θα μπορείς και πρακτικά. Και το αντίθετο φυσικά. Πόσες δικαιολογίες και πόσα όχι μπορείς να πεις σε προτάσεις εξόδων, ταξιδίων και ενός ολόκληρου τρόπου ζωής που στην τελική δεν μπορείς να ακολουθήσεις.

Τα καπρίτσια. Μετά τα 25 περνάς σε ένα στάδιο που σε τσατίζει μέχρι και ο εαυτός σου. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν ανέχεσαι τα ίδια σου τα καπρίτσια πώς θα ανεχτείς των άλλων.

Δουλειά. Διαφορετικοί κύκλοι, διαφορετικό περιβάλλον, άλλες προσλαμβάνουσες. Από ένα σημείο και μετά απομακρύνονται και οι χαρακτήρες. Είναι δεδομένο πλέον ότι στο τέλος της ημέρας πολύ απλά δεν είσαι και ο ίδιος με πριν από δυο χρόνια.

Πισώπλατα. Πλέον δεν έχει δεύτερη φορά και ένα κατάλογο δικαιολογιών. Δεν είμαστε στην ανάπτυξη οπότε προφανώς και δεν “μπορεί να το έκανε γιατί δεν κατάλαβε σωστά”. Μια χαρά κατάλαβε, μια χαρά το έκανε και κυρίως μια χαρά το ξέρεις. Οπότε φεύγεις εκτός αν θέλεις να παίξεις τις “κουμπάρες”.

Χρόνος. Ο χρόνος σου μειώνεται την ώρα που μεγαλώνει η ανάγκη σου να τον ξοδεύεις όπως ακριβώς θέλεις. Τίποτα λιγότερο. Οπότε δυστυχώς αυτό κάποιες φορές δεν συμπεριλαμβάνει συγκεκριμένους ανθρώπους ανεξάρτητα από το παρελθόν σας.

Ανοχή. Ούτε από ανοχή έχεις απόθεμα ούτε από αντοχή. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως δεν βρίσκεις χαριτωμένο το γεγονός πως η φίλη σου κλαίει μέχρι τα χαράματα στο αυτί σου για γκομενικά και ότι ο φίλος σου εξακολουθεί και συμπεριφέρεται προεφηβικά οταν βγαίνετε.

Αποδοχή. Ξεσκεπάζεται ο μύθος του “σε δέχομαι με όλα σου τα ελαττώματα”. Για παράδειγμα, εννοείται πως χαλάνε οι φιλίες για τα πολιτικά. Εννοείται πως σε αφορά πλέον.