Γιατί όλα μας φαίνονται πλέον «cringe»;

Τι σημαίνει η λέξη που χρησιμοποιεί καθημερινά η νεολαία και γιατί έχει κυριαρχήσει στις ζωές μας;

Χρυσάνθη Αρχοντίδου
γιατί-όλα-μας-φαίνονται-πλέον-cringe-1158225
Χρυσάνθη Αρχοντίδου

Πώς νιώθεις όταν βλέπεις παλιές φωτογραφίες από όταν ήσουν έφηβος και θυμάσαι αυτά που έλεγες εκείνη την εποχή; Ή όταν το Facebook σου εμφανίζει “αναμνήσεις” με αναρτήσεις που έκανες πριν από 10 χρόνια; Ακόμα και όταν βλέπεις κάποιον στην τηλεόραση και νιώθεις ετεροντροπή για κάτι που είπε ή έκανε; Η καλύτερη λέξη για να περιγράψουμε αυτό το συναίσθημα, είναι ο όρος «cringe».

Μία έννοια που αποτελεί κοινή γραμμή μεταξύ Gen Z και Millenials, μιας και όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοούμε όταν λέμε “Είσαι κριντζ”, “Η φάση είναι κρίντζι”, “Κρίντζαρα τώρα”. Το cringe έχει κυριαρχήσει στις ζωές της νέας γενιάς, μιας και όλα μας φαίνονται πλέον “ετεροντροπή”, “άβολα”, “αμήχανα”, “ντροπιαστικά”. Για τους boomers λοιπόν, που ίσως ακόμα δυσκολεύεστε να καταλάβετε, ο ιντερνετικός όρος cringe, συνδυάζει όλα τα παραπάνω συναισθήματα σε μία μονάχα λέξη, η οποία έχει καταλήξει να είναι πλέον πολυχρησιμοποιημένη στην αργκό των νέων. Το cringe μπορεί να στραφεί κατά του ιδίου μας του εαυτού, στις πιο ντροπιαστικές στιγμές του ή να εντοπιστεί σε άλλους, όταν μας δημιουργούν αμηχανία.

Αστείες στιγμές στην τηλεόραση – ιδίως στην ελληνική – θα μπορούσαν άνετα να ξεχωρίσουν ως cringe. Συνήθως προέρχονται από reality ή talent shows, στα οποία πολλές φορές συναντάμε, πραγματικούς ανθρώπους – ή και περσόνες – να ντροπιάζουν τους εαυτούς τους, on camera. Είτε αυτό μπορεί να είναι 10 κοπέλες να κλαίνε με μαύρο δάκρυ και να “φαγώνονται” μεταξύ τους για έναν άνδρα (ο οποίος έχει συναισθήματα για όλες!), είτε γιατί κάποιος προσπαθεί να τραγουδήσει το “My Heart Will Go On”, με… φαρυγγίτιδα.

Προσοχή: Cringe Alert!

Άλλες φορές, μπορεί το cringe να προέρχεται ακόμα και από δημόσιες εμφανίσεις και αλληλεπιδράσεις πολιτικών, για παράδειγμα αν θυμηθούμε τα απίστευτα αγγλικά του Αλέξη Τσίπρα και τις συνομιλίες του με ξένους πολιτικούς ηγέτες, όπως ο Μπιλ Κλίντον. Όταν ο πρώην Έλληνας πρωθυπουργός δεν καταλάβαινε την ερώτηση που του έκανε ο πρώην πλανητάρχης και γέλαγε αμήχανα, ενώ το κοινό γελούσε εις βάρος του ή όταν αποκάλεσε τη γυναίκα του (Περιστέρα)… “Pigeon”. Και για ακόμα πιο πρόσφατες κρίντζι στιγμές πολιτικών αρχηγών, μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά στους λογαριασμούς τους στο Tik Tok…

Το θέμα με το “cringe” είναι ότι πλέον χρησιμοποιείται ακατάπαυστα από τη νέα γενιά. Ίσως φταίει, το γεγονός ότι είμαστε οι μόνοι με τόσο μεγάλο “διαδικτυακό αποτύπωμα”. Ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με ό,τι ανεβάζαμε στο Facebook, όταν πρωτοδημιουργήσαμε τους λογαριασμούς μας και ήμασταν γύρω στα 12. Διαβάζουμε όσα γράφαμε τότε, μέσα στα οποία βρίσκονται τα ανατριχιαστικά “+1 και στέλνω” και “Τσεκάρετε φώτο προφίλ!”. Έχουμε ανά πάσα ώρα και στιγμή, ένα αρχείο με φωτογραφίες που καταγράφονται όλα τα άβολα στάδια της εφηβικής μας ηλικίας, από τις πλάγιες φράντζες και διαστημικά κολάν μέχρι τα χρωματιστά converse με διαφορετικά κορδόνια. Ερχόμαστε αντιμέτωποι, εμείς αλλά και οι γύρω μας, με τα πιο ντροπιαστικά μας χρόνια και κριντζάρουμε με αυτά. Η διαφορά με τους προγενέστερούς μας είναι ότι οι δικές τους φωτογραφίες, σκέψεις και δεδομένα δεν βγήκαν ποτέ σε κοινή θέα, με το βάρος των likes και των comments, παρά μόνο όταν το επέλεξαν αυτοί, σε ηλικίες που είχαν ήδη μια καλά διαμορφωμένη εικόνα για τους εαυτούς τους.

Εκεί που εντοπίζεται ωστόσο το κύριο πρόβλημα, είναι ότι ο όρος έχει ξεφύγει από τα ιντερνετικά πλαίσια και έχει περάσει στην πραγματική ζωή. Στην αρχή, ξεκίνησε από το ότι απλά θα σκεφτόμασταν δεύτερη και τρίτη φορά, τη φωτογραφία που θα αναρτήσουμε στο Facebook και στη συνέχεια στο Instagram, έτσι ώστε μετά από λίγο καιρό να μην μας φανεί κρίντζι. Να μην γράψουμε κάτι περίεργο στην περιγραφή, παρόλο που εκείνη την ώρα μας φαίνεται αστείο. Πλέον όμως, παρατηρούμε όχι μόνο στους εαυτούς μας αλλά και στους γύρω μας, την παραμικρή κίνηση, η οποία μπορεί να θεωρηθεί κριντζ. Κάτι το οποίο εφαρμόζουμε, σε φίλους, γνωστούς, αγνώστους, πιθανούς έρωτες, αποτρέποντας μας μάλιστα πολλές φορές, από την ουσιαστική επαφή γιατί κάτι μας έχει… κριντζάρει.

Από την άλλη, το διασκεδάζουμε κιόλας. Η γενιά μας γουστάρει να σαρκάζεται και να αυτοσαρκάζεται, να κοροϊδεύει όχι μόνο τους άλλους, αλλά και τους ίδιους της τους εαυτούς. Μπορεί να κριντζάρουμε με τα τηλεοπτικά ριάλιτι και τις άβολες στιγμές τους, αλλά τα βλέπουμε, τα αναπαράγουμε, τα κοινοποιούμε, τα δείχνουμε στις παρέες μας και… τα ξαναβλέπουμε. Παραδεχόμαστε ότι νιώθουμε άβολα και αυτό ίσως μας φέρνει πιο κοντά, σαν να μας ενώνει.

Πώς εξηγεί η ψυχολογία το «cringe»

Το cringe δεν είναι καινούργιο “φαινόμενο”, αντιθέτως έχει ιστορία και οι ρίζες της την οδηγούν στην κοινωνική υποταγή. Η λέξη έφτασε στο αποκορύφωμά της, μέσω της κουλτούρας του Διαδικτύου, αλλά προήλθε για πρώτη φορά στα παλιά αγγλικά, με τη λέξη “cringan”, η οποία σήμαινε «πέφτω, υποχωρώ στη μάχη, υποχωρώ, λυγίζω, κουλουριάζομαι». Το “cringan” έγινε “cringe” κάποια στιγμή τον 16ο αιώνα όταν εισήγαγε τα συναισθήματα του φόβου και της αμηχανίας στο «σκύψιμο». Mέχρι τον 19ο αιώνα, το νόημα είχε τελικά παγιωθεί ως όρος και σήμαινε «να οπισθοχωρώ από ντροπή ή φόβο».

“Τυπικά, το “cringe” δεν είναι ένας κλινικός όρος, αλλά μια λέξη που αναγνωρίζουμε και χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε τις “φυσιολογικές και συναισθηματικές αντιδράσεις σε αμήχανες ή ενοχλητικές καταστάσεις”, εξηγεί η Δρ Quinn-Cirillo στη Huffington Post.

Αυτό που προκαλεί την αμηχανία μπορεί να είναι εσωτερικό ή εξωτερικό, “από το να ντρέπεστε για τη δική σας συμπεριφορά ή τη συμπεριφορά κάποιου άλλου, να αηδιάζετε με κάτι που έχετε δει ή ακούσει, να ντρέπεστε για προηγούμενη συμπεριφορά ή εμφάνιση ή για ένα συγκεκριμένο θέμα που σας προκαλεί δυσφορία, όπως η οικειότητα ή η σωματική ασθένεια/τραυματισμός”.

Είναι στην πραγματικότητα φυσιολογικό οι συναισθηματικές αντιδράσεις των ανθρώπων να εκδηλώνονται με σωματικό τρόπο – και στην περίπτωση της ανατριχίλας, υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που συμβαίνει αυτό.

“Πρόκειται ουσιαστικά για “απομάκρυνση” από το θέμα ή την κατάσταση που βιώνετε”, εξηγεί η Δρ Quinn-Cirillo. “Σε πολλές καταστάσεις δεν μπορούμε σωματικά να απομακρυνθούμε ή να απομακρυνθούμε πραγματικά και ο χαρακτηρισμός cringe είναι ένας καλός τρόπος να δείξουμε πώς θέλουμε στην αντίδρασή μας!”

#TAGS
Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα