Είσαι μεταπτυχιακός φοιτητής; Καλά να πάθεις!

Μια χιουμοριστική προσέγγιση απέναντι στην απόφαση πολλών να επεκτείνουν τις σπουδές τους.

10 από τα χιλιάδες πράγματα που καλύτερα να μην ξέρεις όταν κάνεις μεταπτυχιακό

1. Θα παλέψεις στήθος με στήθος ή μαλλί με μαλλί ή νύχι με νύχι ή παπούτσι με παπούτσι για μια «καλή» θέση στη βιβλιοθήκη.

«Καλή» θέση στη βιβλιοθήκη, εννοούμε, να εξασφαλίσεις  θέση δίπλα στους φίλους σου και κυρίως όχι σε μεταπτυχιακούς συμφοιτητές γιατί θα σε κατακλύσουν με απορίες για την εργασία τους και θα σε ρωτούν εναγωνίως σε ποιο σημείο της βιβλιογραφίας βρίσκεσαι. Ε, ναι, αλλά να μη βλέπεις παράθυρο; Τρως τα νιάτα σου σε τόμους, τα μάτια σου από την κούραση, το διάβασμα και το γράψιμο στον υπολογιστή σε κάνουν να βλέπεις το φύλακα της σχολής γοητευτικό, οπότε, ναι, η θέα είναι απαραίτητη. Να είσαι μεν προς το κέντρο της βιβλιοθήκης αλλά να μην είσαι και κοντά στην είσοδο; Ένα καφέ να θες να πιες, ένα νερό, να πρέπει δηλαδή να διασχίσεις χιλιόμετρα και μετά από τη θολούρα να μη θυμάσαι που είχες αφήσει τα βιβλία σου; Η «καλή» θέση απαιτεί μάχη και πρωινό, πολύ πρωινό ξύπνημα.

2. Θα ερωτευτείς, θα λατρέψεις, θα θες να προσκυνήσεις τον επιβλέποντα καθηγητή σου. Τι;;;

Ναι, τι κι αν είναι κατά πάσα πιθανότητα πάνω από 50 χρονών, τι κι αν έχεις παρατηρήσει τη φαλακρίτσα του που ξεπροβάλλει και σε χαιρετάει κάθε φορά που σου υποδεικνύει επιπλέον βιβλιογραφία; Εσύ θα τον “ερωτευτείς”. Εννοώ, θα αγωνιάς και θα τσεκάρεις ανά 5 λεπτά τα μαιλ σου. «Θα μου απαντήσει;», «Θα συμφωνήσει με τις παραμέτρους του θέματος;», «Θα ικανοποιηθεί από τη βιβλιογραφία;», «Θα βρει πολλά λάθη; Θα απογοητευτεί;». Θα μιλάς στο τηλέφωνο με τρεμουλιαστή φωνή και όταν τον επισκέπτεσαι στο γραφείο αφού θα ψάχνεις διακαώς για συνάντηση ό,τι ώρα θέλει εκείνος θα αναρωτιέσαι αν έχει πιει καφέ ή αν είναι καλά. Μη μου αγχώνεσαι, ας το πούμε, «Σύνδρομο Ελσίνκι», κάτι σαν το σύνδρομο της Στοκχόλμης αλλά σαφώς με μικρότερη έκταση και με λιγότερο ενδιαφέρον.

3. Εξασκείσαι στο « όπου φτωχός και η μοίρα του» ή στο «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι» .

Το παζάρι θα είναι το ατού σας. «Πόσο χρόνο έχω ακόμη», «Εννοείται τέλος αυτού του μήνα ή αρχές του άλλου;», «Θέλετε να προσθέσω ακόμα 15 βιβλία ή 14;», « Ποια κεφάλαια είπατε, σελίδες;» Εδώ, ας αναγνωρίσουμε το σύνδρομο του Λυκείου, «από ποια σελίδα μέχρι ποια», που σας έχει καταβροχθίσει.

4. Τι εννοείτε μόνο 5000 λέξεις για εργασία εξαμήνου και 25000- 35000 λέξεις για διπλωματική;

Τώρα εγώ μέσα σ’ αυτό το περιθώριο μπορώ να αναπτύξω με επιχειρήματα την αχανή βιβλιογραφία και να καταλήξω σε ασφαλή συμπεράσματα; Ο τίτλος μόνο του θέματος καλύπτει τις μισές λέξεις. Μετράτε, φίλοι μου, ίσως να τελειώσουμε κάποτε και μετά προτείνω να κάνουμε τατουάζ το αριθμό των λέξεων στο οποίο καταλήξαμε.

5. Η φάρα των Μεταπτυχιακών- Διδακτορικών φοιτητών.

Σε βομβαρδίζουν με καταπιεστικές, αδιάκριτες και αγχωτικές ερωτήσεις. «Τι εννοείς δεν τελείωσες ακόμη την εργασία; Εγώ τις έχω τελειώσει όλες και απλά ρίχνω μια τελευταία ματιά.» «Σου έβαλε 10; Μα, έχω ακούσει, δεν βάζει 10 ποτέ» ,«Γιατί διάλεξες αυτό το μάθημα, δεν θα τα καταφέρεις, είναι δύσκολο» « Πότε θα παραδώσεις; Τι θέμα έχεις; Γιατί αυτό;». Οι μεταπτυχιακοί, όταν δανείζονται ένα βιβλίο ή σημειώσεις από το φάκελο του επιβλέποντα καθηγητή, αργούν να τα επιστρέψουν ή να τοποθετήσουν τις σημειώσεις στην ακριβή τους θέση γιατί αρνούνται να σκεφτούν ότι μπορεί κάποιος άλλος να τα χρειάζεται. «Α, τα ζήτησαν; Τα είχα ξεχάσει!». Όχι, απλά καίγομαι να τελειώσω την εργασία! Ωτοασπίδες και βαλεριάνα, θα αντέξουμε!

6. Είμαι, είσαι, είμαστε μεταπτυχιακοί!

Όταν τα καταφέρεις, συχνά, θα πιάνεις τον εαυτό σου να μη μπορεί να το πιστέψει. «Ορκίζομαι; Έχω μεταπτυχιακό; Έχω;» Ώσπου, η μαμά σου μπορεί να σου πει: «Παιδί έχεις;». Για το «έχω διδακτορικό» προτείνονται ασκήσεις μπροστά στο καθρέφτη, «Καλημέρα, εδώ διδακτορικός».

7. Παραδίδω εργασίες, μην πλησιάζετε!

Ο Hannibal είναι εκεί, τα μάτια γίνονται κόκκινα, και ακονίζεις τα δόντια σου.  Αν ήσουν κάποτε ένα περιποιημένο γοητευτικό κορίτσι, τώρα γυρνάς με έναν κότσο που μέσα χώνεις στυλό, έχεις φάει τα άλλοτε καλοφτιαγμένα νύχια σου από την αγωνία και το άγχος και ίσως έτσι, γιατί είσαι και τυχερό κορίτσι, να ξεπεταχτούν και μερικά σπυράκια. Αν ήσουν νέος, ευειδής με γοητευτικό ανάστημα, γυρνάς με φόρμες που έχεις ξεθάψει από το λύκειο και έχεις βρίσει όλους τους φίλους σου που σε καλούν για μπύρες.

8. Κάνω λίστες, παντού χαρτάκια.

Φωσφοριζέ χαρτάκια σε διάφορα χρώματα κολλημένα στη βιβλιοθήκη, στα βιβλία, στη τσάντα, στα παπούτσια σου, στο τραπέζι, στον τοίχο, στην πλάτη και στο κούτελό σου. Μην ξεχάσω….

9. Καφέ, καφέ, καφέ, καφέ ήπιαμε; «Να αυτοκτονήσω ή να κάνω καφέ;»

Είπες θα τον κόψεις, είπες δεν τον χρειάζεσαι, είπες όχι νεύρα, ηρεμία. Είπες!

10. Στην ουσία είσαι κάτι σαν φοιτητής, αν αφαιρέσεις το σεξ, τα πάρτι και τα ποτά.

Έγινα πάλι φοιτητής; Είμαι πάλι 20; Πού είναι το σεξ; Τι θα πει δεν προλαβαίνω; «Θα ήθελα να μείνω πιστός στη διπλωματική μου αυτό το διάστημα».

Mην ξενχάς ότι η ανταμοιβή ενός άριστου πτυχίου θα σε κάνει έστω για λίγο να ατενίσεις με αισιοδοξία το μέλλον.

Πηγή: http://www.postgrad.com/