Οι άνθρωποι μένουν σπίτι, τα ζώα περιφέρονται στους δρόμους

Σε όλη τη διάρκεια της παγκόσμιας καραντίνας, άγρια ζώα κάθε είδους έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε άλλοτε γεμάτους κόσμο δρόμους των μεγαλουπόλεων.

Μωρά κουνέλια βρέθηκαν να διασχίζουν τους πολυσύχναστους δρόμους του Christchurch της Νέας Ζηλανδίας, λίγες μέρες μετά έναρξη της απαγόρευσης κυκλοφορίας, ενώ σε λιγότερο από μία εβδομάδα ένα πούμα κατέβηκε από τις πλαγιές των ‘Ανδεων στο Σαντιάγο, μία από τις μεγαλύτερες πρωτεύουσες της Νοτίου Αμερικής. Την ίδια ώρα, στη Βαρκελώνη, αγριόχοιροι, που μέχρι πρότινος εμφανίζονταν κάποιες φορές μόνο στα προάστια της πόλης, κάνουν βόλτες στη Diagonal, μία λεωφόρο οχτώ λωρίδων.

Φαίνεται εκπληκτικό και παράξενο, αλλά σίγουρα έχει τη σημασία του. Σύμφωνα με έρευνες, τα οικοσυστήματα μπορούν να ανακάμψουν ταχύτατα από τη στιγμή που σταματάει σε αυτά η ανθρώπινη παρέμβαση. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα ανακάλυψε ότι τα οικοσυστήματα και η άγρια ζωή που έχουν πληγεί από την ανθρώπινη παρέμβαση μπορούν να ανοικοδομηθούν υπό τις κατάλληλες συνθήκες.

Ιδιαίτερα στην περίπτωση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μέχρι το 2050, σύμφωνα πάντα με τη μελέτη, της οποίας ηγήθηκε ο Carlos Duarte του Ερευνητικού Κέντρου Ερυθράς Θάλασσας στη Σαουδική Αραβία.

今朝の🦌動画 コンビニへ寄り道の巻😁#奈良#鹿 pic.twitter.com/bnqJnqCyyI

— okadennis (@okadennis) March 4, 2020

Φυσικά, μια θανατηφόρα πανδημία που επιφέρει ξαφνική οικονομική κατάρρευση δεν αποτελεί τον πιο κατάλληλο τρόπο ουσιαστικής αποκατάστασης των απειλούμενων οικοσυστημάτων. Είναι όμως μια ξεκάθαρη υπενθύμιση της ταχύτητας με την οποία αντιδρά η άγρια ζωή όταν οι άνθρωποι κάνουν ένα βήμα πίσω.

Οι επιστήμονες παρατηρούν αυτό το μοτίβο εδώ και δεκαετίες. Ο αριθμός των μεγαλοπτεροφαλαινών που μεταναστεύουν από την Ανταρκτική στην ανατολική Αυστραλία αυξάνεται χρόνο με το χρόνο, από μερικές εκατοντάδες κήτη το 1968, όταν απαγορεύτηκε η φαλαινοθηρία, σε περισσότερες από 40.000 σήμερα. Το 1880, έπειτα από δεκαετίες κυνηγιού, είχαν απομείνει μόλις 20 θαλάσσιοι ελέφαντες του βορείου ημισφαιρίου σε αναπαραγωγική ηλικία. Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από 200.000.

Οι απαγορεύσεις στο κυνήγι, η ανοικοδόμηση των οικοσυστημάτων και η μείωση της ρύπανσης των υδάτων, συνδέονται άμεσα με την ανάκαμψη των θαλάσσιων ειδών. Η συνέχιση αυτών των πρακτικών – και κυρίως η προσπάθεια να μετριαστούν οι επιστώσεις της κλιματικής αλλαγής – μπορούν να συμβάλουν στην σημαντική ανάκαμψη των ωκεανών μέχρι το 2050, σημειώνουν οι ερευνητές.

Η περίπτωση των χερσαίων οικοσυστημάτων είναι πιο δύσκολη, διότι η κλίμακα τόσο της εξαφάνισης των ειδών όσο και της ανθρώπινης παρουσίας είναι πολύ μεγάλη, σημειώνει ο Duarte, ο οποίος διδάσκει Θαλάσσιες Επιστήμες. Ωστόσο αυτές οι διαφορές δεν συνεπάγονται ότι η επιστροφή άγριων ζώων σε έρημους κεντρικούς δρόμους είναι ασήμαντη. “Πιστεύω ότι ο εγκλεισμός μας και η απελευθέρωση των ζώων από τον δικό τους περιορισμό, θα μπορούσε να αυξήσει την ενσυναίσθηση των ανθρώπων για την άγρια ζωή”, συμπληρώνει.

Από πληροφορίες του Bloomberg