Πώς μια επαναστάτρια φωτογράφος παλεύει κατά των ναρκωτικών

Ένα πρωινό του περσινού Απριλίου η καλλιτέχνης Ναν Γκόλντιν, μαζί με 100 διαδηλωτές, εισέβαλαν στην γκαλερί του Arthur M. Sackler, στην Ουάσιγκτον. Το σύνθημα που φώναζε η ανατρεπτική φωτογράφος, ήταν: «Οι ικανότητες του Άρθουρ ήταν το μάρκετινγκ των χαπιών! Χάπια για το κέρδος! Ο εθισμός είναι κέρδος!»

Τα έργα της εμβληματικής φωτογράφου βρίσκονται στις μεγαλύτερες γκαλερί του κόσμου. Η ίδια, όμως, τα τελευταία χρόνια εναντιώθηκε σε πτυχές του συστήματος της τέχνης και συγκεκριμένα, στο «δυνατό» όνομα της οικογένειας Sackler.

Η Ναν Γκόλντιν ως άτομο εθισμένο σε ουσίες, που, μάλιστα, έχει επιβιώσει από περιστατικό υπερβολικής δόσης, έχει μιλήσει για την κρίση των οπιοειδών και δίνει μάχη ενάντια στην κουλτούρα των ναρκωτικών, με δράσεις, με δημοσιεύσεις, με την ίδρυση της ομάδας P.A.I.N. και φυσικά, μέσω της τέχνης της.

Στο δοκίμιό που έχει δημοσιεύσει, μοιράζεται τον εθισμό της σε βαριά παυσίπονα, που ξεκίνησαν να προωθούνται στην Αμερική από το 1996 και την Purdue Pharma, την εταιρία της οικογένειας Sackler. Ενώ τα παυσίπονα αυτά διαφημίζονταν ως λιγότερο εθιστικά και επικίνδυνα σε σχέση με άλλα οπιοειδή, τα αποτελέσματα ήταν αντίθετα. Μέχρι το 1999, 200.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από υπερβολική δόση.

Το κείμενο της Ναν Γκόλντιν είναι συγκλονιστικό. Περιγράφει το πώς από 3 χάπια την  ημέρα, κατέληξε να παίρνει 18. «Ήθελα να απεξαρτηθώ αλλά περίμενα ένα χρόνο για να λάβω την κατάλληλη θεραπεία, επειδή φοβόμουν την πιθανή μου άρνηση. Πήγα στην απεξάρτηση για δυόμιση μήνες. Ήμουν από τους τυχερούς που μπορούσαν να καλύψουν τα έξοδα για ένα καλό νοσοκομείο. Για τους περισσότερους ανθρώπους δεν υπάρχει τέτοια επιλογή».

Η Ναν Γκόλντιν επιβίωσε και θέλησε να μας μιλήσει γι’ αυτό. Σύμφωνα με την ίδια, η κρίση των οπιοειδών στην Αμερική οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην οικογένεια Sackler, η οποία τα προωθούσε σε ασθενείς που υπέφεραν. Οι Sackler είναι ένα πολύ μεγάλο όνομα στο χώρο των τεχνών. Η Ναν Γκόλντιν, στη σειρά της με τίτλο «Sackler/Pain» περιλαμβάνει φωτογραφίες διάφορων δωρεών που έχει κάνει η οικογένεια Sackler σε διάσημα μουσεία, συμπεριλαμβανομένου και του Elizabeth A. Sackler κέντρου για την φεμινιστική τέχνη στο μουσείο του Μπρούκλιν. Έχει κάνει το κοινό να βλέπει με άλλο μάτι την επίσκεψή του στα πιο διάσημα μουσεία του κόσμου.

Συνεχίζοντας την τοποθέτηση της για την οικογένεια Sackler, αναφέρει: «Ξεπλένουν το ματωμένο τους χρήμα μέσω των μουσείων και των πανεπιστημίων παγκοσμίως. Απαιτούμε από τους Sackler και την Purdue Pharma να χρησιμοποιήσουν την περιουσία τους για να χρηματοδοτήσουν την θεραπεία από τον εθισμό και την εκπαίδευση πάνω σε αυτό το θέμα. Δεν υπάρχει χρόνο να χαραμίσουμε».

Η φωτογραφική της δουλειά περιλαμβάνει αυτοπορτρέτα από την περίοδο που της χορηγήθηκαν οπιοειδή χάπια για να αναρρώσει από την εγχείρηση που χρειάστηκε να κάνει στο Βερολίνο. Τώρα είναι καθαρή από ουσίες και χρησιμοποιεί τις φωτογραφίες εκείνης της περιόδου, ώστε να επικοινωνήσει το μήνυμα ενάντια στον εθισμό. «Η πρώτη μου δράση είναι να δημοσιεύσω προσωπικές φωτογραφίες από τη δική μου ιστορία», δηλώνει.

Ο αγώνας της έχει κινητοποιήσει πολλά άτομα και φορείς σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο του The Times, η πινακοθήκη Tate είναι ακόμα ένα ίδρυμα που γύρισε την πλάτη του στα μετρητά της οικογένειας Sackler. H φωτογράφος δημοσιοποίησε το γεγονός στο λογαριασμό της στο Instagram, με την περιγραφή «Κοιτάξτε. Δουλεύει», αναφερόμενη στη δράση της τα τελευταία χρόνια.

Η ομάδα της P.A.I.N. Prescription Addiction Intervention Now, η οποία αποτελείται από καλλιτέχνες, ακτιβιστές και εθισμένους ανθρώπους, έχει στόχο τη μάχη ενάντια στην οικογένεια Sackler. Παρουσιάζεται στο site της www.sacklerpain.org με την καθηλωτική πρόταση: «Μιλάμε εκ μέρους των 400.000 σωμάτων που πλέον, δεν μπορούν να μιλήσουν».