Σίλβια Σάλις: Μια αριστερή φωνή πολιτικής ανανέωσης στο ασφυκτικό τοπίο της Ιταλίας

Στις 26 Μαΐου 2025 χαράσσεται στη Γένοβα μια πολιτική τομή που μεταλλάσσει το συντηρητικό τοπίο της Ιταλίας.

Η Σίλβια Σάλις βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων αφού έχει μόλις εκλεχθεί δήμαρχος της πόλης, αφήνοντας πίσω της τόσο τον ίδιο τον αντίπαλο της Πιέτρο Πιτσιοκί όσο και τον γενικότερο δεξιό προσανατολισμό που είχε λάβει η πόλη της Γένοβας από το 2017.

Η τοποθέτηση μιας γυναίκας με αριστερές πεποιθήσεις σε μια τόσο βαρύνουσα θέση εξουσίας δεν αποτελεί μια απλή πολιτική εξέλιξη αλλά μια πράξη φορτωμένη με το πρόσημο της ανανέωσης, της στροφής προς πιο προοδευτικές μορφές τοπικής αυτοδιοίκησης.

Η Σίλβια Σάλις έχοντας υπάρξει πρώην πρωταθλήτρια στίβου και αντιπρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής, μεταπήδησε από τον χώρο του αθλητισμού σε αυτόν της πολιτικής, στις αρχές του έτους που διανύουμε.

Η θέση της ως υποψήφιας του κεντροαριστερού συνασπισμού για τις τοπικές εκλογές της Γένοβας, υποστηρίχθηκε από το Δημοκρατικό Κόμμα, το Κίνημα 5 Αστέρων (5 Stelle), την Πράσινη Συμμαχία και την Αριστερά. Ήδη από τα προεκλογικά βήματα, η Σάλις δεν δίστασε να εκφράσει επιδιώξεις που στρέφονταν γύρω από έναν θεμελιώδη άξονα: αυτόν της ισότητας.

Μιας ισότητας που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των φύλων και την ενδυνάμωση των γυναικών τόσο σε επίπεδο καθημερινότητας όσο και σε επίπεδο πολιτικής εκπροσώπησης. Είναι χαρακτηριστικό πως δύο εβδομάδες μετά την εκλογή της ως δημάρχου, η Σάλις παρουσίασε το νέο σχήμα του δημοτικού συμβουλίου της Γένοβας, αποτελούμενο από έξι γυναίκες και πέντε άνδρες.

Μέσα από δημόσια τοποθέτηση η νέα δήμαρχος τόνισε ότι πρόκειται για ένα συμβούλιο στηριγμένο στην ομαδικότητα, την έμφυλη ισορροπία, αλλά και την δίκαιη αναλογία μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Ένα συμβούλιο «ανοιχτό στην πόλη και όχι χωρισμένο σε στεγανά».

Η ταυτότητα πίσω από το πρόσωπο

Η Σίλβια Σάλις γεννήθηκε στη Γένοβα της Ιταλίας στις 17 Σεπτεμβρίου του 1985. Από μικρή ηλικία, εκδήλωσε έντονο ενδιαφέρον προς το κομμάτι του αθλητισμού. Ασχολήθηκε για πρώτη φορά με το στίβο στα οχτώ της χρόνια. Αν και ξεκίνησε με το άλμα εις μήκος, σύντομα το εγκατέλειψε προκειμένου να επικεντρωθεί στη σφυροβολία.

Η πρώτη επιτυχία κατέφθασε το 2001 όταν η Σάλις εκπροσώπησε την Ιταλία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νεανικών στο Ντέμπρετσεν και τιμήθηκε με τίτλους νεανικών πρωταθλημάτων. Τα χρόνια που ακολούθησαν πήρε μέρος σε σημαντικές διεθνείς διοργανώσεις, όπως τα Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα Junior και τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα U23.

Το 2009 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο Χειμερινών Ρίψεων στις Καναρίους Νήσους και το χρυσό, στους Μεσογειακούς Αγώνες στην Πεσκάρα. Εκπροσώπησε την Ιταλία στους Ολυμπιακούς αγώνες δύο φορές: η πρώτη στο Πεκίνο το 2008 και η δεύτερη στο Λονδίνο το 2012.

Ανά τα χρόνια, οι διακρίσεις άρχισαν να πληθαίνουν με τους τίτλους να αγγίζουν τους 6 σε χειμερινούς αγώνες και τους 4 σε θερινούς. Το 2016, ύστερα έναν αιφθνίδιο τραυματισμό αποσύρθηκε από την ενεργό δράση αλλά συνέχισε να βρίσκεται κοντά στον χώρο του αθλητισμού, καταλαμβάνοντας ηγετικές θέσεις.

Την επόμενη χρονιά εντάχθηκε στο Εθνικό Συμβούλιο της Ιταλικής Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και τον Μάιο του 2021  έγινε η πρώτη γυναίκα που εκλέχθηκε Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. Όπως προαναφέρθηκε, τον Μάιο του 2025 ανέλαβε την δημαρχία της Γένοβας κουβαλώντας μαζί της μια καθαρή θέση παρέκκλισης από τα παραδοσιακά και φθαρμένα πολιτικά σχήματα.

Όσο η Σίλβια Σάλις εστίασε σε ουσιώδη ζητήματα ανθρώπινων δικαιωμάτων όπως οι κατάργηση των ανισοτήτων ή η βελτίωση των συνθηκών εργασίας, ομάδας ανθρώπων έσπευσαν να την κατακρίνουν για το πιο επιφανειακό γνώρισμα: αυτό της εικόνας.

Το γυναικείο σώμα αμφισβητείται (και στην πολιτική)

Από την πρώτη στιγμή της εκλογής της, η νέα δήμαρχος έφερε στο δημόσιο διάλογο το ζήτημα των μισογυνιστικών τάσεων που εξακολουθούν να υπάρχουν στο πολιτικό τοπίο της Ιταλίας. Άλλωστε, από την πρώτη μέρα της ανάληψης των καθηκόντων της, η ίδια βρέθηκε εκτεθειμένη σε σχόλια που αφορούσαν την εμφάνιση και όχι τις πραγματικές της ικανότητες.

Μια γυναίκα που αναλαμβάνει θέσεις εξουσίας θα κριθεί από τον τρόπο που εκφράζεται μέχρι τα ρούχα που επιλέγει να φοράει. Αν τύχει να είναι όμορφη και ελκυστική θα χρηστεί αυτόματα με τον τίτλο της ανάξιας ενώ αν παρουσιαστεί πιο σοβαρή και συγκαρτημένη, τότε θα χαρακτηριστεί αρκετά ψυχρή και απόμακρη για την θέση της. Θα κριθεί δηλαδή για το εξωτερικό περίβλημα πριν προλάβει να ανασύρει τα όποια πολιτικά της προτερήματα ή ελαττώματα. Κι αυτό, το έχει αποδείξει η ιστορία.

Ήταν το 2022 όταν η Σάννα Μαρίν, η τότε πρωθυπουργός της Φινλανδίας, κινηματογραφήθηκε να χορεύει σε ένα ιδιωτικό πάρτι με φίλους. Το βίντεο αυτό κατέληξε να γίνεται viral και να συγκεντρώνει σχόλια για το αν αυτή η στάση (που αποτελούσε μια προσωπική και απόλυτα ανθρώπινη στιγμή χαλάρωσης) αρμόζει σε μια γυναίκα με αυτό το σημαντικό αξίωμα.

Βέβαια σε αντίστοιχη περίπτωση, αν η εικόνα ενός ισχυρού άνδρα που καταγράφεται να διασκεδάζει σε κάποια εκδήλωση δεν θα προκαλούσε την ίδια αμφισβήτηση, ούτε θα συνδεόταν με την μετέπειτα πολιτική του αξία και σημασία. Αν και η άμεση σύνδεση της εξωτερικής εμφάνισης με την εσωτερική υπόσταση του ατόμου φαντάζει ιδέα ξεπερασμένη, εξακολουθεί να υφίσταται.

Η Σίλβια Σάλις κρίθηκε  με βάση έναν και μόνο γνώμονα: την ομορφιά της. Μόνο αυτή. Το ίδιο και Σάνα Μαρίν.

Το ίδιο και πολλές άλλες γυναίκες που ανά τα χρόνια προσπαθούν να ανέλθουν πολιτικά.

Τα παραδείγματα αυτά, αποδεικνύουν ότι απέχουμε πολύ από την κατάκτηση μιας πραγματικής ισότητας.

Το θετικό είναι πως σήμερα η συγκέντρωση της προσοχής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις νέες πλατφόρμες επικοινωνίας, επιτρέπει σε θέματα όπως η πολιτική του σώματος, τα στερεότυπα των φύλων και η γυναικεία εκπροσώπηση να έρθουν στο φως, να αναπτυχθούν και να συζητηθούν.

Το να μιλάμε για το πως το γυναικείο σώμα επικρίνεται ακόμα και στον χώρο της πολιτικής, βοηθά να αναζητηθεί η ρίζα του προβλήματος και να υπάρξει ευαισθητοποίηση του κόσμου γύρω από θέματα «ταμπού».