Λαζαρίνκες: To υπέροχο έθιμο της Όσσας!
Ένα έθιμο που αναβιώνει στην περιοχή το Σάββατο του Λαζάρου, αλλά και την Κυριακή των Βαΐων.
Λέξεις-Εικόνα: Άγγελος Μήτσας
Η ανάσταση του Λαζάρου και του Χριστού που ακολουθεί, είναι το κέντρο των ανοιξιάτικων εκδηλώσεων. Συμβολίζουν την ανάσταση της φύσης και την αναγέννηση, μετά το λήθαργο του χειμώνα. Την παραμονή της γιορτής, τα κορίτσια ξεχύνονταν στα χωράφια και μάζευαν λουλούδια με τα οποία στόλιζαν μικρά καλαθάκια.
Το Σάββατο του Λαζάρου, αλλά και την Κυριακή των Βαΐων οι «Λαζαρίνκες», όπως τις έλεγαν στην Όσσα, φορώντας τα καλά τους ρούχα και παπούτσια, στολισμένα με λουλούδια και φύλλα από βάγια στο κεφάλι, κρατούσαν στα χέρια τους άσπρα μαντήλια και γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο (συνήθως ανά δύο, αντικριστά και κρατώντας τα μαντήλια με τα δύο χέρια στο ύψος του στήθους). Οι νοικοκυρές προσέφεραν αυγά, φρούτα, ξηρούς καρπούς και στην καλύτερη περίπτωση ένα μικρό φιλοδώρημα.
«Ήρθε πάλι η Πασχαλιά Πασχαλιά Πασχαλιά, τι φορέματα πολλά Πασχαλιά Πασχαλιά, τι τραγούδια τι χαρά Πασχαλιά Πασχαλιά, με αυγό και με αρνί χαίρετε Χριστιανοί»
«Εννιά Χατζήδες κίνησαν να παν στο χατζιλίκι. Στο πάϊσιμο πήγαν καλά στο γυρισμό φαρμάκι. Πρωτοχατζής αρρώστησε βαριά για να πεθάνει. – Σήκω Χατζή μ’ να φας να πιεις σήκω να γευματίσεις. – Αφού σας λέγω δεν μπορώ κι εσείς μου λέτε σήκω»
«Ήρθε ο Λάζαρος ηρθάν τα Βάγια ήρθ’ η Κυριακή που τρών τα ψάρια…»
