Λέσβος: Ένα κουκούτσι ταξιδεύει στην εφετινή “London Design Biennale” και τη ΔΕΘ!
Χάρη στη δημιουργικότητα και την αγάπη για το νησί δύο νέων ανθρώπων.
Ένα νέο αυτοχρηματοδοτούμενο design project από την ακριτική Λέσβο φιγουράρει ανάμεσα στις 500 συμμετοχές από 50 διαφορετικές χώρες στην πρωτοβουλία «The Design in an Age of Crisis» της London Design Biennale (1-27 Ιουνίου) και του οργανισμού Chatham House: Το «Koukoutsi Eco Material».
Ένα φιλόδοξο εγχείρημα, στο πλαίσιο του οποίου οι Χρήστος Βερβέρης και Ειρήνη Μουτσογιάννη δημιούργησαν ένα νέο οικολογικό υλικό χρησιμοποιώντας ως βασική πρώτη ύλη το κουκούτσι της ελιάς.
Οι δύο νέοι αυτοί άνθρωποι- χάρη στη δημιουργικότητα, την αγάπη για τον τόπο τους και την επιθυμία για ανάληψη ενεργού ρόλου σε μια κοινωνία περιβαλλοντικής βιωσιμότητας- φαίνεται να τα πηγαίνουν περίφημα μέχρι στιγμής.
Άλλωστε, κατασκεύασαν με το καινοτόμο, οικολογικό υλικό και έναν αξιοπρόσεχτο παραδοσιακό νησιωτικό πάγκο, που ονόμασαν “Lesvos Bench”.
«Δεν το περιμέναμε και εμείς. Είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι γι’ αυτό, γιατί υπήρξε ανταπόκριση και μας έδωσε και τη δύναμη να συνεχίσουμε», δηλώνει στην parallaxi ο product designer, Χρήστος Βερβέρης, για την αποδοχή και συμμετοχή στην “London Design Biennale”.
«Θέλαμε να δημιουργήσουμε στον τόπο μας και να είμαστε μέρος ενός μεγαλύτερου κινήματος που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον κόσμο με τη δημιουργία νέων υλικών που χρησιμοποιούν ήδη υπάρχοντα υλικά ή βιοαπόβλητα με σκοπό να αντικαταστήσουν μη βιώσιμα υλικά», εξηγεί με τη σειρά της στο περιοδικό η Ειρήνη Μουτσογιάννη, marketing consultant, αναφορικά με το όραμα πίσω από το project.
Σε ένα από τα πιο ορεινά χωριά του νησιού, το Μεγαλοχώρι, ο Χρήστος και η Ειρήνη συγκέντρωσαν, ουσιαστικά, ό,τι απομένει από την τελική έκθλιψη του πυρήνα της ελιάς και το μετέτρεψαν σε ένα υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για έπιπλα, πλακάκια, πάγκους, μεγάλες επιφάνειες και χρηστικά αντικείμενα. Δίνοντας αξία σε ένα βιολογικό απόβλητο της ελαιουργικής διαδικασίας, πέτυχαν να διευρύνουν τον κύκλο ζωής του κουκουτσιού.
«Επιλέξαμε αυτό το υλικό με βάση τον τόπο μας, διότι αν σκεφτείς ότι έχει τόσο μεγάλη παραγωγή ελαιολάδου, σημαίνει ότι υπάρχει και μεγάλη παραγωγή αυτού του απόβλητου. Μιλάμε για ένα βιοαπόβλητο, που είναι το τελικό παράγωγο της ελαιουργικής διαδικασίας», απαντά ο Χρήστος Βερβέρης σε σχετική ερώτηση.
Σημειώνεται ότι, το υλικό εντοπίζεται αυτή τη στιγμή σε δύο αποχρώσεις: Μία σκούρα για την οποία χρησιμοποιείται ο πυρήνας της ελιάς και μία πιο ανοιχτόχρωμη για την οποία χρησιμοποιείται το κουκούτσι.
Όσο για το νησιωτικό πάγκο, αυτός προέκυψε από παλαιότερο σχέδιο που υπήρχε στα νησιά του Αιγαίου και που δύσκολα βρίσκει κανείς σήμερα σε εκκλησίες ή/ και μικρά καφέ.
«Εμείς θέλαμε να το ξαναβγάλουμε αυτό, να το φέρουμε στην επιφάνεια και για να το κάνουμε πιο βιώσιμο χρησιμοποιήσαμε το δικό μας υλικό, δηλαδή το koukoutsi eco material», αναφέρει ο Χρήστος Βερβέρης για την αξιοποίηση του παλαιού σχεδίου.
Λίγο μετά, η Ειρήνη Μουτσογιάννη περιγράφει αναλυτικά στην parallaxi τη διαδικασία κατασκευής του πάγκου:
«Ο πάγκος δημιουργήθηκε αρχικά από ξύλο προκειμένου να αποτελέσει ένα νεότερο μοντέλο του παραδοσιακού νησιώτικου πάγκου. Οπότε σχεδιάστηκε εκ νέου, βασίστηκε στον αρχικό παραδοσιακό σχέδιο με παραλλαγές σύγχρονες. Ακολούθως, πήραμε διάφορα τμήματα του πάγκου και τα αναπαράγαμε χρησιμοποιώντας αυτό το υλικό. Τελικώς, καταλήξαμε στο ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του πάγκου, το κάθισμα θα είναι φτιαγμένο από το κουκούτσι eco material» .
Αναφορά, όμως, αξίζει «εδώ» να γίνει και στη διάρκεια ζωής του επίπλου.
Σύμφωνα με τους δύο επαγγελματίες, το “Lesvos Bench” υπολογίζεται πως έχει την ίδια διάρκεια ζωής με οποιοδήποτε ξύλινο έπιπλο.
«Εάν δεν το κακομεταχειριστείς, εννοώντας εάν δεν το χτυπήσεις με ένα πολύ δυνατό σφυρί, θα μπορούσε να κρατήσει για πάρα πολλά χρόνια», επισημαίνει ο product designer και συμπληρώνει:
«Ακόμα και γρατζουνιές αν υπάρξουν στην πορεία της ζωής του, είναι δυνατόν να αφαιρεθούν».
Η ανθεκτικότητα του επίπλου είναι σίγουρα σημαντική. Ακόμα πιο σημαντική, παρόλα αυτά, είναι η «πράσινη» διάστασή του.
Ο Χρήστος και η Ειρήνη έδωσαν, όπως ειπώθηκε, έναν καινούριο κύκλο ζωής σε ένα βιοαπόβλητο και ανταποκρίθηκαν στο μέγιστο στην οικολογική κρίση. Και αυτό πρέπει να το κρατήσουμε.
Όπως, άλλωστε, πληροφορεί ο Χρήστος την parallaxi, ακόμα και τα ξύλα που χρησιμοποιούν είναι τα λιγότερα δυνατά και από δάση που έχουν φυτευτεί για συγκεκριμένο σκοπό».
«Όλος ο τρόπος με τον οποίο έχουμε δομήσει την επιχείρηση και αυτό που έχουμε φτιάξει έως τώρα μας βοηθά ώστε να βαδίζουμε ηθικά», υπογραμμίζει ο ίδιος.
Ευτυχές είναι και το γεγονός ότι οι δυο τους επιθυμούν να πορευτούν στο μέλλον στην ίδια λογική και παράγοντας πρόσθετα αντίστοιχα υλικά από οποιοδήποτε μέρος.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, παρότι προσώρας επικεντρώνονται στο “Lesvos Bench”, δεν αποκλείεται να κυκλοφορήσουν και κάποια διακοσμητικά πλακίδια, με τα οποία θα μπορούν να ντυθούν ορισμένες επιφάνειες π.χ. πατώματα, τοίχοι, πάγκοι, κουζίνες.
Δεν κρύβουμε πως τα αναμένουμε με χαρά. Μέχρι τότε, όμως, θα φροντίσουμε ώστε να θαυμάσουμε ζωντανά το ήδη υπάρχον έργο τους στην εφετινή ΔΕΘ και το περίπτερο της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.
Λίγα λόγια για τον Χρήστο Βερβέρη
Ο Χρήστος Βερβέρης σπούδασε αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων και διακόσμηση. Στη συνέχεια έκανε ένα μεταπτυχιακό που έχει να κάνει με τον σχεδιασμό επίπλων και αντικειμένων.
Λίγα λόγια για την Ειρήνη Μουτσογιάννη
Η Ειρήνη Μουτσογιάννη ασχολείται με το μάρκετινγκ και με τις καινοτόμες ιδέες/ χάραξη στρατηγικής επιχειρήσεων. Συνομιλώντας με τον Χρήστο Βερβέρη και ανταλλάσσοντας ιδέες κατέληξαν στην υλοποίηση του παραπάνω project.
*Oι ενδιαφερόμενοι μπορούν να κάνουν σχετική παραγγελία πάγκου μέσω email ή μέσω site.
