Η ανάπλαση μιας παραλίας του Μεξικού

Μια σύμπραξη αρχιτεκτόνων και πολεοδόμων κατάφερε να αλλάξει το κατεστραμμένο τοπίο μιας όμορφης παραλίας του Μεξικού σε ζωντανό κοινωνικό χώρο διασκέδασης.

Αρχικά κτισμένη το 1915 και εμπνευσμένη από τις θαλάσσιες πισίνες στη Λισαβώνα, η Carpa Olivera ήταν ένα κοινωνικό κέντρο στην παραλία Olas Altas στο Ιστορικό Κέντρο του Mazatlan. Πολλοί διάσημοι άνθρωποι εκείνης της εποχής μαζεύονταν και συναναστρέφονταν ο ένας τον άλλον εκεί, ενώ ήταν must για κάθε τουρίστα. Το 1954, καταστράφηκε από έναν τυφώνα, αφήνοντάς την εγκαταλλειμένη, αλλά στην πάροδο του χρόνου οι άνθρωποι άρχισαν να χρησιμποιούν την πισίνα. Το 2004, πραγματοποιήθηκε μια αναδιαμόρφωση, σύντομα όμως παραμελήθηκε και υπέστη βανδαλισμό.

Σαν μια δυναμική ομάδα που γεννά ιδέες για να βελτιώσει την πόλη της, η Colectivo Urbano, που αποτελείται από πέντε εταιρείες αρχιτεκτονικής, αρχιτεκτονικής τοπίου και πολεοδομίας, έκανε την πρόταση να διασώσει τον δημόσιο χώρο στην Επενδυτική Μονάδα του Mazatlan, με την καθοδήγηση του αρχιτέκτονα Roberto Diaz. Η πρόταση ήταν να ανακυκλώσουν, να καθαρίσουν και να επιστρέψουν την θαλάσσια πισίνα αυτή που τροφοδοτείται από νερό της παλίρροιας στο μεγαλείο της, και να ενσωματώσουν ένα νέο παιχνιδιάρικο στοιχείο: μια σπειροειδή νεροτσουλήθρα που προωθεί δραματικά την κοινωνική επανενεργοποίηση για ντόπιους και τουρίστες, όπου παιδιά και οικογένειες θα διασκεδάζουν.

Σαν βιώσιμη στρατηγική, θα προταθεί παραχώρηση ενός εμπορικού χώρου, δίνοντας την αναμενόμενη προσοχή στην συντήρηση και την επίβλεψη της τοποθεσίας, σιγουρεύοντας τις βέλτιστες συνθήκες λειτουργίας χωρίς άμεσο κόστος για την πόλη του Mazatlan. Στο πάνω επίπεδο και συνδεδεμένη με το θαλάσσιο τείχος των πεζών βρίσκεται μια ανοιχτή περιοχή, που λειτουργεί σαν παρατηρητήριο, και όπου ένα προϋπάρχον γλυπτό έχει μετεγκατασταθεί, επιτρέποντας στους πεζούς να ξεκουραστούν σε ένα περιμετρικό παγκάκι, καθώς παρακολουθούν τον ορίζοντα και τα όμορφα ηλιοβασιλέματα του Mazatlan.

Κατεβαίνοντας την ράμπα, βρίσκει κανείς μια μικρή πλατεία διαρρυθμισμένη σαν μια περιοχή με ίσκιο, δημιουργώντας μια όαση από φοίνικες , που συνδέεται με το snack bar. Στο χαμηλότερο επίπεδο μπαίνεις σε μια περιοχή όπου βρίσκεται ένα μακρύ παγκάκι, όπου μπορεί κανείς να συλλογιστεί την καλή διασκέδαση και το συντριβάνι που χορεύει, κι όπου τα παιδιά δημιουργούν πριν μπουν στην θαλάσσια πισίνα ή σκαρφαλώσουν την νεροτσουλήθρα. Σε αυτό το επίπεδο, στο τέλος, βρίσκονται οι τουαλέτες και οι ντουζιέρες που παρέχουν μια πλήρη υπηρεσία.

Μια επιτυχημένη μεταμόρφωση της ακροθαλασσιάς μιας πόλης του Μεξικού που κατάφερε να αλλάξει το πρόσωπο της.