NEXT TOP TRAVEL- Πάντα μαζί πάντα ασφαλείς!
Το όμορφο γραφικό χωριό στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής που πρέπει να επισκεφτείς.
Λέξεις-Εικόνες: Δανάη Στυλιανίδου
Και όμως δεν είναι κάποια παραλία στις Βαλεαρίδες νήσους ούτε τα νερά κάποιου εξωτικού νησιού! Το γαλαζοπράσινο, πεντακάθαρο θαλασσινό νεράκι σκάει στις όχθες της Κασσάνδρας, στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής και συγκεκριμένα στις παραλίες της Αθύτου.
Μόλις 85 χλμ μακριά από τη Θεσσαλονίκη βρίσκεται το όμορφο χωριουδάκι της Αθύτου ή και Αφύτου. Από την Αθήνα απέχει σχεδόν 600 χλμ, αλλά αν αποφασίσεις να ταξιδέψεις στη Χαλκιδική, τολμώ να πω ότι η Άθυτος είναι το μόνο τόσο γραφικό χωριό του πρώτου ποδιού. Αξίζει να το επισκεφθείς!
Στο χωριό με τις πολλαπλές ονομασίες ζουν περίπου 1.200 άνθρωποι. Η παλαιότερη ονομασία του ήταν Άφυτος ή Άφυτις, με άλλα λόγια ένας τόπος χωρίς βλάστηση. Σήμερα, συχνά αναφερόμαστε σε αυτό αποκαλώντας το Άθυτο. Αυτό με την περιορισμένη βλάστηση, αξίζει να το ψάξει κανείς διότι σήμερα, η εικόνα που αντικρίζεις είναι σίγουρα πράσινη! Και αυτό είναι που μου αρέσει στην Άθυτο. Το μπάνιο στα γαλαζοπράσινα νερά της θάλασσάς της και γύρω γύρω το πράσινο της φύσης!
Δεν είναι μόνο η φυσική ομορφιά, όμως, που κάνει την Άθυτο να ξεχωρίζει, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. Το χωριό είναι πετρόκτιστο και γεμάτο πλακόστρωτα γραφικά σοκάκια. Είναι χτισμένο σε ύψωμα, κάτι που μπορεί να μας κάνει να περπατάμε τουλάχιστον ένα εικοσάλεπτο για να φτάσουμε στις παραλίες της, αλλά από την άλλη μας χαρίζει φοβερή θέα την οποία μη παραλείψεις να απολαύσεις από το ‘’μπαλκόνι’’ του χωριού, αυτό που λέμε ο Βράχος. Είναι μια εξαιρετική περαντζάδα όπου θα βρεις εστιατόρια, μπαράκια και μαγαζάκια με σουβενίρ, αλλά πάνω από όλα… θέα που σε αφήνει με το στόμα ορθάνοιχτο! Προτείνω να πας απόγευμα ή βράδυ για να μη λιώσεις από τη ζέστη και να μπορέσεις να απολαύσεις την ωραιάδα με την ησυχία σου. Στο κέντρο του χωριού θα δεις την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου η οποία χτίστηκε το 1859, αλλά και την εκκλησία των Ταξιαρχών. Επίσης, υπάρχει και το Λαογραφικό μουσείο το οποίο αξίζει να επισκεφθείς αν το πετύχεις ανοικτό. Οι πληροφορίες μου λένε πως προς το παρόν παραμένει κλειστό, αλλά πριν πας ρίξε μια ματιά στο Διαδίκτυο να δεις μήπως έχει ανοίξει.
Το χωριουδάκι έχει Ιστορία. Υπάρχουν ενδείξεις ότι οικισμοί υπήρχαν εκεί από το 3000 π.Χ και η Άθυτος γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη ως μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Βέβαια, το 348 π.Χ καταστράφηκε από τον βασιλιά Φίλιππο Β και ξαναχτίστηκε μετέπειτα. Μεγάλη ανάπτυξη γνώρισε και την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στην ευρύτερη περιοχή της Αθύτου λαμβάνουν χώρα και το ιερό του Διονύσου και ο ναός του Άμμωνος Διός. Ξέρεις ότι το μικρό αυτό χωριουδάκι συνεισέφερε με τα δικά του καράβια κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων και ότι είχε και δικό του νόμισμα;
Φυσική ομορφιά, Ιστορία, καλντερίμια και έναν αέρα που ώρες ώρες θυμίζει νησί, μόλις μια ωρίτσα και κάτι από την συμπρωτεύουσα. Θα τον πρότεινα ως καλοκαιρινό προορισμό για διακοπές μερικές ημέρες, αλλά από τη Θεσσαλονίκη μπορείς να πας και αυθημερόν.
Εκτός όλων των παραπάνω, η Άθυτος, έχει και καλλιτεχνικό προφίλ! Όλο και κάτι τρέχει στο όμορφα σκαρφαλωμένο χωριουδάκι του δήμου Κασσάνδρας! Ο δήμος Κασσάνδρας διοργανώνει κάθε καλοκαίρι Φεστιβάλ με διάφορα και τα περισσότερα καθόλου αδιάφορα, στο οποίο φυσικά και συμμετέχει και η Άθυτος. Φέτος που έχουμε την κορώνα στο κεφάλι μας δε ξέρω αν θα πραγματοποιηθεί. Ακόμη κι αν δε πραγματοποιηθεί, το καλλιτεχνικό προφίλ του χωριού θα το δεις στα δρομάκια του και στην πλατεία όπου θα συναντήσεις αγαλματάκια αλλά και ζωγραφισμένους τενεκέδες! Τα αγαλματάκια είναι έργα του καλλιτέχνη Βασίλη Παυλή, ενώ τενεκέδες έχουν ζωγραφίσει εκτός από τον Βασίλη Παυλή και πολλοί ακόμη καλλιτέχνες. Θα βρεις μαγαζάκια με εξαιρετικά διακοσμητικά, ,πολλά από αυτά χειροποίητα αλλά και κοσμήματα εξίσου καλαίσθητα και στυλάτα. Στο κέντρο του χωριού θα βρεις και παραδοσιακά προϊόντα όπως γλυκά του κουταλιού αλλά και προϊόντα της φύσης τα οποία φτάνουν στα χέρια μας ως κρέμες, σαπούνια κτλ, όλα με φυσικά υλικά.
Η Άθυτος προσφέρει τόσο οργανωμένες παραλίες με beach bar, όσο και ανοργάνωτες παραλίες, πιο ήσυχες και απόμερες. Στις παραλίες πας είτε με το όχημά σου είτε με τα πόδια. Υπάρχει και δρομάκι για τους ποδαράτους! Ρώτα πού είναι και θα το βρεις εύκολα! Πιο εύκολα ρωτώντας εκεί, παρά αν στο περιέγραφα εδώ τώρα γραπτώς. Σε μια από τις απόμερες παραλίες βρίσκεται και το εκκλησάκι του Άη Νικόλα, ενώ πιο κοντά στην οργανωμένη παραλία βρίσκεται η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου η οποία γιορτάζει τον Δεκαπενταύγουστο και τόσο εκείνη όσο και το χωριό φοράνε τα καλά τους ένεκα εορτής αλλά και για να υποδεχθούν τους δεκάδες Έλληνες και ξένους επισκέπτες. Τώρα με τις κορονοσυνθήκες μάλλον αυτό που σου περιγράφω δε θα είναι ακριβώς έτσι υποθέτω. Όμως, η ομορφιά παραμένει ομορφιά και όταν πρόκειται για το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής η Άθυτος σε αυτό θα κερδίζει!
Στο χωριό της Αθύτου το βράδυ δε θα βαρεθείς με τίποτα! Θα φας και θα πιεις καλά, θα ακούσεις ζωντανή μουσική, θα απολαύσεις το ποτό σου… Υπάρχει πληθώρα επιλογών για όλα τα βαλάντια και τα γούστα. Από σουβλάκια μέχρι γκουρμεδιά, by the sea ή και στο κέντρο του χωριού. Έχω φάει καλά στο ταβερνάκι της παραλίας που ονομάζεται Βάρκες και συνηθίζω να πίνω τις κρύες μπύρες μου με θέα, στο μπαρ Κουτσόμυλος. Σου αναφέρω τις εμπειρίες μου δίχως να προτείνω τίποτε καθώς το μέρος είναι γεμάτο όμορφα μπαρ, ταβέρνες και εστιατόρια! Βόλταρε, δοκίμασε…
Δεν υπάρχει κάμπινγκ στην Άθυτο, όμως υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία και airbnb όσα θέλεις και με ποικιλία στις τιμές. Έχοντας την Άθυτο ως ορμητήριο μπορείς να επισκεφθείς κοντινά μέρη όπως η Νέα Φώκαια με την όμορφη πλατεία και τον βυζαντινό πύργο αλλά και η Καλλιθέα αν ψάχνεις έντονη νυχτερινή ζωή τύπου club. Όχι μακριά είναι και οι ακτές του Σάνη.
Στην Άθυτο πηγαίνω από σπόρος. Οι γονείς μου ,και εγώ μαζί, κάναμε για χρόνια κάμπινγκ (τότε που υπήρχε) στο Σάνη και συχνά πυκνά πηγαίναμε στην Άθυτο για να σβήσουν τη μέρα οι γονείς με μερικές κρύες μπύρες και ωραίες μουσικές, συνήθως σε εκείνο το ίδιο, συγκεκριμένο μπαράκι. (Μην επιμένεις, δε σου λέω σε ποιο!) Εγώ απολάμβανα τις υπνάρες μου στο καρότσι μου και αργότερα μεγαλώνοντας, στις καρέκλες του μπαρακίου και στην αγκαλιά της μαμάς ή του μπαμπά. Σήμερα, κάνω κι εγώ κάμπινγκ όπου σταθώ κι όπου βρεθώ και δε παραλείπω πού και πού να πίνω και μια μπύρα σε εκείνο το ίδιο το συγκεκριμένο μπαράκι…for old times sake! Τώρα δε με βλέπεις, αλλά μόλις χαμογέλασα φαρδιά πλατιά! Δε πολυσυχνάζω στο πρώτο πόδι, προτιμώ τις ήσυχες κρυφές μου γωνιές στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, αλλά λέω να γίνω φορτική και να στο πω ακόμη μια φορά ειλικρινά: η Άθυτος μετράει! Επισκέψου το χωριό, τις παραλίες του, βρες το δικό σου ίδιο συγκεκριμένο μπαράκι και ζήσε τις δικές σου προσωπικές ιστορίες!