Next Top Travel- Πάντα μαζί, πάντα ασφαλείς!

Λέξεις- Εικόνες: Δανάη Στυλιανίδου

Πράσινο και μπλε είναι τα χρώματα που συνθέτουν τα τοπία του νησιού. Οι άνθρωποι που το κατοικούν έχουν έντονο ταμπεραμέντο (πείσμα να δεις πόσο έχουν), είναι φωνακλάδες και πολύ φιλόξενοι.  Στα λέω από πρώτο χέρι διότι όλη η οικογένεια της μαμάς μου είναι από εκεί. Το νησί διαθέτει μέρη τουριστικά και φασαριόζικα και άλλα απόμερα και ήσυχα. Θα ακούσεις τους ντόπιους να λένε κουρλός και να εννοούν τον τρελό, να λένε λιγκόνια εννοώντας τα μυρμήγκια και αριβάρω για να πούνε φτάνω. Ο δρόμος στην Κεφαλλονιά ονομάζεται ρούγα και φυσικά σε καμία περίπτωση ο πραγματικός Κεφαλλονίτης δε θα πει ‘’στις’’ και ‘’στους’’, αλλά ‘’τσι’’ και ‘’τσου’’. Τσι ρούγες λοιπόν!…

Παίρνοντας τσι ρούγες, λοιπόν, δε ξέρεις πού να πρωτοπας! Πριν ξεκινήσω, όμως, να σου πω πώς θα φτάσεις. Στο νησί φτάνεις με αεροπλάνο από την Αθήνα ή και από τη Θεσσαλονίκη (με μετεπιβίβαση), αν θελήσεις να προσεγγίσεις το νησί από τον ουρανό. Εναλλακτικά, η Κεφαλλονιά συνδέεται ακτοπλοϊκά με την Κυλλήνη, τον Αστακό και την Πάτρα. Δε θα πρότεινα να μείνεις σε ένα μέρος, αλλά αφού αποφασίσεις τι θέλεις να επισκεφθείς στο νησί, να ψάξεις καταλύματα σε διαφορετικά μέρη ώστε να σε βολεύουν για τις γύρες σου. Θα βρεις από αρκετά οικονομικά (40 ευρώ το δίκλινο) μέχρι αρκετά τσιμπημένες τιμές. Υπάρχουν και δυο κάμπινγκ στην Κεφαλλονιά. Αυτοκίνητο χρειάζεσαι σίγουρα, όπως και προσοχή γιατί το νησί είναι μεγάλο και δεν είναι όλο το οδικό δίκτυο καλό. Επτά- οκτώ ημέρες τις χρειάζεσαι για να το γνωρίσεις…

Ας ξεκινήσουμε από το Αργοστόλι… Το Αργοστόλι είναι είναι η πρωτεύουσα της Κεφαλλονιάς και ήδη από τον 18ο αιώνα αποτελούσε το κέντρο δραστηριοτήτων της. Σήμερα είναι η μεγαλύτερη πόλη του νησιού με πληθυσμό περίπου 9.000 κατοίκους και το λιμάνι του θεωρείται ένα από τα ασφαλέστερα λιμάνια του κόσμου.

Η Κεφαλλονιά κατακτήθηκε από Ιταλούς και Άγγλους και ειδικά η ιταλική επιρροή είναι εμφανής και σήμερα ακόμη, στην τοπική διάλεκτο (για παράδειγμα οι λέξεις που σου ανέφερα πιο πάνω), στην κουζίνα και θα τη δεις και σε κάποια κτίρια που έχουν σωθεί από τους σεισμούς που ‘’χτυπούν’’ το νησί συχνά πυκνά, με σημαντικότερο εκείνον του 1953 ο οποίος ισοπέδωσε στο Αργοστόλι όλα τα κτίρια με δυο εξαιρέσεις. Το ισόγειο του αρχοντικού της οικογένειας Γκιντιλίνη – Κοσμετάτου και το σπίτι δίπλα στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη. Mιλώντας για τον μεγάλο σεισμό του 1953, να σου πω ότι και στο Ληξούρι (τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του νησιού) από τα ελάχιστα κτίρια που διασώθηκαν ήταν το Γηροκομείο και το αρχοντικό των Ιακωβάτων, ενώ στη Λειβαθώ, στα νότια της Κεφαλλονιάς,  διασώθηκε και το σπίτι του Λόρδου Βύρωνος. Δεν είναι βέβαια ο μόνος ισχυρότατος σεισμός στο νησί. Επίσης δυνατός και καταστροφικός ήταν κι ο παλιός σεισμός, αυτός του 1867.

Λέγαμε για το Αργοστόλι…. Στο Αργοστόλι βρίσκεται το βενετσιάνικο κάστρο του Αγίου Γεωργίου,  πρωτεύουσα του νησιού μέχρι το 1757. Εκεί είναι και ο μητροπολιτικός Ιερός Ναός της Ευαγγελίστριας, τον οποίο αξίζει να δεις για να πάρεις μια γεύση από το επτανήσιο μπαρόκ. Στην πρωτεύουσα βρίσκεται και η γέφυρα Ντε Μποσέ, η οποία είχε μήκος ένα χιλιόμετρο περίπου και ενώνει τη μια μεριά της πόλης με την άλλη. Πήρε το όνομά της από τον Άγγλο κυβερνήτη του Αργοστολίου Ντε Μποσέ (τα Επτάνησα πέρασαν στα χέρια των Άγγλων περίπου το 1810) ο οποίος να σημειωθεί ότι πραγματοποίησε και άλλα έργα στην περιοχή. Στη γέφυρα Ντε Μποσέ θα δεις και ένα μνημείο αφιερωμένου στους Άγγλους από τους κατοίκους του νησιού. Η παλιά πόλη του Αργοστολίου είναι όμορφη για περπατάδα, αν και σχετικά νεόκτιστη, γιατί είπαμε…Ο περιβόητος σεισμός τα ισοπέδωσε όλα σχεδόν.

Γι’ αυτόν τον σεισμό άκουγα ιστορίες από μικρή. Μου τις διηγούνταν η γιαγιά μου η οποία έζησε τον σεισμό του 1953 και τις συνέπειες αυτού στη ζωή των κατοίκων του νησιού. Την τελευταία φορά που πήγα στο νησί, επισκέφθηκα στο Αργοστόλι το Ίδρυμα Φωκά Κοσμετάτου στο οποίο εκτός από έπιπλα της ομώνυμης  οικογένειας, μια εξαιρετική συλλογή νομισμάτων και διάφορα άλλα λαογραφικού τύπου εκθέματα, φιλοξενείται και μια έκθεση αφιερωμένη στον σεισμό του 1953. Φωτογραφικά ντοκουμέντα, μαρτυρίες, ηχητικό υλικό…Όσο διάβαζα και έβλεπα όλα αυτά, γυρνούσαν στο μυαλό μου οι διηγήσεις της γιαγιάς μου και συνδυαστικά αυτές με το οπτικοακουστικό υλικό που είχα μπροστά μου, με έκαναν να ανατριχιάζω σε κάθε βήμα που έκανα. Συγκλονιστική παρουσίαση της κατάστασης και εξαιρετικό το λαογραφικό κομμάτι της συλλογής. Μη τα χάσεις!

Αξίζει να επισκεφθείς και την Κοργιαλλένειο Βιβλιοθήκη η οποία εκτός από βιβλιοθήκη, λειτουργεί και ως λαογραφικό μουσείο όπου εκτίθενται διάφορα αντικείμενα της καθημερινής ζωής του νησιού στο παρελθόν. Υπάρχει  και το Αρχαιολογικό μουσείο, στο οποίο δεν έχω πάει, αλλά εικάζω ότι θα έχει ενδιαφέρον. Το απόγευμα, βόλταρε δίπλα στη θάλασσα και στο Λιθόστρωτο, τον πεζόδρομο της πόλης. Εκεί μπορείς να πιείς έναν καφέ ή το ποτό σου…Είναι, θα λέγαμε, το in σημείο της πόλης. Το βράδυ στο Λιθόστρωτο, μπορεί να πετύχεις και τη Φιλαρμονική ορχήστρα του νησιού και να ακούσεις παραδοσιακά κεφαλλονίτικα τραγούδια. Μετράει! Σχετικά με το φαγητό, θα σου έλεγα να πας για φρέσκο ψάρι, στα ταβερνάκια στο τέλος της προκυμαίας.  Όσο για κοντινές παραλίες, ο Μακρύς και Πλατύς γυαλός είναι οι πιο κοντινές αλλά και αρκετά πολυσύχναστες. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια χαρά για λίγη δροσιά!

Λίγο έξω από το Αργοστόλι είναι και ο Φάρος του Αργοστολίου ή αλλιώς το Φανάρι των Αγίων Θεοδώρων, ένα κτίσμα δωρικού ρυθμού το οποίο αφού καταστράφηκε το 1953 από τον σεισμό, ξανακτίστηκε τη δεκαετία του 1960. Σήμερα, δεσπόζει εκεί που πάντα ήταν, ρομαντικά…Ένα χωριό που θεωρείται από τα πιο όμορφα των Επτανήσων είναι τα Κουρκουμελάτα. Καταστράφηκε από τον σεισμό, ξανακτίστηκε αλλά ποτέ δεν έχασε την αίγλη του. Είναι περίπου 10 χλμ από το Αργοστόλι. Κάτι ακόμη που αξίζει, είναι οι Καταβόθρες. Οι Καταβόθρες βρίσκονται κοντά στο Αργοστόλι και είναι ένας τόπος από όπου ξεκινά ένα γεωλογικό φαινόμενο κατά το οποίο το θαλασσινό νερό ταξιδεύει από το Αργοστόλι στη λίμνη της Μελισσάνης διασχίζοντας υπόγεια σχεδόν όλο το νησί!

Το λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης αξίζει να την επισκεφθείς όπως και το σπήλαιο της Δρογκαράτης. Βρίσκονται και τα δυο μέρη στην περιοχή της Σάμης. Θα εντυπωσιαστείς από τα χρώματα και την αίσθηση που σου προκαλεί τόσο η Μελισσάνη όσο και η Δρογκαράτη. Στη Σάμη κάνε μια βουτιά στην παραλία της Αντίσαμου! Η όμορφη Αντίσαμος έγινε παγκοσμίως γνωστή όταν εκεί γυρίστηκαν κάποιες σκηνές από την ταινία  ‘’Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλλι’’.

Είτε από τη Σάμη είτε από το Αργοστόλι, μπορείς να επισκεφθείς το μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου, το οποίο αποτελεί ένα must για τον θρησκευτικό τουρισμό του νησιού. Κατεβαίνοντας τη μικρή σιδερένια σκάλα θα φτάσεις στο ασκητήριο του Αγίου Γερασίμου. Έχει την ιστορία του όλο αυτό. Θα σου πρότεινα να το επισκεφθείς ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Από το Αργοστόλι μπορείς να πας στο Ληξούρι εύκολα και γρήγορα με το καραβάκι που έχει πολύ συχνά δρομολόγια και σε ένα τέταρτο περίπου σε αφήνει στο λιμάνι του Ληξουρίου. Φτηνό εισιτήριο, ευχάριστη διαδρομή.

Στο Ληξούρι κάνε μια βόλτα, φάε σε ένα ταβερνάκι κι ετοιμάσου για τις εξορμήσεις σου στην Παλική! Η χερσόνησος της Παλικής είναι γεμάτη γραφικά χωριουδάκια και οικισμούς που έχουν έναν ιδιαίτερο αέρα…και ομορφιάς αλλά συχνά και εγκατάλειψης…Κοντογεννάδα, Δαμουλιανάτα, Μονοπολάτα, Καμιναράτα, Φαβάτα, Χαβδάτα, είναι μερικά από τα όμορφα χωριά της περιοχής. Στα Δαμουλιανάτα δες τους ανεμόμυλους!

Πετανοί, Μύρτος και Ξι είναι πασίγνωστες παραλίες του νησιού, οι οποίες βρίσκονται όλες εκεί τριγύρω. Οι Πετανοί με τα απίστευτα γαλαζοπράσινα νερά, ο Μύρτος με τα κύματά του και το Ξι με την ιδιαίτερη κοκκινωπή άμμο του. Περισσότερη ησυχία αλλά και υπέροχα νερά θα βρεις στην παραλία της Αγίας Ελένης. Είναι η αγαπημένη μου! Εξίσου όμορφη παραλία είναι κι αυτή του χωριού Αθέρας. Βουτιά στο γαλάζιο και μετά βόλταρε στο χωριό οπωσδήποτε για να πάρεις μια ιδέα από την…παλιά Κεφαλλονιά!

Άλλα μέρη του νησιού που αξίζει να επισκεφθείς είναι η Άσσος, η οποία βρίσκεται προς τα βόρεια της Κεφαλλονιάς. Ένα ήσυχο, παραδοσιακό χωριό του οποίου η ομορφιά θα έλεγα πως είναι η απλότητά του. Ακόμη πιο βόρεια, βρίσκεται το Φισκάρδο. Γνωστό λιμανάκι και πολύ δημοφιλές μέρος τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους ξένους τουρίστες. Γλίτωσε από τον σεισμό και αυτό είναι το ωραίο στην περίπτωση του Φισκάρδο. Εκεί θα δεις τα κτίρια όπως ήταν τότε παλιά, τα αρχοντικά, τα όμορφα σοκάκια… Από εκεί είναι και η καταγωγή του ποιητή Νίκου Καββαδία. Κεφαλλονίτης, από το Ληξούρι,  ήταν και ο σατιρικός ποιητής Ανδρέας Λασκαράτος.

Αν αγαπάς την πεζοπορία, μην παραλείψεις τον Αίνο! Το ψηλότερο σημείο του φτάνει τα 1.628 μέτρα και αποτελεί τον μοναδικό εθνικό δρυμό της νησιωτικής Ελλάδας. Από μακριά δείχνει να είναι ένα μαύρο βουνό. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της κεφαλλονίτικης ελάτης η οποία έχει για σπίτι της τον Αίνο. Μη παραξενευτείς αν δεις μικρά ημιάγρια αλογάκια στις πεζοπορίες σου και θυμήσου ότι αυτά εκεί ζούνε και ότι ο επισκέπτης/τρια είσαι εσύ! Με το αυτοκίνητο από την άλλη, εύκολα μπορείς να πετύχεις κατσικούλες να αράζουν στη μέση του δρόμου. Θα φύγουν, απλώς έχουν τους ρυθμούς τους…

Σε ό, τι αφορά στα φαγητά και στα ποτά τώρα…Το φρέσκο ψάρι είναι δεδομένο αλλά η πιο παραδοσιακή γεύση του νησιού είναι η κρεατόπιτα. Ντόπια γεύση αποτελεί και η βραστή γίδα αλλά και τα κεφαλλονίτικα τυριά. Το νησί είναι γνωστό για το κρασί του, τη Ρομπόλα και για τα γλυκά που ονομάζονται μαντολάτα και είναι γλυκίσματα τα οποία φτιάχνονται από ζάχαρη ή μέλι και ξηρούς καρπούς.

Το καλοκαίρι στην Κεφαλλονιά, το φεστιβάλ SARISTRA ξαναζωντανεύει το χωριό φάντασμα Παλιά Βλαχάτα με τις μουσικές του, τον κινηματογράφο και την Τέχνη. Φέτος δε πραγματοποιήθηκε λόγω των κορωνοσυνθηκών…

Σε αφήνω με τους στίχους από μια κεφαλλονίτικη καντάδα και τις καλύτερες ευχές μου για ένα όμορφο και ασφαλές ταξίδι!

‘’Όπου γυρίσεις παντού λουλούδια…

Όπου γυρίσεις γλέντι, χαρά!

Όπου ακούσεις γλυκά τραγούδια….

Είν΄ η ωραία Κεφαλλονιά.’’

YΓ: Αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο στον παππού μου. Στον παππού Νίκο από την Κεφαλλονιά…