Summertime Basics: ο δεκάλογος του καλού λουόμενου

Αν θέλεις να λέγεσαι καλός λουόμενος, τότε αυτός ο δεκάλογος θα είναι ήδη το “πάτερ ημών” σου. Αν αυτά τα δέκα σημεία ακολουθηθούν κατά γράμμα θα προκαλέσουν το πιο ουτοπικό καλοκαίρι που έχει συμβεί ποτέ σε ελληνική παραλία. Χρήσιμες πληροφορίες για τον έρωτα που φουντώνει κάτω από τον ήλιο, για το fair play κυριολεκτικά και μεταφορικά και για εκείνα τα “ενοχλητικά” που ακόμα και αν βγαίνουν μπροστά μας την αμέσως επόμενη, θα συνεχίσουμε να τα κάνουμε την ακριβώς προηγούμενη. Κοινώς μία αυτοκριτική και δύο αλήθειες πέρα από εγωισμούς γιατί όσο χίπικο και αν είναι το καλοκαίρι στην βάση του, η σύγχρονη πραγματικότητα θα του επιβάλει πάντα ένα πρωτόκολλο συμπεριφοράς.

#1 Selfie at the beach- dont be a bitch. Δεν τραβάμε φωτογραφίες αβέρτα όσο δύσκολο και αν φαντάζει αυτό, παραμονεύει και ενας νόμος. Άγραφος μεν γιατί βρισκόμαστε σε δημόσιο χώρο, αλλά από εκείνους που οφείλουμε να σεβόμαστε. Κανείς δεν θα ήθελε μια άτυχη φωτογραφία του να φιγουράρει σε ένα μάτσο timeline αγνώστων, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μία αρκετά εκτεθιμένη ημίγυμνη στιγμή του. Ο κόσμος είναι μικρός και οφείλουμε να χρησιμοποιούμε το “blur” στο background των φωτογραφιών μας ευχόμενοι για ανταπόδωση σε περίπτωση που χρειαστεί.

#2 Εραστές στο νερό. Σίγουρα πρόκειται για κάτι που είτε έχεις φανταστεί να κάνεις ή που έχεις κάνει ήδη. Ο συνδυασμός καλοκαιριού, θάλασσας και έρωτα, είναι ένας συνδυασμός που αρχικά δεν σκοτώνει. Το σεξ στο υγρό στοιχείο, μπορεί να είναι απολαυστικό ωστόσο μπορεί να προκαλέσει και πολλαπλά προβλήματα για την υγεία. Η θάλασσα και οι πισίνες (λίμνες, ποτάμια και όπου γενικά αρέσει στον καθένα) περιέχουν βακτήρια, τα οποία κατά τη διάρκεια του σεξ, είναι πιθανό να εισέλθουν στον κόλπο και αυτό να σημαίνει τυχόν δυσάρεστες λοιμώξεις. Πέραν της υγείας, το σεξ στο νερό προβληματίζει και για άλλους λόγους, κυρίως πρακτικούς. Είναι γνωστό πως το νερό αφανίζει τη φυσική υγρασία στην περιοχή των γενετικών οργάνων. Από τη στιγμή που η λίπανση είναι από τα βασικότερα στοιχεία της ερωτικής επαφής, και με την απουσία της μέσα στο νερό, το σεξ μετατρέπεται ως επί το πλείστον σε μία άβολη τριβή μικρής διάρκειας. Μπορεί ο κινηματογράφος και τα media να έχουν φροντίσει ήδη να καταστήσουν το “σεξ στο νερό” μία από τις πιο κλασικές ερωτικές σκηνές, η αλήθεια είναι όμως, πως ως απλοί πρωταγωνιστές της καθημερινότητας, μάλλον θα πρέπει να το κατατάξουμε στα “διπλής ανάγνωσης”.

#3 H άμμος είναι πάθος με όρους. Την αγαπάμε μέσα στο νερό γιατί δεν μας αναγκάζει να κάνουμε αστεία ζογκλερικά μπαίνοντας στην θάλασσα και την απεχθανόμαστε όταν είναι καυτή και μας αναγκάζει να κάνουμε ζογκλερικά βγαίνοντας από την θάλασσα. Λατρεύουμε να την σηκώνουμε στα χέρια μας και να την παρατηρούμε να πέφτει ανάλαφρα, είναι έως και ψυχοθεραπευτική διαδικασία. Τουτέστιν όμως δεν περπατάμε τινάζοντας άμμο παντού γιατί είναι το ίδιο ενοχλητική και για τους γύρω που συμπάσχουν και θέλουν να την αγαπήσουν όταν οι ίδιοι το επιλέξουν.

#4 Νερό με νερό έχει διαφορά. Αναμφίβολα βρισκόμαστε όλοι στο ίδιο σημείο με στόχο να βραχούμε. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε το επιδραστικότατο ιώδιο στα μάτια ή στο δέρμα όταν δεν έχουμε προετοιμαστεί ψυχολογικά για κάτι τέτοιο. Κοινώς, όταν μπαίνουμε στην θάλασσα δεν πλατσουρίζουμε δίπλα ακριβώς από τον άγνωστο-φίλο-λουόμενο που ξεκινάει τα δειλά πατήματά του στο νερό προσπαθόντας να προσαρμοστεί με το πάσο του στην διαφορά θερμοκρασίας.

#5 Kαπνίζουμε. Πολύ καπνίζουμε. Αλλα όσο βαθιά και να χώσεις τις γόπες στην άμμο, το πολύ να γίνουν τα παιδιά της στρουθοκάμηλου που με λίγο αεράκι μεγαλώνουν και ξεπετάγονται. Αν δεν υπάρχουν σταχτοδοχεία, υπάρχουν ωραιότατα πλαστικά ποτηράκια 0,10 λεπτά του ευρώ και λίγο θαλασσινό νεράκι 0 ευρώ και όλα υπέροχα.

#6 Τα σκουπίδια στην παραλία είναι η μοναδική εξαίρεση του ρητού που τα θέλει να είναι θησαυρός για κάποιον άλλο. Φεύγοντας πετάμε τα σκουπίδια μας. Ακόμα και στην περίπτωση που δεν είμαστε ελεύθερα με την πετσετούλα μας και καθόμαστε σε  κάποιο beach bar, o σερβιτόρος δεν είναι υποχρεωμένος για παράδειγμα να μαζέψει και τις πάνες του μωρού μας. Στην άλλη περίπτωση που είμαστε μόνοι μας και δεν υπάρχει σερβιτόρος, χρειάζεται να πούμε πως μαζεύουμε και πετάμε σε κάδο φεύγοντας όλα, μα όλα, τα σκουπίδια μας; Χρειάζεται.

#7 Παιδί, παιδιά, παιδάκια. Χαρά ζωής, ελπίδα για το μέλλον και όλα τα ελπιδοφόρα, συμφωνούμε. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως επειδή είναι παιδιά, συγχωρούνται τα πάντα. Υπάρχουν άγραφοι κανόνες που οφείλουμε να σεβόμαστε. Κοινώς, το παιδάκι δεν μπορεί να φωνάζει με χαρά την μανούλα του μονίμως από τα ρηχά της θάλασσας, γιατί παραδειγματίζονται και οι φίλοι του και ξαφνικά οι μανούλες του facebook μεταμορφώνονται σε μανούλες παραλίας και τα παιδάκια σε groupies. Αν είναι τραβηγμένο το σενάριο και επιμένουμε πως τα παιδιά πρέπει να εκφράζονται ελεύθερα, τότε τουλάχιστον ας τα μάθουμε πως ο δημόσιος χώρος έχει κανόνες και σε αυτούς τουλάχιστον συμπεριλαμβάνεται το ότι “δεν χοροπηδάμε σε πετσέτες και ξαπλώστρες που δεν είναι της μανούλας ή του μπαμπάκα”.

#8 Φυσική ανάγκη. Δεν κάνουμε την φυσική μας ανάγκη ανάμεσα από αυτοκίνητα και μισάνοιχτες για “προστασία” πόρτες αυτών. Πρέπει να θυμόμαστε πως δεν πρόκειται για παραβάν αλλά για απλή λογική εξέλιξη πραγμάτων: είμαστε εκτεθιμένοι από 3 πλευρές, λίγο ο ήλιος, λίγο οι μπίρες, εκείνη την ώρα δεν θα κάνουμε καλούς υπολογισμούς και το κακό θα γίνει. Άλλο επιχείρημα “τρικ” δεν υπάρχει εκτός βέβαια του αυτονόητου που θέλει “ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ”.

#9 Και ο Ben έχει ψυχή. Τα κατοικίδια πάνε παραλία αφού διακοπές χωρίς τον καλύτερό μας φίλο δεν είναι διακοπές. Από την στιγμή που πληρούνται από τον ιδιοκτήτη όλες οι παροχές για την υγεία και την προστασία του ζώου, έρχεται και το επόμενο στάδιο για την υπευθυνότητα σε σχέση και με τους υπόλοιπους λουόμενους. Αυτό σημαίνει πως τα επιχειρήματα τύπου “να σας γλείψει θέλει μόνο” ή ‘αφήστε τον να παίξει” πηδώντας πάνω από πετσέτες και παρασέρνοντας τσάντες, δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Το κατοικίδιο είναι όπως και τα παιδιά, ο δημόσιος χώρος για όλους και λίγη παραπάνω υπευθυνότητα με μικρότερες δόσεις εγωισμού, θα συμβάλλουν σε ένα καλύτερο καλοκαίρι για όλους.

#10 Ρακέτες, ρακέτες, ρακέτες. Ή της αγαπάς ή τις μισείς. Μέση οδός δεν υπάρχει για τις ρακέτες. Αλλά βαδίζουμε πάντα με γνώμονα την λογική που λέει πως δεν μπορούμε να έχουμε και τον Ben (από πιο πάνω) χορτάτο και την πίτα ολόκληρη. Κοινώς, αν επιθυμούμε να παίξουμε ρακέτες ή κάποια μορφή άθλησης η οποία υποπτευόμαστε πως κάποια στιγμή θα ξεφύγει του ελέγχου μας και θα ενοχλήσουμε (ας παραδεχτούμε κάπου εδώ ότι η Σαράποβα είναι μία και είχε και εκείνη άτυχες στιγμές) την λαοθάλασσα κυριολεκτικά γύρω μας, τότε δεν παίζουμε ρακέτες. Η λύση είναι να βρούμε σημείο πίσω από τους λουόμενους ή να περιμένουμε να αραιώσουν οι πιθανοί στόχοι τριγύρω μας για να πάρουμε θέσεις ακριβώς εκεί που δροσίζει το νεράκι ή να στείλουμε φίλο μας να πιάσει θέση στο ειδικά διαμορφωμένο φιλέ. Όλα αυτά διαγράφονται μόνο στην περίπτωση που οι ρακέτες χρησιμοποιούνται για φλερτ. Εκεί ο σκοπός αγιάζει όλα τα μέσα.