Οδοιπορικό στο Μάτι, έναν μήνα μετά
Ο Γρηγόρης Μαυράκης τριγύρισε στο έρημο τοπίο και καταθέτει.
Λέξεις-Εικόνες: Γρηγόρης Μαυράκης
Στις 21 Αυγούστου επισκέφθηκα το Μάτι, μια και η πεθερά μου επιμένει να μένει εκεί. Το σπίτι της δεν κάηκε, μόνο τα δέντρα στην αυλή. Όμως είναι πλέον η μόνη κάτοικος του δρόμου.
Τριγυρίζω με το αυτοκίνητο. Τα σπίτια, όσα δεν κάηκαν, κλειστά και βουβά. Σε όλο το Μάτι η ίδια εικόνα. Πόλη ακατοίκητη.
Ήχος: Αλυσοπρίονα. Υπηρεσίες και ιδιώτες κόβουν και απομακρύνουν καμένους κορμούς δέντρων. ΔΕΔΔΗΕ και Cosmote δουλεύουν πυρετωδώς.
Μυρωδιά: Καμένου και φρέσκου ξύλου εναλλάξ, από την υλοτόμηση. Κάποιοι καθαρίζουν αυλές, όπου το σπίτι σώθηκε. Στα καμένα σπίτια κανείς. Τι να κάνει;
Στις κολόνες κηδιόχαρτα.
Κατεβαίνω στη θάλασσα. Ζέστη και μεσημέρι, αλλά η παραλία έρημη, στοιχειωμένη. Τα ξενοδοχεία προσπαθούν να λειτουργήσουν, το ίδιο και τα μαγαζιά που γρήγορα-γρήγορα ξαναστήθηκαν.
Το βράδυ φεύγουμε οδηγώντας σε δρόμους σκοτεινούς, το 80% του δημοτικού φωτισμού δεν λειτουργεί. Σε κάποια σπίτια έχει φως. Η ζωή συνεχίζεται.
