Οι 10 ταινίες από την Ελλάδα που αποθεώνονται από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου
10 σπουδαίες ελληνικές ταινίες, σύμφωνα με το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.
Από τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο μέχρι και το greek weird wave, το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου, επέλεξε μερικές από τις καλύτερες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου!
Ενδεικτικά αναφέρει:
«Ο ελληνικός εθνικός κινηματογράφος, ως επιχείρηση και ως τέχνη, χαρακτηρίστηκε από αντιθέσεις και δυσκολίες, εδώ και μισό αιώνα. Ενώ άλλοι εθνικοί κινηματογράφοι άνθισαν- συχνά παρά τα δικτατορικά καθεστώτα και το χάος κατά τη διάρκεια του πολέμου – η κινηματογραφική βιομηχανία στην Ελλάδα έχασε την δύναμή του».
«Χωρίς υποστήριξη από τα κρατικά κονδύλια και αυστηρά ελεγχόμενο για προπαγανδιστικούς σκοπούς, το πολιτικό τοπίο προσέφερε πολλές δυσκολίες, ακόμη και για τους πιο αποφασισμένους κινηματογραφιστές».
Ας δούμε λοιπόν την λίστα με τις 10 ταινίες που επιλέχθηκαν:
«Στέλλα» (1955) σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη
Υπόθεση: Η Στέλλα, είναι ένα ελεύθερο πνεύμα, η οποία εξαναγκάστηκε να παντρευτεί έναν ποδοσφαιριστή με τον οποίο είναι ερωτευμένη, αλλά δεν ήθελε να δεσμευθεί μαζί του. Η Μελίνα Μερκούρη λάμπει στον ρόλο της θελκτικής και πεισματάρας Στέλλας, η οποία δεν υποτάσσεται στις παρεμβολές των άλλων. Γεμάτη αποφασιστικότητά της και αγάπη για ζωή, η μοίρα που την περιμένει, δεν είναι και τόσο αισιόδοξη…
«Ο Δράκος» (1956) σε σκηνοθεσία Νίκου Κούνδουρου
Υπόθεση: O Θωμάς, ο ατυχής πρωταγωνιστής, τρομοκρατημένος συνειδητοποιεί ότι μοιάζει με έναν κακοποιό, τον οποίοι οι εφημερίδες αποκαλούν «Ο Δράκος». Λόγω της παρεξήγησης, σύντομα τον καταδιώκει η αστυνομία. Όμως ο ήπιος αυτός άνθρωπος, σύντομα συνειδητοποιεί ότι το να σε μπερδεύουν με έναν κακοποιό, έχει και τα προτερήματά του. Σταδιακά, ταυτίζεται με τον νέο του ρόλο, όμως όταν αποκαλυφθεί η αλήθεια, το τέλος θα είναι τραγικό.
«Ποτέ την Κυριακή» (1960) σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν
Υπόθεση: Η Μελίνα Μερκούρη πρωταγωνιστεί σε αυτή την ταινία, δίπλα στον άντρα της, αλλά και σκηνοθέτη της ταινίας. Υποδύεται μία πεισματάρα πόρνη, την οποία αυτός προσπαθεί να την έχει του χεριού του. Όμως, η ίδια παραμένει πεισματικά ανεξάρτητη, μπροστά στις προσπάθειές του Αμερικανού να την κάνει «καλύτερη». Η ταινία κέρδισε Όσκαρ για το τραγούδι «Τα Παιδιά του Πειραιά», σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι.
«Ο Θίασος» (1975) σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Αγγελόπουλου
Υπόθεση: Σε αυτή την ταινία, παρακολουθούμε την περιπλάνηση ενός θιάσου στην εποχή της γερμανικής κατοχής καθώς στην εποχή των επαναστατικών αναταραχών του εμφυλίου πολέμου. Στην διάρκεια των ταξιδιών τους, οι ηθοποιοί έρχονται αντιμέτωποι με τις διαμάχες των βασιλικών και των μη βασιλικών, με κρεμασμένους αντάρτες και κατοχικούς στρατούς. Κανείς δεν ξεφεύγει όμως αλώβητος από όλα αυτά.
«Ρεμπέτικο» (1983) σε σκηνοθεσία Κώστα Φέρρη
Υπόθεση: Πρόκειται για την ιστορία της ζωής της τραγουδίστριας Μαρίκας Νίνου και την διαδρομή της στην κορυφή. Στην ταινία, περιέχονται πολλά φανταστικά στοιχεία. Γεννημένη το 1919, η τραγουδίστρια έρχεται αντιμέτωπη με τον πόλεμο και την καταστροφή της στην χώρα της, στις αρχές του 20ου αιώνα.
«Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984) σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Αγγελόπουλου
Υπόθεση: Στην ταινία, βλέπουμε την επιστροφή ενός ηλικιωμένου άντρα, ο οποίος είχε εξοριστεί κατά την διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, για τις αριστερές του απόψεις. Αφού πέρασε 35 χρόνια στην Σοβιετική Ένωση, επιστρέφει για να βρει την επίσης ηλικιωμένη σύζυγό του και τα ενήλικα πλέον παιδιά του να τον περιμένουν. Όμως, δυσκολεύεται να βρει κάποια συναισθηματική σύνδεση μαζί τους.
«Κυνόδοντας» (2009) σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου
Υπόθεση: Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκεται μία οικογένεια, την οποία αποτελούν οι γονείς και τα 3 ενήλικα παιδιά τους, 2 κόρες κι ένας γιος, ηλικίας μεταξύ 20 και 30 ετών. Τα παιδιά ζουν από τη μικρή τους ηλικία, ουσιαστικά, αιχμάλωτα στο ακριβό απομονωμένο σπίτι της οικογένειας, μετά από επιλογή των γονέων τους, μη έχοντας καμία επαφή με τον έξω κόσμο. Για να πεισθούν τα παιδιά ότι δεν πρέπει να φύγουν από το σπίτι, οι γονείς τούς λένε ότι είχαν κι άλλον έναν αδελφό, ο οποίος έφυγε από το σπίτι, με αποτέλεσμα να τον κατασπαράξει μία γάτα, η οποία κατά τον πατέρα είναι το πιο επικίνδυνο ζώο που υπάρχει.
*Εμπνευσμένος, βίαιος και κάτι παραπάνω από αλλόκοτος, ο Κυνόδοντας, είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα του νέου κύματος του ελληνικού σινεμά – απειλητικός, προκλητικός και σουρεαλιστικός.
«Ακαδημία Πλάτωνος» (2009) σε σκηνοθεσία Φίλιππου Τσίτου
Υπόθεση: Η ταινία διαδραματίζεται σε μία μικρή ελληνική πόλη, στην οποία μια παρέα κουτσομπόληδων χωριατών, κάθονται όλη μέρα έξω από μία ταβέρνα. Είναι ένα είδος κωμικού πικαρέσκου, αποτελούμενη από παράξενους, τεμπέληδες και μισαλλόδοξους, τους οποίους η ταινία αποφεύγει να κατακρίνει. Τσακώνονται, συζητάνε τα νέα και παραπονιούνται για τους σκληρά εργαζόμενους Αλβανούς μετανάστες της πόλης τους, μέχρι που ένας από αυτούς ανακαλύπτει ότι έχει αλβανικό… αίμα. Με την ελληνική τους ομοιογένεια να καταρρέει, οι πρωταγωνιστές αρχίζουν να σκέφτονται λίγο διαφορετικά…
«Attenberg» (2010) σε σκηνοθεσία Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη
Υπόθεση: Η ταινία είναι ένα δράμα, που αφορά το σεξουαλικό μπέρδεμα, την μοντέρνα απομόνωση και της γυναικεία φιλία. Η ροή της, εξελίσσεται μέσα από την απροσάρμοστη ματιά της Μαρίνας, μίας απομονωμένης νεαρής γυναίκας, που βρίσκεται καθημερινά κλεισμένη στο σπίτι και είναι κολλημένη με τα ντοκιμαντέρ David Attenborough, που αφορούν την φύση. Η Μαρίνα είναι η κόρη του Σπύρου, ενός αρχιτέκτονα με μακροχρόνια αρρώστια και ζουν μαζί σε ένα ευρύχωρο σπίτι στην βιομηχανική Ελλάδα.
«ΟΧΙ: Μία πράξη αντίστασης» (2014) σε σκηνοθεσία Ken McMullen
Υπόθεση: Η ταινία «OXI» είναι μια διορατική, φιλοσοφική απάντηση στην ελληνική οικονομική κρίση. Είναι τοποθετημένη σε ένα ιστορικό και πολιτιστικό πλαίσιο, ευρύτερο από οποιοδήποτε παραδοσιακό ιστορικό ή οικονομολόγο. Η ταινία, πήρε το όνομά της, από την ελληνική λέξη «όχι» – κάτι συμβολικά σημαντικό για οποιονδήποτε με ελληνική καταγωγή. Η λέξη, σηματοδοτεί την «Ημέρα του Όχι», δηλαδή την 28η Οκτωβρίου 1940, ημέρας εθνικής εορτής. Ημερομηνία, την οποία οι Έλληνες αντιστάθηκαν στις ιταλικές δυνάμεις, που ήθελαν να εισβάλλουν στην χώρα.
Πηγή: bfi.org.uk
