Once Upon a Time in Hollywood: Η ταινία του Ταραντίνο, τώρα, και σε νουβέλα

Αν είσαι θαυμαστής του Quentin Tarantino, τότε θα έχεις ακούσει πως πριν λίγες μέρες δημοσιεύτηκε το καινούργιο του βιβλίο, Once Upon a Time in Hollywood.

Η μετάβαση από τη θέση του κινηματογραφιστή σε αυτή του συγγραφέα δεν αποτέλεσε μεγάλη αλλαγή για τον Tarantino, αφού ο σκηνοθέτης έχει μιλήσει πολλές φορές για την αγάπη του να γράφει πρώτα τις ιστορίες που απεικονίζει αργότερα στη μεγάλη οθόνη. Μάλιστα, μέσα σε αυτές τις αφηγήσεις υπάρχουν τόσα στοιχεία και γεγονότα που δεν “χωράνε” να μπουν όλα στις ταινίες.

To Once Upon a Time in Hollywood, είναι το βιβλίο που βασίζεται στην ομότιτλη ταινία του, η οποία γράφτηκε ως αφιέρωμα στις ταινίες του βίντεο κλαμπ που θαύμαζε όταν ήταν μικρός. Και σε αυτή την περίπτωση όμως, αν βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά, το βιβλίο προηγείται χρονολογικά της ταινίας καθώς ο Tarantino δούλευε πάνω σε αυτό ως αυτόνομο μυθιστόρημα, πολλά χρόνια πριν αποφασίσει να το κινηματογραφίσει.

Ας δούμε κάποια πράγματα για αυτό:

Όπως και στην ταινία, στο πρώτο κεφάλαιο συναντάμε τον Rick Dalton, έναν ξεπερασμένο πρώην καουμπόι της τηλεόρασης που είναι δυστυχώς έξω από τα νερά του Χόλιγουντ της δεκαετίας του ’70. Όπως του λέει και ο manager του, που προσπαθεί να τον παρασύρει στην Ευρώπη για να κάνει κερδοφόρες spaghetti western ταινίες , “Όσο δεν κοιτούσες, ο κόσμος άλλαξε. Πρέπει να είσαι ο γιος κάποιου χίπη για να πρωταγωνιστείς σε ταινίες σήμερα.”

Στο πλευρό του είναι ο κασκαντέρ και φίλος του, Cliff Booth, μία φιγούρα με αινιγματικό backstory, για τον οποίο μαθαίνουμε πολλά πράγματα σε διάφορα κεφάλαια του βιβλίου. Ένα από αυτά, με τίτλο Misadventure, φωτίζει περαιτέρω ένα μεγάλο μυστήριο της ταινίας που αφορά τον θάνατο (φόνο) της γυναίκας του. Πέρα από τους δύο παραπάνω χαρακτήρες, παρακολουθούμε τις ανατριχιαστικές βόλτες που κάνει η οικογένεια Manson στους δρόμους του Λος Άντζελες και βλέπουμε εικόνες του Χόλιγουντ μέσα από τα μάτια της Sharon Tate, η οποία δείχνει με τη σιωπή της, το πόσο βαριόταν τον τρόπο που την έβλεπε ο κόσμος.

Αν και το βιβλίο πλησιάζει το ρυθμό του σεναρίου, έχει μεγάλο ενδιαφέρον το που αφιερώνει ο συγγραφέας τη μεγαλύτερη προσοχή του και που όχι. Η τελευταία σεκάνς της ταινίας αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά κομμάτια όλης της ιστορίας -έχοντας στο μυαλό πως άλλαξε τα γεγονότα για τους φόνους στο Cielo Drive, τιμώντας την Tate-, γεγονός που άνοιξε και πάλι συζητήσεις για το πως διαχειρίζεται την βία αλλά και τους γυναικείους χαρακτήρες στα έργα του.

Και όμως στο βιβλίο, αυτή η προσεκτικά χορογραφημένη σκηνή που έκλεψε τις εντυπώσεις όσο βλέπαμε την ταινία, περιγράφεται σε μόλις μία παράγραφο. Αντιθέτως, αφιερώνει περισσότερο χρόνο στις ταινίες που θα γύριζε ο Rick, ακολουθώντας μία νέα κατεύθυνση στην καριέρα του. Υπάρχει κάποια αυτογνωσία στον τρόπο που ο Tarantino παρακάμπτει το μεγάλο φινάλε. «Πολύ σύντομα όλη η φρικτή νύχτα της βίας έγινε βαριά με συμβολικό βάρος», γράφει για τη σκηνή. Ο λόγος; Το ξέρει μόνο ο ίδιος.

Στο μεγαλύτερο μέρος το βιβλίου, η αφήγηση περιστρέφεται γύρω από τις ανησυχίες του Tarantino για το πως δούλευαν κινηματογραφιστές του ’60, μιας εποχής που βρίσκει εξαιρετικά γοητευτική.  Μπορεί κανείς να πει ότι η ιστορία είναι ένα μείγμα δράσης με στοιχεία western μελοδράματος και ιστορίας κινηματογράφου. Σίγουρα οι αναγνώστες μπορούν να δουν το στυλ που έχει χτίσει όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τα κινηματογραφικά έργα του . Ουσιαστικά, ο Tarantino γράφει το δικό του fanfiction και πολλές φορές συμπεριλαμβάνει εκδοχές του εαυτού του στην αφήγηση, όπως και τα cameos σε ορισμένες ταινίες του.

*Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε στο Amazon.

Πληροφορίες: standard.co.uk

Δείτε επίσης: