Πες μου γιατί ανοίγει η πόρτα!

Κάθε φορά που πλησιάζω την είσοδο ενός μεγάλου εμπορικού καταστήματος ή κάποιου ξενοδοχείου, και τύχει να περνάει δίπλα μου εκείνη τη στιγμή κάποιο μικρό παιδί, πάντα γελάω με το μορφασμό του ο οποίος δηλώνει διαδοχικά απορία, έκπληξη και συναρπαστική χαρά ανακάλυψης ενός νέου παιχνιδιού. Πώς γίνεται μία πόρτα να τεθεί σε κίνηση όταν την πλησιάζουμε, χωρίς να μας αντιληφθεί κάποιο φυσικό πρόσωπο…;

Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να πει κανείς ότι συμβαίνει και με τα φώτα που ανάβουν αυτόματα όταν γίνει αντιληπτή η παρουσία κάποιου σε έναν χώρο.

Εμείς οι ενήλικες, έχοντας χάσει την παιδική μας φαντασία, τα έχουμε απομυθοποιήσει όλα αυτά, γνωρίζοντας καλά ότι πρόκειται για  αισθητήρες κίνησης. Πόσο καλά γνωρίζουμε όμως τον τρόπο λειτουργίας αυτής της τεχνολογίας που βρίσκει πλέον τόσο ευρεία εφαρμογή στην καθημερινότητά μας…;

Η βασική φιλοσοφία ενός αισθητήρα κίνησης (ή παρουσίας) είναι να ενεργοποιεί μια επιθυμητή λειτουργία (ενεργοποίηση φωτισμού, μηχανισμός πόρτας) για συγκεκριμένη χρονική διάρκεια, όταν αντιληφθεί κάποια κίνηση ή παρουσία (ανάλογα το είδος του μηχανισμού).

Οι βασικότεροι ανιχνευτές βασίζονται στην παθητική υπέρυθρη ανίχνευση, ενώ υπάρχουν και ανιχνευτές υψηλής συχνότητας για περιπτώσεις ενιαίας κίνησης.

Αυτό που συνοπτικά συμβαίνει είναι η ανίχνευση μεταβολής θερμότητας σε συνδυασμό με κίνηση, από τον ανιχνευτή. Το σήμα αυτό που θα λάβει εξαιτίας αυτής της εν κινήσει θερμοκρασιακής διαφοράς, θα ενισχυθεί  και θα συγκριθεί μέσω ειδικού κυκλώματος με ένα δικό του σήμα αναφοράς, και μετά την επιβεβαίωση ότι κάτι “συμβαίνει” στον επιβλέποντα χώρο, θα γίνει η ενεργοποίηση της εκάστοτε ρυθμισμένης λειτουργίας.

Βέβαια, ο μηχανισμός είναι τέτοιος ώστε να ανιχνεύει κατά κύριο λόγο τη θερμότητα που εκπέμπει το ανθρώπινο σώμα, και σε συνδυασμό με το ότι απαιτείται και κίνηση, αποφεύγεται η άσκοπη ενεργοποίηση του μηχανισμού λόγω οποιουδήποτε σταθερού αντικειμένου που βρίσκεται στον χώρο εμβέλειας. Επιπλέον, σημαντικό ρόλο παίζει ο προσανατολισμός της εγκατάστασής του (προτιμάται συνήθως πλάγιος) ώστε να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή κάλυψη του χώρου. Παρόλο που μέσω κατάλληλων παραμέτρων μπορεί να ρυθμιστεί σε ακόμη πιο λεπτομερή βαθμό η λειτουργία του (π.χ. ενεργοποίηση κατά τις νυχτερινές ώρες μόνο αν πρόκειται για φωτισμό αλλά και συγκεκριμένη χρονική διάρκεια ενεργοποίησης), είναι λογικό να συμβαίνουν ενίοτε και μη θεμιτές ενεργοποιήσεις, γι’ αυτό και δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή του σημείου τοποθέτησης έτσι ώστε να είναι σε απόσταση ασφαλείας από οτιδήποτε θα μπορούσε να προκαλέσει άσκοπη χρήση του μηχανισμού (π.χ. καλοριφέρ όταν πρόκειται για εσωτερικό χώρο).

Όταν πρόκειται για εσωτερικούς χώρους, λόγω των περισσότερων ενδιάμεσων εμποδίων που πρέπει να παραλειφθούν, χρησιμοποιείται μηχανισμός υψηλής συχνότητας όπου οι υπάρχουσες θερμοκρασίες του χώρου παραβλέπονται. Τέλος, υπάρχουν μέχρι και αισθητήρες απλής παρουσίας, με μηχανισμό δηλαδή, ο οποίος σε αντίθεση με πριν, προορίζεται να εντοπίζει ακόμη και την πιο μικρή κίνηση και μεταβολή που ίσως υπάρξει στον χώρο.

Το ενδιαφέρον σε κάθε χρήση μιας νέας τεχνολογίας είναι τα παράπλευρα οφέλη που προκύπτουν, καθώς στην προκειμένη περίπτωση, πέραν του κύριου σκοπού που εξυπηρετεί ο μηχανισμός, συμβάλλει στην εξοικονόμηση ενέργειας αλλά και στην ασφαλέστερη επίβλεψη ενός χώρου.