Πονάει χέρι; Χτίσε Παιδεία!

Λίγη τροφή για σκέψη με βάση την βαρυσήμαντη απόφαση του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης που βάζει φρένο στις διαφημίσεις και τη διάθεση προϊόντων με αμφίσημο και άσεμνο περιεχόμενο, που έχουν έως στόχο τα παιδιά.

Του Τζάκο Λεβή

Η αγορά ανέκαθεν κινείτο με οπορτουνιστικούς ρυθμούς. Η μεγιστοποίηση της ατομικής ωφέλειας καθιστούσε και θα συνεχίσει να καθιστά αντικείμενο εκμετάλλευσης κάθε πιθανή αδυναμία του καταναλωτικού κοινού.

Εύλογο; Εξαρτάται από ποια σκοπιά του κοινοβουλίου κάθεται κανείς.

Στον βωμό του κέρδους θυσιάζεται η ηθική, η συνείδηση και εν προκειμένω η παιδική αθωότητα για χάρη της οποίας ορθά και άμεσα δρα η Επιτροπή Προστασίας Ανηλίκων η οποία έχει γνωμοδοτικό ρόλο προς τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή σχετικά με προϊόντα που ελλοχεύουν κινδύνους για την ψυχική, πνευματική ή ηθική ανάπτυξη των παιδιών.

Μια σοφή όμως συνάμα ετεροχρονισμένη κίνηση. Η προστασία της ψυχικής υγείας των παιδιών οφείλει να μην αντιμετωπίζεται εκ των υστέρων. Οι βιολόγοι το ονομάζουν παθητική ανοσία. Δρούμε αφού παρουσιαστεί το πρόβλημα. Σαν να χορηγούμε έτοιμα αντισώματα μέσω ενός ορού.

Το ζήτημα είναι ότι τα προβλήματα διαρκώς και προφανώς θα συνεχίζουν να παρουσιάζονται. Η λύση στο πρόβλημα έρχεται πάλι από τους Βιολόγους. Η επένδυση στην ενεργητική ανοσία, ουσιαστικά και εμπεριστατωμένα θα υψώσει το τοίχος της προστασίας, το οποίο σε συνάρτηση με το άγρυπνο μάτι των εκάστοτε Επιτροπών/Εταιρειών θα προλειάνει το έδαφος ώστε τα νέα παιδιά να μην γίνονται έρμαια διαφημίσεων αλλά να σφυρηλατήσουν ισχυρές προσωπικότητες.

Η τηλεόραση δεν είναι το μείζων πρόβλημα διότι έπαψε να είναι το κυρίαρχο μέσο αναμετάδοσης πληροφοριών και διαφημίσεων, πόσο μάλλον στο παιδικό κοινό, το οποίο ολοένα και περισσότερο έχει ανελλιπή πρόσβαση από πολλαπλές συσκευές στον αχανή και ανεξέλεγκτο κόσμο του διαδικτύου.

Τα προσωπικά δεδομένα κάθε παιδιού αλλά και κάθε ενήλικα διακινούνται ελεύθερα και απροστάτευτα στον διαδικτυακό χώρο καθιστώντας άθελα εν δυνάμει πελάτες οι οποίοι δέχονται καταιγισμό μηνυμάτων αντίστοιχων των προτιμήσεων τους. Φανταστείτε ένα σούπερ μάρκετ χαρακτήρων και προϊόντων ανοιχτό 24 ώρες, 365 μέρες τον χρόνο σε όλο τον πλανήτη. Ελκυστικές γραμματοσειρές, παιχνίδια χρωματικών συνδυασμών και ηχητικών μηνυμάτων που εντυπώνονται στο υποσυνείδητο με φανταστική εξατομικευμένη προσαρμογή.

Και δεν μπορεί κανείς να εξισώσει την οικονομική εξαπάτηση του γονεά για την αγορά μίας παιδικής στολής με την βίαια πνευματική και όχι μόνο καταπάτηση του τρυφερού της ηλικίας που μπορεί κάθε παιδί άθελα του να υποστεί. Οι πόρτες ασφαλείας, οι συναγερμοί και η παρουσία των γονέων στο σπίτι δεν μπορούν να εμποδίσουν έναν ηλεκτρονικό εγκληματία να παρεισφρήσει από την διαδικτυακή κερκόπορτα μιας «ευαίσθητης» ηλεκτρονικής συσκευής στα χέρια ενός παιδιού.

Εάν θέλουμε και επιτρέπουμε τα μικρά παιδιά να πλοηγούνται στο ίντερνετ, οφείλουμε να τους εφοδιάσουμε με την πρέπουσα πανοπλία. Διότι ο φρενήρης ρυθμός της τεχνολογικής ανάπτυξης δεν θα επιτρέψει καλώς ή κακώς κανέναν να μείνει απέξω, αντιθέτως θα παρασύρει στο διάβα του κάθε πιθανό φράγμα.

Άρα στη μάχη αυτή δεν πρέπει να μείνουμε παθητικοί. Και ο καλύτερος επιθετικός εξοπλισμός είναι η χιλιοειπωμένη αλλά πάντοτε αδικημένη μας παιδεία.

Μια παιδεία που θα χτίζει παιδιά ικανά να αναγνωρίζουν τους πιθανούς κινδύνους, να αποφεύγουν αυστηρά την επικοινωνία με ξένους, να μην γίνονται εκμεταλλεύσιμα διαφημίσεων. Η εγκατάσταση προστατευτικών firewalls ικανά να προστατεύσουν από κακόβουλα λογισμικά σε συνδυασμό με μαθήματα διαδικτυακής παιδείας από επιστημονικό προσωπικό μπορούν να προσφέρουν άμεσα και εποικοδομητικά. Παιδιά που δεν θα ντρέπονται να στραφούν στις κρατικές υπηρεσίες για βοήθεια και κυρίως να μην ντρέπονται τους γονείς τους. Προφανώς και δεν μπορούμε να ζητήσουμε πολλά, όμως μπορούμε να ζητήσουμε όσα επιστημονικά προβλέπονται σε κάθε ηλικία. Να χτίσουμε χαρακτήρες οι οποίοι με την αέναη και ισχυρή γονική ασφάλεια θα ελαχιστοποιήσουν την έκθεση αυτή.

Ποικίλα εκπαιδευτικά συστήματα αλλάζουν και βασίζονται σε αυτό το μοντέλο. Είναι καιρός να θεμελιώσουμε την ενεργητική προστασία και να τεθούμε αντιμέτωποι με όλα όσα ταλανίζουν την παιδική ηλικία. Να διασφαλίσουμε την νηνεμία του παιδικού μυαλού. Να καθυστερήσουμε την απώλεια της παιδικής αφέλειας όσο γίνεται περισσότερο. Γιατί οι απειλές εκεί έξω είναι πολλές περισσότερες.

Υπεράνω κομμάτων, πεποιθήσεων και πάσης φύσεως κρίσεων, η συλλογική αντιμετώπιση των προβλημάτων μας είναι το λιγότερο που μπορούμε να κληροδοτήσουμε στα νέα παιδιά εγκαθιδρύοντας μια εξειδικευμένη και διαρκώς εξελισσόμενη αντιμετώπιση (των).

*Ο Τζάκο Λεβή είναι νέος επιχειρηματίας, αριστούχος Πολιτικός Επιστήμων και μεταπτυχιακός φοιτητής Δικαίου και Οικονομικών.