Πώς ο Τζορτζ γνώρισε την Αμάλ: Μια τρελή ιταλική ιστορία
Ένα love story που μοιάζει με ρομαντική κομεντί.
«Ο επόμενος καλεσμένος μου δεν χρειάζεται συστάσεις» λέγεται η νέα σειρά εκπομπών του χαρισματικού Ντέιβιντ Λέτερμαν, ο οποίος έκανε μια δυναμική τηλεοπτική επιστροφή παίρνοντας συνέντευξη από καλλιτέχνες, πολιτικούς, δημοσιογράφους κ.α. που ιντριγκάρουν το κοινό.
Σε μία από αυτές τις εκπομπές, καλεσμένος ήταν ο Τζορτζ Κλούνεϊ, ο οποίος απάντησε με διάθεση και χαμόγελο σε όλες τις ερωτήσεις του παρουσιαστή, ακόμα και στις πιο προσωπικές, αυτές που αφορούσαν στη σχέση του με τη σύζυγό του, Αμάλ.
Ο δημοφιλής ηθοποιός αποκάλυψε το πώς γνωρίστηκαν αλλά και το πώς κύλησαν οι μέρες μέχρι να αποφασίσουν και οι δύο να γίνουν ζευγάρι.
«Δεν χρειάστηκε καν να βγεις από το σπίτι. Ήρθε στο σπίτι σου!», είπε ο Λέτερμαν με σκοπό να του εκμαιεύσει την ιστορία.
«Είναι πολύ τρελό. Ένας κοινός μας φίλος είπε ”θα περάσω από εκεί. Να φέρω τη φίλη μου;”. Είπα ”ναι, φυσικά”», διηγήθηκε ο Κλούνεϊ. «Μας αρέσει να έρχεται κόσμος στο σπίτι στην Ιταλία κι έτσι είπα ”φυσικά”. Και με πήρε ο ατζέντης μου και μου είπε ”γνώρισα μια γυναίκα που έρχεται στο σπίτι σου και θα την παντρευτείς”».
«Άρα κανονίστηκε από τον ατζέντη σου;», συνέχισε ο παρουσιαστής κάνοντας το κοινό να γελάσει με το πείραγμά του.
Διαβάστε σχετικά: Η Αμάλ μιλά για πρώτη φορά δημοσίως για τον σύζυγό της Τζορτζ Κλούνεϊ
Απτόητος ο ηθοποιός, συνέχισε την εξιστόρηση: «Το αστείο ήταν ότι οι γονείς μου είχαν έρθει επίσκεψη, ήταν εκεί. Και απλώς μιλούσαμε με την Αμάλ, συζητούσαμε όλη τη νύχτα και μετά πήρα το email της επειδή θα μου έστελνε φωτογραφίες των γονιών μου και μετά αρχίσαμε να αλληλογραφούμε. Δεν ήξερα αν ήθελε να βγούμε. Νόμιζα ότι ήμασταν απλώς φίλοι. Είμαι 17 χρόνια μεγαλύτερός της… Είχα έναν σκύλο, τον Αϊνστάιν, αυτή ήταν δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της έγραφα γράμματα εκ μέρους του Αινστάιν. Ξέρεις, λέγοντας ”με κρατάει όμηρο. Χρειάζομαι ένα δικηγόρο να με βγάλει από το δωμάτιο”. Αυτό ήταν το καλοκαίρι, και τον Οκτώβρη πήγα στο Λονδίνο για να κάνω τη μουσική μιας ταινίας στο στούντιο Abbey Road, που είναι πολύ ωραίο, έχεις μια ορχήστρα με 150 άτομα και σκέφτηκα πως, αν είναι να εντυπωσιάσεις κάποιον, θα ήταν ένας τρόπος. Η Αμάλ έφυγε από εκείνη τη συνάντηση όπου βρισκόταν ζητώντας εξηγήσεις για κάτι από τη Μουσουλμανική Κοινότητα και εμείς φτιάχναμε τη μουσική για μια χαζή ταινία. Έλεγα ”ναι, είναι πολύ σημαντικό αυτό που δουλεύουμε εδώ”», είπε συμπληρώνοντας τα κομμάτια του παζλ της γνωριμίας τους.
