Πρόσωπα… αλλιώς: Jeremy Γεωργιάδης

Εικόνες – συνέντευξη – σύλληψη ιδέας: Νόπη Ράντη

Κονσταντίν Στανισλάβσκι (1863-1938) | Σκηνοθέτης, ηθοποιός και θεωρητικός του θεάτρου.

(Σύμφωνα με τη μέθοδο Στανισλάβσκι, τα βασικότερα ερωτήματα που πρέπει ο κάθε χαρακτήρας να μπορεί να απαντήσει ώστε να θεωρείται ολοκληρωμένος και αληθινός, είναι: Ποιος είμαι, πού είμαι, τι κάνω, τι θέλω και το μαγικό Εάν που ορίζει μια φανταστική συνθήκη).

Είμαι ο Τζέρεμι, αισιόδοξος, αγχωτικός στα όρια του ψυχαναγκασμού, υπεραναλυτής των πάντων, πολυλογάς, κωμικός της παρέας με μέτριο αποτέλεσμα, λάτρης των λογοπαίγνιων, της καζούρας, των ταξιδιών, της φωτογραφίας, της παγωμένης μπύρας, της μπάλας.

Στον κόσμο μου.Εδώ, εκεί, παντού! Σε γενικές γραμμές εκεί που θα ήθελα να είμαι, αν με ρωτούσε κάποιος 5 χρόνια πριν. Στην προκειμένη, φαρμακοποιός σε φαρμακείο, διαβάζω ένα άρθρο για τα κιλά των εορτών και πώς να τα χάσετε(γέλιο), ακούγοντας 1055.

Κάνω αυτό που αγαπώ επαγγελματικά. Στον ελεύθερο μου χρόνο κάνω λίστες. Λίστες με ταινίες, τραγούδια, τοπ φαγητά ταβέρνας, μέρη που δεν έχω ταξιδέψει, όνειρα που θέλω να υλοποιηθούν ..

Έναν κόσμο με υγεία, χαμόγελο, χαρά .

Βαρέθηκα να ακούω την λέξη υπομονή, λέξη που άκουσα συχνότερα το 2020 από το στόμα ανθρώπων όλων των ηλικιών στο φαρμακείο.

Κατά τα άλλα, αν κάτι μας έμαθε η χρονιά που έφυγε, είναι πως δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε και πολλά μελλοντικά σχέδια, κι αν κάναμε με ευκολία ανατράπηκαν ..

Ίσως κάποτε ένα ταξίδι στην Ισλανδία,την Λατινική Αμερική ή το χωριό μου.

Εάν ξεκινούσα από την αρχή, τα ίδια θα έκανα στην ζωή μου, ίσως και χειρότερα.

Εάν μπορούσα να αλλάξω κάτι στους ανθρώπους, θα ήθελα να επιστρέψει πάλι το χαμόγελο στα χείλη τους, που εύλογα χάθηκε με την κρίση τότε, αλλά ιδιαίτερα τώρα στην καραντίνα.

Γεννήθηκα στις 14 Φλεβάρη στην παραλία της Θεσσαλονίκης, μια μέρα με χιονιά.

Μικρό με πλήρωναν για να σταματώ να μιλάω, χωρίς επιτυχία.

Μεγάλωσα στο Πανόραμα, το Αρσακλί όπως το λέγανε οι παλιοί και την Λήμνο.

Σπούδασα στο εξωτερικό Φαρμακευτική, ταξίδεψα και γύρισα σε μια Θεσσαλονίκη αλλιώτικη! Μια Θεσσαλονίκη που μου αρέσει να φωτογραφίζω σε κάθε ευκαιρία.

Συχνά απαντώ σε άλλη γλώσσα, νομίζοντας πως είμαι ακόμα κάπου αλλού..

Στο φαρμακείο θα με βρεις αρκετές φορές στην πόρτα να μιλάω με τον κόσμο για τα πάντα, από τα φάρμακά τους μέχρι το πώς βγάζουμε τα τέλη κυκλοφορίας, ενώ πίνω τον πέμπτο καφέ μέσα στην μέρα…

ΔΕΣ όλα τα ΠΡΟΣΩΠΑ… ΑΛΛΙΩΣ από τη Νόπη Ράντη ΕΔΩ