Ο Νοέμβρης είναι για την Σαλονίκη ο πιο φωτεινός, η πόλη φορά τα γιορτινά της, λάμπει, υποδέχεται, συγκινείται, χαμογελά, μένει ξάγρυπνη και χορεύει στους ρυθμούς του μεγαλύτερου θεσμού της, εκείνου που γυρνά στο άκουσμα Φεστιβάλ Κινηματογράφου.
Το πιο σπουδαίο του θεσμού είναι το ότι μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να αλλάξει χιλιάδες από εμάς, από εμάς που υπήρξαμε θεατές για χρόνια, που είμασταν οι εθελοντές του, που το ζούμε και το βλέπουμε να μεγαλώνει.
Αν δεν υπήρχαν όλοι εκείνοι πίσω από αυτά μάλλον δεν θα έλαμπε τόσο και τους ευχαριστούμε τον καθένα ξεχωριστά.
Εδώ κάποιοι που εργάζονται πίσω από το πολυθέαμα Φεστιβάλ γράφουν…
Και να θυμάστε ένα χαμόγελο στους ανθρώπους με τα λευκά καρτελάκια είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή.
Γιορτή
Το Φεστιβάλ για μένα είναι η γιορτή που ενώνει το καλοκαίρι με τα Χριστούγεννα! Η πόλη για 10 μέρες ξενυχτά σε προβολές, ανακατεύεται με το σμήνος του ελληνικού σινεμά που μεταναστεύει στην πόλη από όλη τη χώρα. Όσοι βρισκόμαστε πίσω από τη διοργάνωση, δουλεύουμε για αυτήν όλο το έτος για να προσφέρουμε ένα πρόγραμμα που δεν σε αφήνει να ησυχάσεις, για 10 μέρες.
Το φετινό είναι το 28ο Φεστιβάλ μου, αν μετρήσουμε και τις δύο καλοκαιρινές εκδόσεις μας και το Evia Film Project. Πολλά άλλαξαν από το TIFF50 έως το TIFF63: είμαστε πια πιο εξωστρεφείς και σίγουρα πολύ περισσότερο καινοτόμοι καθώς έχουμε εισάγει νέες δράσεις και ενότητες: μεταξύ άλλων τα τμήματα VR και Immersive, το νεοσύστατο TV Series, τις πολύ-πολύ αξιόλογες παράλληλες εκθέσεις και τις εκπληκτικές εκδόσεις μας, αγκαλιάζοντας όλες τις Τέχνες και συνομιλώντας ενεργά με αυτές.
Σε προσωπικό επίπεδο, είμαι περήφανη που το βλέπω να ανθίζει, να διαπρέπει στο εξωτερικό και να δίνει βήμα σε προσωπικότητες, καλλιτέχνες και δράσεις με κοινωνικό πρόσημο.
Μέχρι τις 13! Μέχρι τις 13!
*Ιφιγένεια Κωνσταντινίδου, Social Media Manager Thessaloniki International Film Festival
Το Φεστιβάλ είναι τα πρόσωπα που το απαρτίζουν.
Ήταν Μάρτιος του 2013 όταν έλαβα ένα mail από το τμήμα εθελοντισμού του Φεστιβάλ ότι επιλέχθηκα ως εθελοντής στο βραβείο κοινού. Fast forward στον Νοέμβριο του 2022, σχεδόν 10 χρόνια αργότερα, να με βρίσκει συντονιστή του τμήματος εθελοντισμού υπό την αγαπημένη μου Στέλλα Καραγιαννίδου.
Μέσα σε αυτά τα 10 χρόνια λοιπόν, διδάχθηκα τι σημαίνει οι συνεργάτες σου να γίνονται φίλοι και οικογένεια. Έμαθα πως η σκληρή δουλειά και η αγάπη για έναν θεσμό, μπορούν να σε εξελίξουν ως άνθρωπο και προσωπικότητα.
Είδα στα μάτια των εκατοντάδων, ίσως και χιλιάδων, εθελοντών που έχουν περάσει από μπροστά μου όλα αυτά τα χρόνια, να καθρεφτίζεται η αγάπη της Θεσσαλονίκης για τον μοναδικό αυτό θεσμό του Φεστιβάλ. Είδα και πείστηκα πως πραγματικά το Φεστιβάλ είναι τα πρόσωπα που το απαρτίζουν.
Και σε κάθε διοργάνωση, κάθε Μάρτιο και Νοέμβριο, νιώθω την ανάγκη να υποκλιθώ μπροστά σε αυτά τα παιδιά που προσφέρουν αφιλοκερδώς ώρες, μέρες, ιδέες, ενέργεια και πάθος για το Φεστιβάλ μας ή μάλλον, πιο σωστά, για το Φεστιβάλ τους.
*Γιάννος Μιλτιάγκας, Coordinator Of Volunteers
Mια ξεχωριστή ομορφιά και ανθρωπιά που μου άνοιξε την καρδιά και το μυαλό.
Το Φεστιβάλ είναι η προσωπική μου μονάδα μέτρησης χρόνου, η σεζόν μου ξεκινάει με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου το Νοέμβριο και τελειώνει με το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ το Μάρτιο! Μετράω σε Φεστιβαλικό έτος από το 2014 και δεδομένου ότι στο Φεστιβάλ γνώρισα τους καλύτερούς μου φίλους και επειδή οι εθελοντές μου βρίσκονται στη ζωή μου όλο το χρόνο, συνεννοούμαστε άψογα. Από την πρώτη επαφή με το Φεστιβάλ σαν κοινό, ένα παιδάκι που έκανε κοπάνες από τα αγγλικά κ αιτα ιταλικά του για να δει “Τα δελφινάκια του Αμβρακικού και τους Απόντες”.
Έως σήμερα το Φεστιβάλ με βοήθησε να αναπτύξω μια αισθητική βασισμένη σε μια ξεχωριστή ομορφιά και ανθρωπιά που μου άνοιξε την καρδιά και το μυαλό. Σαν εργαζόμενη στο τμήμα Φιλοξενίας νιώθω μόνο περηφάνια που είμαι μέλος μιας ομάδας που με σκληρή δουλειά και πολύ φιλότιμο παλεύει κάθε χρόνο με κάθε πρόκληση και καταφέρνει πάντα να προσφέρει ένα άριστο αποτέλεσμα ουσίας Πολιτιστικού Οργανισμού.
*Χριστίνα Πασχάλη,Βοηθός Φιλοξενίας – Αεροδρόμιo.
Αυτά τα πρόσωπα, πάντα με μια φεστιβαλική διάθεση
Μπαίνοντας σε μια διοργάνωση τέτοιου μεγέθους από τα πρώτα πράγματα που σε μαθαίνει αυτός ο θεσμός είναι να λύνεις προβλήματα σε πολύ λίγο χρόνο. Με λίγο παραπάνω καφεΐνη και με την αλληλεγγύη που κατέχουμε τα άτομα του φεστιβάλ ότι και να συμβεί πάντα βρίσκεται η λύση σε ότι και αν συμβεί.
Για αυτό, αλλά και πολλούς άλλους λόγους το φεστιβάλ για μένα είναι οι άνθρωποι του. Μέσα από αυτά τα άτομα γνώρισα και αγάπησα τα φεστιβάλ και τον κινηματογράφο. Με αυτούς όπου ήμασταν από το πρωί μέχρι το βράδυ στις αίθουσες και βγαίναμε από το βράδυ ως το πρωί και ξανά τα ίδια την επόμενη μέρα καθόλη τη διάρκεια του φεστιβάλ.
Αυτά τα πρόσωπα, πάντα με μια φεστιβαλική διάθεση, με έκαναν κοινωνικό και έξω καρδιά άτομο (ίσως και λίγο υπερβολικά κοινωνικό μερικές φορές), και δεν θα τους άλλαζα με τίποτα στον κόσμο.
*Νίκος Θεολόγου, Υποτιτλιστής
Oι φίλοι που μένουν
Το φεστιβάλ είναι η σημαντικότερη διοργάνωση που έχω δουλέψει ως εθελόντρια. Μέσα από το φεστιβάλ ανακάλυψα τον χώρο του σινεμά μέσα από μία εντελώς διαφορετική οπτική. Ένιωσα ότι προσφέρω κι εγώ κάτι στην σημαντικότερη διοργάνωση της Θεσσαλονίκης, στην οποία έζησα 8 χρόνια.
Εκεί συνειδητοποίησα ότι θέλω να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου σε ό,τι καταπιάνομαι, ανεξάρτητα από το πώς το αντιμετωπίζουν οι γύρω μου. Φυσικά, στο φεστιβάλ έκανα και πολύ καλούς φίλους. Άτομα πολύ διαφορετικά από μένα, τα οποία μπορεί να μη φανταζόμουν ότι θα ταιριάζαμε ή θα είχαμε κοινά σημεία αναφοράς. Κι όμως τους κρατάω ακόμα και νιώθω πολύ τυχερή που τους έχω κοντά μου.
Το φεστιβάλ για μένα είναι μια μίξη από υπέροχες ταινίες, φανταστικά κι ενδιαφέροντα άτομα, εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων, αλλά και ξέφρενα πάρτυ για 10 μέρες. Θα ήθελα πολύ να επιστρέψω, σαν θεατής αλλά κυρίως σαν μέρος του προσωπικού, γιατί το φεστιβάλ είναι μαγεία..!
*Νίκη Μπέτα, Πρώην εθελόντρια
