Από τη Θεσσαλονίκη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Cheerleading
Η μια εκ των δυο προπονητών της εθνικής ομάδας του Cheerleading γυναικών μιλά στην Parallaxi.
Το άθλημα του Cheerleading έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να διαδίδεται ταχύτατα στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό ήδη είναι ανεπτυγμένο και αυτό υποδηλώνεται μεταξύ άλλων, από την απόφαση να ενταχθεί στα Ολυμπιακά Αθλήματα.
Είναι ένα άθλημα αναγνωρισμένο από τη γενική γραμματεία αθλητισμού από το καλοκαίρι του 2019. Έχει πάρει την έγκριση από την Ολυμπιακή Επιτροπή, έχει κανόνες, έχει την Παγκόσμια, Ευρωπαϊκή και Ελληνική Ομοσπονδία και ακολουθεί τις οδηγίες που έχουν δοθεί από αυτές.
Πρόκειται για ένα απαιτητικό αγώνισμα, το οποίο χωρίζεται σε δυο κατηγορίες. Στο Cheerleading που πλησιάζει πολύ στις εικόνες που έχουμε δει στις αμερικάνικες ταινίες με ακροβατικά στοιχεία, πετάγματα, στηρίξεις, πυραμίδες κλπ και το πιο χορευτικό του μέρος, το οποίο διακρίνεται σε τρεις επιμέρους κατηγορίες, το Cheerleading Freestyle Pom, το οποίο είναι αγωνιστικός χορός με pom, το Cheer Hip Hop, το οποίο είναι λίγο πιο αθλητικό Hip Hop και το Cheer Jazz, το οποίο θυμίζει αρκετά το σύγχρονο.
Αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν είναι ότι φέτος η χώρα μας, εκπροσωπείται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το οποίο διεξάγεται διαδικτυακά 9 και 10 Οκτωβρίου, από τέσσερις ομάδες, εκ των οποίων δυο είναι γέννημα θρέμμα της Θεσσαλονίκης και δυο αγωνιστικά ζευγάρια, επίσης από την πόλη μας.
Στην Parallaxi για αυτή τη σπουδαία εξέλιξη μιλά η μια εκ των δυο προπονητών της εθνικής ομάδας του Cheerleading γυναικών στην κατηγορία του ακροβατικού, Μαρίνα Ανδρίτσου, η οποία συγκινημένη μας εξηγεί πως κατάφεραν να φτάσουν σε αυτόν τον στόχο και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν μέχρι σήμερα, σε μια περίεργη εποχή.
«Η δική μου ομάδα, είχε βγει πρώτη στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα του 2019 και του 2021. Το 2020 δεν είχε πραγματοποιηθεί λόγω κορονοϊού. Από την πρώτη θέση του 2019, μας δόθηκε η πρόκριση για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που θα πραγματοποιούταν το 2020. Είχαμε ξεκινήσει να προετοιμαζόμαστε, μας σταμάτησε ο Covid κάπου τον Μάρτιο, οπότε και μείναμε εκεί. Με την έναρξη της νέας προπονητικής χρονιάς τον Σεπτέμβριου του ’20 υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι ενδεχομένως να διατηρούμε τη συγκεκριμένη πρόκριση, αλλά δεν ήταν καθόλου σίγουρο ακόμα γιατί περιμέναμε να μας τα οριστικοποιήσει αυτά η Ομοσπονδία. Όταν μας ξανά κλείσανε τον Νοέμβριο, δεν ήταν τίποτα σίγουρο. Τον Ιανουάριο μπήκε η Ομοσπονδία στη διαδικασία να κάνει κάποιες ανακοινώσεις και έτσι η ομάδα διατηρώντας την πρόκριση που είχε από το Πανελλήνιο του ’19, ξεκίνησε να προετοιμάζεται τόσο για το Πανευρωπαϊκό, όσο ενδεχομένως και για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Το Παγκόσμιο πραγματοποιείται κανονικά στις ΗΠΑ τον Απρίλιο, οπότε λόγω του Covid, ήμασταν πάντα σε αναμονή των ανακοινώσεων, για να μας πουν αν θα γίνει στην Αμερική ή διαδικτυακά, για το αν θα γίνει το Πανευρωπαϊκό και εν τέλη όλα πήραν παράταση. Το Πανευρωπαϊκό δεν πραγματοποιήθηκε δυστυχώς τελικά ποτέ, ενώ η Παγκόσμια Ομοσπονδία, επειδή είχε τις υποδομές και την τεχνογνωσία, να υποστηρίξει ένα Πρωτάθλημα διαδικτυακά, ανακοίνωσε ότι αυτό θα πραγματοποιηθεί με βιντεοσυμμετοχή μέχρι τον Αύγουστο και θα βγει σε broadcast 9 και 10 Οκτωβρίου. Οπότε από τον Ιανουάριο η ομάδα ξεκίνησε να προετοιμάζεται εντατικά γι’ αυτές τις δυο διοργανώσεις, με αυτή του Παγκοσμίου να υπερισχύει τελικά».
«Ξεκινήσαμε να προπονούμαστε δια ζώσης στα μέσα Ιανουαρίου με ειδική άδεια από τη γενική γραμματεία αθλητισμού, τηρώντας πολύ αυστηρά πρωτόκολλα και είχαμε και τον χρόνο ενάντια μας. Ήταν πολύ δύσκολη και ψυχοφθόρα διαδικασία για τα παιδιά. Έπρεπε να προετοιμαστούν και το καλοκαίρι. Όλον τον Ιούλιο και τον Αύγουστο κάναμε προπονήσεις. Είχανε πολύ μικρά διαλλείματα για να ξεκουραστούν, πολύ μικρό χρόνο διακοπών, είχαμε αθλητές που έδιναν Πανελλήνιες, οπότε τον Ιούνιο έπρεπε να αραιώσουμε τις προπονήσεις».
Στην κατηγορία και το επίπεδο που αγωνίζεται η ομάδα που προπονεί μαζί με τον Άκη Σιούτη, η οποία αποτελείται από 18 αθλήτριες, ηλικίας από 15 έως 21 χρονών, έχει επτά ακόμα συμμετοχές από διαφορετικές χώρες.
Οι προπονήσεις, αξίζει να σημειωθεί, ότι γίνονται σε ιδιωτικούς χώρους, σχολών χορού ή σχολείων, ενώ ένα μικρό διάστημα έγιναν και σε ένα περίπτερο της ΔΕΘ, ύστερα από συνεννόηση του συλλόγου ”Hellenic Star Club”, στον οποίο και ανήκει. Μια απόδειξη ακόμη ότι η Πολιτεία, δεν στηρίζει όλους τους Έλληνες αθλητές όπως θα έπρεπε, αλλά και δε μαθαίνει από τα «λάθη» της. Μη ξεχνάμε ότι η Άννα Κορακάκη, μετά το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο κατήγγειλε ότι δεν υπήρχε κρατική μέριμνα για τις προπονήσεις της και αναγκαζόταν να τις κάνει υπό αντίξοες συνθήκες.
Το Cheerleading στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα, έχουμε αθλητικούς συλλόγους, που δημιουργούν ερασιτεχνικά και αγωνιστικά τμήματα εκτός σχολείων, σε αντίθεση με την εικόνα που έχουμε από τον κινηματογράφο, και φυσικά αθλητές και αθλήτριες όλων των ηλικιών.
«Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετοί σύλλογοι. Υπάρχει η Ελληνική Ομοσπονδία, έχουν διεξαχθεί πέντε επίσημα ελληνικά πρωταθλήματα, με τελευταίο αυτό που έγινε φέτος το καλοκαίρι και έχουμε αθλητές από πολύ μικρές ηλικίες, μέχρι και ενήλικες».
Το Cheerleading δε χωρά διακρίσεις. Μπορούν να συμμετάσχουν όλοι από μικρή ηλικία, απλά όπως εξηγεί η ίδια με το πέρασμα των χρόνων το άθλημα εξελίσσεται και πλέον σε επίπεδο πρωταθλητισμού απαιτούνται ισχυρότερες βάσεις στους αθλητές.
Η Ομοσπονδία σημειώνει, κάνει εξαιρετική δουλειά και δεν είναι απίθανο να εκπροσωπηθεί στο μέλλον ακόμα και σε Ολυμπιάδα. Ήδη φέτος από τη γενική γραμματεία αθλητισμού, πραγματοποιείται η πρώτη σχολή προπονητών, προκειμένου να εκπαιδευτούν περισσότερα άτομα σε αυτό και φυσικά να δημιουργηθεί ένα μεγάλο «φυτώριο» αθλητών.
Πέρσι, είχε κυκλοφορήσει η λανθασμένη είδηση ότι το Cheerleading, θα εισαχθεί σαν μάθημα στα σχολεία, γεγονός που προκάλεσε μεγάλο κύμα αντιδράσεων, κυρίως λόγω προκαταλήψεων που επικρατούν επί του θέματος. «Το Cheerleading πήρε άδεια επίσημα ως άθλημα, να μπορούν εκπρόσωποι της ομοσπονδίας να μπαίνουν στο σχολείο και να κάνουν κάποιες ενημερώσεις στα παιδιά για τη διάδοση του αθλήματος. Όπως δεν υπάρχει μάθημα μπάσκετ ή ποδοσφαίρου στα σχολεία, έτσι δε θα έμπαινε και μάθημα Cheerleading», εξηγεί επί του θέματος η Μαρίνα Ανδρίτσου.
«Είμαι τρομερά συγκινημένη και πάρα πολύ περήφανη»
Η ίδια δεν μπορεί να κρύψει πόσο περήφανη είναι για την ομάδα και όσα έχει καταφέρει αυτή, μετά από μια «τρελή» χρονιά.
«Πολλά από αυτά τα παιδιά, τα προπονώ τα τελευταία 4 χρόνια. Τους έχω δει να μεγαλώνουν, να εξελίσσονται, αθλητικά, προσωπικά, με έχουν και τους έχω στηρίξει, με όλες αυτές τις αντιξοότητες που είχαμε να αντιμετωπίσουμε και με δεδομένο ότι ξεκινήσαμε να προπονούμαστε από τον Ιανουάριο, που ήταν πολύ μικρό το χρονικό διάστημα που είχαμε για να προετοιμαστούμε. Το τελικό αποτέλεσμα που κατάφεραν να έχουν και η τελική τους εμφάνιση στο Παγκόσμιο, με συγκίνησαν και με έκαναν πάρα πολύ περήφανη γι’ όλα αυτά που κατάφεραν αυτά τα κορίτσια και πάρα πολύ χαρούμενη και αισιόδοξη για όλα αυτά που μπορούμε να πετύχουμε στο Cheerleading στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια».
Δείτε επίσης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
