(Κονσταντίν Στανισλάβσκι (1863-1938) Σκηνοθέτης, ηθοποιός και θεωρητικός του θεάτρου. Σύμφωνα με τη μέθοδο Στανισλάβσκι, τα βασικότερα ερωτήματα που πρέπει ο κάθε χαρακτήρας να μπορεί να απαντήσει ώστε να θεωρείται ολοκληρωμένος και αληθινός, είναι: Ποιος είμαι, που είμαι, τι κάνω, τι θέλω και το μαγικό Εάν που ορίζει μια φανταστική συνθήκη).
-Ποια είσαι;
Είμαι αυτή που γίνομαι. Κόρη πραγματικής γυναίκας και πραγματικού άντρα, μάνα πραγματικού γιου, φίλη, με μαύρο φόρεμα πάνω σε λευκούς κοθόρνους.
-Πού είσαι;
Κάπου μεταξύ ουρανού και γης, σ’ ένα σπίτι, σ’ ένα όνειρο, σε μια θάλασσα, σε έναν πίνακα.
-Τι κάνεις;
Ονειρεύομαι ένα ολάνοιχτο μουσείο.
-Τι θέλεις;
Θέλω να πολλαπλασιάσω τις διαδρομές μου μέσα στις ζωές των ανθρώπων, να ακούσω ιστορίες, να πω ιστορίες, να πιω τη θάλασσα, να ακούσω τον ήχο των κυμάτων.
-Εάν…….θα…
Εάν ξεχωρίζει η λάμψη μιας αστραπής από τη λάμψη μιας πυγολαμπίδας, θα έχουμε γνωρίσει τα παιχνίδια της καρδιάς.
Selfie:
Η Θούλη Μισιρλόγλου σπούδασε με υποτροφία Ιστορία Τέχνης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Η διδακτορική της έρευνα είχε ως αφετηρία τις ιδιωτικές συλλογές σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα και εξειδικεύτηκε στις πρώτες σημαντικές ελληνικές ιδιωτικές συλλογές που αποτέλεσαν τον πυρήνα σημαντικών ελληνικών μουσειακών συλλογών, δημόσιων και ιδιωτικών. Έχει ειδικευτεί σε θέματα ιστορίας τέχνης, επιμέλειας εκθέσεων, πολιτιστικής διαχείρισης και κινητικότητας συλλογών στο Λονδίνο (Tate Britain, Goldsmiths College), στο Παρίσι (Paris-Sorbonne I, Maison des Cultures du Monde) και αλλού.
Κατά το διάστημα 2005-2006 συνέβαλε στην επαναδραστηριοποίηση του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Στη συνέχεια, σε συνεργασία με τον Ντένη Ζαχαρόπουλο, συνέβαλε στη μεγαλύτερη έκθεση των μόνιμων συλλογών του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα (2006-2007) ως επιμελήτριά του, αναλαμβάνοντας τη διεύθυνσή του το 2017.
Σε όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής της σταδιοδρομίας συνεργάστηκε με μουσεία και δημόσιους και ιδιωτικούς καλλιτεχνικούς οργανισμούς, οργανώνοντας πλήθος εκθέσεων με φορείς και καλλιτέχνες από την Ευρώπη (Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Κύπρο κ.ά) και την Αμερική.
Ενδεικτικά, μερικές από τις εκθέσεις που έχει επιμεληθεί είναι: Κωνσταντίνος Βήτα: Ηχητικά Τοπία (2005), The Gestalt Effect. Designers United Work and Extensions (2011), Eco Art, Πάφος Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης (2016), Yoko Ono. Performances and Installations (2016), Αλέξανδρος Ιόλας: Η Κληρονομιά (2017), Christopher Makos: Face the strange (2018). Υπήρξε καλλιτεχνική σύμβουλος και γενική συντονίστρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Δημητρίων του Δήμου Θεσσαλονίκης επί πενταετία (2014-2019) και έχει συμμετάσχει ως υπεύθυνη συντονισμού σε περισσότερα από δέκα ευρωπαϊκά πολιτιστικά προγράμματα. Έχει δημοσιεύσει πλήθος κειμένων σε περιοδικά, επιστημονικές και καλλιτεχνικές εκδόσεις και έχει επιμεληθεί πολυάριθμες καλλιτεχνικές εκδόσεις.
Διετέλεσε μέλος επιτροπών αξιολόγησης καλλιτεχνικών προτάσεων σε εθνικό επίπεδο και συμμετείχε ως προσκεκλημένη εισηγήτρια σε διεθνή συνέδρια.
Ως στέλεχος του Μητροπολιτικού Οργανισμού Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης, έχει εκτελέσει χρέη αναπληρώτριας διευθύντριας του ΜΟΜus-Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης-Συλλογές Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, καθώς και του MOMus-Πειραματικού Κέντρου Τεχνών. Το Μάρτιο 2023 διορίστηκε Διευθύντρια με τετραετή θητεία στο MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης- Συλλογές Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης βάσει των σχετικών ΦΕΚ (6.03.2023 και 13.03.2023), μετά την ολοκλήρωση της διεθνούς πρόσκλησης ενδιαφέροντος για τη συγκεκριμένη θέση και την απόφαση της Επιτροπής Αξιολόγησης της διαγωνιστικής διαδικασίας, όπως αυτή προβλέπεται από τον ιδρυτικό νόμο του Οργανισμού.
