Ρόζι Ντι Πάλμα: Συνήθως οι άνθρωποι σαμποτάρουμε την ευτυχία μας

«Μούσα» του Πέδρο Αλμοδόβαρ για πάνω από 30 χρόνια, επιβλητική φιγούρα και αγαπημένη μεγάλων σχεδιαστών όπως ο Ζαν- Πολ Γκοτιέ και ο Τιερί Μιγκλέρ, η Ρόσι ντε Πάλμα έχει μία σπάνια ικανότητα να μαγνητίζει το βλέμμα και το γεγονός αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του προσώπου της.

Οφείλεται κυρίως στο ταλέντο ενός ανθρώπου, που όχι απλώς αγάπησε τις ατέλειες του, αλλά τις έκανε σήμα – κατατεθέν του. Η Ισπανίδα ηθοποιός βρίσκεται στην Αθήνα με αφορμή τη νέα της ταινία με τίτλο «Ωραίο μου διαζύγιο» («Brillantissime») που έκανε πρεμιέρα στο 19ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου. «Στο παρελθόν είχα επισκεφτεί για τρεις μέρες τη Μύκονο. Ωστόσο είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στην Αθήνα και ανυπομονώ να την ανακαλύψω. Να περπατήσω στην Πλάκα, στο Μοναστηράκι…

Είναι ανεκτίμητη αξία το να αισθάνεται κανείς τους παλμούς της Ακρόπολης» ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Ρόσι Ντε Πάλμα, η οποία δηλώνει ερωτευμένη με την Μαρία Κάλλας. «Η φωνή της με συγκινεί βαθύτατα, η ταπεινότητα της και η δραματική ζωή της, όλα αυτά έχουν συνδεθεί με την εικόνα της Ελλάδας για μένα».

Η ταινία την οποία σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί η γνωστή Γαλλίδα ηθοποιός Μισέλ Λαρόκ, απεικονίζει μια κωμική ιστορία αργοπορημένης ενηλικίωσης με κεντρική ηρωίδα την ‘Αντζελα η οποία απολαμβάνει τη ζωή των ονείρων της μέχρι τη μέρα που εντελώς απρόβλεπτα ο σύζυγός της θα την εγκαταλείψει και θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη ψυχολογική κατάρρευση. Εδώ έρχεται η Ρόσι ντε Πάλμα που ερμηνεύει την κολλητή της φίλη, Σαρλίν, η οποία στέκεται δίπλα της σαν μέντορας για να τη στηρίξει. «Πρόκειται για μια σύγχρονη γυναίκα λίγο τρελούτσικη, που το μόνο που θέλει είναι να καταβροχθίσει τη ζωή. Της λείπει όμως η πνευματικότητα» είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Για την ηθοποιό, αυτή η ταινία είναι η «χαρά της ζωής». «Βασίζεται στο θεατρικό έργο της Τζεραλντίν ‘Αρον «My Brilliant Divorce» και είναι η πρώτη ταινία της Μισέλ Λαρόκ ως σκηνοθέτης. Είμαι περήφανη για εκείνην. Οι ταινίες που σκηνοθετούν γυναίκες έχουν μία άλλη ενέργεια. Πιστεύω ότι στο μέλλον θα έχουμε περισσότερες γυναίκες σκηνοθέτες» πρόσθεσε.

Το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Ντε Πάλμα προέρχεται από την πόλη καταγωγής της στη Μαγιόρκα, εκεί που ως έφηβη είχε φτιάξει μαζί με άλλους οκτώ φίλους της ένα πανκ ποπ συγκρότημα, τους «Peor Impossible» («Το χειρότερο δυνατό»). «Βγάλαμε το συγκρότημα έτσι, ώστε όσοι έρχονταν να μας ακούσουν και δεν τους αρέσαμε, να μην μπορούν να παραπονεθούν» εξήγησε. Μαζί με την μπάντα της έφτασε να περιοδεύει στη Μαδρίτη τα τελευταία χρόνια της Movida, του αντικομφορμιστικού κινήματος που αναπτύχθηκε μετά το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο. Εκεί ήταν που η Ντε Πάλμα γνωρίστηκε με τον Πέδρο Αλμοδόβαρ και ξεκίνησε η φιλία και η συνεργασία τους. «Η ομορφιά στις ταινίες του Πέδρο βρίσκεται στο ότι οι ήρωες του δημιουργούν πάντα κάτι θετικό από όσα τους περιβάλλουν. Συνήθως οι άνθρωποι σαμποτάρουμε την ευτυχία μας, χρησιμοποιούμε δικαιολογίες και τιμωρούμε τον εαυτό μας, σαν να μην την αξίζουμε. Στις ταινίες του Πέδρο αν το θες πραγματικά, μπορείς να κερδίσεις την ευτυχία!» είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και πρόσθεσε: «Αγαπώ τα πάντα σε αυτόν. Είναι τόσο αυθεντικός. Έχει πλάκα να δουλεύουμε μαζί». Παρόλο που είναι περισσότερο γνωστή ως ηθοποιός η ίδια προτιμά τον τίτλο του καλλιτέχνη και της τεχνίτριας. «Μου αρέσουν τόσα πράγματα στην τέχνη. Αγαπώ το θέατρο, μου αρέσει να ζωγραφίζω, να γράφω, να συνθέτω μουσική, να χορεύω, να φτιάχνω μόνη μου πράγματα με τα χέρια μου, τα κοστούμια μου για τη σκηνή.. Μ’ ενδιαφέρει να πηγαίνω ενάντια στο ρεύμα και να μην ακολουθώ την πεπατημένη, θέλω να ανακαλύπτω νέα πράγματα και να τα μοιράζομαι με τον κόσμο. Για μένα, η διαδικασία της δημιουργίας λειτουργεί θεραπευτικά. Ακόμα και όταν όλα γύρω σου καταρρέουν, η τέχνη και η δημιουργία κάνουν την ζωή πιο ανάλαφρη, κάνουν τη θλίψη ένα όμορφο τραγούδι».

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η 54χρονη καλλιτέχνιδα ανέφερε ότι πάντα είχε πίστη στον εαυτό της. « Η μύτη μου υπήρξε η καλύτερη ασπίδα για μένα. Είτε θα έπρεπε να την αλλάξω και να γίνω όπως όλος ο κόσμος , είτε να την κάνω σήμα- κατατεθέν μου. Επέλεξα το δεύτερο. Ομορφιά είναι να έχουμε πίστη και να μηνζητάμε από κανέναν την άδεια για να είμαστε ο εαυτό μας». «Η αγάπη είναι τα πάντα» Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που έδωσε την Παρασκευή (23/3) στο Γαλλικό Ινστιτούτο η Ρόσι Ντε Πάλμα αναφέρθηκε στην εποχή της Movida: « Ήταν μια πόρτα στο φως μετά τον σκοταδισμό της δικτατορίας. Η ανάμνηση αυτής της εποχής παραμένει ακόμα ζωντανή. Ξεχείλιζε από ελευθερία, δημιουργικότητα, αυθορμητισμό και μία έκρηξη ταλέντων. Δεν υπήρχαν διακρίσεις μεταξύ αντρών και γυναικών, ήμασταν όλοι καλλιτέχνες χωρίς σύνορα, χωρίς θρησκεία. Νιώθω πολύ τυχερή που την έζησα και γνώρισα όλους αυτούς τους εκπροσώπους του κινήματος. Ωστόσο σε κάθε ταξίδι υπάρχει μια επικίνδυνη όψη και η Movida δεν ήταν εξαίρεση. Το Aids είχε αρχίσει να εξαπλώνεται και τα θύματα από τα ναρκωτικά ήταν πολλά». Σχολιάζοντας τους σύγχρονους πολιτικούς σε σχετική ερώτηση, η ηθοποιός δήλωσε: «Ζούμε σε ένα στρεβλό κόσμο όπου οι κυβερνήσεις προσπαθούν να σώσουν τις τράπεζες και όχι τον κόσμο. Οι κοινωνίες είναι πιο εξελιγμένες από τους πολιτικούς που τις εκπροσωπούν οι οποίοι αναλώνονται σε ηλίθιες συγκρούσεις και αδιαφορούν για τα πραγματικά προβλήματα. Όσο κι αν τα πράγματα φαίνονται δύσκολα και χωρίς ελπίδα, στο τέλος πιστεύω θα βρούμε τρόπους ν’ αντιστρέψουμε την κατάσταση και να βγούμε στο φως».

Αναφερόμενη στα κινήματα στο Χόλυγουντ αλλά και στην Ευρώπη κατά της σεξουαλικής κακοποίησης των γυναικών, όπως το MeToo η Ντε Πάλμα είπε: «Νομίζω ότι είναι σαν να ανοίγουμε το κουτί της Πανδώρας. Καταλαβαίνω όλες αυτές τις γυναίκες που υπήρξαν θύματα κακοποίησης, όμως είχαν την επιλογή να το καταγγείλουν και έπρεπε να την εκμεταλλευτούν. Είναι προτιμότερο να καταγγείλουμε κάτι την ώρα που συμβαίνει και όχι να περιμένουμε να περάσουν 20 χρόνια για να το κάνουμε. Στις αραβικές χώρες ή στην Ινδία, οι γυναίκες κακοποιούνται όλη την ώρα και δεν έχουν αυτήν την επιλογή. Πιστεύω ότι οι γυναίκες σήμερα πρέπει να στραφούμε περισσότερο μέσα μας. Τα δικαιώματα μάς ανήκουν. Εγώ ποτέ δεν μπήκα στο ρόλο του θύματος, προτιμούσα πάντοτε να ζητώ συγγνώμη, παρά να ζητώ την άδεια για να έχω τα δικαιώματά μου».

Από παιδί η Ντε Πάλμα ένιωθε «την ανάγκη για αμφισβήτηση». «Είχα πάντοτε μια τάση προς εξέγερση, ήθελα να ταρακουνάω τα πράγματα, να έχω φρέσκια ματιά. Η περιέργεια είναι η πηγή της νεότητας και εγώ όσο περνούν τα χρόνια αισθάνομαι όλο και πιο κοντά στο μικρό κοριτσάκι που υπήρξα. Είμαι περήφανη που όλα αυτά που έζησα στη ζωή μου δεν έσπασαν την αθωότητα μου..». Κλείνοντας μίλησε για την αγάπη, την «κινητήριο δύναμη της ζωής». Εγώ τα μεταφράζω όλα σε αγάπη, στην μαγειρική, στην τέχνη μου. Το να μπορεί κανείς να κοιτάζει τον κόσμο με αγάπη, αυτή είναι η πραγματική θρησκεία. Η αγάπη είναι τα πάντα!».

Νάντια Μπακοπούλου/ΑΠΕ