Σαράντα εννέα δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν το 2019!
Μειωμένος ο αριθμός σε σχέση με το 2018.
Σύμφωνα με την έκθεση των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα για το 2019, οι δολοφονίες δημοσιογράφων μειώθηκαν σε σχέση με το 2018. 49 δημοσιογράφοι σε όλο τον κόσμο δολοφονήθηκαν ενώ ασκούσαν το επάγγελμά τους και συγκεκριμένα σαράντα έξι άνδρες και τρεις γυναίκες, ενώ το 2018 είχαν δολοφονηθεί 86 ρεπόρτερς.
Ανάμεσα στα θύματα φέτος συγκαταλέγονται 36 επαγγελματίες δημοσιογράφοι, 10 μη επαγγελματίες και 3 συνεργάτες ΜΜΕ. Περίπου οι μισοί εξ αυτών, συγκεκριμένα οι 29, δολοφονήθηκαν σε χώρες όπου επικρατεί ειρήνη και πάνω από το 60% έγιναν στόχος ηθελημένα.
Σύμφωνα με τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα: «Ο αριθμός των θανάτων στις λεγόμενες ειρηνικές χώρες παραμένει εξίσου αυξημένος από τη μια χρονιά στην άλλη: το Μεξικό μετράει τον ίδιο αριθμό δολοφονημένων με την προηγούμενη χρονιά, δηλαδή 10»
Οι κόκκινες περιοχές με τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τους δημοσιογράφους είναι: Η Συρία, το Μεξικό, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και η Σομαλία. Συνολικά στη Λατινική Αμερική, δολοφονήθηκαν 14 λειτουργοί των ΜΜΕ, περισσότεροι από ό,τι στη Μέση Ανατολή, περιοχή που σπαράσσεται από αδελφοκτόνες συγκρούσεις. Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα σημειώνουν ότι οι συρράξεις στη Συρία, στο Ιράκ, στην Υεμένη και το Αφγανιστάν ήταν συγκριτικά λιγότερο φονικές για τους δημοσιογράφους φέτος σε σύγκριση με το 2018.
Στο «βαρόμετρο» της οργάνωσης αναφέρεται επίσης ο αριθμός των δημοσιογράφων που έχουν φυλακιστεί σε διεθνές επίπεδο επειδή ασκούσαν το επάγγελμα τους. Συγκεκριμένα ο αριθμός αυξήθηκε περίπου 12% και ανήλθε σε 389 φέτος. Το ποσοστό των γυναικών επί του συνόλου των φυλακισθέντων εργαζομένων σε μέσα ενημέρωσης παρέμεινε αμετάβλητο σε σύγκριση με το 2018, στο 8%.
Ωστόσο στον συνολικό αριθμό δεν συμπεριλαμβάνονται οι δημοσιογράφοι οι οποίοι, προσήχθησαν αυθαίρετα και κρατήθηκαν για μερικές ώρες, μερικές ημέρες, ως και μερικές εβδομάδες, όπως τονίζουν οι ΔΧΣ. Σχεδόν οι μισοί φυλακισθέντες δημοσιογράφοι, οι 186 στους 389, είναι έγκλειστοι σε μόνο τρεις χώρες: στην Κίνα, στην Αίγυπτο και στη Σαουδική Αραβία. Στις περιπτώσεις της Αιγύπτου και της Σαουδικής Αραβίας, στους περισσότερους φυλακισθέντες δεν έχουν απαγγελθεί καν κατηγορίες. Στην Κίνα, πολλοί κρατούμενοι είναι μειονοτικοί Ουιγούροι, ενώ μεγάλο μέρος τους είναι πολίτες – δημοσιογράφοι που προσπάθησαν να σπάσουν τη λογοκρισία μέσω του Διαδικτύου. Στην Τουρκία, πολλοί φυλακισμένοι δημοσιογράφοι αφέθηκαν ελεύθεροι, όμως αρκετοί εξ αυτών συνελήφθησαν ξανά λίγο καιρό αργότερα.
Τέλος, τουλάχιστον 57 δημοσιογράφοι κρατούνται όμηροι σε διεθνές επίπεδο. Οι όμηροι είναι συγκεντρωμένοι στις ίδιες τέσσερις χώρες όπως το 2018: τη Συρία, την Υεμένη , το Ιράκ και την Ουκρανία. Επίσης, κανένας δημοσιογράφος δεν κηρύχθηκε αγνοούμενος το 2019 σε σχέση με το 2018 που υπήρξαν 3 τέτοιες υποθέσεις.
