«Ήρθε το The Wall και τα γκρέμισε όλα» – Αντιδράσεις στο X για την ανάρτηση Δούκα περί Pink Floyd και αμορφωσιάς

Χαρακτήρισε έναν από τους πιο ιστορικούς δίσκους της ροκ μουσικής ως φορέα λαϊκισμού και αμορφωσιάς με τεράστια αρνητική επίδραση στην Ελλάδα

Parallaxi
ήρθε-το-the-wall-και-τα-γκρέμισε-όλα-αντιδ-1348565
Parallaxi

Μαζικές αντιδράσεις έχει προκαλέσει ο δημοσιογράφος Προκόπης Δούκας και το σχόλιο για το εμβληματικό άλμπουμ των Pink Floyd, το «The Wall».

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο ένας από τους πιο ιστορικούς δίσκους της ροκ μουσικής, αποτελεί φορέα λαϊκισμού και αμορφωσιάς και έχει τεράστια αρνητική επίδραση στη χώρα μας.

«Το δε Wall, με τα αντιδραστικά «We don’t need no education» συνέβαλε τα μάλα στην αμορφωσιά των τελευταίων δεκαετιών», έγραψε αναλυτικά ο Προκόπης Δούκας.

Όπως ήταν λογικό η συγκεκριμένη παρέμβαση δέχτηκε δεκάδες επικρίσεις στα social media, πολλές από αυτές με διάθεση τρολαρίσματος, αναγκάζοντας τον δημοσιογράφο σβήσει την ανάρτηση.

Κάποιες από τις αντιδράσεις που καταγράφονται στο Χ

Η σελίδα στο Facebook Rock Κουλτούρα απάντησε στον δημοσιογράφο με μια εξαιρετικά εύστοχη ανάρτηση, τονίζοντας την πραγματική ουσία της δημιουργίας των Pink Floyd.

Αναλυτικά η ανάρτηση:

«Όλα ξεκίνησαν όταν πρόσφατα κάποιος είπε ότι το The Wall, με τα αντιδραστικά “We Don’t Need No Education”, συνέβαλε τα μάλα στην αμορφωσιά των τελευταίων δεκαετιών.

Δηλαδή άκουσε ένα από το πιο γνωστά και πολυσυζητημένα μουσικά έργα, το The Wall, και κατάλαβε ότι στρέφεται εναντίον της μόρφωσης. Μάλιστα!

Διαβάστε λίγο και τα παρακάτω για να γνωρίζετε κάποια πράγματα και να μην σας πιάνουν κορόϊδα ορισμένα “ντουβάρια” με ψευδαισθήσεις αριστείας.

Στο τραγούδι “Another Brick in the Wall (Part II)” και ειδικά η γραμμή “We don’t need no education” δεν είναι επίθεση στην εκπαίδευση καθεαυτή, αλλά:

  • Κριτική στο αυταρχικό, καταπιεστικό εκπαιδευτικό σύστημα της εποχής — ειδικά στην Αγγλία της δεκαετίας του ’50 και ’60, όπου οι μαθητές υπέφεραν από ανελαστικούς κανόνες, καταστολή της δημιουργικότητας και ακόμα και σωματική τιμωρία.
  • Ο διπλός αρνητισμός (“don’t need no”) ήταν σκόπιμα ανορθόγραφος για να τονίσει την ειρωνεία — δείχνοντας πως το εκπαιδευτικό σύστημα “παρήγαγε” παιδιά που μιλούν ανορθόγραφα και μηχανικά, σαν προϊόντα ενός εργοστασίου.
  • Ολόκληρο το The Wall είναι μια καλλιτεχνική εξερεύνηση της απομόνωσης, της καταπίεσης, του τραύματος και της ψυχολογικής αποσύνθεσης. Το σχολείο παρουσιάζεται ως ένα από τα “τούβλα στον τοίχο” που ο αφηγητής χτίζει γύρω από τον εαυτό του.
  • Άρα… Το τραγούδι δεν προωθεί την αμορφωσιά, ούτε ευθύνεται για την εκπαιδευτική κρίση (αν υπάρχει). Αντίθετα, μας καλεί να σκεφτούμε!!
Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα